آلودگی هوا؛ چهارمین عامل تهدید کننده سلامت انسان‌ها
رأی دهید
آژانس انرژی می‌گوید افزایش سرمایه‌گذاری در حوزه فناوری‌ها و سیاست‌های کنونی انرژی، آلایندگی هوا را - که چهارمین خطر برای سلامت انسانهاست - تا سال ۲۰۴۰ به نصف کاهش می‌دهد.
هر سال حدود شش میلیون و ۵۰۰ هزار مورد مرگ‌ومیر در جهان در رابطه با آلودگی هوا رخ می‌دهد و این رقم در دهه‌های آتی به طور چشمگیری افزایش خواهد یافت مگر اینکه اقدامات موثری به منظورکاهش آلاینده‌ها انجام شود.
مشکل آلودگی هوا در سرتاسر دنیا، خصوصا در جوامع فقیر، احساس می‌شود. هیچ کشوری در برابر خطر آلودگی هوا مصون نیست. حدود ۸۰ درصد جمعیت شهری دنیا هوایی را تنفس می‌کنند که از نظر کیفیت پایین‌تر از استانداردهای وضع شده به وسیله سازمان بهداشت جهانی است.
این آژانس پیش‌بینی کرده است که مرگ‌ومیر زودرس در اثر آلودگی هوای بیرون از خانه، از سه میلیون نفر در سال در حال حاضر به چهار و نیم میلیون نفر در سال ۲۰۴۰ برسد و بیشتر این مرگ‌ومیر‌ها نیز در کشورهای درحال توسعه آسیایی رخ خواهد داد.
در عین حال، مرگ‌ومیر زودرس در اثر آلودگی هوای درون خانه در همین بازه زمانی از سه و نیم میلیون نفر کنونی به سه میلیون نفر کاهش خواهد یافت، اگرچه بخش زیادی از این مرگ‌ومیر‌ها به فقر و عدم دسترسی به منابع مدرن انرژی نسبت داده می‌شود.
این گزارش، راه‌هایی که بخش انرژی می‌تواند از طریق آن‌ها به کاهش آلودگی هوا کمک کند را مشخص کرده است. طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، آلودگی هوا پس از فشار خون بالا، تغذیه نامناسب، و مصرف دخانیات، چهارمین عامل تهدید کننده سلامت انسانهاست.
بر اساس این گزارش، تولید و مصرف انرژی عامل ۸۵ درصد از آلودگی هوا است، در حالی که تقریبا کل اکسید سولفور و اکسید نیتروژن از همین انرژی‌های فسیلی تولید می‌شود.
در این میان، آژانس می‌گوید که سالانه میلیون‌ها تن آلاینده از طریق ماشین‌ها، نیروگاه‌ها و غیره وارد جو می‌شود، در حالی که هنوز دو میلیارد و ۷۰۰ میلیون نفر برای امور شخصی مانند پخت‌وپز وابسته به سوخت‌هایی مانند چوب، زغال و دیگر زیست توده‌ها هستند.
این گزارش به تعهدات جهانی پیرامون کاهش نرخ آلایندگی هوا تا سال ۲۰۴۰ اشاره کرده و می‌گوید که میزان کاهش آلاینده‌ها کافی نیست و تنها با افزایش هفت درصدی سرمایه گذاری‌ها در حوزه انرژی می‌توان وضعیت را به صورت چشمگیری تغییر داد.
این گزارش می‌افزاید که تعداد استفاده کننده‌ها از چوب و زغال و دیگر سوخت‌های زیست توده را می‌توان تا سال ۲۰۴۰ به یک میلیارد و ۸۰۰ هزار نفر کاهش داد.
در مصرف سوخت بیرون از خانه نیز می‌توان با سرمایه گذاری‌ها، سیاستی اتخاذ کرد که میزان مرگ و میر یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در سال کاهش یابد.
