خامنهای و جایگاهی که نداشت؛یک روایت از نشست رهبران کشورهای اسلامی
رأی دهید
سال ۱۳۷۶ جمهوری اسلامی ایران برای اولین بار در تاریخ خود میزبان یک اجلاس بینالمللی با حضور رهبران کشورهای اسلامی شد. رفتار و عملکرد آیتالله «علی خامنهای» در این نشست که از یادداشتهای «اکبر هاشمی رفسنجانی» و دیگر اسنادِ در دسترس استخراج شدهاند، تا حد زیادی جایگاه بینالمللی رهبر جمهوری اسلامی در جهان اسلام را در دو دهه پیش نشان میدهد و در شناخت و شیوه حکمرانی ۳۱ ساله او موثر است.
***
هشتمین «اجلاس سران کشورهای اسلامی» از شانزدهم آذر ۱۳۷۶ در تهران، در سطح کارشناسان و سپس وزیران خارجه این کشورها آغاز شد. از هفتهها قبل از برگزاری اجلاس، سخنرانی آیتالله خامنهای یکی از دغدغههای وی بود. به روایت یادداشتهای روزانه اکبر هاشمی رفسنجانی، «سیدمحمد خاتمی»، رییس جمهوری وقت درباره «مشکل» سخنرانی رهبری در کنفرانس تهران با او مشورت کرده اما سرانجام خامنهای دستنوشته خود را برای همفکری، به جای دولت، به هاشمی رفسنجانی داده بود. هاشمی نیز متن سخنرانی را برای جلسه افتتاحیه، «طولانی» و «نامناسب» توصیف کرده بود.
از آن جا که رییسجمهوری ایران میزبان اجلاس بود ولی نشست سران با پیام آیتالله خامنهای افتتاح میشد، نگرانیهایی درباره واکنش رهبران کشورهای اسلامی به این برنامهریزی در میان مقامها وجود داشت.
همزمان، روزنامه «جمهوری اسلامی» چند روز پیش از اجلاس نوشته بود که «شاه حسن»، پادشاه مراکش و «شاه حسین»، پادشاه اردن در نشست تهران شرکت نمیکنند و اگر شاه برونئی و «سلطان قابوس»، پادشاه عمان هم به تهران نیایند، «شاه» در اجلاس نخواهد بود.
هاشمی رفسنجانی در یادداشت خود نوشته است که سران برخی از کشورها، از جمله «نورسلطان نظربایف»، رهبر قزاقستان که قرار بود در نشست شرکت کند، به تهران نمیآید و چنین نوشتههایی برای فضای اجلاسی که باید با احترام و ادب توام باشد، اثر منفی میگذارد و ممکن است باعث شود که بعضی دیگر هم نیایند.
از میان این افراد، تنها پادشاه برونئی به ایران آمد و ملک حسن، پادشاه مراکش که ریاست دوره قبلی سازمان کشورهای اسلامی را برعهده داشت، شخصا برای تحویل ریاست به تهران نیامد.
رد تقاضای ملاقات عرفات و برخورد رسمی سران با خامنهای
سرانجام اجلاس سران کشورهای اسلامی در هجدهم آذر ۱۳۷۶ در تهران برگزار شد. جزییاتی از نشست سران و واکنش مقامها به آیتالله خامنهای، جایگاه ۲۳ سال پیش او را در جهان اسلام نشان میدهد. روایت هاشمی رفسنجانی از این روز خواندنی است:
آیت الله خامنه ای درخواست دیدار یاسر عرفات را رد و 15 سال بعد جانشین عرفات بدون دیدار با خامنه ای ،تهران را ترک کرد.«نزدیک ساعت ۱۰صبح به محل اجلاس سران رفتیم. در اتاق انتظار با رهبری و آقای ناطق نوری و آقای خرازی نشستیم. آیتالله خامنهای گفتند که تقاضای ملاقات یاسر عرفات را رد کردهاند. نظر من این بود که بپذیرند ولی قبول نکردند. وزیر امور خارجه هم نظر ایشان را تایید میکند.»
در سالن اجلاس سران که آیتالله خامنهای روز جمعه، پیش از شروع نشست و پس از کوهنوردی معمول خود از آن بازدید کرده بود، برای او یک صندلی در راس سالن در نظر گرفته بودند.
***
هشتمین «اجلاس سران کشورهای اسلامی» از شانزدهم آذر ۱۳۷۶ در تهران، در سطح کارشناسان و سپس وزیران خارجه این کشورها آغاز شد. از هفتهها قبل از برگزاری اجلاس، سخنرانی آیتالله خامنهای یکی از دغدغههای وی بود. به روایت یادداشتهای روزانه اکبر هاشمی رفسنجانی، «سیدمحمد خاتمی»، رییس جمهوری وقت درباره «مشکل» سخنرانی رهبری در کنفرانس تهران با او مشورت کرده اما سرانجام خامنهای دستنوشته خود را برای همفکری، به جای دولت، به هاشمی رفسنجانی داده بود. هاشمی نیز متن سخنرانی را برای جلسه افتتاحیه، «طولانی» و «نامناسب» توصیف کرده بود.
