تمام افسانه‌های پزشکی درباره بهداشت جنسی
رأی دهید
به گزارش "مدیکال‌نیوز تودی"، علاوه بر این، به‌دلیل انگ‌های بی‌شمار در رابطه با بیماری‌های مقاربتی، افراد کمتر تمایل دارند در مورد نگرانی‌های مربوط به سلامت جنسی صحبت یا سوالات خود را با پزشک مطرح کنند.
دکتر سو مان، متخصص پزشکی در زمینه بهداشت باروری در سرویس سلامت همگانی بریتانیا (ان‌اچ‌اس)، به برخی باورهای غلط در رابطه با بیماری‌های جنسی پرداخته است:
- مصرف داروی ضد‌بارداری احتمال ابتلا به عفونت‌های مقاربتی (STIs) را کم می‌کند: روش‌های جلوگیری از بارداری مانند قرص، دستگاه داخل رحمی (IUD) و ... در جلوگیری از بارداری موثر است، اما در برابر STIs و HIV محافظت ایجاد نمی‌کند. بهترین راه محافظت در برابر ابتلا به STIs، استفاده از کاندوم است.
- می‌توان از طریق توالت به بیماری‌های مقاربتی مبتلا شد: بیماری‌های مقاربتی از طریق رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی و از طریق تماس تناسلی و به اشتراک‌گذاری وسایل جنسی منتقل می‌شود. همچنین ویروس‌ها و باکتری‌های مسئول بیماری‌های مقاربتی مانند کلامیدیا، سوزاک و سفلیس نمی‌توانند مدت قابل توجهی در خارج از غشای مخاطی بدن زنده بمانند. بنابراین آنها نمی‌توانند روی صندلی توالت زندگی کنند.
- هیچ درمانی برای بیماری‌های مقاربتی وجود ندارد: این درست نیست. هشت عامل بیماری‌زا باعث بروز اکثر قریب به اتفاق بیماری‌های مقاربتی می‌شوند. چهار مورد از این هشت مورد قابل درمان هستند: عفونت‌های باکتریایی سفلیس، سوزاک و کلامیدیا و عفونت انگلی تریکومونیازیس. چهار مورد دیگر ویروسی هستند: هپاتیت B، ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)، HIV و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV). اینها هنوز قابل درمان نیستند. البته عفونت‌های HPV اغلب خود به خود از بین می‌روند.
- فقط مردان همجنسگرا به HIV مبتلا می‌شوند: این یک فرض طولانی‌مدت و کاملاً نادرست است. هر کس، صرف‌نظر از گرایش جنسی، نژاد، قومیت، سن و جنسیت، می‌تواند به HIV مبتلا شود. در بسیاری از کشورها آزمایش رایگان، آسان و محرمانه تشخیص HIV در دسترس است. کیت‌های خانگی آزمایش ایدز هم به این منظور در دسترسند.
- تنها در صورت داشتن علائم می‌توانبیماری مقاربتی را منتقل کرد: بسیاری از افراد بدون اینکه بدانند، بیماری‌های مقاربتی را به دیگران منتقل می‌کنند. بیماری‌های مقاربتی می‌توانند با یا بدون علائم منتقل شوند. اکثر بیماری‌های مقاربتی هیچ علامتی ندارند یا فقط علائم خفیفی دارند که ممکن است به‌عنوان یک عفونت مقاربتی شناخته نشود.
به‌طور خلاصه، بیماری‌های مقاربتی شایع اما قابل پیشگیری هستند. آزمایش منظم و درک چگونگی ایمن نگه‌داشتن خود، کلید دور ماندن از بیماری‌های مقاربتی است.
