ساخت اولین «گورستان اتمی» جهان در فنلاند

انرژی هسته‌ای، که تاکنون بهینه‌ترین جایگزین برای سوخت‌های فسیلی بوده است، یک اشکال عمده دارد، و آن این است که زباله‌های رادیواکتیو می‌توانند هزاران سال کماکان فعال بمانند و برای محیط زیست خطرات چشمگیر ایجاد کنند.

با نظر به این بغرنج، دانشمندان فنلاندی طی سال‌های اخیر در حال ساخت یک «گورستان اتمی» بوده‌اند که می‌توان زباله‌های هسته‌ای را در تابوت‌های مهر و موم‌شده به مدت یکصدهزار سال نگاه دارد تا خواص خطرناک خود را از دست بدهند.

مکان این گورستان اتمی منطقه «اونکالو» در جزیره «اولکیلوتو» است. دلیل انتخاب این مکان این بوده که طی یک میلیارد سال گذشته از نظر زمین‌شناسی «خاموش» بوده است، چرا که بین دو گسل موازی قرار دارد که انرژی ناشی از زلزله را جذب خود کرده و منطقه را امن می‌کنند.

با این وجود، به گفته کارشناسان، نفوذ آب و نه وقوع زلزله بزرگترین خطر در جهت فعال شدن زباله‌های اتمی است، و به همین خاطر هم گورستان اتمی باید از مواد معدنی مقاوم در برابر آب ساخته شود، و تمام سوراخ و سنبه‌های آن نقشه‌برداری و پر شوند.

روند مدفون کردن زباله‌های اتمی به این صورت خواهد بود که میله‌های سوخت مصرف‌شده نیروگاه‌های فنلاند، که بیش از یک سوم برق کشور را تامین می‌کنند، ابتدا به مدت چند دهه در استخرهای آب خنک می‌شوند، و سپس به اونکالو منتقل شده و در تونل‌هایی که بیش از 400 متر زیر زمین هستند، قرار می‌گیرند.

در هنگام ورود، روبات‌های دقیق میله‌ها را کاملا بازرسی کرده و تمام آثار آب را از آنها می‌زدایند، و سپس آنها را در قوطی‌های چدنی و بعد داخل قوطی‌های مسی قرا می‌دهند. برای اطمینان بیشتر، بین دو محفظه با گاز آرگون، که یک مانع اضافی میان آنها ایجاد می‌کند، پر می‌شود. آرگون یکی از معروف‌ترین «گازهای نجیب بی‌اثر» است که از بیشتر فعل و انفعالات شیمیایی جلوگیری می‌کند.

در نهایت، کل مجموعه با قشری از بنتونیت احاطه می‌شود، که گونه‌ای از خاک رس است که می‌تواند آب را جذب کرده و از حمله بی‌امان میکروب‌ها جلوگیری کند. پس از انجام تمام مراحل کار، زباله‌های اتمی می‌توانند هزاران سال در گورستان اتمی خود بیارامند تا در نهایت به طبیعت بازگردند.