رقص میله، رشته‌ای در المپیک یا تفریحی در سالن‌های شبانه؟

اولین دوره مسابقات جهانی رقص میله در سال ۲۰۱۲ در زوریخ برگزار شد
آیا ممکن است رقص میله به عنوان یک ورزش به بازی‌های المپیک راه پیدا کند؟ به نظر دور از انتظار می‌آید اما نه آنقدرها که در نگاه اول به نظر می‌رسد.
رقص میله - یا "میله" نامی، که فدراسیون جهانی ورزش‌های میله‌ای آن را ترجیح می‌دهد - برای اولین بار از طرف یک نهاد بین‌المللی ورزشی به رسمیت شناخته شده است.
انجمن جهانی فدراسیون ورزش‌های بین‌المللی (GAISF) عنوان "ناظر" را برای رقص میله در این انجمن در نظر گرفته که به نوعی پذیرش اولیه آن به عنوان یک ورزش است.
این دستاورد در واقع نتیجه کمپینی است که کیتی کوتس ۴۱ ساله و موسس فدراسیون ورزش‌های میله‌ای راه انداخت. او به روزنامه تلگراف بریتانیا گفت: "حس می‌کنم به یک موفقیت غیرممکن رسیده‌ایم، همه به ما می‌گفتند که نمی‌توانید رقص میله را به عنوان یک ورزش ثبت کنید."
فدراسیون جهانی ورزش‌های میله‌ای اصرار دارد که رقص میله مثل بقیه ورزش‌های استاندارد المپیک مثل ژیمناستیک، شیرجه و اسکی روی یخ، "ویژگی‌های ورزشکارانه و شایستگی‌های تکنیکی" دارد.
با این که رقص میله برای بسیاری یادآور سالن‌های استریپ‌تیز است، اما اجرای این رقص لزوما نباید با حرکات اروتیک همراه باشد.
با وجود این در میان خود کسانی که با رقص میله سر و کار دارند، این بحث همچنان در جریان است و توافق کاملی بر سر آن وجود ندارد.
کمیته بین‌المللی المپیک 'فریزبی' را به رسمیت شناخت
هشت رشته ورزشی برای حضور در المپیک ۲۰۲۰ با هم رقابت می‌کنند
بعضی از کاربرانی که در اینستاگرام عکس‌های رقص میله خود را منتشر می‌کنند، پای آن هشتگ Notastripper می‌گذارند تا بگویند که استریپ‌تیز نمی‌کنند و اجرای آنها اروتیک نیست. این کار باعث اعتراض بعضی از رقاصان استریپ‌تیز شد که از طرفی آن را انگ زدن و بدنام کردن می‌دانند و از طرف دیگر معتقدند که رقص میله در واقع هنری است که آنها در آن پیش‌قدم بوده‌اند.
مسئولان فدراسیون ورزش‌های میله‌ای می‌گویند که رقص میله نه تنها یک ورزش است، بلکه برای سنین و آدم‌های مختلف هم مناسب است. این فدراسیون رقابت‌هایی را برای گروه‌های سنی بین ۱۰ تا ۶۵ سال برگزار می‌کند.
اما آیا بقیه افراد و نهادهای خارج از حلقه رقص میله هم همین طور فکر می‌کنند؟ شاید موضوع برای مسئولان المپیک جنجالی‌تر از آن باشد که به زحمتش بیارزد.
اما قبل از این که به این موضوع برسیم ملاحظات دیگری هم هست که به آن اشاره می‌کنیم.
یک ورزش در صورتی برای حضور المپیک انتخاب می‌شود که سه معیار اصلی را داشته باشد:
باید در آژانس جهانی مبارزه با دوپینگ عضو شود، که رقص میله عضو است
باید عضو کامل انجمن جهانی فدراسیون ورزش‌های بین‌المللی باشد که رقص میله پیشرفت‌هایی در این زمینه داشته است
و همچنین باید ۵۰ فدراسیون ملی در سطح جهان داشته باشد. رقص میله در حال حاضر ۲۰ فدراسیون دارد

شناسایی کامل رقص میله از طرف انجمن جهانی فدراسیون ورزش‌های بین‌المللی، می‌تواند کمک بزرگی به فدراسیون ورزش‌های میله‌ای برای پذیرفته شدن عضویتش در کمیته بین‌المللی المپیک باشد.
نگاهی به سرنوشت بقیه رشته‌هایی که برای پذیرش در المپیک تلاش می‌کنند و آنها هم به موقعیت "ناظر" در انجمن جهانی فدراسیون ورزش‌های بین‌المللی هم رسیده‌اند، می‌تواند تصویر روشن‌تری ارائه کند: فدراسیون مچ‌اندازی، انجمن جهانی وسطی، اتحادیه بین‌المللی وزنه‌زنی و فدراسیون بین‌المللی فوتبال دستی. هنوز هیچ یک از این رشته‌ها به المپیک راه پیدا نکرده‌اند و این یعنی فدراسیون ورزش‌های میله‌ای هنوز راه درازی در پیش دارد.
نگاهی به رقص میله به عنوان ورزش: