وزنه برداری در المپیک؛ ایران در آستانه خلق یک موفقیت تاریخی
رأی دهید
بحران دوپینگ و محرومیت کامل وزنه برداری روسیه، تیم ملی ایران را در آستانه خلق نتیجه‌ای تاریخی قرار داده است.
در غیاب روسیه و وزنه برداران سرشناسش، از تیم‌های بلاروس، جمهوری آذربایجان، کره شمالی قزاقستان نیز یک سهمیه کم شده. مولداوی هم دو سهمیه را از دست داده.
اوضاع برای تیم ایران، کاملاً برعکس شد. پارسال محرومیت محمدرضا براری به پایان رسید. امسال هم فدراسیون، مشکل سهراب مرادی را برطرف کرد. اعلام بازنشستگی او از سوی فدراسیون رضازاده، مانع از حضورش در مسابقات بود.
برای ایران، وزنه‌برداری از همان ابتدا رشته‌ای مدال آور بود. جعفر سلماسی موفق شد در المپیک ۱۹۴۸ لندن با کسب مدال برنز ، نخستین مدال تاریخ ورزش ایران در المپیک‌ها را به ثبت برساند.
مرحوم محمود نامجو در خاطراتش مى‌گوید زمانى که تمرینات سلماسى را دیدم به وزنه بردارى علاقه مند شدم. سلماسى در مسابقات جهانى هلسینکى هم حاضر شد اما به خاطر بیمارى وزنه نزد تا دفتر افتخاراتش با طلاى بازیهاى آسیایى دهلى نو بسته شود.
محمد نصیری در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی اولین وزنه بردار طلایی ایران در تاریخ المپیک‌ها شد. خروس طلایی ایران توانست سه رکورد جدید برای المپیک برپا کند که رکورد ۱۵۰ کیلوگرمی‌اش در دو ضرب تا المپیک مسکو دست نخورده باقی ماند.
دسته ۵۶ کیلو در سطحی عالی برگزار شد. طوری که از جمع بیست شرکت کننده، هفت نفر در کوران رقابت از پا در آمدند و حذف شدند. حتی گنادی چتین، رکورددار دنیا، از دستیابی به مدال محروم ماند.
ایمره فولدی، قهرمان سرشناس مجارستان با رکوردی برابر، اما به علت سنگینی وزن، پشت سر قهرمان ایرانی قرار گرفت تا همانند المپیک قبلی دوم شود.
پس از انقلاب هم حسین رضازاده در دو المپیک متوالی به مدال طلا دست یافت. بهداد سلیمی دیگر وزنه‌بردار طلایی ایران است که در ریو برای دفاع از عنوان قهرمانی به روی تخته خواهد رفت.
با توجه به رکوردهای تمرینی، همچنین بحران دوپینگ که گریبان رقبای ایران را گرفته، تیم وزنه‌برداری در المپیک ۲۰۱۶ پرامیدترین رشته ورزشی در کل کاروان اعزامی از ایران محسوب می‌شود.
در این بین، حتی بنگاه‌های شرط بندی هم سه عضو تیم ملی ایران را بخت اول نشان طلا می‌دانند.
رکوردشکنی کیانوش رستمی در جام فجر، نام او را جدی‌تر از همیشه در زمره مدعیان کسب مدال طلای المپیک قرار داد. مردی با دو طلا و دو نقره جهان و المپیک.
رستمی مدت‌ها حاضر به شرکت در اردوی تیم ملی نشد و با موافقت رئیس فدراسیون وزنه برداری، تمریناتش را به صورت انفرادی برگزار کرد.
او در جام فجر و در حرکت دوضرب با مهار وزنه ٢٢٠کیلوگرمی رکورد جهانی دسته ٨٥ کیلوگرم را به میزان دو کیلوگرم ارتقا داد.
