سیستم عددی هوشمندانه‌ای که قرن‌ها در اروپا استفاده شد و سپس به کلی فراموش شد
رأی دهید
بر خلاف اعداد رومی، اعداد مورد استفاده راهبان سیسترسی تقریبا به طور کامل از رده خارج شدندبی بی سی :در سال ۱۹۹۱، حراجی کریستی در لندن شی نفیسی دریافت کرد که هم به خاطر زیباییش جلب توجه می‌کرد و هم به خاطر نمادهای مرموزی که روی آن حک شده بود.
این شی اسطرلابی متعلق به قرون وسطی بود که اجداد ما از آن در محاسبات اخترشناسی استفاده می‌کردند. آن نمونه خاص احتمالا در اواخر قرن چهاردهم میلادی در اسپانیا ساخته شده بود و چندین بار دست به دست شده بود.
یکی از کارشناسانی که به آن علاقه داشت دیوید کینگ، مورخ بریتانیایی، بود که مشابه آن نمادها را در دست‌نوشته‌ای دیده بود که حدودا در همان دوره در نورماندی، شمال فرانسه، مکتوب شده بود.
این نمادها در واقع متعلق به یک سبک نوشتار ریاضی بودند که حتی بین متخصصان قرون وسطی و مورخان ریاضی هم شناخته شده نبود.
در آن زمان، اعداد عربی داشت به مرور جای اعداد رومی را می‌گرفت، اما هنوز چند قرن مانده بود تا این سیستم جدید به صورت کامل جا بیافتد.
به نظر نمی‌رسد که سیسترسی‌ها در آن اختلافات به نفع یک طرف موضع گرفته باشند: سبک نوشتار آن‌ها صرفا گزینه سومی بود که برای راهبان اروپایی، از انگلستان تا ایتالیا و از اسپانیا تا سوئد، مناسب بود.
دلیل محبوبیت نسبی آن هم این بود که بر خلاف اعداد رومی می‌توانست هر عدد را با تنها یک نماد نشان دهد.
پیش از فراگیر شدن کتاب چاپی به عنوان راهی برای انتقال دانش، و حذف دست‌نوشته، ۰، ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹ دنیا را فتح کرده بود. اعداد رومی I، V، X، L، C، D برای آگاهی آیندگان به تاریخ پیوستند.
اما استفاده از اعداد سیسترسی با چنان شدتی کنار گذاشته شد که بعد از گذشت تنها یک قرن به معما تبدیل شدند.
به گفته آقای کینگ، یک استثنا قابل توجه استفاده از اعداد سیسترسی برای علامت‌گذاری بشکه‌های شراب و مقیاس‌بندی میله‌های عمق‌سنج در فلاندر بود.
اما این سیستم که به گفته هاینریش کورنلیوس آگریپا، ریاضی‌دان آلمانی دوران رنسانس، "اعدادی بسیار زیبا" داشت چطور کار می‌کرد؟
"اعدادی بسیار زیبا"
این سیستم به مرور گسترش داده شد تا کلیه اعداد بین ۱ تا ۹٫۹۹۹ را با تنها یک رقم نشان دهد. متیو پاریس، راهب سنت بندیکت و مورخ، در کتاب "وقایع‌نامه بزرگ" نحوه نوشتن این اعداد را توضیح داده است.
در شکل زیر، هر گوشه به یک ارزش مکانی تعلق دارد: یکان هزار (۱)، صدگان (۲)، دهگان (۳)، یکان (۴).
متیو پاریس معتقد بود که "نکته قابل تحسینی که در اعداد رومی یا عربی نمی‌بینیم این است که هر عدد را می‌توان با تنها یک رقم نشان داد".
مساله البته آگاهی از طریقه نوشتن و خواندن این سیستم است، کاری که با پیروی از قواعد این سیستم نسبتا راحت است.
این شی اسطرلابی متعلق به قرون وسطی بود که اجداد ما از آن در محاسبات اخترشناسی استفاده می‌کردند. آن نمونه خاص احتمالا در اواخر قرن چهاردهم میلادی در اسپانیا ساخته شده بود و چندین بار دست به دست شده بود.
یکی از کارشناسانی که به آن علاقه داشت دیوید کینگ، مورخ بریتانیایی، بود که مشابه آن نمادها را در دست‌نوشته‌ای دیده بود که حدودا در همان دوره در نورماندی، شمال فرانسه، مکتوب شده بود.
این نمادها در واقع متعلق به یک سبک نوشتار ریاضی بودند که حتی بین متخصصان قرون وسطی و مورخان ریاضی هم شناخته شده نبود.
در آن زمان، اعداد عربی داشت به مرور جای اعداد رومی را می‌گرفت، اما هنوز چند قرن مانده بود تا این سیستم جدید به صورت کامل جا بیافتد.
به نظر نمی‌رسد که سیسترسی‌ها در آن اختلافات به نفع یک طرف موضع گرفته باشند: سبک نوشتار آن‌ها صرفا گزینه سومی بود که برای راهبان اروپایی، از انگلستان تا ایتالیا و از اسپانیا تا سوئد، مناسب بود.
دلیل محبوبیت نسبی آن هم این بود که بر خلاف اعداد رومی می‌توانست هر عدد را با تنها یک نماد نشان دهد.
پیش از فراگیر شدن کتاب چاپی به عنوان راهی برای انتقال دانش، و حذف دست‌نوشته، ۰، ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹ دنیا را فتح کرده بود. اعداد رومی I، V، X، L، C، D برای آگاهی آیندگان به تاریخ پیوستند.
اما استفاده از اعداد سیسترسی با چنان شدتی کنار گذاشته شد که بعد از گذشت تنها یک قرن به معما تبدیل شدند.
به گفته آقای کینگ، یک استثنا قابل توجه استفاده از اعداد سیسترسی برای علامت‌گذاری بشکه‌های شراب و مقیاس‌بندی میله‌های عمق‌سنج در فلاندر بود.
اما این سیستم که به گفته هاینریش کورنلیوس آگریپا، ریاضی‌دان آلمانی دوران رنسانس، "اعدادی بسیار زیبا" داشت چطور کار می‌کرد؟
"اعدادی بسیار زیبا"
این سیستم به مرور گسترش داده شد تا کلیه اعداد بین ۱ تا ۹٫۹۹۹ را با تنها یک رقم نشان دهد. متیو پاریس، راهب سنت بندیکت و مورخ، در کتاب "وقایع‌نامه بزرگ" نحوه نوشتن این اعداد را توضیح داده است.
در شکل زیر، هر گوشه به یک ارزش مکانی تعلق دارد: یکان هزار (۱)، صدگان (۲)، دهگان (۳)، یکان (۴).
متیو پاریس معتقد بود که "نکته قابل تحسینی که در اعداد رومی یا عربی نمی‌بینیم این است که هر عدد را می‌توان با تنها یک رقم نشان داد".
مساله البته آگاهی از طریقه نوشتن و خواندن این سیستم است، کاری که با پیروی از قواعد این سیستم نسبتا راحت است.
