آیا نمک سیاه بهتر از نمک معمولی است؟ مزایا و کاربردهای این نوع نمک

پیام سلامت : نمک سیاه یک نوع ادویه محبوب است که بیشتر در غذاهای هندی استفاده می شود. این ماده یک طعم منحصر به فرد به غذا می دهد و مزه غذا را تقویت می کند. همچنین ادعاهایی وجود دارد مبنی بر اینکه مصرف نمک زیاد برای بدن خواص فراوانی دارد.
 
در این مقاله مجله پیام سلامت به سوالاتی مانند نمک سیاه چیست؟ چه فواید برای بدن دارد؟ و آیا این نوع نمک بهتر از نمک معمولی است که سر سفره می گذاریم؟ پاسخ خواهیم داد.
نمک سیاه چیست؟
گرچه انواع مختلفی از نمک سیاه در طبیعت وجود دارد؛ اما نمک سیاه هیمالیا رایج ترین شکل این نوع نمک است. این نمک سنگی است و محصول معادن نمک پاکستان، بنگلادش، هند، نپال و سایر مناطق هیمالیا می باشد.
 
از نمک سیاه برای اولین بار در طب آیورودا استفاده شده است. این طب یک رویکرد سنتی و جامع است که ریشه آن به هندوستان باز می گردد.
 
شفا دهنده های طب آیورودا ادعا می کنند که نمک سیاه هیمالیا دارای خواص درمانی فراوانی است. با این حال هنوز در مورد این موضوع که آیا این ادعاها ریشه در تحقیقات علمی دارند یا خیر؟ بحث های زیادی وجود دارد.
 
جالب اینکه بر خلاف نامی که برای این نوع نمک انتخاب کرده اند، نمک سیاه هیمالیا صورتی مایل به قهوه ای است.
انواع نمک سیاه و کاربردهای آنها
همانطور که گفتیم انواع مختلفی از نمک سیاه وجود دارد که نمک سیاه هیمالیا، نمک سیاه گدازه و نمک سیاه آیینی از جمله مهمترین آنها هستند.

نمک سیاه هیمالیا نمک سیاه هیمالیا که برخی از متون به آن نمک هندی نیز گفته می شود؛ خواص دارویی و درمانی زیادی دارد. اما متاسفانه مطالعات کمی برای حمایت از این ادعاها وجود دارد. این نوع نمک طعم تند و اومامی دارد و معمولاً در آشپزی مخصوصاً برای تهیه غذاهای آسیایی و هندی مورد استفاده قرار می گیرد.
 
علاوه بر این عطر لطیف و گوگردی آن برای پخت تخم مرغ عالی است. به همین خاطر وگان ها برای مزه دار کردن تخم مرغ از این نوع نمک استفاده می کنند.

نمک سیاه گدازه این نوع نمک را در برخی از نقاط جهان به نام نمک سیاه هاوایی نیز می شناسند. زیرا منشا استخراج این طعم دهنده هاوایی است. در حالی که نمک سیاه هیمالیا دارای رنگ صورتی مایل به قهوه ای است اما این نام برای نمک گدازه کاملا مناسب است.
 
این محصول طعمی خاص دارد و بیشتر در انتهای مراحل پخت و پز روی غذا پاشیده می شود. از آنجا که این نوع نمک طعم خفیف دودی به غذا می بخشد؛ برای استفاده در غذاهایی که قرار است طعم دودی داشته باشند بسیار عالی است.

نمک سیاه آیینی نمک آیینی که به آن نمک جادوگران نیز گفته می شود؛ ترکیبی از خاکستر، نمک دریایی، ذغال و گاهی رنگ سیاه است. بنابراین از این نوع نمک نمی توان به صورت خوراکی استفاده کرد.
 
اگرچه این فرضیه هنوز توسط تحقیقات علمی اثبات نشده است اما برخی معتقدند نمک آیینی توانایی جادویی برای محافظت از بدن در برابر افکار منفی دارد. افراد معتقدی که در نواحی هیمالیا زندگی می کنند معمولا این نمک را در حیاط خانه می پاشند تا افکار منفی از آنها دور شود.
 
