دو ایرانیتبار در فهرست 'متفکران جهانی' سالی که گذشت
رأی دهید
نشریه فارن پالیسی در فهرستی که امسال از یکصد 'متفکر جهانی' منتشر کرده، نام دو ایرانیتبار را هم قرار داده است: آرش درمبخش، عضو شورای شهر کوربوآ در فرانسه و مورهشین الهیاری، هنرمند و کنشگر مدنی.
آقای درمبخش و گروهی از شهروندان داوطلب در فرانسه تلاش کردند قانونی در این کشور تصویب شود که بر اساس آن، مواد غذایی که فروشگاهها میخواهند دور بریزند ولی هنوز قابلاستفاده است، برای نیازمندان و بیخانمانها توزیع شود یا به غذای حیوانات و کود کشاورزی تبدیل شود.
آرش درمبخش که همزمان با اعلام فهرست امسال مجله فارن پالیسی به واشنگتن پایتخت آمریکا رفته بود، در این باره با کاخ سفید، تیم انتقال دولت به دونالد ترامپ، رئیسجمهوری منتخب آمریکا و همینطور کنگره ایالات متحده هم رایزنیهایی کرده است.
این عضو شورای شهر کوربوآ، در واشنگتن به خبرنگار ما هادی نیلی گفت: "با توجه به حجم دور ریز مواد غذایی در آمریکا، اگر این طرح در این کشور هم اجرا شود، میتواند تاثیر عمدهای بگذارد."
آرش درمبخش در این باره به آمارهایی اشاره میکند که بر اساس آنها، از هر شش نفر ساکن آمریکا، یک نفر تغذیه مناسب ندارد و در عین حال گزارش میشود سالانه ۳۵ میلیون تن مواد غذایی در آمریکا دور ریخته میشود.
این هنرمند و کنشگر مدنی در واکنش به این که گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) در عراق و سوریه چندین اثر باستانی را ویران کردهاند، نسخهای دیجیتالی از بعضی مهمترین این آثار تهیه کرده است.
این آثار در قالب فایل سهبعدی و همینطور نمونههایی بدلی اند که با چاپگر سهبعدی ساخته شده است.
مجله فارن پالیسی در معرفی ایده مورهشین الهیاری نوشته است هدف این هنرمند این بوده که این قبیل آثار باستانی و نشانههای فرهنگی به این ترتیب ذخیره شوند تا حتی اگر در تحولاتی مانند حملههای گروه داعش ویران شدند، اثری از آنها برای حافظه بشری باقی مانده باشد.
فهرست "متفکران جهانی" نشریه فارن پالیسی (سیاست خارجی) شامل یکصد نفر است و هر سال گروهی از رهبران جهانی و افرادی را که ایدههایی برای آینده جهان دارند و بهخصوص در یک سال گذشته فعالیت بارزی داشتهاند، در این فهرست معرفی میکند.
این فهرست بیش از یک دهه است که منتشر میشود و پیش از این هم از جمله شیرین عبادی، وکیل و برنده جایزه صلح نوبل (در سال ۲۰٠٥)، زهرا رهنورد (در سال ٢٠٠٩)، اصغر فرهادی، کارگردان سینما (در سال ۲۰۱۲) و حسن روحانی، رئیسجمهوری ایران (دوبار در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴)، در این فهرست جا گرفتهاند.
آقای درمبخش و گروهی از شهروندان داوطلب در فرانسه تلاش کردند قانونی در این کشور تصویب شود که بر اساس آن، مواد غذایی که فروشگاهها میخواهند دور بریزند ولی هنوز قابلاستفاده است، برای نیازمندان و بیخانمانها توزیع شود یا به غذای حیوانات و کود کشاورزی تبدیل شود.
آرش درمبخش که همزمان با اعلام فهرست امسال مجله فارن پالیسی به واشنگتن پایتخت آمریکا رفته بود، در این باره با کاخ سفید، تیم انتقال دولت به دونالد ترامپ، رئیسجمهوری منتخب آمریکا و همینطور کنگره ایالات متحده هم رایزنیهایی کرده است.
این عضو شورای شهر کوربوآ، در واشنگتن به خبرنگار ما هادی نیلی گفت: "با توجه به حجم دور ریز مواد غذایی در آمریکا، اگر این طرح در این کشور هم اجرا شود، میتواند تاثیر عمدهای بگذارد."
آرش درمبخش در این باره به آمارهایی اشاره میکند که بر اساس آنها، از هر شش نفر ساکن آمریکا، یک نفر تغذیه مناسب ندارد و در عین حال گزارش میشود سالانه ۳۵ میلیون تن مواد غذایی در آمریکا دور ریخته میشود.
این هنرمند و کنشگر مدنی در واکنش به این که گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) در عراق و سوریه چندین اثر باستانی را ویران کردهاند، نسخهای دیجیتالی از بعضی مهمترین این آثار تهیه کرده است.
این آثار در قالب فایل سهبعدی و همینطور نمونههایی بدلی اند که با چاپگر سهبعدی ساخته شده است.
