چگونه تاریخ ترامپ را به یاد خواهد آورد

بی بی سی :ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ ظهر چهارشنبه به وقت محلی تمام شد، چهار سالی که فرازها و نشیب‌های زیادی داشت. با این اوصاف، میراث چنین رئیس‌جمهور تاریخ‌سازی چه می‌تواند باشد؟

مسائل متعددی را باید در نظر گرفت، برای همین از کارشناسان خواستیم که این پرسش را از جنبه‌های مختلف بررسی کنند.
"رابطه‌ ترامپ با راست افراطی"
متیو کونتینتی عضو موسسه امریکن انترپرایز است و درباره تحولات حزب جمهوری‌خواه و جنبش محافظه‌کار آمریکا تحقیق می‌کند.
میراث اصلی ترامپ چیست؟
دونالد ترامپ نخستین رئیس‌جمهوری است که با دو استیضاح به تاریخ می‌پیوندد. او به افسانه تقلب در انتخابات پر و پال داد، طرفدارانش را به واشنگتن فرا خواند تا به تایید رای کالج الکترال اعتراض کنند، به آن‌ها گفت که تنها با زور می‌توانند کشورشان را پس بگیرند، و وقتی آن‌ها به کنگره حمله کردند و مانع از فعالیت قانونی دولت شدند سکوت کرد.

تاریخ ریاست‌جمهوری او از منظر همین شورش نوشته خواهد شد.

مورخان بر رابطه پر مساله او با راست افراطی، بر برخورد ترسناکش با اعتراضات مرگبار شارلوتزویل در سال ۲۰۱۷، افزایش افراط‌گرایی خشن دست راستی در دوره ریاست‌جمهوریش، و پخش و اشاعه تئوری‌های توطئه منحوسی که دامن زد تمرکز خواهند کرد.
چه چیز دیگری به نظرتان مهم بود؟اگر دونالد ترامپ مانند گذشتگانش عمل کرده بود و با نرمی و آرامش قدرت را واگذار می‌کرد، به نظرم به عنوان رئیس‌جمهور پوپولیست تاثیرگذاری شناخته می‌شد که دردسرساز هم بود.

رئیس‌جمهوری که تا پیش از همه‌گیری، اقتصادی شکوفا را هدایت کرد، نظر آمریکا به چین را تغییر داد، تروریست‌های اصلی را از میدان نبرد حذف کرد، دیوان عالی را به دست اکثریت محافظه‌کار سپرد، و شرایط لازم برای تولید واکسن کووید-۱۹ در کوتاهترین زمان را فراهم کرد.
"واگذاری رهبری جهانی"
لارا بلمونت استاد تاریخ و رئیس دانشکده علوم مقدماتی و انسانی دانشگاه ویرجینیا است. او متخصص روابط بین‌الملل است و مولف چند کتاب درباره دیپلماسی فرهنگی.
میراث اصلی ترامپ چیست؟
تلاش او برای واگذاری رهبری جهانی و جایگزینی آن با روحیه‌ای بیشتر درون‌گرا و بسته. فکر نمی‌کنم که موفق شده باشد، اما سوال این است که تا چه اندازه به اعتبار بین‌المللی آمریکا ضربه خورده است - باید منتظر ماند و دید.
لحظه‌ای که واقعا برایم عجیب بود کنفرانس خبری او با ولادمیر پوتین در هلسینکی در سال ۲۰۱۸ است، جایی که او در مساله دخالت روسیه در انتخابات نهادهای امنیتی آمریکا را رها کرد و طرف پوتین را گرفت.

من به یاد ندارم که رئیس‌جمهور دیگری با تمام قدرت طرف یک جامعه غیردموکراتیک دشمن را گرفته باشد.

این اتفاق نشانه حمله بزرگتر آقای ترامپ به تعدادی از نهادها و توافق‌های چندجانبه است، مانند خروج از معاهده اقلیمی پاریس و توافق هسته‌ای ایران.
چه چیز دیگری به نظرتان مهم بود؟
ستایش ترامپ از رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه، و ژائیر بولسونارو، رئیس‌جمهور برزیل، و دیدار با کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی، و این که خودش را به آب و آتش زد تا آمریکا را با رژیم‌هایی همراستا کند که آنتی‌تز ارزش‌هایی محسوب می‌شوند که آمریکا می‌گوید می‌خواهد ترویج کند. این رویه به نظرم واقعا متمایزکننده بود.
جنبه دیگر بیرون کشیدن آمریکا از جایگاه حامی مقتدر حقوق بشر در سراسر دنیا بود، و تعویض محتوای گزارش‌های سالانه حقوق بشری وزارت خارجه و حذف بسیاری از موضوعات مانند برابری دگرباشان جنسی.
خط
"ایجاد چالش برای دموکراسی"
کاترین برانل استاد تاریخ در دانشگاه پردو است و روی رابطه رسانه، سیاست، و فرهنگ عمومی و تاثیر این رابطه بر ریاست‌جمهوری آمریکا تمرکز دارد.
میراث اصلی ترامپ چیست؟
در کل، دونالد ترامپ، و یاری‌دهندگانش در حزب جمهوری‌خواه و رسانه‌های محافظه‌کار، چالشی بی‌سابقه را به دموکراسی آمریکا تحمیل کرده‌اند. به عنوان مورخی که تلاقی رسانه و ریاست‌جمهوری را بررسی می‌کند، چیزی که به نظرم واقعا برجسته می‌آید این است که او از راه‌های مختلف میلیون‌ها نفر را متقاعد کرده است که نسخه ساختگی خودش از وقایع حقیقت دارد.

