برخورد فرماندار گلپایگان با خبرنگار: بگیر بشین تا خودت و دوربینت رو ننداختم بیرون، اینقدر می‌زنمت

فرماندار خطاب به روزنامه نگار: . اینقدر عکس مگیر، مکن چرب زبانی خفه شو, این همه حرف مزن ،لال بمانی، خفه شو. حرف هایی که کند فتنه مکش پیش و مکوش /که مرا هم به سر حرف کشانی، خفه شو. گر که یک دزد اسیر است و دو صد دزد آزاد /علتی دارد و آن را تو ندانی، خفه شو. هیچ شک نیست که رازی ست به هر کار نهان/ چون نداری خبر از راز نهانی، خفه شو. حرف های تو نسازد به مزاج حضرات / این قدر قصه ی بو دار چه خوانی؟ خفه شو. گر که صد گرگ در این گله بیافتد به تو چه؟ / چون که بی بهره از کار شبانی خفه شو.

فرماندار خطاب به روزنامه نگار: . اینقدر عکس مگیر، مکن چرب زبانی خفه شو, این همه حرف مزن ،لال بمانی، خفه شو. حرف هایی که کند فتنه مکش پیش و مکوش /که مرا هم به سر حرف کشانی، خفه شو. گر که یک دزد اسیر است و دو صد دزد آزاد /علتی دارد و آن را تو ندانی، خفه شو. هیچ شک نیست که رازی ست به هر کار نهان/ چون نداری خبر از راز نهانی، خفه شو. حرف های تو نسازد به مزاج حضرات / این قدر قصه ی بو دار چه خوانی؟ خفه شو. گر که صد گرگ در این گله بیافتد به تو چه؟ / چون که بی بهره از کار شبانی خفه شو.

فرماندار خطاب به روزنامه نگار: . اینقدر عکس مگیر، مکن چرب زبانی خفه شو, این همه حرف مزن ،لال بمانی، خفه شو. حرف هایی که کند فتنه مکش پیش و مکوش /که مرا هم به سر حرف کشانی، خفه شو. گر که یک دزد اسیر است و دو صد دزد آزاد /علتی دارد و آن را تو ندانی، خفه شو. هیچ شک نیست که رازی ست به هر کار نهان/ چون نداری خبر از راز نهانی، خفه شو. حرف های تو نسازد به مزاج حضرات / این قدر قصه ی بو دار چه خوانی؟ خفه شو. گر که صد گرگ در این گله بیافتد به تو چه؟ / چون که بی بهره از کار شبانی خفه شو.

فرماندار خطاب به روزنامه نگار: . اینقدر عکس مگیر، مکن چرب زبانی خفه شو, این همه حرف مزن ،لال بمانی، خفه شو. حرف هایی که کند فتنه مکش پیش و مکوش /که مرا هم به سر حرف کشانی، خفه شو. گر که یک دزد اسیر است و دو صد دزد آزاد /علتی دارد و آن را تو ندانی، خفه شو. هیچ شک نیست که رازی ست به هر کار نهان/ چون نداری خبر از راز نهانی، خفه شو. حرف های تو نسازد به مزاج حضرات / این قدر قصه ی بو دار چه خوانی؟ خفه شو. گر که صد گرگ در این گله بیافتد به تو چه؟ / چون که بی بهره از کار شبانی خفه شو.

فرماندار خطاب به روزنامه نگار: . اینقدر عکس مگیر، مکن چرب زبانی خفه شو, این همه حرف مزن ،لال بمانی، خفه شو. حرف هایی که کند فتنه مکش پیش و مکوش /که مرا هم به سر حرف کشانی، خفه شو. گر که یک دزد اسیر است و دو صد دزد آزاد /علتی دارد و آن را تو ندانی، خفه شو. هیچ شک نیست که رازی ست به هر کار نهان/ چون نداری خبر از راز نهانی، خفه شو. حرف های تو نسازد به مزاج حضرات / این قدر قصه ی بو دار چه خوانی؟ خفه شو. گر که صد گرگ در این گله بیافتد به تو چه؟ / چون که بی بهره از کار شبانی خفه شو.