رکورد پیشین در اختیار ژانگ چینی بود که بعد از ١٨ سال فروریخت. کیانوش با ٣٩٥ کیلوگرم رکورد مجموع این دسته را هم بعد از هشت سال به میزان یک کیلوگرم افزایش داد.
قهرمان وزنه‌برداری جهان بعد از رسیدن به این موفقیت گفت: "تمرینات من به صورت حرفه‌ای و شخصی است. من با تجربیات و مربیگری خودم به این موفقیت رسیدم. زیاد به خودم فشار نیاوردم. مطمئن باشید که کیانوش اصلی را در المپیک خواهید دید."
تیان تائو از چین همان کسی است که در بازی‌های آسیایی اینچئون، مدال طلا را به خود اختصاص داد. آنهم در حالی که در حرکت یکضرب، ۹ کیلوگرم از کیانوش عقب افتاده بود.
در دسته ٩٤ کیلوگرم سهراب مرادی وقتی پس از سه سال دوری برای نخستین‌بار روی صحنه رفت، خوش درخشید و در حرکت یکضرب، وزنه ١٨٠ کیلوگرم را بالای سر برد.
دیزبالیس از لیتوانی در مسابقات جهانی ۲۰۱۵ با همین وزنه توانست طلای یکضرب را به گردن بیاویزد.
سهراب مردای در دوضرب نیز فقط یک بار روی تخته رفت و با مهار وزنه ٢٢٠ کیلوگرمی مدال طلا گرفت تا با رکورد مجموع ٤٠٠ کیلوگرم قهرمان شود.
او می‌گوید در المپیک لندن از دستیابی به مدال بازماندم و سال قبل نیز به دلیل بازنشستگی نتوانستم در رقابت‌های قهرمانی جهان شرکت کنم، اما قصد دارم در ریودوژانیرو به تمام ناکامی‌ها پایان دهم.
این وزنه بردار در تمرینات به طور غیر رسمی با بالا بردن وزنه‌های ۲۰۰ و ۲۴۰ کیلوگرم، رکورد دسته ۹۴ کیلوگرم جهان را جابه جا کرده است. وزنه‌هایی که تکرارش در ریو به معنای قهرمانی بی حرف و حدیث خواهد بود.
وادیم استرالتسو از بلاروس به عنوان قهرمان سال ۲۰۱۵ جهان و آدریان زلینسکی از لهستان از جمله حریفان سرشناس سهراب مرادی در ریودوژانیرو هستند.
محمدرضا براری در دسته ۱۰۵ کیلوگرم نیز دیگر رقیب بلند آوازه‌ای به نام دیوید بژانیان از روسیه را پیش رو ندارد. براری اگر نه بخت شماره یک، اما از جمله امیدهای کسب مدال در رقابت‌های این دسته محسوب می‌شود.
در فوق سنگین، جای خالی آلکسی لوفچف و روسلان آلبگوف از روسیه برای رقابت با بهداد سلیمی محسوس است. آنها هر دو به مدال طلای جهان رسیدند اما رسوایی دوپینگ، هم آنها و هم تیم‌شان را از سفر به ریو بازداشت.
برای نماینده نیرومند ایران، رقابت دیگری شکل گرفته که چه بسا برایش دشوارتر از نبرد با حریفان روسی باشد.
مطرح‌ترین رقیب بهداد سلیمی، لاشا تالاکادزه از گرجستان است. رکوردهای او هم در یکضرب و هم در دو ضرب، باعث شده از او به عنوان مدعی کسب مدال طلا یاد شود.
تالاکادزه اگر بتواند رکوردهای شخصی‌اش را تکرار کند، کار بهداد برای دفاع از عنوان قهرمانی‌اش دشوار خواهد بود. گرچه اگر سلیمی هم رکوردهایش را تکرار کند، تالاکادزه به دردسر می‌افتد.