اتفاقی که ۶ ژانویه در کنگره افتاد نتیجه ۴ سالی بود که ترامپ در آن فعالانه اطلاعات غلط پخش می‌کرد.

همان‌طور که میراث نیکسون برای چند دهه تحت تاثیر کامل واترگیت و تحقیقات مربوط به استیضاحش بود، فکر می‌کنم ارزیابی ریاست‌جمهوری ترامپ نیز مشخصا از منظر همین لحظه خاص پساانتخاباتی صورت خواهد گرفت.
چه چیز دیگری به نظرتان مهم بود؟
طرح موضوع "حقایق متفاوت" توسط کلین کانوی تنها چند روز بعد از شروع ریاست‌جمهوری ترامپ در جریان بحث بر سر میزان مشارکت مردمی در مراسم تحلیف ترامپ و اوباما.

در جریان قرن بیستم، رئیسان‌جمهور به شکل فزاینده‌ای از تمهیدات پیچیده برای ارائه تفسیر مطلوب از سیاست‌ها و رویدادها استفاده کرده‌اند تا روایت رسانه‌ای دولت‌هایشان را کنترل کنند. اما این ادعا که داشتن حقایق متفاوت حق دولت است یک قدم فراتر از رویه عادی بود، و نهایتا هم به پرده اول نمایش حکومت‌داری با اطلاعات غلط در دولت ترامپ تبدیل شد.

نحوه استفاده ترامپ از قدرت شبکه‌های اجتماعی و کم‌رنگ کردن مرز میان سیاست و سرگرمی به او اجازه داد تا منتقدان را دور بزند و بدون عبور از هر گونه صافی مستقیما با حامیانش ارتباط برقرار کند.

فرانکلین روزولت، جان اف کندی و رونالد ریگان نیز از رسانه‌های جدید و سبک سلبریتی برای ارتباط مستقیم و بی‌واسطه با مردم استفاده می‌کردند، روندی که در نهایت به تغییر انتظارات و عملکرد ریاست‌جمهوری منجر شد و راه را برای ترامپ هموار کرد.
"تغییرات در دادگستری"
ماری فرنسیس بری استاد تاریخ و تفکر اجتماعی آمریکا در دانشگاه پنسیلوانیا است و روی تاریخ حقوقی و سیاست اجتماعی تمرکز دارد. او بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۴ عضو کمیسیون حقوق مدنی آمریکا بود.
میراث اصلی ترامپ چیست؟
ترامپ در حال تشویق ایمی برت، قاضی جدید دیوان عالی آمریکا، که منصوب خودش استکاری که او با قضات کرد در ۲۰ تا ۳۰ سال آینده بر روند قانون‌گذاری و نحوه اجرای قوانین تاثیر خواهد گذاشت - و مهم هم نیست که یک رئیس‌جمهور یا دولت خاص چه طرحی ارائه می‌کند.

دادگاه‌ها را منصوبان جمهوری‌خواه کنترل می‌کنند. البته قاضی‌ها بعضا کاری عجیبی هم می‌کنند، اما در مجموع شواهد تاریخی نشان می‌دهد که عملکردشان عمدتا بر عقاید سیاسی و سوابقشان منطبق است.
چه چیز دیگری به نظرتان مهم بود؟
حمایت او از تمهیداتی که به بخش‌های مشخصی از جامعه سیاه‌پوستان کمک می‌کرد، عفو مردم و حمایت از تغییرات قانونی که برای اولین بار به پرداخت پول هنگفتی به بسیاری از مدرسه‌ها و دانشگاه‌های سیاه‌پوستان منجر شد.

اون همه این کارها را کرد، و در عین حال برای اولین بار در یک برنامه حمایتی تضمین کرد که صاحبان کسب‌وکار و کارآفرینان سیاه‌پوست بتوانند به آن دسته از منابع مالی که تا پیش از آن از دسترسشان خارج بود دست پیدا کنند.

تاثیر این کارها ادامه خواهد داشت، اما برای نخستین بار در انتخابات میان‌دوره‌ای خودش را نشان داد، وقتی که تعداد مردان سیاه‌پوست جوانی که به ترامپ رای دادند از همیشه بیشتر بود. و اگر این رویه ادامه پیدا کند ممکن است به جمهوری‌خواه‌ها کمک کند.

ترامپ در عین حال حرف‌های ناپسندی راجع به سیاه‌پوستان و دیگر اقلیت‌ها زد، سعی کرد اعتراضات به خشونت پلیس را بر هم بزند و به اشکال دیگر نظر برتری‌طلبان سفیدپوست حامیش را جلب کند.

