پوتین: نسل جدید موشک‌های روسیه می‌تواند هر نقطه از جهان را هدف بگیرد

روس‌ها از ما ایرانیان بمراتب بیشتر جنگ و غضب و استبداد دیده اند. مطالعه اجمالی تاریخ آنها نشان میدهد در دو قرن گذشته جنگهای خونین و چهره‌های مستبدی بر این سرزمین تاخته اند، اما به سرزمین و غرور ملی‌ خود وفادار مانده اند. ایران،٬ سرزمین ما هم تا کنون به خاطر فداکاری‌های گذشتگان گمنام و صاحب نام بیشماری سرفرازانه دوام آورده و به ما رسیده. دراین برهه ی‌ مهم از تاریخ شاید به جای تقاضا از این سرزمین و آدمهایش، اینچنین بر ما رقم خورده که بی‌ توقع و چشمداشت، کاری در جهت بهبود امور و تسهیل سختی های همنوعان انجام دهیم. هر چند ناچیز.

داستانی قدیمی در مورد خاخامی که درباره‌ی بهشت ‌و جهنم با خدا گفت‌و‌گو می‌کند وجود دارد. خداوند به او می‌گوید: «جهنم را نشانت می‌دهم و خاخام را به اتاقی می‌فرستد که در آن گروهی از افراد گرسنه و ناامید دور میز گرد بزرگی نشسته‌اند. در وسط میز، ظرف بزرگی از غذایی گرم و لذیذ وجود دارد، غذا آنقدر زیاد است که همه‌ی آن‌ها را سیر می‌کند. بوی غذا آنقدر خوش است که آب از دهان خاخام سرازیر می‌شود. ولی هیچ‌کس غذا نمی‌خورد. هرکدام از افراد دور میز قاشق دسته‌بلندی به دست دارند، دسته‌ی قاشق آن‌قدر بلند است که به راحتی به وسط میز و ظرف غذا می‌رسد، ولی به دلیل همین بلندی دسته‌ی قاشق ، هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به دهانش برساند. خاخام که متوجه عمق مشکل آن‌ها شد، از سر دلسوزی سری برایشان تکان داد. بعد، خدا می‌گوید . >>

. بعد، خدا می‌گوید: «حالا بهشت را نشانت می‌دهم» و او را به اتاقی شبیه به اتاق اول می‌فرستد- همان میز گرد بزرگ، همان ظرف بزرگ غذای خوش بو و‌خوش طعم و همان قاشق‌های دسته‌بلند. ولی اینجا شادمانی‌ای در فضا موج می‌زند: همه به نظر سیر و سرحال می‌آیند. خاخام سر در نمی‌آورد و به خدا نگاه می‌کند. خدا در جواب می‌گوید: خیلی ساده است ، فقط به مهارتی خاص نیاز است . می‌بینی؟ کسانی که در این اتاق هستند ، یادگرفته‌اند ، که به همدیگر غذا دهند .. (Irvin D. Yalom)

[::کیومرث اعتماد - ایران، ایران:. در مورد روسیه من در اینجا تنها به شعری از Тютчевاکتفا می کنم. و این شعر با مطلع Умом Россию не понять آغاز می شود. می دانم ترجمه این شعر برای بسیاری دلچسب و دلنشین نخواهد بود . برای درک شور میهن پرستانه بینظیر این شعر بایستی بزبان روسی مسلط بود: ٬٬ با عقل نمی توان روسیه را فهمید، با متر نمی توان آنرا سنجید، روسیه ظرافتهایی دارد، که تنها با قلب می توان به آن ایمان آورد. (ترجمه کئفلی ایسکندر). همین

در صورتی که دست از پا خطا کنی‌ دنیا نخواهد گذاشت دیگه روسیه یی وجود داشته باشد هرکس جنگ اتمی را شروع کنه بایست از صفحه روزگار محو شوند این قانون به خودی خود اجرا خواهد شد

[::Kefli Iskender - مریخ، وانواتو::] - . من حقیقتاً تا به حال روسیه نرفته ام، ولی‌ با سیری که در احوال موسیقی و ادبیات کلاسیک تسخیرکننده ی‌ این کشور زیبا داشته ام، واقعاً از آن‌ لذت برده‌ام و می‌برم. به شما حق میدهم اگر به آن احساس و علاقه خاصی‌ دارید.

