تحلیل محتوای کتاب فارسی اول دبستان سه کشور کودک ایرانی «اطاعت» یاد می گیرد، کودک آلمانی «پیشرفت» و کودک چینی «مهرورزی»

 عصر ایران :علیرضا عابدین (روان شناس) در پژوهشی به بررسی و تحلیل داستان‌های کتاب فارسی کلاس اول در ایران و مقایسه آن با داستان‌های کتاب زبان کلاس اول در دو کشور شرقی و غربی یعنی چین، به عنوان نماینده فرهنگ جمع‌گرا و آلمان، به عنوان نماینده فرهنگ فردگرا پرداخته  است.
او به این منظور تمامی داستان‌های کتاب فارسی اول ابتدایی در ایران، شامل ۵١ داستان منتشر شده در سال ١٣٩١، همچنین ۴۴ داستان از داستان‌های کتاب کلاس اول چین و ٢۶ داستان از مجموعه چهار کتاب کلاس اول آلمان را به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب کرده است.
 در این پژوهش، تحلیل روان‌شناختی با استفاده از یکی از معتبرترین آزمون‌های فرافکن تحلیلی - یعنی آزمون اندریافت موضوع که یکی از مناسب‌ترین آزمون‌ها برای تحلیل داستان است - انجام گرفته تا مشخص شود چه موضوعاتی در قالب تم اصلی داستان، چه نیازها و چه فشارهای محیطی توسط این کتاب های درسی به کودکان القا می‌شود و این موضوعات چه تفاوتی در دنیای شرق وغرب دارند.
 نتایج این پژوهش نشان می دهد نیازهای «پیروی » و اطاعت در ایران، «پیشرفت » در آلمان و «مهرورزی » در چین، سه نیاز اول و اصلی در سه کشور هستند. نیاز به «پیروی » و اطاعت  به دو نوع «تسلیم » و «احترام » تقسیم شده است.
 پرتکرارترین نیاز در ایران، «پیروی » از هر دو نوع و البته در بیشتر موارد از نوع «تسلیم » و در چین و آلمان فقط از نوع دوم یعنی «سپاس گزاری » است.
 نیاز «مهرورزی » پرتکرارترین نیاز در چین است که به شدت با ساختار جمع‌گرای شرقی مطابقت دارد. در مرتبه‌های بعدی نیاز «فهمیدن » و همچنین نیاز به «ارائه و بیان » در چین قراردارند.
به طور خلاصه می‌توان گفت کودک چینی به دنبال آن است که مهر بورزد، بفهمد و بفهماند. بعد از این سه نیاز که اساسا در ارتباط با دیگران (نیازهای جمعی) معنا پیدا می‌کنند، نیازهای شخصی‌تر مثل «پیشرفت » و «بازی » در چین، ظهور می‌کنند.
این در حالی است که  بروز نیازها در آلمان درست  وارونه چین است. در آلمان نیاز به «پیشرفت »، «بازی» و «شناخت » که نیازهای فردی و معطوف به خود هستند، در درجه اول قرار دارند و بعد از آنها نیاز «پیوندجویی » ظهور می کند.
 بنابراین کودک ایرانی می‌آموزد طلب‌کننده و گیرنده (تلویحا مصرف کننده و تنبل) باشد؛ کودک چینی اما می‌آموزد دهنده و بخشنده (تلویحا تولیدکننده و کارگر) باشد در حالی که کودک آلمانی اساساچیزی طلب نمی‌کند (تلویحا استقلال طلب) و حتی می توان گفت تا تا حدی دهنده است.
بر این پایه می‌توان نتیجه گرفت کودک ایرانی در کتاب درسی خود یاد می‌گیرد که مطیع و سربه زیر باشد. نگاه کودک ایرانی یا به سمت پایین است و یا از پایین به بالا نگاه می‌کند.
 

نگاه کودک چینی به اطراف است و یک نگاه دایره‌وار دارد، ولی کودک آلمانی یک حرکت و نگاه رو به جلو و هدف مند دارد. او به یک نقطه و هدف چشم می دوزد و تنها برای رسیدن به‌ آن در یک خط سیر مشخص می کوشد و در نهایت هم موفق است.
رأی دهید
دیدگاه خوانندگان
۳۸
scandal - برلین، آلمان
ادیان و مخصوصاً دین اسلام به جمع گرایی، که همان گوسفند بودن و گوسفند فکر کردن پافشاری می‌کند و آنهم بخاطر "تنبلی" مرام این دین است که حوصله‌‌ و قدرت تحمل "خودگرایی" را ندارد! و چهره دنیا چه از لحاظ پیشرفت اجتماعی و صنعتی چگونه دیده میشد که "اگر" خدای نکرده، این دین استبدادی اروپا را تسخیر میکرد!؟ زیرا همه پیشرفت‌های کنونی‌ را، ما مدیون "دگر اندیشان" هستیم!
جمعه ۳ شهریور ۱۳۹۶ - ۰۷:۴۲
۵۶
همه چیز ایران بر باد رفت - برلین، آلمان
حکومت چندش آور آخوندی اگه بخواهد مثل چینو آلمان بچه های مارو بزرگ کنه فکر میکنید تا حالا میتونست جسد متعفن خودشو به رخ دنیا بکشه و به حکومت منفورش ادامه بده؟باید امثال جلال ۵۰ درست کنه که جای خوشگل تو کانادا گیرشون بیاد و دهنشونو وقتو بی وقت باز کنن تا ملاهارو کمی بیشتر بخندونن!
جمعه ۳ شهریور ۱۳۹۶ - ۱۱:۲۵
۴۲
paksan - ایران، ایران
در هر زمینه ای که متخصصین ورود کنند شک نکنید پیشرفت هم وارد میشه.مشکل ایران اینه که کارها توسط متخصصین و اهل فکر و افراد جهان دیده انجام نمیشه و متاسفانه فک میکنند چهارتا مطلب از امام و فلانی و فلونی بزارن تو مطالب درسی بچه ها دیگه همه چیز تمام هستش. حالا ایشون مطالعه مقایسه ای جامعه شناسیش رو انجام داده کاش بقیه هم از نظر فرهنگ و شناختهای جامعه درونی ایران هم انجام بدن و حتی از نظر کیفیت مطالب درباره آموزشهای زیربنایی برای بچه ها.
جمعه ۳ شهریور ۱۳۹۶ - ۱۹:۵۱
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.