فراز و نشیب زندگی تایگر وودز؛ «اعتیاد به سکس»، مصدومیتهای پیاپی و بازگشت به افتخار
رأی دهید
اعجوبه از دوران کودکی
چشمان تایگر وودز از ۱۰ ماهگی به دنبال توپ بود و پدرش خیلی زود متوجه مهارت او در ضربه زدن به توپ شد. به این ترتیب بود که ارل وودز برایش وسایل گلف خرید و اولین مربی او شد.
چند ماه بعد او در یک تورنمنت که برای بچههای زیر ۱۰ سال بود، قهرمان شد. این آغازی بود برای شرکت در مسابقات گلف جوانان و بعد از آن هم شکستن رکوردهای پیاپی و قهرمانی در تورنمنتهای مختلف از راه رسید.
تا سال ۱۹۹۶ که او وارد گلف حرفهای شد، شش بار قهرمان مسابقات ملی "یواسجیای" شده بود و سه بار پیاپی قهرمان گلف آماتور آمریکا.
مردی با دستان جادویی
یک سال پس از حرفهای شدن، تایگر وودز با قهرمانی در مسابقات مسترز ۱۹۹۷، اولین عنوان مهم خود را بدست آورد.
او در ۲۱ سالگی نه تنها تبدیل به جوانترین و اولین بازیکن رنگینپوست این مسابقات شد، بلکه جوانترین بازیکنی شد که تا آن زمان در صدر ردهبندی گلف جهان قرار گرفته بود.
به دنبال این قهرمانیها، حامیان مالی هم از راه رسیدند و قراردادهای وودز با شرکتهای نایکی و تایتلیست (تولید کننده لوازم گلف) که در همان اوایل حرفهاش بسته شد او را به یکی از پردرآمدترین گلفبازهای تاریخ نیز تبدیل کرد.
گذشته از جوایز نقدی تورنمنتهای مختلف، به نوشته مجله فوربز، وودز از طریق قراردادهای تجاری تا کنون حدود یک و نیم میلیارد دلار درآمد داشته است.
سال ۲۰۰۴ که او با الین نوردگرن، مدل سابق ازدواج کرد به نظر میرسید که زندگیاش هیچ کم و کاستی ندارد. خانم نوردگرن دختر یک سیاستمدار سوئدی و یک خبرنگار رادیویی بود. آنها صاحب دو بچه شدند: دختری به نام سم که سال ۲۰۰۷ به دنیا آمد و پسری به نام چارلی که سال ۲۰۰۹ متولد شد.
مردی از نژادهای مختلف
ارل وودز، سرهنگ دوم ارتش آمریکا و مردی با رگههای نژادی آفریقایی-آمریکایی، چینی و بومیان آمریکا بود. مادرش کولتیدا نیز تبار چینی و هلندی دارد.
این قهرمان گلف سال ۱۹۹۷ در مصاحبه با اوپرا وینفری گفت این که مردم او را آفریقایی-آمریکایی مینامند، آزارش میدهد.
او گفت: "هرچه بزرگتر شدم بیشتر به این کلمه رسیدم: «من کابلیناژن» هستم." این لغت ابداعی وودز اشاره به تباری مخلوط از قفقازی، سیاه، بومی آمریکا و آسیایی داشت.
دستاوردهای فوقالعاده وودز در گلف وقتی برجستهتر به نظر میرسد که بدانیم این ورزش به طور سنتی متعلق به سفیدپوستان طبقه متوسط بوده است.
او در کتابش که سال ۲۰۱۷ منتشر شد در مورد اولین قهرمانیاش در رقابتهای مسترز نوشت: امیدوار بوده قهرمانیاش "راه را برای اقلیتها هموار کند." بزرگترین امیدواری او این بوده است که: "روزی ما به یکدیگر فقط به چشم یک انسان دیگر نگاه کنیم. میخواهم دیگر توجهی به رنگها نداشته باشیم. ۲۰ سال از آن قهرمانی گذشته و هنوز این اتفاق نیفتاده است."