[::Kefli Iskender - مریخ، وانواتو::] - . من حقیقتاً تا به حال روسیه نرفته ام، ولی‌ با سیری که در احوال موسیقی و ادبیات کلاسیک تسخیرکننده ی‌ این کشور زیبا داشته ام، واقعاً از آن‌ لذت برده‌ام و می‌برم. به شما حق میدهم اگر به آن احساس و علاقه خاصی‌ دارید.

در صورتی که دست از پا خطا کنی‌ دنیا نخواهد گذاشت دیگه روسیه یی وجود داشته باشد هرکس جنگ اتمی را شروع کنه بایست از صفحه روزگار محو شوند این قانون به خودی خود اجرا خواهد شد

[::کیومرث اعتماد - ایران، ایران:. در مورد روسیه من در اینجا تنها به شعری از Тютчевاکتفا می کنم. و این شعر با مطلع Умом Россию не понять آغاز می شود. می دانم ترجمه این شعر برای بسیاری دلچسب و دلنشین نخواهد بود . برای درک شور میهن پرستانه بینظیر این شعر بایستی بزبان روسی مسلط بود: ٬٬ با عقل نمی توان روسیه را فهمید، با متر نمی توان آنرا سنجید، روسیه ظرافتهایی دارد، که تنها با قلب می توان به آن ایمان آورد. (ترجمه کئفلی ایسکندر). همین

. بعد، خدا می‌گوید: «حالا بهشت را نشانت می‌دهم» و او را به اتاقی شبیه به اتاق اول می‌فرستد- همان میز گرد بزرگ، همان ظرف بزرگ غذای خوش بو و‌خوش طعم و همان قاشق‌های دسته‌بلند. ولی اینجا شادمانی‌ای در فضا موج می‌زند: همه به نظر سیر و سرحال می‌آیند. خاخام سر در نمی‌آورد و به خدا نگاه می‌کند. خدا در جواب می‌گوید: خیلی ساده است ، فقط به مهارتی خاص نیاز است . می‌بینی؟ کسانی که در این اتاق هستند ، یادگرفته‌اند ، که به همدیگر غذا دهند .. (Irvin D. Yalom)

داستانی قدیمی در مورد خاخامی که درباره‌ی بهشت ‌و جهنم با خدا گفت‌و‌گو می‌کند وجود دارد. خداوند به او می‌گوید: «جهنم را نشانت می‌دهم و خاخام را به اتاقی می‌فرستد که در آن گروهی از افراد گرسنه و ناامید دور میز گرد بزرگی نشسته‌اند. در وسط میز، ظرف بزرگی از غذایی گرم و لذیذ وجود دارد، غذا آنقدر زیاد است که همه‌ی آن‌ها را سیر می‌کند. بوی غذا آنقدر خوش است که آب از دهان خاخام سرازیر می‌شود. ولی هیچ‌کس غذا نمی‌خورد. هرکدام از افراد دور میز قاشق دسته‌بلندی به دست دارند، دسته‌ی قاشق آن‌قدر بلند است که به راحتی به وسط میز و ظرف غذا می‌رسد، ولی به دلیل همین بلندی دسته‌ی قاشق ، هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به دهانش برساند. خاخام که متوجه عمق مشکل آن‌ها شد، از سر دلسوزی سری برایشان تکان داد. بعد، خدا می‌گوید . >>

روس‌ها از ما ایرانیان بمراتب بیشتر جنگ و غضب و استبداد دیده اند. مطالعه اجمالی تاریخ آنها نشان میدهد در دو قرن گذشته جنگهای خونین و چهره‌های مستبدی بر این سرزمین تاخته اند، اما به سرزمین و غرور ملی‌ خود وفادار مانده اند. ایران،٬ سرزمین ما هم تا کنون به خاطر فداکاری‌های گذشتگان گمنام و صاحب نام بیشماری سرفرازانه دوام آورده و به ما رسیده. دراین برهه ی‌ مهم از تاریخ شاید به جای تقاضا از این سرزمین و آدمهایش، اینچنین بر ما رقم خورده که بی‌ توقع و چشمداشت، کاری در جهت بهبود امور و تسهیل سختی های همنوعان انجام دهیم. هر چند ناچیز.

