پژوهشی انقلابی برای درمان پارکینسون
رأی دهید
این پژوهشگران می‌گویند که می‌توانند با دستکاری و برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های مغز انسان، آنها را وادار کنند که وظیفه سلول‌هایی را بر عهده بگیرند که بر اثر پارکینسون از بین رفته‌اند.
آزمایش بر روی موش‌هایی که نشانه‌هایی مشابه بیماری پارکینسون داشته‌اند، به درمان یا کاهش علائم بیماری آنها کمک کرده است. با این حال پژوهشگران می‌گویند که برای انجام آزمایش مشابه بر روی انسان به مطالعات بیشتری نیاز دارند.
این پژوهش که نتایج آن در مجله "بیوتکنولوژی نیچر" منتشر شده است، با اینکه در مراحل اولیه قرار دارد، امیدهای زیادی برای درمان پارکینسون ایجاد کرده است.
پژوهشگران هنوز به مطالعات بیشتر نیاز دارند تا مطمئن شوند که این درمان، بی‌خطر است. همچنین باید مطمئن شوند که سلول‌های تغییریافته که در اصل، یاخته‌های عصبی "آستروسیت" بوده‌اند، واقعا می‌توانند کارکرد نورون‌های دوپامین‌ساز را که بر اثر پارکینسون تخریب شده‌اند، داشته باشند.
آیا پارکینسون قابل درمان است؟
افراد مبتلا به پارکینسون کمبود دوپامین دارند به این دلیل که برخی از سلول‌های مغز که دوپامین تولید می‌کنند، از میان رفته‌اند.
هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث تخریب این سلول‌های مغزی می‌شود، اما از میان رفتن این سلول‌ها منجر به مشکلاتی مانند لرزش، ناتوانی حرکت و سختی در راه رفتن می‌شود.
پزشکان معمولا داروهایی تجویز می‌کنند که علائم بیماری پارکینسون را کنترل می‌کند، اما آن را درمان نمی‌کند و عامل اصلی آن را از بین نمی‌برد.
پژوهشگران تاکنون به دنبال روش‌هایی برای جایگزین کردن نورون‌های از بین‌رفته با تزریق سلول‌های تازه به داخل مغز بوده‌اند.
اما تیمی از پژوهشگران که پژوهش اخیر را انجام داده‌اند، رویکردی کاملا متفاوت به کار برده‌اند که نیازی به پیوند سلول تازه ندارد.
آنها با استفاده از مجموعه‌ای از مولکول‌های کوچک، سلول‌های موجود در مغز را برنامه‌ریزی مجدد کرده‌اند و وقتی که نمونه‌ای از یاخته‌های عصبی آستروسیت مغز انسان را با مولکول‌های کوچک در آزمایشگاه ترکیب کردند، موفق به ساختن سلول‌هایی بسیار مشابه با نورون‌های دوپامین‌ساز شدند.
پس از آن، پژوهشگران همان ترکیب از مولکول‌ها را به موش‌های بیمار تزریق کردند که با برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های مغزی موش‌ها، علائم بیماری پارکینسون را در آنها کاهش دادند.
دکتر پاتریک لوییس، متخصص عصب‌شناسی در دانشگاه ردینگ بریتانیا که این پژوهش را نقطه عطفی در درمان پارکینسون توصیف کرده به بی‌بی‌سی گفته است: "چالش اساسی آن است که از این مطالعه به درمان پارکینسون برای انسان برسیم."
پرفسور دیوید دکستر، از موسسه پارکینسون بریتانیا نیز گفته است: "اگر این پژوهش بر انسان با موفقیت انجام شود زندگی میلیون‌ها نفر را که منتظر درمان پارکینسون هستند متحول خواهد کرد."