از آن جا که رییسجمهوری ایران میزبان اجلاس بود ولی نشست سران با پیام آیتالله خامنهای افتتاح میشد، نگرانیهایی درباره واکنش رهبران کشورهای اسلامی به این برنامهریزی در میان مقامها وجود داشت.
همزمان، روزنامه «جمهوری اسلامی» چند روز پیش از اجلاس نوشته بود که «شاه حسن»، پادشاه مراکش و «شاه حسین»، پادشاه اردن در نشست تهران شرکت نمیکنند و اگر شاه برونئی و «سلطان قابوس»، پادشاه عمان هم به تهران نیایند، «شاه» در اجلاس نخواهد بود.
هاشمی رفسنجانی در یادداشت خود نوشته است که سران برخی از کشورها، از جمله «نورسلطان نظربایف»، رهبر قزاقستان که قرار بود در نشست شرکت کند، به تهران نمیآید و چنین نوشتههایی برای فضای اجلاسی که باید با احترام و ادب توام باشد، اثر منفی میگذارد و ممکن است باعث شود که بعضی دیگر هم نیایند.
از میان این افراد، تنها پادشاه برونئی به ایران آمد و ملک حسن، پادشاه مراکش که ریاست دوره قبلی سازمان کشورهای اسلامی را برعهده داشت، شخصا برای تحویل ریاست به تهران نیامد.
رد تقاضای ملاقات عرفات و برخورد رسمی سران با خامنهای
سرانجام اجلاس سران کشورهای اسلامی در هجدهم آذر ۱۳۷۶ در تهران برگزار شد. جزییاتی از نشست سران و واکنش مقامها به آیتالله خامنهای، جایگاه ۲۳ سال پیش او را در جهان اسلام نشان میدهد. روایت هاشمی رفسنجانی از این روز خواندنی است:
در سالن اجلاس سران که آیتالله خامنهای روز جمعه، پیش از شروع نشست و پس از کوهنوردی معمول خود از آن بازدید کرده بود، برای او یک صندلی در راس سالن در نظر گرفته بودند.
۱۵ سال بعد، هنگام برگزاری «اجلاس رهبران کشورهای غیرمتعهد» در تهران، این بار «محمود عباس»، جانشین عرفات و رییس تشکیلات خودگردان فلسطین در زمان حضور در ایران درخواستی برای دیدار با خامنهای نداد و همچون «محمد مرسی»، رییسجمهوری وقت مصر که از رهبران «اخوانالمسلمین» هم بود که آیتالله خامنهای در جوانی به آنها ارادت داشت، بدون دیدار با رهبر جمهوری اسلامی تهران را ترک کرد.
اما در زمان اجلاس کنفرانس اسلامی در تهران، برخی از میهمانانها در زمان ملاقات با آیتالله خامنهای، جلسهای متشنج داشتند؛ از جمله آنها، «حیدر علیاف»، رییس جمهوری آذربایجان بود: «شب میهمان رهبری بودم. ایشان از مذاکراتشان راضی است. در مذاکره با علیاف، مذاکراتشان به مشاجره کشیده است و از اظهارات علی عزت بگوویچ، رییس جمهور بوسنی و هرزگوین بدشان آمده است.
امیرعبدالله در زمان سفر به ایران برای اجلاس رهبران کشورهای اسلامی، درخواست داده بود تا شب اول حضور در تهران، میهمان هاشمی رفسنجانی در منزل وی باشد؛ پیشنهادی که به آیتالله خامنهای نداده بود. ولیعهد عربستان در روز اول نشست، ابتدا در محل «کاخ مرمر» با هاشمی دیدار کرد و سپس برای میهمانی شام، عازم خانه او شد.
مخالفت کشورهای اسلامی با درج نام خامنهای در بیانیه پایانی
به غیر از برخورد سرد رهبران کشورهای اسلامی با آیتالله خامنهای و تلخیهایی که در برخی از ملاقاتها گزارش شدهاند، درج نام او در بیانیه پایانی اجلاس هم موضوع اختلاف بوده است: «آقای خاتمی گفت برای تهیه بیانیه اجلاس مشکلی پیش آمده که بعضی از اعضا، مثل مصر و سعودی مایل نیستند اسم آیتالله خامنهای در آن بیاید. گفتهاند مساله را به صحن اجلاس میکشند.»