اگرچه این عمل خرافاتی احتمالاً بی ضرر است اما انجام آن پیشنهاد نمی شود و هیچ مدرکی برای حمایت از آن وجود ندارد.
تفاوت نمک سیاه با نمک معمولی
روش تولید و مزه این دو نوع نمک کاملا با هم متفاوت هستند. در ادامه به تفاوت این طعم دهنده ها می پردازیم.
تفاوت در تولید
روند تولید نمک سیاه هیمالیا از نمک صورتی هیمالیا شروع می شود. نمک هیمالیا نوعی سنگ نمک است. به طور سنتی این نوع نمک را با گیاهان، دانه ها و ادویه های خاصی مخلوط کرده و سپس آن را با دمای بالا گرم می کنند.
 
اما امروزه بسیاری از نمک های سیاهی که در بازار وجود دارند از ترکیب کلرید سدیم، سولفات سدیم، بی سولفات سدیم و سولفات فریک تشکیل شده و به صورت مصنوعی ساخته می شوند. سپس ترکیب این مواد با ذغال مخلوط شده و قبل از آماده شدن محصول نهایی، گرم می شود.
 
محصول نهایی حاوی ناخالصی هایی از قبیل سولفات ها، سولفیدها، آهن و منیزیم است که به بهبود رنگ، بو و مزه این نوع نمک کمک می کنند. این ناخالصی ها به احتمال زیاد برای سلامت بدن مضر نیستند. سولفات ها به عنوان مواد بی خطر در نظر گرفته می شوند و در برخی محصولات غذایی برای کنترل رشد باکتری های مضر از آنها استفاده می شود.
 
از طرف دیگر نمک گدازه سیاه به طور سنتی از گدازه های آتشفشانی تهیه می شد. اما امروزه این محصول را از مخلوط کردن نمک دریایی با ذغال فعال درست می کنند.
 
نمک معمولی که ما معمولا از آن استفاده می کنیم؛ بسیار فرآوری شده و تصفیه شده است. به این ترتیب بیشتر مواد معدنی که در نمک طبیعی وجود دارد از بین رفته است.
 
بیشتر نمک های معمولی از ذخایر سنگ نمک تهیه می شوند. این ذخایر نتیجه تبخیر اقیانوس های مناطقی مانند ایالات متحده، کانادا، آلمان، اروپای شرقی و چین هستند. برای استخراج این نوع نمک روش های مختلفی وجود دارد که هر کدام نیاز به ماشین آلات خاصی دارند.
تفاوت در طعم و مزه
نمک سیاه نسبت به نمک معمولی دارای عطر و طعم بیشتری است. این قانون در مورد انواع نمک سیاه صدق می کند. نمک هیمالیا عطر گوگردی منحصر به فردی دارد و برای پخت و پز و تهیه غذاهای آسیایی و هندی بسیار عالی است. در حالی که نمک گدازه طعمی خاکی و دودی به غذاها می بخشد.
 
از طرف دیگر، نمک معمولی فقط مزه به غذا می دهد. شما می توانید در بیشتر غذاهای فرآوری شده طعم این نمک را احساس کنید. در حقیقت بیش از ۷۵٪ از سدیمی که هر روز در جهان مصرف می شود مربوط به نمکی است که در غذاهای فرآوری شده یافت می شود.
 
صرف نظر از این نکته، نمک اصلی ترین طعم دهنده ای است که به غذاها اضافه می شود زیرا باعث افزایش طعم مواد اولیه خواهد شد.
خواص این ماده برای بدن
استفاده از این ماده ممکن است خواص فراوانی برای بدن داشته باشد. برای شروع کافی است که بدانید نمک سیاه معمولا حاوی سدیم کمتری نسبت به نمک معمولی است. علاوه بر این حاوی مواد افزودنی کمتری نیز می باشد و ممکن است اثرات درمانی دیگری نیز داشته باشد.
سدیم کمتری نسبت به نمک معمولی دارد
نمک های تجاری که در سوپر مارکت ها یافت می شوند ممکن است سدیم بیشتری نسبت به نمک سیاه مشتق شده از طبیعت داشته باشند. به دلیل سدیم کم، نمک سیاه ممکن است برای افرادی که فشار خون بالا دارند یا افرادی که به دنبال کاهش میزان سدیم مصرفی خود هستند؛ گزینه بهتری باشد.
 
