این ماسک ابتلا به کرونا را تشخیص میدهد
رأی دهید
بنابر مقاله پژوهشی که در این زمینه منتشر شده است، این حسگرهای زیستی می‌توانند برای تشخیص ویروس‌ها یا عفونت‌‌های دیگر نیز به‌کار گرفته شوند.
به گفته جیمز کالینز، استاد مهندسی پزشکی در دانشگاه ام‌آی‌تی، در ساخت این حسگرها برای ردیابی اسید نوکلئیک (ساختار ژنتیکی) ویروس‌ها و باکتری‌ها و همچنین مواد سمی شیمیایی (مانند گاز اعصاب)، بازه وسیعی از حسگرهای زیستی مصنوعی را از طریق «خشک کردن انجمادی» در کنار یکدیگر قرار داده‌اند. این حسگرها به همان روشی ساخته شده‌اند که پژوهشگران پیش‌تر برای ساخت تست‌های کاغذی تشخیص ویروس‌هایی مانند ابولا و زیکا به‌کار برده بودند.
فرد پس از زدن ماسک بر صورت، با فشردن دکمه‌ای حسگر را برای انجام آزمایش کرونا فعال می‌کند. این دکمه آب ذخیره‌شده در محفظه کنار حسگر را آزاد می‌کند و با مرطوب شدن ترکیب‌های خشک و منجمد ذخیره‌شده در حسگر، وجود ویروس کرونا یا دیگر ویروس‌ها در قطره‌های تنفسی بازدم شخص بررسی می‌شود. از این حسگرها می‌توان برای تشخیص بیماری‌های دیگر مانند آنفلوانزا نیز استفاده کرد.
نتیجه این آزمایش در همان سطح دقت آزمایش پیسیآر (PCR) که در آزمایشگاه برای تشخیص کرونا انجام می‌شود، اما با سرعت بیشتر و تنها در عرض ۹۰ دقیقه روی نواری در داخل ماسک مشخص می‌شود. برای اطمینان از حفظ حریم خصوصی استفاده‌کننده ماسک، نتیجه در قسمت داخلی آن نمایش داده می‌شود.
این حسگرها البته هنوز به تولید انبوه نرسیده‌اند، اما در آینده می‌توانند در لباس‌های معمولی مانند روپوش‌های آزمایشگاهی تعبیه شوند و به‌طور بالقوه روشی جدید برای نظارت بر میزان رویارویی کارکنان بخش مراقبت‌های بهداشتی با انواع مختلف ویروس‌ها و باکتری‌ها ارائه می‌دهند.
به گفته نگوین، «این حسگرهای زیستی قابل برنامه‌ریزی علاوه‌بر ماسک‌های صورت، می‌توانند با قرار گرفتن در لباس‌های دیگر، مواد خطرناک ازجمله ویروس‌ها، باکتری‌ها و سموم و مواد شیمیایی را در حین حرکت تشخیص بدهند». پژوهشگران این حسگرها را پایه‌ای برای ساخت نسل بعدی حسگرهای زیستی پوشیدنی به‌منظور استفاده در خط مقدم کادر درمان و حتی نیروهای نظامی می‌دانند.
