آهنگ هتل کالیفرنیا در باره چیست؟

از سه آلبوم پرفروش‎ تاریخ موسیقی، دو تا به ایگلز تعلق دارد آلبوم "تریلر" مایکل جکسون دیگر پرفروش‌ترین آلبوم تاریخ نیست و جای آن را آلبوم بهترین‌هایشان( Their Greatest Hits) از گروه ایگلز گرفته است.
 
نام این گروه راک آمریکایی یک بار دیگر هم در فهرست پرفروش‎ترین‌های تاریخ به چشم می‎خورد؛ آن هم با آلبوم "هتل کالیفرنیا" که در رده سوم قرار دارد.
 
در پس نام عجیب و غریب این آلبوم چه واقعیتی نهفته؟ این سئوالی است که آلن کانر، خبرنگار بی‌بی‌سی به دنبال پاسخی برای آن است.
 
در دهه ۷۰ ستاره‌های راک رابطه چندان خوبی با هتل‌ها نداشتند.
 
جو والش، گیتاریست ایگلز در ترانه خود به نام "زندگی خوب است" (Life's Been Good) بی‌پرده در این باره حرف می‎زند. او می‌گوید: "من در هتل‎ها زندگی می‎کنم و دیوارهایشان را خراب می‎کنم" او در ادامه این طور اعتراف می‎کند: "حسابدارهایی دارم که پولش را می‎دهند."
 
و منظورش پول کمی نیست. والش در مستندی که بی‌بی‌سی در رابطه با تاریخ گروه ایگلز ساخته شبی را به یاد می‌آورد که در هتل "آستور تاور" شیکاگو گذرانده. او و جان بلوشی، ستاره گروه "بلو برادرز" آن شب ۲۲ هزار دلار به این هتل خسارت زدند.
 
استفاده نادرست از هتل‌ها البته در آن دوره در میان ستاره‎های برخی گروه‎های موسیقی باب بوده. جان بونام، درامر لد زپلین را به یاد بیاورید، وقتی با موتور هارلی دیویدسونی که برای تولدش کادو گرفته در راهروهای هتل "هایت کنتیننتال" لوس آنجلس ویراژ می‌داد. کیت مون، درامر "د هو" (The Who) در روز تولد خود با یک ماشین "لینکن کنتیننتال" وارد استخر هتل "هالیدی این" در فلینت ( بزرگ ‌ترین شهر ایالت میشیگان آمریکا) می‎شود.
 
اما رویکرد ایگلز در این میان چه بود؟ اعضای آرام این گروه با موهای آراسته و مرتب خود این پیام را به آمریکایی‎ها دادند: " بیایید آرامش‌مان را حفظ کنیم".
هتل کالیفرنیا یکی از محبوب‎ترین ترانه‎های این گروه بوده گلن فرای و دان هنلی که بنیانگذاران ایگلز بودند، با خرابکاری جو والش کنار آمدند اما وقتی نوبت به آن‎ها رسید تا در مورد زندگی در جاده بنویسند، اثری به جای گذاشتند که هر چند فهمش ساده نبود اما به جای خرج برداشتن، درآمد هنگفتی برای این گروه به همراه داشت.
 
عبارت "هتل کالیفرنیا" مدتی بود ذهن دان هنلی را مشغول کرده بود اما برای آن که آن را به ترانه تبدیل کند باید بر اساس اصولی عمل می‎کرد که گروه در اواسطه دهه ۷۰ به شدت به آن پایبند بود. آن زمان اعضای این گروه هنوز به مرحله‎ای نرسیده بودند که از طریق وکلایشان با هم ارتباط برقرار کنند اما با اسم فامیل از یکدیگر نام می‌بردند.
 
وظیفه ساخت و ضبط آهنگ‎ها بر عهده دان فلدر، یکی دیگر از گیتاریست‎های گروه بود. ساخته‎های او اما باید از سوی فرای و هنلی تأیید می‎شد. فلدر این کار را در خانه خود در لس‎آنجلس انجام می‎داد اما وقتی مشغول اجرای تور بود، همسرش با او تماس گرفت و گفت: "ما داریم این‌ خانه را ترک می‌کنیم".
 
ماجرا از این قرار بود که سوزان، همسر دان به همراه نوزاد خود در حیاط خانه در حال استراحت بود که چشمش به لانه مارزنگی افتاد. او به همراه پسرش فورا به خانه‌ای اجاره‎ای در ساحل مالیبو نقل مکان کردند و دان هم در پایان تور به آن‎ها پیوست. عصر همان روز بود که او مثل همیشه مشغول ساخت و ضبط آهنگ پیشنهادی برای یک ترانه شد.
 
