۲ ساعت وحشت در سقوط آسانسور دانشگاه شریف

همزمان با سقوط آسانسور سالن غذاخوری مرکزی دانشگاه صنعتی شریف و مجروح شدن 6 تن از مسئولان برجسته و اعضای هیأت علمی این دانشگاه، تلاش‌های پزشکان چند بیمارستان برای درمان آنها همچنان ادامه دارد.این در حالی است که هر 6 مجروح پس از اقدامات اولیه در بیمارستان امام خمینی برای ادامه درمان به چند بیمارستان فوق تخصصی انتقال یافته و تحت عمل جراحی قرار گرفتند.

به گزارش گروه حوادث «ایران»، ساعت 13 و 40 دقیقه روز دوشنبه 12 مهر آسانسور غذاخوری مرکزی استادان دانشگاه شریف به علت نقص فنی دچار حادثه شد. درحالی که 6 تن از اعضای هیأت علمی و مسئولان دانشگاه داخل اتاقک آهنی قدیمی بودند ناگهان آسانسور از طبقه سوم به منفی 2 سقوط کرد. با توجه بشدت حادثه و شرایط وخیم استادان گرفتاردر آسانسور، مسئولان دانشگاه تا رسیدن آتش‌نشانان تلاش زیادی برای بازکردن راه نفوذی به اتاقک به خرج دادند اما این تلاش‌ها به نتیجه نرسید. از سوی دیگر امدادگران نیز به دلیل وضعیت نابسامان مصدومان، مجبور به بریدن بخش‌هایی از سقف و دیواره آسانسور شدند و در عملیاتی 2 ساعته هر 6 نفر را خارج کردند. بعد هم مصدومان با خودروهای اورژانس به بیمارستان امام خمینی انتقال یافتند. براساس آخرین گزارش‌ها، با توجه بشدت آسیب دیدگی مجروحان این سقوط هولناک هر یک از آنها به بیمارستان فوق تخصصی منتقل شده و چندتن از آنها ساعت‌ها زیر تیغ جراحی رفتند. محمدرضا هرمزی‌نژاد مدیر روابط عمومی دانشگاه شریف دراین باره به خبرنگارحوادث «ایران» گفت: متأسفانه دراین حادثه دکتر سید قاسم میرعمادی، دکتر محسن تفضلی، دکتر رضا نقدآبادی، دکتر جواد اکبری، دکتر سید حمید رضا مداح حسینی و دکتر بیژن وثوقی وحدت بشدت مصدوم شدند.ضمن اینکه به محض وقوع این حادثه رئیس و معاونین دانشگاه با تشکیل تیم ویژه‌ای نظارت برروند درمان این استادان برجسته را آغاز کردند. درحال حاضر نیز تمهیدات لازم برای آنها اتخاذ شده وجای هیچ نگرانی وجود ندارد.از سوی دیگر خبرنگاران ما دیروز برای پیگیری روند درمان و آگاهی از وضعیت سلامت این استادان برجسته دانشگاهی، راهی چند بیمارستان شده ودرباره این حادثه وآخرین وضعیت سلامت استادان مجروح با آنها گفت‌و‌گوکردند.
حدود 2 ساعت در تاریکی بودیم
دکتر بیژن وثوقی وحدت -مدیریت دانشجویی دانشگاه شریف- که با شکستگی ساق پای چپ و آسیب دیدگی در ناحیه کمر روی تخت بیمارستان بود، به خبرنگار «ایران» گفت: «ساعت یک و 40 دقیقه ظهر دوشنبه، من و 5 نفر از همکارانم پس از پایان جلسه کاری و صرف ناهار سوار آسانسور شدیم. به محض اینکه در بسته شد ناگهان اتاقک بشدت تکان خورد. همه وحشتزده بودیم و سعی می‌کردیم در را باز کنیم. شاید همه اتفاقات در چند ثانیه رخ داد. ما در تلاش برای خروج از آسانسور بودیم که ناگهان اتاقک با تکان هولناک تری رها شد و به طبقه منفی 2 سقوط کرد و محکم به زمین خورد. همان موقع چراغ‌ها خاموش شد و ما هم درتاریکی مطلق ماندیم. هیچ کدام وضعیت خوبی نداشته و مجروح وخونین روی هم افتاده بودیم.»
