درباره «سنوت» یا غار زیرآبی چه می‌دانیم؟
رأی دهید
این پدیده‌ها میلیون‌ها سال پیش، در دوران آخرین عصر یخبندان در سطح زمین پدیدار شدند. در آن زمان، با کاهش سطح آب‌های جهان، سنگ‌های آهکی در معرض هوا قرار گرفتند، و پس از باران خوردن، به دی‌اکسید کربن جو واکنش نشان داده و شروع به فرسایش کردند.
فرسایش طولانی‌مدت این سنگ‌های آهکی باعث شد برخی از آنها بالاخره فرو بریزند، و چاه‌ها یا فروچاله‌هایی که در اثر این واقعه ایجاد شد، به مرور زمان به گذرگاه‌ها و تونل‌های بسیار بزرگ‌تری تبدیل شد که طی میلیون‌ها سال سیستم‌های رودخانه‌های عظیم زیرزمینی، سنوت‌ها و غارها را ایجاد کرد.
سنوت‌ها حیات حیوانی دارند. ماهی‌های مولی و گوپی، گربه‌ماهی، مارماهی کوچک و قورباغه در سنوت‌ها یافت شده‌اند. در منزوی‌ترین و تاریک‌ترین مناطق سنوت‌ها، جانوران به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که شبیه گونه‌های غارزی هستند. به عنوان مثال، بسیاری از جانوران در آنجا رنگدانه ندارند و اغلب نابینا هستند، و برای پیدا کردن راه خود در تاریکی و یافتن غذا مجهز به حسگرهای دراز شده‌اند.
گرچه سنوت‌ها در نقاط مختلف دنیا همچون استرالیا و آسیای جنوب شرق نیز یافت میشود، اما مشهورترین شبکه سنوت‌ها در مکزیک قرار دارند، و هم از نظر طبیعی و هم فرهنگی دارای اهمیت فراوان هستند. مایاها از آنها به عنوان منابع دائمی آب و بعضا مکان‌های قربانی و عبادت استفاده می‌کردند.
سنوت‌ها از مکان‌های بسیار مورد علاقه کاشفان و غارنوردان و غواصان هستند. گستردگی شبکه‌های زیرآبی سنوت‌ها، که بعضی وقت‌ها صدها کیلومتر طول دارند، آنها را در عین زیبایی خیره‌کننده، به مکان‌هایی خطرناک تبدیل کرده است. غواصان سنوتی باید دستورالعمل‌های دقیقی را رعایت کنند که بعضا حتی از غواصی در دریا سخت‌گیرانه‌تر است. با این وجود، حتی برخی غواصان باتجربه به دلیل نادیده گرفتن توصیه‌های ایمنی جان خود را در سنوت‌نوردی از دست داده‌اند.
