جمهوری اسلامی ، ملغمه ای از شاهدان بیطرف و ناظران بی اختیار
رأی دهید
آیا این «شاهد» قلمکاری در هیات آیتالله علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، تجلی یافته است؟ بررسی اظهارنظرها و موضعگیریهای «رهبر» بهویژه در سالهای اخیر ممکن است به پاسخی مثبت بینجامد. آقای خامنهای درباره بحران جاری در خوزستان میگوید «اگر به مشکلات مردم رسیدگی میشد، چنین وضعی پیش نمیآمد!» (نقل به مضمون). معنای این حرف این است که «رهبر» نه تنها از این مشکلات بیخبر بود بلکه اکنون نیز نمیتواند راهحلی عرضه کند. او یک «شاهد» بیطرف و یک ناظر بیاختیار است.
قیام مردم خوزستان تنها رویدادی نیست که آقای خامنهای کوشیده است تا در قبال آن نقش شاهد و ناظر پرده قلمکار را بازی کند. ایشان در مذاکرات اتمی با آمریکا، مذاکراتی که نزدیک به ۲۰ سال ادامه داشته، فقط ناظر و شاهد بوده است. در فاجعه شکست جمهوری اسلامی در مقابله با چالش کرونا نیز ایشان از گوشه خود روی پرده قلمکار به آنچه میگذرد نگریسته است.
یک نگاه دقیقتر به آنچه جمهوری اسلامی خوانده میشود، نشان میدهد که همه گردانندگان این ماشین دوزخی میخواهند نقش «شاهد» را بازی کنند. دریادار علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی، میگوید تصمیم گرفته شده است که از سوریه خارج شویم. اما نمیگوید این تصمیم کی، کجا و از سوی چه کسی یا کسانی گرفته شده است و به چه دلیلی.