 استاد دانشکده برق دانشگاه شریف ادامه داد: «نیم ساعتی شرایط همان‌طور بود و فقط صداهای نامفهومی از بیرون می‌شنیدیم. راه هوا نبود و نمی‌توانستیم درست نفس بکشیم. تا اینکه بالاخره پنجره اتاقک را شکستند و با بریدن بخشی از دیواره آسانسور ما را بیرون کشیدند. وقتی وارد آسانسور شدیم ساعت یک و 40 دقیقه بود و فکر می‌کنم 3 و 40 دقیقه یعنی حدود دو ساعت در آنجا گیر افتاده بودیم.البته این آسانسور مدت زیادی است که مشکل دارد ولی متأسفانه تعمیرنشده بود. تا آنجا که من می‌دانم این آسانسور همیشه خراب می‌شد اما هیچ وقت سقوط نکرده بود و در حد محبوس شدن بود.اما باورکنید این اتفاق وحشتناک و غیرمنتظره بود.»
می‌گویند بودجه نداریم
دکتر محسن تفضلی استاد شیمی دانشگاه شریف با 58 سال سن و 25 سال سابقه خدمت در سطح دانشگاهی نیز در حالی که 4 مهره کمرش آسیب دیده اما شرایطش را بهتر از همکارانش می‌دانست به خبرنگار «ایران» گفت: این حادثه را بهانه‌ای می‌دانم تا شاید بالاخره نگاه ویژه‌تری به نخبگان جامعه شود. وی گفت: «با اینکه 4 مهره کمرم آسیب دیده و باید بریس (کمربند محافظ) ببندم اما تا آنجا که از شرایط دیگر همکارانم شنیده‌ام وضعیت من از همه آنها بهتر است. خوشبختانه به نخاعم فشاری وارد نشده و احتمالاً فردا (پنجشنبه) مرخص می‌شوم.
وی درباره روزحادثه هم گفت: «آن روز وقتی سوار آسانسور شدیم و در بسته شد ناگهان صدای پاره شدن کابل‌ها را شنیدیم.گویا آنقدر آسانسور فرسودگی داشت که ترمز ایمنی و کابل اضطراری عمل نکرده بود. البته از آتش‌نشانی گلایه دارم چون با اینکه یک مرکز دقیقاً روبه‌روی دانشگاه قرار دارد اما 20 دقیقه طول کشید تا به ما برسند. وقتی هم رسیدند وسایل و تجهیزات کافی نداشتند و همین موضوع در روند امدادرسانی ما تأثیرجدی داشت.»
 استاد دانشگاه شریف صحبت‌هایش را با گلایه‌ای به وضعیت بودجه تخصیصی به این مرکز آموزشی ادامه داد: «به نظر می‌رسد با توجه به دولتی بودن دانشگاه و کمبود بودجه آن، نگهداری از وسایلی مانند آسانسورها استانداردهای لازم را ندارند و این موضوع را همه مسئولان بخوبی می‌دانند. این کمبود بودجه روی همه چیز تأثیر گذاشته و شاید اگر مجبور به تهیه غذای دانشگاه نبودند این بخش هم تحت تأثیر قرار می‌گرفت. در جلسه‌ای که آن روز با مسئولان دانشگاه داشتیم نیز از کمبود پول صحبت شد. البته این موضوع برای ما جدید نیست و در ماه‌های اخیر وضعیت گرمایش و سرمایشی نابسامان دانشگاه این موضوع را ثابت می‌کند. من نمی‌گویم که به دانشگاه شریف باید ویژه نگاه کرد اما با توجه به اینکه این دانشگاه با نخبه‌ها سر و کار دارد باید بودجه و سرانه خاصی برایش تخصیص دهند. ما یک هفته پیش از این حادثه میزبان یک هیأت علمی از آلمان بودیم. تصور کنید اگر این اتفاق برای آنها می‌افتاد چه بازتاب بدی در جهان داشت. البته هر زمان حرفی می‌زنیم به کمبود بودجه و بی‌پولی و در نهایت به تحریم ربط می‌دهند که می‌شود همان حکایت پیدا کردن پرتقال فروش.»