چیزی که تاثیر نهایی او بر روابط نژادی را تعیین خواهد کرد سیاست‌گذاری دولت بایدن است، و این که زخم‌ها چه زمانی التیام پیدا می‌کنند و همه‌گیری و رکود اقتصادی تا کی ادامه خواهد داشت.

"اعتراض به انتخابات ۲۰۲۰"
مارگارت اومارا استاد تاریخ در دانشگاه واشنگتن است و بر تاریخ سیاسی، اقتصادی و شهری آمریکای مدرن تمرکز دارد.
میراث اصلی ترامپ چیست؟
اعتراض به پیروزی قاطع و قانونی جو بایدن در انتخابات.

ما در تاریخ انتقال قدرت ناخوشایند کم نداشته‌ایم. هربرت هوور برخورد بسیار ناخوشایندی با شکست کرد، اما نهایتا با ماشین طول خیابان پنسیلوانیا را طی کرد. یک کلمه هم با فرانکلین روزولت صحبت نکرد، اما روند انتقال قدرت با آرامش همراه بود.

ترامپ تجلی نیروهای سیاسی مشخصی است که در نیم قرن گذشته شکل گرفتند؛ نتیجه اتفاقات جاری نه تنها در حزب جمهوری‌خواه، بلکه در حزب دموکرات و در سیاست آمریکا به طور کلی - نوعی سرخوردگی از دولت، نهادها و خبرگان.
چه چیز دیگری به نظرتان مهم بود؟
ترامپ به انحاء مختلف استثنایی است، اما یکی از مسائلی که او را واقعا متفاوت می‌کند این است که بر خلاف اکثر رئیس‌جمهورها پیش از انتخاب شدن در هیچ مقام انتخابی دیگری خدمت نکرده بود.

ترامپ شاید صحنه را ترک کند، اما ناامیدی از حاکمیت، به معنی کلی آن، وجود دارد. وقتی حس بی‌قدرتی می‌کنید، به کسی رای می‌دهید که می‌گوید در همه امور متفاوت خواهد بود و ترامپ هم در عمل همین حرف را زد.

چیز دیگری که به ریاست‌جمهوری شکل می‌دهد انتصابات رئیس‌جمهور است، و در قدم اول از بسیاری از جمهوری‌خواه‌های باتجربه دعوت نشد تا در دولت شرکت کنند.

با گذر زمان، دولت او به دسته‌ای از وفاداران تقلیل پیدا کرد که یا به اداره بروکراسی دولت علاقه نداشتند یا چنین کاری را در تضاد با ایدئولوژی خود می‌دیدند. ترمیم اتفاقاتی که در دل بروکراسی افتاده است روندی طولانی و نفس‌گیر خواهد بود.
"مقابله با چین"
سایکریشنا پراکاش استاد مدرسه حقوق دانشگاه ویرجینیا است و بر قانون اساسی، قوانین روابط خارجی و اختیارات رئیس‌جمهور تمرکز دارد.
میراث اصلی ترامپ چیست؟
نفس‌های آخر دولتش تاثیرگذارترین‌ها خواهد بود. او کاملا بر مومنترین پیروانش مسلط است و دارد از شرکت مجدد در انتخابات صحبت می‌کند.

او مردم را مجبور کرد که به ریاست‌جمهوری به شکل دیگری نگاه کنند، اتفاقی که به نظرم در دوره بوش یا اوباما نیفتاد. مسائلی مانند متمم ۲۵ام و استیضاح از زمان بیل کلینتون اصلا مطرح نشده بود.

امکان دارد که مردم از این به بعد وقتی راجع به ریاست‌جمهوری فکر می‌کنند موضع دیگری اتخاذ کنند، چرا که احتمال ظهور ترامپ دیگری در ذهنشان زنده خواهد بود.

ممکن است کنگره دیگر اختیاراتش را در این حجم به رئیس‌جمهور تفویض نکند و برخی از قدرت‌هایش را از او بگیرد.
چه چیز دیگری به نظرتان مهم بود؟
ترامپ نشان داده است که بخشی از جامعه با بسیاری از این قراردادهای تجاری مخالف است و افراد بسیاری حاضرند به کسی رای دهند که یا ما را از این قراردادها بیرون می‌کشد یا آن‌ها را "عادلانه‌تر می‌کند".

او در عین حال مساله سوء استفاده چین از ایالات متحده را مطرح کرده است، روندی که به گفته او امنیت ملی و اقتصادی ما را تضعیف می‌کند - و فکر می‌کنم که بر سر این نظر اجماع وجود دارد. هیچ کس دوست ندارد که به ملایمت با چین متهم شود، در حالی که "ملایمت" با کانادا برای کسی مهم نیست.

به نظرم مردم به هر دری خواهند زد تا برخورد سختگیرانه‌ای با چین داشته باشند، یا حداقل بگویند که برخوردشان با چین سختگیرانه است.

لحن رئیس‌جمهور در مسائل داخلی پوپولیستی بود. البته هرگز به طور کامل در طرح‌ها و برنامه‌هایش نمود پیدا نکرد، اما در ادامه شاهد گرایش بیشتر جمهوری‌خواه‌ها به ایده‌های پوپولیستی خواهیم بود.