احتمالاً رقابت این دو نفر در شب پایانی مسابقات وزنه برداری که چهارشنبه ۲۷ مرداد است، جذاب‌ترین مسابقه وزنه برداری در المپیک ریو خواهد بود.
در غیاب روسیه و وزنه برداران سرشناسش، از تیم‌های بلاروس، جمهوری آذربایجان، کره شمالی قزاقستان نیز یک سهمیه کم شده. مولداوی هم دو سهمیه را از دست داده.
اوضاع برای تیم ایران، کاملاً برعکس شد. پارسال محرومیت محمدرضا براری به پایان رسید. امسال هم فدراسیون، مشکل سهراب مرادی را برطرف کرد. اعلام بازنشستگی او از سوی فدراسیون رضازاده، مانع از حضورش در مسابقات بود.
برای ایران، وزنه‌برداری از همان ابتدا رشته‌ای مدال آور بود. جعفر سلماسی موفق شد در المپیک ۱۹۴۸ لندن با کسب مدال برنز ، نخستین مدال تاریخ ورزش ایران در المپیک‌ها را به ثبت برساند.
مرحوم محمود نامجو در خاطراتش مى‌گوید زمانى که تمرینات سلماسى را دیدم به وزنه بردارى علاقه مند شدم. سلماسى در مسابقات جهانى هلسینکى هم حاضر شد اما به خاطر بیمارى وزنه نزد تا دفتر افتخاراتش با طلاى بازیهاى آسیایى دهلى نو بسته شود.
محمد نصیری در المپیک ۱۹۶۸ مکزیکوسیتی اولین وزنه بردار طلایی ایران در تاریخ المپیک‌ها شد. خروس طلایی ایران توانست سه رکورد جدید برای المپیک برپا کند که رکورد ۱۵۰ کیلوگرمی‌اش در دو ضرب تا المپیک مسکو دست نخورده باقی ماند.
دسته ۵۶ کیلو در سطحی عالی برگزار شد. طوری که از جمع بیست شرکت کننده، هفت نفر در کوران رقابت از پا در آمدند و حذف شدند. حتی گنادی چتین، رکورددار دنیا، از دستیابی به مدال محروم ماند.
ایمره فولدی، قهرمان سرشناس مجارستان با رکوردی برابر، اما به علت سنگینی وزن، پشت سر قهرمان ایرانی قرار گرفت تا همانند المپیک قبلی دوم شود.
پس از انقلاب هم حسین رضازاده در دو المپیک متوالی به مدال طلا دست یافت. بهداد سلیمی دیگر وزنه‌بردار طلایی ایران است که در ریو برای دفاع از عنوان قهرمانی به روی تخته خواهد رفت.
با توجه به رکوردهای تمرینی، همچنین بحران دوپینگ که گریبان رقبای ایران را گرفته، تیم وزنه‌برداری در المپیک ۲۰۱۶ پرامیدترین رشته ورزشی در کل کاروان اعزامی از ایران محسوب می‌شود.
در این بین، حتی بنگاه‌های شرط بندی هم سه عضو تیم ملی ایران را بخت اول نشان طلا می‌دانند.
رکوردشکنی کیانوش رستمی در جام فجر، نام او را جدی‌تر از همیشه در زمره مدعیان کسب مدال طلای المپیک قرار داد. مردی با دو طلا و دو نقره جهان و المپیک.
رستمی مدت‌ها حاضر به شرکت در اردوی تیم ملی نشد و با موافقت رئیس فدراسیون وزنه برداری، تمریناتش را به صورت انفرادی برگزار کرد.
او در جام فجر و در حرکت دوضرب با مهار وزنه ٢٢٠کیلوگرمی رکورد جهانی دسته ٨٥ کیلوگرم را به میزان دو کیلوگرم ارتقا داد.
رکورد پیشین در اختیار ژانگ چینی بود که بعد از ١٨ سال فروریخت. کیانوش با ٣٩٥ کیلوگرم رکورد مجموع این دسته را هم بعد از هشت سال به میزان یک کیلوگرم افزایش داد.