دو روز پس از سخنرانی رهبر جمهوری اسلامی در جلسه افتتاحیه اجلاس تهران، هاشمی در خاطراتش نوشته است: «اختلاف در جهتگیری رهبری و رییسجمهور در نطق افتتاحیه، سخت مورد سوء استفاده غربیها است. گرچه تفاوت جزیی است و این که اختلاف نظر در اعضای کنفرانس باعث تاخیر در جلسه اختتامیه شده است. مساله صلح خاورمیانه و تفاوت دیدگاه ما با سایرین این اختلاف را پیش آورده است. اکثرا اصل برنامه سازش را تایید میکنند و اسرائیل را متخلف میدانند و به قرارها عمل نمیکنند و ما اصل سازش را قبول نداریم و در نطق رهبری هم این همین مساله باعث عکسالعملها شد.»
مراسم اختتامیه اجلاس که قرار بود روز بیستم آذر، ساعت سه بعدازظهر به وقت تهران آغاز و به طور مستقیم از صداوسیما هم پخش شود، به دلیل اختلافاتی که منشا آنها، دیدگاههای مربوط به آیتالله خامنهای بود، به تاخیر افتاد: «اختتامیه در ساعت هشت و پنج دقیقه شروع شد. جالب هم بود. ولی بعضی مضامین در تضاد با نظرات رهبری است که شاید هم رسانههای خارجی روی آن انگشت بگذارند؛ از قبیل کمرنگ شدن اسم رهبری در بیانیه رسمی.»
در بیانیه پایانی اجلاس سران کشورهای اسلامی بر خلاف آنچه آیتالله خامنهای میخواست و در نطق طولانی افتتاحیه هم گفته بود، مذاکرات اسرائیل و فلسطین محکوم نشد و به جای اسرائیل هم اصطلاح «رژیم صهیونیستی» به کار نرفت.
نام آیتالله خامنهای به عنوان رهبر ایران سرانجام با اصرار میزبان و رییس اجلاس، یعنی محمد خاتمی، در بیانیه پایانی آورده شد که نسبت به مخالفت قاطعانهای که ابتدا وجود داشت، برای وی پیروزی به حساب میآمد. اما آن طور که در خاطرات هاشمی رفسنجانی منعکس است، فقط یک بار درج نام خامنهای در بیانیه نهایی، موجب فراهم شدن رضایت کامل جمهوری اسلامی نشده بود.
این تصویری از چهره و جایگاه بینالمللی آیتالله خامنهای در جهان اسلام در ۲۳ سال پیش است.
دیدگاه خوانندگان
۴۰
kakolzari - لندن، انگلستان
وقتی یه ملای یه لاقبای بوگندی چسوی دوزاری عقده ای را رهبر کنید باید هم جورش را بکشید. حالا این سران اسگل اسلامی خودشان که بودند که این را هم آدم حساب نمیکردند. خاک برسرمان که کشور را دودستی به این الدنگ بی همه چیز تقدیم کردیم. یعنی ..به قبر هاشمی که این عقرب را به جان ملت انداخت .
چهارشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۹ - ۲۱:۰۵
۴۰
kakolzari - لندن، انگلستان
وقتی یه ملای یه لاقبای بوگندی چسوی دوزاری عقده ای را رهبر کنید باید هم جورش را بکشید. حالا این سران اسگل اسلامی خودشان که بودند که این را هم آدم حساب نمیکردند. خاک برسرمان که کشور را دودستی به این الدنگ بی همه چیز تقدیم کردیم. یعنی ..به قبر هاشمی که این عقرب را به جان ملت انداخت .
چهارشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۹ - ۲۱:۰۵
۴۰
kakolzari - لندن، انگلستان
وقتی یه ملای یه لاقبای بوگندی چسوی دوزاری عقده ای را رهبر کنید باید هم جورش را بکشید. حالا این سران اسگل اسلامی خودشان که بودند که این را هم آدم حساب نمیکردند. خاک برسرمان که کشور را دودستی به این الدنگ بی همه چیز تقدیم کردیم. یعنی ..به قبر هاشمی که این عقرب را به جان ملت انداخت .
چهارشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۹ - ۲۱:۰۵
۴۰
kakolzari - لندن، انگلستان
وقتی یه ملای یه لاقبای بوگندی چسوی دوزاری عقده ای را رهبر کنید باید هم جورش را بکشید. حالا این سران اسگل اسلامی خودشان که بودند که این را هم آدم حساب نمیکردند. خاک برسرمان که کشور را دودستی به این الدنگ بی همه چیز تقدیم کردیم. یعنی ..به قبر هاشمی که این عقرب را به جان ملت انداخت .
چهارشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۹ - ۲۱:۰۵
۴۰
kakolzari - لندن، انگلستان
وقتی یه ملای یه لاقبای بوگندی چسوی دوزاری عقده ای را رهبر کنید باید هم جورش را بکشید. حالا این سران اسگل اسلامی خودشان که بودند که این را هم آدم حساب نمیکردند. خاک برسرمان که کشور را دودستی به این الدنگ بی همه چیز تقدیم کردیم. یعنی ..به قبر هاشمی که این عقرب را به جان ملت انداخت .
چهارشنبه ۸ بهمن ۱۳۹۹ - ۲۱:۰۵