افول جایگاه اجتماعی
ماجرا از نوامبر ۲۰۰۹ شروع شد. او در حالی که سوار ماشین بود با سرعت از خانهاش در فلوریدا خارج شد، به یک شیر آتشنشانی کوبید و بعد منحرف شد و به درخت همسایهاش برخورد کرد.
در روزها و هفتههای آینده، دنیا متوجه شد که او به همسرش خیانت میکرده و با زنان مختلف رابطه داشته است. قهرمان پر افتخاری که به نظر میرسید همهچیز تمام است، مشکلاتی جدی در زندگی شخصیاش داشت.
او مدتی از گلف فاصله گرفت و مشغول بازپروری شد؛ بازپروری در مورد آنچه به شدت شایع شده بود "اعتیاد به سکس" است. فوریه ۲۰۱۰ او در یک برنامه ۱۴ دقیقهای تلویزیونی بابت "مسئولیتناپذیری و رفتار خودخواهانهاش" عذرخواهی کرد.
تایگر و الین به صورت توافقی جدا شدند. پس از آن تایگر مدتی با لیندزی وان، اسکیباز نامدار آمریکایی رابطه داشت تا این که وارد رابطهای طولانی مدت با اریکا هرمن، مدیرکل رستورانش در فلوریدا شد.
سال ۲۰۱۹ به نظر میرسید که او پس از یک دهه سرانجام توانسته است که مشکلات را پشت سر بگذارد. او قهرمان مسترز اوگوستا شد؛ پانزدهمین مسترز دوران حرفهای او و نخستین مسترز پس از ۱۱ سال.
در عین حال وودز آن قهرمانی را "یکی از سختترینها" توصیف کرد، به این دلیل که همزمان مشغول مبارزه با مصدومیت کمرش بود. مصدومیتی که موجب شده بود او بین سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۷ تنها در ۲۴ تورنمنت شرکت کند.
سال ۲۰۱۷ او به اتهام رانندگی در حالت غیرعادی دستگیر شد. پلیس در حالی وودز را پیدا کرد که پشت فرمان اتومبیلش خوابیده بود. او بعدا اعتراف کرد که مرتکب جرم "رانندگی سهلانگارانه" شده است.
او هنگامی که دستگیر شد پنج نسخه دارویی متفاوت داشت. وودز سپس جراحی جوش دادن مهرهها را انجام داد که به او اجازه میداد بار دیگر گلف حرفهای را دنبال کند.
این ورزشکار آمریکایی ژانویه گذشته برای پنجمین بار کمرش را جراحی کرد و چند روز پیش بود که گفت امیدوار است در رقابتهای مسترز امسال شرکت کند.
او یکشنبه گذشته به تلویزیون سیبیاس گفت: "حالم خوب است هرچند که احساس میکنم عضلاتم قدری خشک هستند. یک اسکن امآرآی دیگر باید انجام دهم تا ببینم که چه کارهای بیشتری میتوانم بکنم."
حالا و پس از سانحه اتومبیل لسآنجلس باید دید مردی که بارها از موانع بزرگ عبور کرده و به زمین مسابقه بازگشته، میتواند آخرین چالشی که به آن روبرو شده را هم پشت سر بگذارد.
این ورزشکار آمریکایی ژانویه گذشته برای پنجمین بار کمرش را جراحی کرد و چند روز پیش بود که گفت امیدوار است در رقابتهای مسترز امسال شرکت کند.
او یکشنبه گذشته به تلویزیون سیبیاس گفت: "حالم خوب است هرچند که احساس میکنم عضلاتم قدری خشک هستند. یک اسکن امآرآی دیگر باید انجام دهم تا ببینم که چه کارهای بیشتری میتوانم بکنم."
حالا و پس از سانحه اتومبیل لسآنجلس باید دید مردی که بارها از موانع بزرگ عبور کرده و به زمین مسابقه بازگشته، میتواند آخرین چالشی که به آن روبرو شده را هم پشت سر بگذارد.