قهرمان وزنه‌برداری جهان بعد از رسیدن به این موفقیت گفت: "تمرینات من به صورت حرفه‌ای و شخصی است. من با تجربیات و مربیگری خودم به این موفقیت رسیدم. زیاد به خودم فشار نیاوردم. مطمئن باشید که کیانوش اصلی را در المپیک خواهید دید."
تیان تائو از چین همان کسی است که در بازی‌های آسیایی اینچئون، مدال طلا را به خود اختصاص داد. آنهم در حالی که در حرکت یکضرب، ۹ کیلوگرم از کیانوش عقب افتاده بود.
در دسته ٩٤ کیلوگرم سهراب مرادی وقتی پس از سه سال دوری برای نخستین‌بار روی صحنه رفت، خوش درخشید و در حرکت یکضرب، وزنه ١٨٠ کیلوگرم را بالای سر برد.
دیزبالیس از لیتوانی در مسابقات جهانی ۲۰۱۵ با همین وزنه توانست طلای یکضرب را به گردن بیاویزد.
سهراب مردای در دوضرب نیز فقط یک بار روی تخته رفت و با مهار وزنه ٢٢٠ کیلوگرمی مدال طلا گرفت تا با رکورد مجموع ٤٠٠ کیلوگرم قهرمان شود.
او می‌گوید در المپیک لندن از دستیابی به مدال بازماندم و سال قبل نیز به دلیل بازنشستگی نتوانستم در رقابت‌های قهرمانی جهان شرکت کنم، اما قصد دارم در ریودوژانیرو به تمام ناکامی‌ها پایان دهم.
این وزنه بردار در تمرینات به طور غیر رسمی با بالا بردن وزنه‌های ۲۰۰ و ۲۴۰ کیلوگرم، رکورد دسته ۹۴ کیلوگرم جهان را جابه جا کرده است. وزنه‌هایی که تکرارش در ریو به معنای قهرمانی بی حرف و حدیث خواهد بود.
وادیم استرالتسو از بلاروس به عنوان قهرمان سال ۲۰۱۵ جهان و آدریان زلینسکی از لهستان از جمله حریفان سرشناس سهراب مرادی در ریودوژانیرو هستند.
محمدرضا براری در دسته ۱۰۵ کیلوگرم نیز دیگر رقیب بلند آوازه‌ای به نام دیوید بژانیان از روسیه را پیش رو ندارد. براری اگر نه بخت شماره یک، اما از جمله امیدهای کسب مدال در رقابت‌های این دسته محسوب می‌شود.
در فوق سنگین، جای خالی آلکسی لوفچف و روسلان آلبگوف از روسیه برای رقابت با بهداد سلیمی محسوس است. آنها هر دو به مدال طلای جهان رسیدند اما رسوایی دوپینگ، هم آنها و هم تیم‌شان را از سفر به ریو بازداشت.
برای نماینده نیرومند ایران، رقابت دیگری شکل گرفته که چه بسا برایش دشوارتر از نبرد با حریفان روسی باشد.
مطرح‌ترین رقیب بهداد سلیمی، لاشا تالاکادزه از گرجستان است. رکوردهای او هم در یکضرب و هم در دو ضرب، باعث شده از او به عنوان مدعی کسب مدال طلا یاد شود.
تالاکادزه اگر بتواند رکوردهای شخصی‌اش را تکرار کند، کار بهداد برای دفاع از عنوان قهرمانی‌اش دشوار خواهد بود. گرچه اگر سلیمی هم رکوردهایش را تکرار کند، تالاکادزه به دردسر می‌افتد.
احتمالاً رقابت این دو نفر در شب پایانی مسابقات وزنه برداری که چهارشنبه ۲۷ مرداد است، جذاب‌ترین مسابقه وزنه برداری در المپیک ریو خواهد بود.
