این پیرمرد مشهدی شبها با درآوردن صدای بچه باعث ترسیدن پرستارای بیمارستان میشده

بعضی شبا از خودم سر و صدا و ناله درمیارم که انگار بختک افتاده روم. یه همسایه جوون خوش سیما دارم. خدا خیرش بده، میاد پیشم مدتی میمونه که ترسم بریزه. نیگاش میکنم، پیش خودم میگم: جوونی کجایی که یادت بخیر.

بعضی شبا از خودم سر و صدا و ناله درمیارم که انگار بختک افتاده روم. یه همسایه جوون خوش سیما دارم. خدا خیرش بده، میاد پیشم مدتی میمونه که ترسم بریزه. نیگاش میکنم، پیش خودم میگم: جوونی کجایی که یادت بخیر.

بعضی شبا از خودم سر و صدا و ناله درمیارم که انگار بختک افتاده روم. یه همسایه جوون خوش سیما دارم. خدا خیرش بده، میاد پیشم مدتی میمونه که ترسم بریزه. نیگاش میکنم، پیش خودم میگم: جوونی کجایی که یادت بخیر.

بعضی شبا از خودم سر و صدا و ناله درمیارم که انگار بختک افتاده روم. یه همسایه جوون خوش سیما دارم. خدا خیرش بده، میاد پیشم مدتی میمونه که ترسم بریزه. نیگاش میکنم، پیش خودم میگم: جوونی کجایی که یادت بخیر.

بعضی شبا از خودم سر و صدا و ناله درمیارم که انگار بختک افتاده روم. یه همسایه جوون خوش سیما دارم. خدا خیرش بده، میاد پیشم مدتی میمونه که ترسم بریزه. نیگاش میکنم، پیش خودم میگم: جوونی کجایی که یادت بخیر.