مجله فارن پالیسی در معرفی ایده مورهشین الهیاری نوشته است هدف این هنرمند این بوده که این قبیل آثار باستانی و نشانههای فرهنگی به این ترتیب ذخیره شوند تا حتی اگر در تحولاتی مانند حملههای گروه داعش ویران شدند، اثری از آنها برای حافظه بشری باقی مانده باشد.
فهرست "متفکران جهانی" نشریه فارن پالیسی (سیاست خارجی) شامل یکصد نفر است و هر سال گروهی از رهبران جهانی و افرادی را که ایدههایی برای آینده جهان دارند و بهخصوص در یک سال گذشته فعالیت بارزی داشتهاند، در این فهرست معرفی میکند.
این فهرست بیش از یک دهه است که منتشر میشود و پیش از این هم از جمله شیرین عبادی، وکیل و برنده جایزه صلح نوبل (در سال ۲۰٠٥)، زهرا رهنورد (در سال ٢٠٠٩)، اصغر فرهادی، کارگردان سینما (در سال ۲۰۱۲) و حسن روحانی، رئیسجمهوری ایران (دوبار در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴)، در این فهرست جا گرفتهاند.
دیدگاه خوانندگان
۵۴
چاپید شاه! - لوزان، سوییس
حیف که پدر بزرگم زنده نیست که برنده جایزه متفکر قرن بشه البته اونموقعها بیشتر مردم باید جایزه میگرفتن چون بیشتر مردم حتا برای یک هسته کوچیک یک دونه سیب هم ارزش قائل بودن ولی الان ادمها هم ادمها رو یکبار مصرف کردن رفته پی کارش این جایزه هام ارزشی ندارن پولدارا به همدیگه نون قرض میدن و همدیگه رو باحال و خوب میدونن دنیای سرمایه داری همینه دیگه یا باید له کنی یا باید له بشی له نکردی خودتو له میکنن له کنی زنده میمونی نمونه بارز یک"انسان وحشی"
چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۹
۵۴
چاپید شاه! - لوزان، سوییس
حیف که پدر بزرگم زنده نیست که برنده جایزه متفکر قرن بشه البته اونموقعها بیشتر مردم باید جایزه میگرفتن چون بیشتر مردم حتا برای یک هسته کوچیک یک دونه سیب هم ارزش قائل بودن ولی الان ادمها هم ادمها رو یکبار مصرف کردن رفته پی کارش این جایزه هام ارزشی ندارن پولدارا به همدیگه نون قرض میدن و همدیگه رو باحال و خوب میدونن دنیای سرمایه داری همینه دیگه یا باید له کنی یا باید له بشی له نکردی خودتو له میکنن له کنی زنده میمونی نمونه بارز یک"انسان وحشی"
چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۹
۵۴
چاپید شاه! - لوزان، سوییس
حیف که پدر بزرگم زنده نیست که برنده جایزه متفکر قرن بشه البته اونموقعها بیشتر مردم باید جایزه میگرفتن چون بیشتر مردم حتا برای یک هسته کوچیک یک دونه سیب هم ارزش قائل بودن ولی الان ادمها هم ادمها رو یکبار مصرف کردن رفته پی کارش این جایزه هام ارزشی ندارن پولدارا به همدیگه نون قرض میدن و همدیگه رو باحال و خوب میدونن دنیای سرمایه داری همینه دیگه یا باید له کنی یا باید له بشی له نکردی خودتو له میکنن له کنی زنده میمونی نمونه بارز یک"انسان وحشی"
چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۹
۵۴
چاپید شاه! - لوزان، سوییس
حیف که پدر بزرگم زنده نیست که برنده جایزه متفکر قرن بشه البته اونموقعها بیشتر مردم باید جایزه میگرفتن چون بیشتر مردم حتا برای یک هسته کوچیک یک دونه سیب هم ارزش قائل بودن ولی الان ادمها هم ادمها رو یکبار مصرف کردن رفته پی کارش این جایزه هام ارزشی ندارن پولدارا به همدیگه نون قرض میدن و همدیگه رو باحال و خوب میدونن دنیای سرمایه داری همینه دیگه یا باید له کنی یا باید له بشی له نکردی خودتو له میکنن له کنی زنده میمونی نمونه بارز یک"انسان وحشی"
چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۹
۵۴
چاپید شاه! - لوزان، سوییس
حیف که پدر بزرگم زنده نیست که برنده جایزه متفکر قرن بشه البته اونموقعها بیشتر مردم باید جایزه میگرفتن چون بیشتر مردم حتا برای یک هسته کوچیک یک دونه سیب هم ارزش قائل بودن ولی الان ادمها هم ادمها رو یکبار مصرف کردن رفته پی کارش این جایزه هام ارزشی ندارن پولدارا به همدیگه نون قرض میدن و همدیگه رو باحال و خوب میدونن دنیای سرمایه داری همینه دیگه یا باید له کنی یا باید له بشی له نکردی خودتو له میکنن له کنی زنده میمونی نمونه بارز یک"انسان وحشی"
چهارشنبه ۲۴ آذر ۱۳۹۵ - ۱۲:۳۹