همانطور که می دانید رژیم های غذایی حاوی سدیم با افزایش فشار خون ارتباط دارند و ممکن است فشار خون را برای افرادی که فشارشان بالا است؛ افزایش دهد.
 
یادآوری این نکته ضروری است که قبل از مصرف نمک سیاه، برچسب غذایی درج شده روی بسته بندی را بررسی کنید. زیرا مقدار سدیم این ماده بسته به مارک تولید کننده متفاوت است.
ممکن است حاوی مواد افزودنی کمتری باشد
نمک سیاه ممکن است حاوی مواد افزودنی کمتری نسبت به نمک معمولی باشد. معمولا نمک سیاه سنتی بدون مواد افزودنی و با حداقل فرآوری، تولید می شود. علاوه بر این گاهی موادی به نمک طعام معمولی اضافه می شوند که می توانند برای سلامت بدن مضر باشند.
 
برخی نمک های معمولی حاوی مواد افزودنی مضر مانند یدات پتاسیم و سیلیکات آلومینیوم نیز هستند. یدات پتاسیم ممکن است اکسیداسیون چربی را افزایش دهد. اکسیداسیون چربی یک پروسه سلولی مضر است که می تواند باعث آسیب بافتی شود و خطر ابتلا به بیماری های مختلف را افزایش دهد.
 
با این حال همه مواد افزودنی لزوماً بد نیستند. در حقیقت ید اضافه شده موجود در نمک ها معمولی حاصل تلاش سازمان بهداشتی مختلف می باشد که با هدف کاهش میزان کمبود ید، که در بسیاری از مناطق جهان رایج است، اجرایی شده است.
 
کمبود ید یکی از دلایل اصلی کم کاری تیروئید است و می تواند مشکلات زیادی برای بدن ایجاد کند.
سایر ادعاهای بی اساسی که در مورد این ماده وجود دارد

آیا نمک سیاه سالم تر است؟
مواد معدنی زیادی که در این نوع طعم دهنده وجود دارد ممکن است شما را گمراه کند. این در حالی است که نمی توان گفت به دلیل حضور مواد معدنی بیشتر، نمک سیاه سالم تر از نمک معمولی است. زیرا بدن شما نمی تواند همه مواد معدنی موجود در این نوع نمک را جذب کند. از طرفی حجم نمکی که در طول روز مصرف می شود بسیار کمتر از آن چیزی است که بتواند تمام نیاز ما به مواد معدنی را تامین کند.
 
مواد معدنی موجود در نمک به راحتی حل نمی شوند. این به این معنی است که آنها قابل حل در مایعات نیستند. جذب مواد معدنی که قابل حل شدن هستند؛ بسیار آسان تر است. به علاوه بسیاری از کارخانه های تولید کننده نمک سیاه این ماده را به صورت مصنوعی تولید می کنند. بنابراین این محصولات به طور طبیعی مواد معدنی کمتری دارند.
 
از آنجا که نمک سیاه حاوی مواد افزودنی کمتری نسبت به نمک معمولی است؛ اگر می خواهید از ورود مواد افزودنی مضر به بدن جلوگیری کنید، ممکن است انتخاب بهتری باشد.
 
با این وجود بهتر است که از نمک در حد اعتدال استفاده کنید. توصیه می شود حداکثر روزانه ۲۳۰۰ میلی گرم سدیم که معادل یک قاشق چای خوری نمک است؛ مصرف کنید.
نکته آخر
نمک سیاه گزینه طبیعی عالی برای نمک معمولی است. به خصوص اگر می خواهید با آن غذای هندی یا آسیایی درست کنید. طعم منحصر به فرد این نوع نمک می تواند طعم بسیاری از غذاها را افزایش دهد. با این حال این ماده مزایای درمانی معجزه آسایی که ممکن است در برخی از وبسایت ها به آنها اشاره شده باشد را ندارد.
 
هیچ مطالعه ای تا کنون نتوانسته نمک سیاه و نمک معمولی را به طور کامل با هم مقایسه کند.