زهر رتیل، تسکین دردهای ناشی از سندرم روده تحریکپذیر
رأی دهید
یک تیم بینالمللی دانشمندان از استرالیا، آمریکا و آلمان کشف کردهاند که یک دوز زهر رتیل عوارض سندرم روده تحریکپذیر در موش آزمایشگاهی را کاهش میدهد.
دلیل انتخاب زهر رتیل برای این پژوهش، وجود غنیترین مولکولهایی در آن است که میتواند فعل وانفعال کانالهای سدیم در بدن را که مسیرهای تشخیص و حس درد است تغییر دهد.
نظام درمان عمومی بریتانیا میگوید که سندرم روده تحریکپذیر عارضهای معمول است که جهاز هاضمه را هدف قرار میدهد. از علائم آن، دلپیچه، نفخ، اسهال و یبوست است. حملات آیبیاس ـ که عارضهای مادامالعمر است - متناوب بوده و هربار بین دو روز تا یک ماه طول میکشد.
دادههای چندانی از سندرم روده تحریکپذیر در دست نیست زیرا عامل آن ناشناخته باقی مانده است. با توجه به اینکه تنها بهبودهای محدودی برای آن وجود دارد، آیبیاس عارضهای درمان نشدنی است. تغییر رژیم غذایی و برخی داروهایی که برای آن تحویز میشود میتواند علائم آن را کنترل کند اما برای این بیماری مزمن علاجی وجود ندارد.
مدت مصرف داروهایی که برای این بیماری تجویز میشود نیز محدود است زیرا آنها کانالهای سدیم هشدار درد را در سراسر بدن مسدود میکنند. هرچند کانالهای سدیم مسئول رساندن علائم درد به مغز هستند اما همچنین وظایف بسیار دیگری هم برعهده دارند.
پژوهشگران در صدد یافتن راهی برای هدفگیری کانالهای حس درد بودند که درد و ناراحتی ناشی از آیبیاس را به مغز منتقل میکنند بدون آنکه تاثیری بر دیگر فعل و انفعالات آنها داشته باشد.
دانشمندان در روده موشهای مبتلا به آیبیاس یک دوز «تیاسپی ۱ اِی» یا مولکول گرفته شده از زهر رتیل پِروئی تزریق کرده و سپس واکنشهای مرتبط با آیبیاس را در آنها زیر نظر گرفتند.
پژوهشگران متوجه شدند که به دنبال این درمان، درد در موشها به شکل چشمگیری کاهش یافت که به معنی آن است که مولکول گرفته شده از زهر رتیل به شکلی موثر از درد ناشی از آیبیاس در موشها کاست. آ ها همچنین کشف کردند که این درمان در سایر فعل و انفعالات (کانالهای سدیم) بدن دخالت نمیکند.
دانشمندان با استناد به این دادهها معتقدند که پس از مطالعات بیشتر پیرامون واکنش سیستم ایمنی بدن انسان مقابل مولکول گرفته شده از این زهر، میتوان «تیاسپی ۱ ای» را با اطمینان برای کاهش دردهای ناشی از آیبیاس در انسان به کار برد.