نوشیدنی مرگبار برای قتل داماد خانواده

 جسد را داخل خودرو گذاشتند و مراقب بودند کسی به آنها شک نکند. به خارج از شهر رفته و از جاده اصلی خارج شدند.
 
به گزارش جام جم، دو خواهر همراه پسر جوان جسد را از خودرو بیرون آورده و همانجا رها کردند و بعد به خانه بازگشتند.
 
تصور می‌کردند هیچ‌وقت راز جنایت فاش نمی‌شود و آنها می‌توانند از مجازات قتل نجات پیدا کنند اما گزارش پزشکی قانونی کلید حل این معما شد.
سکانس اول
دی‌ماه سال 93 با کشف جسد مرد جوانی در بیابان‌های اطراف تهران، تحقیقات جنایی آغاز شد. هیچ آثاری از درگیری روی جسد دیده نمی‌شد اما شک بازپرس ویژه قتل باعث شد جسد به پزشکی قانونی منتقل شود. از سوی دیگر با بررسی پرونده افراد گمشده هویت جسد شناسایی شد. همسر 17 ساله این مرد ناپدید شدن شوهرش به نام رحیم را گزارش داده بود.
 
تحقیقات میدانی پلیس نشان داد رحیم با همسرش به نام نیلوفر اختلاف داشت. تحقیقات در این باره ادامه داشت تا این‌که گزارش پزشکی قانونی کلید حل این معما شد. در گزارش پزشکی قانونی آمده بود، مرد جوان بر اثر مسمومیت با سم کشنده‌ای به قتل رسیده است.
سکانس دوم

ماموران که با پرونده قتلی رو‌به‌رو بودند، نیلوفر را به عنوان مظنون دستگیر کردند. او در ابتدا منکر قتل بود اما در ادامه لب به اعتراف گشود و گفت: با همدستی خواهر 14ساله‌اش و پسری که با او دوست است نقشه قتل شوهرش را طراحی کرده‌ است.
 
نیلوفر مدعی شد: «شوهرم اجازه نمی‌داد با خواهرم ارتباط داشته ‌باشم و می‌گفت او دختر خوبی نیست ضمن این‌که مشکلات دیگری نیز با هم داشتیم و به پیشنهاد دوست خواهرم مقداری دارو و الکل داخل یک بطری ماءالشعیر ریختم و آن را به شوهرم دادم، وقتی خورد متوجه نشد دارو داخل آن است. بعد از چند دقیقه روی زمین افتاد و جانش را از دست داد، بعد هم جسد را با کمک دوست خواهرم که هومن نام‌ دارد داخل خودرو گذاشتیم و بیرون بردیم و در بیابان رها کردیم.»
سکانس سوم
با دستگیری نازنین و هومن و صدورکیفرخواست علیه متهمان، پرونده برای رسیدگی به شعبه 74 دادگاه کیفری استان تهران فرستاده‌ شد. در این جلسه پدر و مادر مقتول از سوی خودشان و دو نوه‌شان درخواست قصاص کردند. نیلوفر در این جلسه ادعا کرد؛ به پیشنهاد و اصرار هومن شوهرم را کشتیم. هومن تهدید کرده بود اگر نقشه او را اجرا نکنیم دو فرزندم را می‌کشد.
 
وی اظهار کرد: شوهرم اجازه نمی‌داد من با خواهرم ارتباط داشته ‌باشم و می‌گفت که او دختر خوبی نیست چون با هومن ارتباط دارد، حتی اجازه نمی‌داد خواهرم به خانه ما بیاید. هومن هم این موضوع را فهمیده و به نازنین پیشنهاد داده ‌بود که شوهر من را بکشند. وقتی نازنین  در این‌باره با من صحبت کرد اول قبول نکردم اما بعد گفت هومن به او گفته پیش از این هم کسی را کشته و کار سختی نیست و حتی تهدید کرده‌ بود اگر به خواسته‌اش عمل نکنم بچه‌هایم را می‌کشد. من هم قبول کردم. بنابراین او مقداری داروی بیهوشی، الکل و پودر شربت انار را به نازنین داده‌ بود که به خانه ما بیاورد، قرار بود ما این چیزها را با هم مخلوط کنیم و در ماءالشعیر بریزیم و به شوهرم بدهیم که بخورد. البته ما آن روز به شوهرم گفته‌ بودیم که قرار است نازنین تبلتی بیاورد و به‌همین‌دلیل هم اجازه داد خواهرم وارد خانه شود. بعد از این‌که من این مواد را گرفتم و مخلوط کردم و به شوهرم دادم کم‌کم از حال رفت و روی زمین افتاد، بعد از چند لحظه متوجه شدم نبضش نمی‌زند و با همکاری هومن او را داخل خودرو گذاشتیم و به بیابان بردیم و رها کردیم. نازنین هم در دفاع از خود گفت: من نقشی در این قتل نداشتم و حتی به شوهرخواهرم گفتم که این نوشیدنی را نخورد اما خواهرم به او اصرار کرد بخورد. من با هومن رابطه‌ای نداشتم خواهرم با او رابطه داشت و من فقط از این رابطه اطلاع داشتم و واسطه بین آنها بودم و از این‌که شوهرخواهرم کشته شود چیزی به من نمی‌رسید. من نقشی در این قتل نداشتم.
 
هومن نیز وقتی در جایگاه متهم قرار گرفت اتهامش را رد کرد و گفت: من با این دو خواهر هیچ ارتباطی نداشتم. آنها مدعی ‌هستند که من نقشه قتل را طراحی کرده و حتی گفته‌ام چه چیزی به مقتول بدهند راحت‌تر می‌میرد درحالی‌که صحت ندارد. من نه یک‌بار به این افراد زنگ زدم و نه حتی با آنها از طریق پیامک ارتباطی داشتم. من هیچ‌کدام از اتهاماتم را که معاونت در قتل و رابطه نامشروع است قبول ندارم و درخواست دارم پرینت تلفن من گرفته شود.
سکانس پایانی
با توجه به این‌که پرینتی از مکالمات مورد ادعا درباره ارتباط متهمان وجود نداشت، قضات پرونده را برای بررسی پرینت تلفن سه متهم به دادسرا برگرداندند. با بررسی پرینت تماس‌های دو خواهر و هومن، پرونده برای رسیدگی دوباره به دادگاه فرستاده شد و متهمان برای دومین بار پای میزمحاکمه قرار گرفتند. در این جلسه اولیای دم مقتول دوباره درخواست قصاص کردند.
 
وکیل نازنین نیز در دفاع از موکلش گفت: نازنین در زمان قتل کمتر از 18 سال داشته و به رشد عقلی نرسیده بود. به همین خاطر درخواست دارم، برای او ماده 91 قانون مجازات اسلامی اعمال شود.
 
قضات دادگاه با بررسی این درخواست با آن موافقت کرده و دختر نوجوان به پزشکی قانونی معرفی شد.