روس‌ها از ما ایرانیان بمراتب بیشتر جنگ و غضب و استبداد دیده اند. مطالعه اجمالی تاریخ آنها نشان میدهد در دو قرن گذشته جنگهای خونین و چهره‌های مستبدی بر این سرزمین تاخته اند، اما به سرزمین و غرور ملی‌ خود وفادار مانده اند. ایران،٬ سرزمین ما هم تا کنون به خاطر فداکاری‌های گذشتگان گمنام و صاحب نام بیشماری سرفرازانه دوام آورده و به ما رسیده. دراین برهه ی‌ مهم از تاریخ شاید به جای تقاضا از این سرزمین و آدمهایش، اینچنین بر ما رقم خورده که بی‌ توقع و چشمداشت، کاری در جهت بهبود امور و تسهیل سختی های همنوعان انجام دهیم. هر چند ناچیز.

داستانی قدیمی در مورد خاخامی که درباره‌ی بهشت ‌و جهنم با خدا گفت‌و‌گو می‌کند وجود دارد. خداوند به او می‌گوید: «جهنم را نشانت می‌دهم و خاخام را به اتاقی می‌فرستد که در آن گروهی از افراد گرسنه و ناامید دور میز گرد بزرگی نشسته‌اند. در وسط میز، ظرف بزرگی از غذایی گرم و لذیذ وجود دارد، غذا آنقدر زیاد است که همه‌ی آن‌ها را سیر می‌کند. بوی غذا آنقدر خوش است که آب از دهان خاخام سرازیر می‌شود. ولی هیچ‌کس غذا نمی‌خورد. هرکدام از افراد دور میز قاشق دسته‌بلندی به دست دارند، دسته‌ی قاشق آن‌قدر بلند است که به راحتی به وسط میز و ظرف غذا می‌رسد، ولی به دلیل همین بلندی دسته‌ی قاشق ، هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به دهانش برساند. خاخام که متوجه عمق مشکل آن‌ها شد، از سر دلسوزی سری برایشان تکان داد. بعد، خدا می‌گوید . >>

. بعد، خدا می‌گوید: «حالا بهشت را نشانت می‌دهم» و او را به اتاقی شبیه به اتاق اول می‌فرستد- همان میز گرد بزرگ، همان ظرف بزرگ غذای خوش بو و‌خوش طعم و همان قاشق‌های دسته‌بلند. ولی اینجا شادمانی‌ای در فضا موج می‌زند: همه به نظر سیر و سرحال می‌آیند. خاخام سر در نمی‌آورد و به خدا نگاه می‌کند. خدا در جواب می‌گوید: خیلی ساده است ، فقط به مهارتی خاص نیاز است . می‌بینی؟ کسانی که در این اتاق هستند ، یادگرفته‌اند ، که به همدیگر غذا دهند .. (Irvin D. Yalom)

[::کیومرث اعتماد - ایران، ایران:. در مورد روسیه من در اینجا تنها به شعری از Тютчевاکتفا می کنم. و این شعر با مطلع Умом Россию не понять آغاز می شود. می دانم ترجمه این شعر برای بسیاری دلچسب و دلنشین نخواهد بود . برای درک شور میهن پرستانه بینظیر این شعر بایستی بزبان روسی مسلط بود: ٬٬ با عقل نمی توان روسیه را فهمید، با متر نمی توان آنرا سنجید، روسیه ظرافتهایی دارد، که تنها با قلب می توان به آن ایمان آورد. (ترجمه کئفلی ایسکندر). همین

در صورتی که دست از پا خطا کنی‌ دنیا نخواهد گذاشت دیگه روسیه یی وجود داشته باشد هرکس جنگ اتمی را شروع کنه بایست از صفحه روزگار محو شوند این قانون به خودی خود اجرا خواهد شد

[::Kefli Iskender - مریخ، وانواتو::] - . من حقیقتاً تا به حال روسیه نرفته ام، ولی‌ با سیری که در احوال موسیقی و ادبیات کلاسیک تسخیرکننده ی‌ این کشور زیبا داشته ام، واقعاً از آن‌ لذت برده‌ام و می‌برم. به شما حق میدهم اگر به آن احساس و علاقه خاصی‌ دارید.

