برطبق تحقیق جدید دانشمندان؛ جهان ما همواره در حال چرخش بوده است
رأی دهید
به گزارش ایندیپندنت، چرخش کهکشان‌ها بیان‌گر وجود پیوندهایی غیرمنتظره و نامشخص بین جهات چرخش آن‌ها است.
طبق بررسی جدیدی، ساختار شکل‌گرفته با آن پیوندهای غیرمعمول می‌تواند نشان‌گر آن باشد که جهان اولیه نیز در حال چرخش بود.
چنین چیزی با فهم قبلی از ساختار جهان در بزرگترین مقیاس آن تعارض دارد.
ده‌ها سال بود که دانشمندان اعتقاد داشتند جهان در جهتی نامشخص در حال گسترش است و توزیع کهکشان‌های درون آن ساختار خاصی ندارد.
اما طبق تازه‌ترین کشفیات که با بررسی ۲۰۰ هزار کهکشان مارپیچی سراسر جهان حاصل شده است، کیهان در واقع می‌تواند ساختار تعریف شده‌ای داشته باشد.
طبق این بررسی جدید کهکشان‌های مارپیچ در فضا و زمان توزیع شده‌اند اما ظاهراً از طریق نحوه چرخش‌شان با هم پیوند دارند.
محققان هنگامی این الگو را کشف کردند که توانستند کهکشان‌ها را در بزرگترین مقیاس‌شان بشناسند.
لیور شامیر که این یافته‌ها را در دویست‌وسی‌وششمین نشست انجمن ستاره‌شناسی آمریکا عرضه کرد گفت: «علوم داده‌ای نه تنها تحقیقات نجومی را مقرون‌به‌صرفه‌تر کرده است، که به ما امکان داده است تا به روشی کاملاً متفاوت به جهان بنگریم. الگوی هندسی توزیع کهکشان‌های مارپیچ روشن است ولی فقط با تحلیل شمار خیلی زیادی از اجرام نجومی قابل مشاهده است.»
کهکشان‌های مارپیچ منحصر به فرد هستند چون براساس آن که مشاهده‌کننده کجا باشد جلوه متفاوتی دارند. اگر کهکشانی از منظر کره زمین در حال چرخش در جهت عقربه‌های ساعت باشد از منظر شخصی در سیاره دیگری واقع در آن سوی این کهکشان در جهت خلاف عقربه ساعت می‌چرخد.
اگر جهان ساختار خاصی نداشته باشد انتظار داریم که شمار کهکشان‌هایی که در هر جهت می‌چرخند تقریباً برابر باشد اما طبق داده‌هایی که دانشگاه ایالتی کانزاس تحلیل کرده است این چنین نیست.
دانشمندان با رصد کردن آسمان و تصویربرداری از میلیون‌ها کهکشان توانستند کهکشان‌های مختلف بسیاری را به گونه‌ای نسبتاً سریع بررسی کنند.
آن‌ها متوجه شدند شمار کهکشان‌هایی که در هر جهت می‌چرخد فرق دارند. طبق این تحقیق جدید این اختلاف اندکی بیش از ۲ درصد است و احتمال آن که چنین اختلافی در این همه کهکشان مشاهده شده رخ دهد ۱ در ۴ میلیارد است.
در ضمن اختلاف در جهت چرخش در سراسر جهان فرق می‌کند. کهکشان مفروض هرچه دورتر باشد، وقوع چنین اختلافی محتمل‌تر است و نشان می‌دهد که جهان در روزهای آغازین خود نسبت به امروز انسجام بیشتر و آشوبناکی کمتری داشته است.
طبق ادعای این محققان چنین نتایج غیرمنتظره‌ای ناشی از خطا نیست بلکه به ما نشان می‌دهد که جهان اطراف ما ساختاری غیرعادی دارد.
شامیر می‌گوید: «هیچ خطا یا آلایشی نمی‌تواند با چنین الگوهای منحصر به فرد، پیچیده و منسجمی بروز کند. دو رصد مختلف ما از آسمان، حتی وقتی کهکشان‌ها کاملاً متفاوت بودند الگوهای دقیقاً مشابهی را به دست داده‌اند. هیچ خطایی چنین پیامدی ندارد. این جهانی است که در آن زندگی می‌کنیم و خانه ما است.»
