تمساح‌ها چگونه از واقعه انقراض دایناسورها جان سالم به در بردند؟
رأی دهید
سیارک به دریایی کم عمق در نزدیکی مکزیک کنونی برخورد کرد، و انفجار ناشی از آن به قدری عظیم بود که منجر به زلزله‌های جهانی، امواج جزر و مدی، آتش‌سوزی‌های بزرگ و باران‌های سمی شد.
برخورد این سیارک همچنین مقادیر زیادی گرد و غبار به آسمان فرستاد، که برای ماه‌ها جلوی تابش خورشید را گرفت، و باعث شد زمین وارد زمستانی طولانی، تاریک و یخ‌زده شود.
بدون نور خورشید، به صورت زنجیره‌وار ابتدا گیاهان، و بعد گیاهخواران، و در نهایت گوشتخواران مردند. دانشمندان تخمین می‌زنند که سه چهارم گونه‌های جانوری روی زمین، که بیشترشان دایناسورهای بزرگ بودند، در این واقعه منقرض شدند.
تمساح‌ها شاید به خاطر ساختار بدن خود و زیستگاه مورد علاقه‌شان توانستند کماکان به حیات ادامه دهند. بدن تمساح طوری ساخته شده که انرژی بسیار کمی مصرف می‌کند. آنها زیاد دراز می‌کشند، به آرامی نفس می‌کشند، و حتی ضربان قلب بسیار آهسته‌ای دارند.
به این ترتیب، تمساح‌ها می‌توانند ماه‌ها و گاهی بیش از یک سال بدون غذا زندگی کنند. به دلیل همین کندی متابولیسم آنهاست که تمساح‌ها می‌توانند بیش از یک ساعت نفس خود را زیر آب حبس کنند. نمونه‌های معاصر تمساح در اعماق دریا در سواحل فلوریدا مشاهده شده‌اند.
علاوه بر این، تمساح‌ها در مکان‌هایی زندگی می‌کردند که از دست رفتن گیاهان سبز برای آنها تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کرد. بازماندگان تمساح‌های باستانی عموما در مکان‌هایی مانند رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و سواحل دریا زندگی می‌کنند.
حیواناتی که در این مکان‌ها زندگی می‌کردند، برای تغذیه چندان به گیاهان سبز نیازی نداشتند. این موجودات معمولا گیاهان خشک‌شده و حیوانات مرده‌ای که آب از خشکی با خودش می‌آورد را می‌خوردند، و بدین ترتیب بود که تمساح‌ها بسیار کمتر دچار قحطی بزرگ شدند، و توانستند تا امروز زنده بمانند.