. بعد، خدا می‌گوید: «حالا بهشت را نشانت می‌دهم» و او را به اتاقی شبیه به اتاق اول می‌فرستد- همان میز گرد بزرگ، همان ظرف بزرگ غذای خوش بو و‌خوش طعم و همان قاشق‌های دسته‌بلند. ولی اینجا شادمانی‌ای در فضا موج می‌زند: همه به نظر سیر و سرحال می‌آیند. خاخام سر در نمی‌آورد و به خدا نگاه می‌کند. خدا در جواب می‌گوید: خیلی ساده است ، فقط به مهارتی خاص نیاز است . می‌بینی؟ کسانی که در این اتاق هستند ، یادگرفته‌اند ، که به همدیگر غذا دهند .. (Irvin D. Yalom)

روس‌ها از ما ایرانیان بمراتب بیشتر جنگ و غضب و استبداد دیده اند. مطالعه اجمالی تاریخ آنها نشان میدهد در دو قرن گذشته جنگهای خونین و چهره‌های مستبدی بر این سرزمین تاخته اند، اما به سرزمین و غرور ملی‌ خود وفادار مانده اند. ایران،٬ سرزمین ما هم تا کنون به خاطر فداکاری‌های گذشتگان گمنام و صاحب نام بیشماری سرفرازانه دوام آورده و به ما رسیده. دراین برهه ی‌ مهم از تاریخ شاید به جای تقاضا از این سرزمین و آدمهایش، اینچنین بر ما رقم خورده که بی‌ توقع و چشمداشت، کاری در جهت بهبود امور و تسهیل سختی های همنوعان انجام دهیم. هر چند ناچیز.

داستانی قدیمی در مورد خاخامی که درباره‌ی بهشت ‌و جهنم با خدا گفت‌و‌گو می‌کند وجود دارد. خداوند به او می‌گوید: «جهنم را نشانت می‌دهم و خاخام را به اتاقی می‌فرستد که در آن گروهی از افراد گرسنه و ناامید دور میز گرد بزرگی نشسته‌اند. در وسط میز، ظرف بزرگی از غذایی گرم و لذیذ وجود دارد، غذا آنقدر زیاد است که همه‌ی آن‌ها را سیر می‌کند. بوی غذا آنقدر خوش است که آب از دهان خاخام سرازیر می‌شود. ولی هیچ‌کس غذا نمی‌خورد. هرکدام از افراد دور میز قاشق دسته‌بلندی به دست دارند، دسته‌ی قاشق آن‌قدر بلند است که به راحتی به وسط میز و ظرف غذا می‌رسد، ولی به دلیل همین بلندی دسته‌ی قاشق ، هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به دهانش برساند. خاخام که متوجه عمق مشکل آن‌ها شد، از سر دلسوزی سری برایشان تکان داد. بعد، خدا می‌گوید . >>

[::کیومرث اعتماد - ایران، ایران:. در مورد روسیه من در اینجا تنها به شعری از Тютчевاکتفا می کنم. و این شعر با مطلع Умом Россию не понять آغاز می شود. می دانم ترجمه این شعر برای بسیاری دلچسب و دلنشین نخواهد بود . برای درک شور میهن پرستانه بینظیر این شعر بایستی بزبان روسی مسلط بود: ٬٬ با عقل نمی توان روسیه را فهمید، با متر نمی توان آنرا سنجید، روسیه ظرافتهایی دارد، که تنها با قلب می توان به آن ایمان آورد. (ترجمه کئفلی ایسکندر). همین

در صورتی که دست از پا خطا کنی‌ دنیا نخواهد گذاشت دیگه روسیه یی وجود داشته باشد هرکس جنگ اتمی را شروع کنه بایست از صفحه روزگار محو شوند این قانون به خودی خود اجرا خواهد شد

[::Kefli Iskender - مریخ، وانواتو::] - . من حقیقتاً تا به حال روسیه نرفته ام، ولی‌ با سیری که در احوال موسیقی و ادبیات کلاسیک تسخیرکننده ی‌ این کشور زیبا داشته ام، واقعاً از آن‌ لذت برده‌ام و می‌برم. به شما حق میدهم اگر به آن احساس و علاقه خاصی‌ دارید.

