علائم هشدار دهنده خودآسیبی می‌تواند یک دهه زودتر در کودکان ظاهر شود
رأی دهید
یک تیم تحقیقات در دانشگاه کمبریج دو گروه جداگانه را بررسی کرد که احتمال بیشتری داشت به خود آسیب بزنند.
اولی شامل کسانی بود که برای کنترل احساسات خود تقلا می‌کردند و دومین گروه، جوانانی بودند که بیش از دیگر هم سن و سالهای خود حاضر به ریسک بودند.
این یافته‌ها ممکن است به معنای فرصت بزرگی در جهت بهبود سلامت روان کودکان باشد.
تقریباً یکی از هر شش نفر تحت بررسی در این تحقیق، خودآسیبی را تا سن ۱۴ سالگی گزارش کرده‌است. خودآزاری به نوبه خود با خطر بیشتر خودکشی ارتباط دارد.
دکتر "دانکن آستل"، یکی از این محققان، به بی بی سی گفت: "روش فعلی ما برای حمایت از این افراد این است که معمولاً منتظر می‌مانیم آنها غرق مشکلات شوند و مشکلات‌شان بیشتر شود و سپس مداخله می‌کنیم تا ببینیم آیا می‌توانیم کاری انجام دهیم."
"اما واقعاً باید به یک الگوی پیشگیرانه روی بیاوریم."
این تیم از نوعی هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل داده‌های ۱۱ هزار کودک استفاده کرد که نزدیک به زمان آغاز هزاره جدید در بریتانیا متولد شدند.
هوش مصنوعی به دنبال الگوهایی در داده‌ها بود تا بفهمد کدام کودک‌ها بیشتر در معرض آسیب به خود هستند و چه عواملی خطر را برای آنهاافزایش می‌دهد.
نتایج در مجله آکادمی روانپزشکی کودک و نوجوان آمریکا منتشر شده است.
گروه اول سابقه طولانی در اختلالات بهداشت روان داشتند. مشکل در کنترل احساسات، آزار و اذیت آنها و داشتن والدینی با مشکلات روحی و روانی همه این خطر را افزایش می‌دهد.
حتی داشتن مشکلات عاطفی در پنج سالگی منجر به افزایش ۳۰ تا ۵۰ درصد خطر در نوجوانی شد.
"استفانی آه" یکی از این محققان گفت: "گروه دوم که بسیار بزرگتر و خلیی شگفت‌آور بود، زیرا آنها ویژگی های های معمول در افرادی که به خود آسیب می رسانند را نشان نمی‌دهند."
آنها بیشتر رفتارهای مخاطره آمیز داشتند و حلقه‌ای از دوستان نداشتند که از آنها حمایت کنند.
کم خوابی و اعتماد به نفس پایین خطر خودآسیبی به خود را در هر دو گروه افزایش می‌دهد.
با این حال، محققان می‌گویند یافته‌ها نشان می‌دهد امکان مداخله و کاهش احتمال خودآزاری کودکان وجود دارد.
آنها برنامه‌هایی را برای افزایش اعتماد به نفس کودکان و اقداماتی برای جلوگیری از زورگویی به این کودکان در مدارس پیشنهاد می‌کنند.
محققان همچنین توصیه‌هایی در زمینه بهبود کیفیت خواب کودکان می‌کنند و می‌گویند که این امر می‌تواند آسیب به خود را در مراحل بعدی زندگی کاهش دهد.
این مطالعه همچنین بخشی از یک پروژه بزرگتر برای درک ریشه اختلالات بهداشت روان و یافتن راه‌های جدید برای جلوگیری از این اختلالات است.
استفانی آه افزود: "این رویکرد بالقوه می‌تواند دریابد که ناملایمات چگونه می‌تواند بر رشد مغز و کودک در گروه‌های مختلف کودکان تأثیر بگذارد.
"این تحقیق همچنین می‌تواند به ما کمک کند تا پیامدهای مشکلات دوره کودکی را درک کنیم، مانند سایر مشکلات بهداشت روانی که ممکن است در نوجوانی با آنها روبرو شوند."
"تام مادرز"، از موسسه خیریه YoungMinds، گفت: "ما از هر تحقیق جدیدی در این زمینه استقبال می‌کنیم، به خصوص اگر نتیجه آن حمایت زودهنگام از جوانان باشد.
"در حالی که آگاهی بالاتری نسبت به گذشته در مورد سلامت روان وجود دارد، برای بسیاری از جوانان که به خود آسیب می‌رسانند دستیابی به کمک تا رسیدن به نقطه بحران دشوار است.
"حتی کسانی که درخواست کمک می‌کنند، هنوز به سختی می‌توانند از حمایت به موقع بهره‌مند شوند."
