هر نفر ۳۰ هزار تومان؛‌ اولین سبد غذایی سال جاری توزیع می شود

عکس، آرشیوی است. خبرگزاری میزان روز یکشنبه ششم خرداد خبر داد که اولین سبد غذایی در سال جاری به مناسبت ماه رمضان، از روز دوشنبه هشتم خرداد ماه، در میان دهک‌های کم درآمد جامعه توزیع خواهد شد.
 
به نوشته این خبرگزاری متعلق به قوه قضائیه، ارزش این سبد غذایی به ازای هر نفر ۳۰ هزار تومان خواهد بود و به خانوار های ۳ نفره به بالا، به ازای هر نفر، ۱۰ هزار تومان پرداخت می شود.
 
بر اساس این گزارش،‌ سقف پرداخت این سبد غذایی به خانواده های ۳ نفره به بالا ۱۲۰ هزار تومان است.
 
میزان اشاره کرد که بیش از ۱۰ میلیون تن در فهرست دریافت سبد حمایت غذایی هستند که ارزش آن در مجموع ۲۲۰ میلیارد تومان است.
 
در همین حال،‌ خبرگزاری تسنیم به نقل از علی ربیعی، وزیرتعاون، کار و رفاه اجتماعی، نوشت که کالاهای درنظر گرفته شده در این سبد غذایی، شامل گوشت قرمز، گوشت سفید، روغن، برنج، خرما و حبوبات هستند.
 
او اشاره کرد: خانوارهایی که تحت پوشش قرار می گیرند نزدیک به ۳ میلیون و ۸۹۰ هزار خانوار هستند که تقریبا بیش از ۱۰ میلیون تن می شوند .
 
وی افزود: علاوه بر آن، زنان باردار و کودکان دارای سوء تغذیه نیز از قبل شناسایی شده اند که آنها در این پوشش حمایتی قرار می گیرند .
 
علی ربیعی همچنین با اشاره به برگزاری نشستی در کمیسیون تخصصی شورای عالی رفاه گفت: «یکی از مباحث ما این بود که جمعیت تحت پوشش سبد حمایت غذایی را مقداری تجدید نظر کنیم و بیشتر به سمت هزار روز اول زندگی برویم و اگر بتوانیم، همین جمعیت فعلی را با یک سری جمعیت جدید شاید درمقاطع خاص نیازمند سبد غذایی باشند را هم پوشش دهیم برای آینده ارائه سبد غذایی گسترش این چنینی نیز خواهد داشت.»
 
رقم ۱۰ میلیون تن در شرایطی اعلام شده است که علی اکبر سیاری، معاون وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در مرداد سال گذشته گفته بود که بیش از ۲۵ میلیون تن از ایرانیان «نان برای خوردن» ندارند و این آمار را وزارت رفاه هم تائید می‌کند.»
 
پرویز فتاح،‌ رئیس کمیته امداد، هم روز هفتم اسفند سال گذشته گفته بود که «۱۱ میلیون تن از جمعیت ایران» زیر خط فقر هستند.
 
به گفته کمیته مزد سال ۹۶،‌ سبد معیشت یک خانوار سه و نیم نفره کارگری، ۲ میلیون و ۴۸۰ هزار تومان است. این در حالیست که حداقل دستمزد ماهانه کارگران برای سال جاری،‌۹۳۰ هزار تومان تعیین شده و در مواردی نیز پرداخت همین حداقل دستمزد ماهها به تعویق می افتاد؛‌ موضوعی که اعتراض و اعتصاب کارگران را در برخی از مناطق ایران به همراه داشته است.