در صورتی که دست از پا خطا کنی‌ دنیا نخواهد گذاشت دیگه روسیه یی وجود داشته باشد هرکس جنگ اتمی را شروع کنه بایست از صفحه روزگار محو شوند این قانون به خودی خود اجرا خواهد شد

[::Kefli Iskender - مریخ، وانواتو::] - . من حقیقتاً تا به حال روسیه نرفته ام، ولی‌ با سیری که در احوال موسیقی و ادبیات کلاسیک تسخیرکننده ی‌ این کشور زیبا داشته ام، واقعاً از آن‌ لذت برده‌ام و می‌برم. به شما حق میدهم اگر به آن احساس و علاقه خاصی‌ دارید.

داستانی قدیمی در مورد خاخامی که درباره‌ی بهشت ‌و جهنم با خدا گفت‌و‌گو می‌کند وجود دارد. خداوند به او می‌گوید: «جهنم را نشانت می‌دهم و خاخام را به اتاقی می‌فرستد که در آن گروهی از افراد گرسنه و ناامید دور میز گرد بزرگی نشسته‌اند. در وسط میز، ظرف بزرگی از غذایی گرم و لذیذ وجود دارد، غذا آنقدر زیاد است که همه‌ی آن‌ها را سیر می‌کند. بوی غذا آنقدر خوش است که آب از دهان خاخام سرازیر می‌شود. ولی هیچ‌کس غذا نمی‌خورد. هرکدام از افراد دور میز قاشق دسته‌بلندی به دست دارند، دسته‌ی قاشق آن‌قدر بلند است که به راحتی به وسط میز و ظرف غذا می‌رسد، ولی به دلیل همین بلندی دسته‌ی قاشق ، هیچ‌کس نمی‌تواند آن را به دهانش برساند. خاخام که متوجه عمق مشکل آن‌ها شد، از سر دلسوزی سری برایشان تکان داد. بعد، خدا می‌گوید . >>

[::کیومرث اعتماد - ایران، ایران:. در مورد روسیه من در اینجا تنها به شعری از Тютчевاکتفا می کنم. و این شعر با مطلع Умом Россию не понять آغاز می شود. می دانم ترجمه این شعر برای بسیاری دلچسب و دلنشین نخواهد بود . برای درک شور میهن پرستانه بینظیر این شعر بایستی بزبان روسی مسلط بود: ٬٬ با عقل نمی توان روسیه را فهمید، با متر نمی توان آنرا سنجید، روسیه ظرافتهایی دارد، که تنها با قلب می توان به آن ایمان آورد. (ترجمه کئفلی ایسکندر). همین

روس‌ها از ما ایرانیان بمراتب بیشتر جنگ و غضب و استبداد دیده اند. مطالعه اجمالی تاریخ آنها نشان میدهد در دو قرن گذشته جنگهای خونین و چهره‌های مستبدی بر این سرزمین تاخته اند، اما به سرزمین و غرور ملی‌ خود وفادار مانده اند. ایران،٬ سرزمین ما هم تا کنون به خاطر فداکاری‌های گذشتگان گمنام و صاحب نام بیشماری سرفرازانه دوام آورده و به ما رسیده. دراین برهه ی‌ مهم از تاریخ شاید به جای تقاضا از این سرزمین و آدمهایش، اینچنین بر ما رقم خورده که بی‌ توقع و چشمداشت، کاری در جهت بهبود امور و تسهیل سختی های همنوعان انجام دهیم. هر چند ناچیز.

. بعد، خدا می‌گوید: «حالا بهشت را نشانت می‌دهم» و او را به اتاقی شبیه به اتاق اول می‌فرستد- همان میز گرد بزرگ، همان ظرف بزرگ غذای خوش بو و‌خوش طعم و همان قاشق‌های دسته‌بلند. ولی اینجا شادمانی‌ای در فضا موج می‌زند: همه به نظر سیر و سرحال می‌آیند. خاخام سر در نمی‌آورد و به خدا نگاه می‌کند. خدا در جواب می‌گوید: خیلی ساده است ، فقط به مهارتی خاص نیاز است . می‌بینی؟ کسانی که در این اتاق هستند ، یادگرفته‌اند ، که به همدیگر غذا دهند .. (Irvin D. Yalom)