ملاقات ممنوع
دکتر رضا نقدآبادی استاد 55 ساله دانشکده مکانیک دانشگاه شریف که از ناحیه مهره‌های کمر، لگن، پاشنه پا و بینی آسیب و شکستگی داشت به دلیل خونریزی داخلی در «آی سی یو» تحت مراقبت‌های ویژه قرار دارد. همسر و دیگر اعضای خانواده او نیز اجازه ملاقات نداشتند. همسر استاد نقد آبادی درباره وضعیت ایشان به خبرنگار «ایران» گفت: «روز سه‌شنبه حال همسرم بهتر بود و قرار بود صبح چهارشنبه عمل شود. اما پزشکان اعلام کردند با توجه به وضعیت آسیب دیدگی‌ها و خونریزی داخلی درحال حاضر امکان جراحی وجود ندارد.»
او از پیگیری مسئولان دانشگاه شریف برای رسیدگی به وضعیت همسرش تشکر ویژه کرد و افزود: «در این چند روز مسئولان دانشگاه پیگیری بسیارخوبی داشتند و از همگی‌شان تشکر می‌کنم اما گلایه‌ام از نبود استانداردها است. چراکه معتقدم هیچ فرقی بین استاد و دانشجو و هیچ انسان دیگری نیست و واقعاً باید این ایمن‌سازی در فضای دانشگاهی بخوبی انجام شود.»
امیدوارم فراموشمان نکنند
دکتر جواد اکبری، دانشیار 57 ساله مکانیک گروه مهندسی مکانیک دانشگاه شریف نیز در زمان مراجعه خبرنگار «ایران» در اتاق عمل بود. برادر او که در کنار دیگر اعضای خانواده‌اش پشت در اتاق عمل منتظر بودند به خبرنگار ما گفت: «دکتر اکبری از ناحیه کمر و پا تحت عمل قرار گرفته و البته پایش نیاز به عمل مجدد دارد. از پیگیری‌های مسئولان دانشگاه تشکر می‌کنم اما امیدوارم این پیگیری‌ها تا پایان کامل درمان این استادان ادامه داشته باشد و ما را فراموش نکنند. سقوط آسانسور هر جایی از دنیا اتفاق می‌افتد اما وقتی یک هفته پس از اینکه سرویس کار آسانسور آن را کنترل کرده این سقوط رخ می‌دهد به نظر من نیاز به بررسی‌های جدی کارشناسی دارد.
براساس آخرین بررسی‌ها دکتر حمیدرضا مداح حسینی رئیس دانشکده پردیس شریف نیز تحت عمل قرار گرفته و در بیمارستان بستری است. دکتر سید قاسم میرعمادی معاون  آموزشی دانشگاه نیز که هر دو دستش دراین حادثه شکسته، روز سه‌شنبه پس از جراحی از بیمارستان مرخص شده است.
ضرورت نظارت ویژه برعملکرد سازندگان آسانسور
سید جلال ملکی سخنگوی آتش‌نشانی تهران نیز با تأکید بر لزوم نظارت بیشتر بر تهیه و تجهیز آسانسورها به خبرنگار «ایران» گفت: «حوادث آسانسور آمار بالایی در کلانشهر تهران دارد. در گذشته تنها ساختمان‌های بلند و مرتفع از آسانسور استفاده می‌کردند اما در سال‌های اخیر حتی برای ساختمان‌های دو طبقه نیز آسانسور می‌گذارند و به همین خاطر هم آمار حوادث در این حوزه بالا رفته است. البته باید تأکید کنم حوادث بیشتر در حد محبوس شدگی است و سقوط به ندرت اتفاق می‌افتد. اما محبوس شدگی آن هم در آسانسورهای ساختمان‌های نوساز نشاندهنده ضعف استاندارد و کیفیت تجهیزات است.»
وی افزود: «با توجه به رشد این حوادث اگر نظارت بر کار پیمانکاران و ایمنی آسانسورهای ساختمان‌ها و همچنین میزان تخصص و مهارت نصاب‌ها و سرویس کاران شرکت‌های آسانسور‌سازی بیشتر شود به طور قطع حوادث کاهش خواهد یافت. البته نباید فراموش کرد که درکنار رعایت اصول ایمنی و استانداردهای لازم، وجدان کاری و تعهد بیشتر پیمانکاران و کارکنان شرکت‌های آسانسورسازی و تعمیرکاران نیز درکاهش حوادث آسانسور نقش بسزایی دارد.»