آهنگی که فلدر مشغول ساختش بود با تصویری از یک مار در یک باغ خوش‎منظره هماهنگی زیادی داشت. آهنگی‎که آکوردهایش بیشتر از الگوی فلامنکو تبعیت می‎کرد تا راک. فرای و هنلی ساخته فلدر را تأیید کردند و در طول ساخت نام "رگه مکزیکی" را به این ترانه دادند. فرای و هنلی می‏گویند متن این ترانه مسافری سرگشته را توصیف می‏کند که مسحور"یک مکان جذاب و دوست‎داشتنی" با شخصیت‎هایی عجیت غریب شده: مکانی افسونگر و در عین حین حال ترسناک که گویا راه فراری از آن ندارد.
 
در چهار دهه اخیر خیلی‎ها تلاش کردند تصاویر این ترانه را رمزگشایی کنند یا با کنار هم چیدن آن‎ها به مفهومی منطقی و قابل درک برسند. شاید به یاد آوردن این جمله از فرای خالی از لطف نباشد: " تصمیم گرفتیم یک چیز عجیب و غریب خلق کنیم، فقط برای این که ببنیم از پس این کار برمی‎آییم یا نه."
 
به عبارت دیگر، هر معنایی که از هتل کالیفرنیا برداشت شود چیزی نیست که سازندگانش قصد بیان آن را داشته و پنهانش کرده باشند. فرای می‏گوید، ماجرای حال و هوای مردی که در منطقه‎ای ناشناخته در حومه شهر گیر افتاد و به مورد آنچه می‎بیند اطمینان ندارد را از رمان "مغ" نوشته جان فاولز در سال ۱۹۶۵ الهام گرفته‌اند.
 
این رمان که یکی از اولین کارهای این نویسنده انگلیسی بود و در بین طرفداران جنبش پادفرهنگ محبوبیت یافت، دنیایی رازآلود ( در رمان جزیره‎ای در یونان) را به تصویر می‎کشد که حقیقت در آن مورد سوء‌ظن است. خود فاولز این رمان را جزء آثار خوبش نمی‎دانست: " از نظر نگارش با معیارهای جهانی فاصله زیادی دارد. موقع نوشتن آن در هر دامی که ممکن است جلوی پای نویسنده‎های تازه کار قرار بگیرد، افتادم."
۱۰ آلبوم پرفروش آمریکا

 منبع: انجمن صنعت ضبط موسیقی آمریکا
 
کنار هم چسباندن تصاویر عجیب و غریب بهترین روش برای خلق یک ترانه است؛ طرفداران موسیقی راک اما ترجیح می‎دهند همه چیز کاملا مشخص باشد.
 
نظریه‎هایی که در مورد معنای این ترانه داده شده، در واقع چکیده‎ای است از آن‎چه که تصور می‎شد ستاره‎های پاپ به دنبالش هستند: " عطر گرم کولیتاس (Colitas: یک کلمه‎ اسپانیایی که معانی مختلفی دارد از جمله جوانه گیاه شاه‎دانه)" به ماریجوانا اشاره دارد. و این بخش از ترانه که می‎گوید: " هر وقت خواستی می‎توانی پول هتل را حساب کنی اما نمی‎توانی اینجا را ترک کنی" نشان می‎دهد که منظور از "هتل"، می‎تواند بیمارستان روانی یا مرکز ترک اعتیاد ... یا چیزی شبیه به آن باشد.
 
فرای سال ۲۰۰۳ در جریان یک تورنمنت گلف در "پبل بیچ" کالیفرنیا به یک خبرنگار گفت: "ایهام اولین ابزار ترانه‎سراهاست. این روش جواب می‎دهد، یعنی مفهموم ترانه همان چیزی است که شنونده می‎خواهد باشد."
 
این روش در مورد هتل کالیفرنیا هم جواب داده. به همین دلیل هم هست که این آهنگ هر ۱۱ دقیقه یک بار از شبکه‎های رادیویی آمریکا پخش می‏شود و درست به همین دلیل است که اعضای این گروه برای مدتی دست از شکایت کردن از هم برداشتند و علیه صاحبان یک هتل در مکزیک به خاطر استفاده از اسم این ترانه، پرونده تشکیل دادند.
 
اعضای این گروه دیگر هرگز دوباره به اوج نرسیدند و هر بار سعی کردند بیشتر از هم دور شدند. آن‎هایی که کمتر اهل خیالبافی هستند بیشتر از حس و حال این آهنگ لذت می‎برند تا مفهموم آن. چیزی شبیه به حس بلوغی که رمان مغ با آن خاتمه می‎یابد.
 
در آن بخش از ترانه که صحبت از زندانی بودن در دنیای "شامپاین صورتی روی یخ " به میان می‎آید، لذت و شکایت به شکلی قابل پیش‌بینی با هم در می‌آمیزند.
 
از همه این‎ها که بگذریم، آخرین باری که شنیدید یکی از اهالی موسیقی به یک هتل خسارت زده، چه زمانی بوده؟
 
آخرین بار شاید سال ۲۰۰۴ بوده، وقتی مت ویلیس، خواننده گروه موسیقی پاپ راک باستد (Busted) تلویزیونی را از پنجره بیرون انداخت و فورا معذرت خواهی کرد ، البته باید هم این کار را می‎کرد.