پلیس بین الملل به دنبال پزشک ایرانی به جرم کودک ربایی / پزشک ایرانی:«من و فرزندانم از کابوس کانادایی فرار کردیم»

ایشان کرد کردستان هستند حالا تابعیت ایرانی یا عراقی فرق نمیکند، من را یاد فیلم بدون دخترم هرگز انداخت آنجا هم پزشک سرشناس ایرانی گیر خانم عرق خور افتاد و این آقا هم گیر این دیو سفید افتاد و حالا حالاها این خانم ولکن نیستند تا هولیوود سراخش بیاد و مشهور بشه. البته ناگفته نماند که خانمهای ایرانی در مقایسه با فرنگی ها غوغا و کولاک میکنند بیا و ببین. ....

بر صحت یا سُقم کار ایشان نمی توان به قول ِ دوست بسیار فهیم ام[ ایران سرافرازم آرزوست - وارساوا- پولسکا ]قضاوتی داشت در واقع این هراسی است که برخی از افراد -معمولا مهاجر و اکثرا با سواد بالا-در زندگی زیر ِ سایه ُ حکومت های توتالیته totalitaire - چه کانادائی باشد و چه عراقی و ایرانی - به دلیل زندگیِ تحت نظر دوربین های متعدد در محل کار یا زندگی و یا لحن همیشه بازجو و استنطاق کنندهُ افراد ِ غیر در آنجا حس می کنند و این چیز غریبی نیست !هیچ کسی از اینکه همیشه مورد بازخواست قرار گیرد خوشش نمی آید! برای شما سروایوالیست ها survivalist ,یافتن ِ غار کوچکی آرزوی قلبی من است ! ما آزموده ایم در این شهر بخت ِ خویش - بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش !

مادر فردی که نه ماه فرزند خود را درون خود رشد و نمو میدهد ! برای بدنیا اوردن فرزند روی زندگی خود ریسک می کند ! از شیره وجود خود به او می باشد بعد براساس چه منطقی می توان یک مادر از دیدن فرزندش محروم کرد ؟! ان اقایانی که با کار این دکتر کرد ایرانی موافق هستند ! جز تاسف حرفی برای گفتن به آنها ندارم .

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. دوست گرامی من در مورد قضاوت نکردن از دور با شما موافقم.اما اگر این توصیف شما در مورد اروپاست موافق نیستم چون همچین حسی نداشتم.در هر حال آنچه که آشکار هست بردن این بچه ها از کانادا به جایی مانند کردستان نادانیه و هیچ آینده ای برای این کودکان بینوا اونجا وجود نداره. در هر حال من از شما و همه دوستان توقع دارم که بیشتر به حقوق کودکان توجه کنید.

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. گاهی لغات نمی توانند معنای حرف را در خود جای دهند! مفهوم ِ آزادی ودرک عمیق ِ آن را انسانها به راستی گم کرده اند! عجیب این است که دنبال آن آزادی هم نمی روند انگاری هر چه به ما دیکته می کنند ما هم طابق النعل بالنعل اجرا می کنیم و هر چه دست و پا می زنیم تا از عاداتمان ,که در ابتدا مانند تارعنکبوت به ما می پیچند اما کم کم بصورت سیمهای آهنین می شوند, دور شویم, بیشتر در عادت هایمان فرو می رویم ! اگر قطعات نوشته های اخیر مرا پازل وار کنار هم بگذاری,فکر می کنم جملهُ زیر را بشود استنباط کرد:" آدمیزاد بصورت فطری زیر لوای زور هر فرد یا حکومتی-حتی حکومت ِ تشکیل شده در زادگاه خود- نمی رود"!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. این را هم از یاد نبر که در روزگار امروزی,حکومتهای توتالیتر- چه نمونهُ مثلا وطنی اش و چه سایر نمونه ها-,حتی از مسائل مادر و فرزندی و حتی سایر ارتباطات اجتماعی انسانها -مثلا معشوقه ویا روابط دیگر-هم برای پیشبرد اهداف خاص اقتصادی یا سیاسی-تصاحب بیشتر منابع انرژی - و کسب حداکثری اطلاعات از من و تو استفاده می کنند !اگر هنوز هم برایت مبهم است اشکالی ندارد !برای من که خیلی گنگ تر است! " عیب ِ درویش و توانگر به کم وبیش بد است " ![پ.ن :سیاست میخواهی یاد بگیری ؟ اقتصاد بخوان !]

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. البته چیزی که درقسمت اول جوابم ناگفته و مغفول ماند,این بود که من -برخلاف ِ 'ماریو وارگاس یوسا' که می گوید:" وقتی می‌نویسد خودش را تکثیر می‌کند ودو نفر می‌شود هم نویسنده و هم خواننده تا بفهمد چه چیزی خوب است و چه چیزی بد" قوهُ ادراک خواننده را به چالش می کشم و از او - که سطور این حقیر را می خواند-می خواهم که به اندیشه ُ خود بال و پَر دهدو به چیزی فراتر از نوشته ُ من پی ببرد !روز و شب تان خوش!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. شهر مهاباد عروس شهرهای شمال غرب ایران هستش، شهر زیبا و آرام با مردم بسیار بافرهنگ.. شما هم انگار تحت تاثیر رسانه های غربی هر وقت اسم کردستان میاد یاد کوره دهاتی که آدم خوارها توش زندگی می کنن و همش پر از جرم و جنایته می افتی.. نه برادر، شهر در امن و امان است و با مستر پدر موافقم که به بچه ها در ایران بیشتر از کانادا خوش میگذره. لابد الان کل فامیل ایشون دورشون کردن و باهاشون بازی می کنن و میبرنشون بیرون و و و . تو کانادا چی؟ کی رو داشتن؟. مادری که گذاشته رفته و شاید هفته ای یه بار بیاد سراغی ازشون بگیره، پدری که همش درگیر کاره.. دیدم که دارم میگم، دوستان ساکن ایران، قدر در ایران بودنتون رو حداقل از این منظر بدونید! شرایط زندگی سخته، ولی خونواده دارین، فامیل دارین و این در دراز مدت خیلی مهمه. خیلی وقت ها دوستان مهاجر کم لطفی میکنن و این بعد داستان رو نمیگن.. پی نوشت: نمی خوام در مورد رفتار هیچ کدوم از این بابا و مامان قضاوت کنم، ولی به خوشحال بودن بچه ها در ایران یقین دارم!

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. با شما موافقم. اما من فکر می کنم در کشاکش و پیچیدگی سیاست و اقتصاد و کنش مردم در زندگی عمومی و شخصی برخی چیزا خیلی کم ارزشند که باید بهش بها داده بشه و اون حقوق بی دفاع ترین انسانها که کودکان هستن.آنقدر بی ارزش که حتی در همین داستان به کودکان فقط در غالب حق پدر و مادر پرداخته میشه.یکی میگه مال مادره یکی میگه مال پدره.چرا کسی اونا رو به خاطر داشتن فرزند(دست کم بخاطر تعداد زیاد) سرزنش نمی کنه.نخستین ستمگران یک انسان ستمدیده پدر و مادر اون هستن .

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. عزیزم !من منظورت را همان اول فهمیدم اما هیچ کسی نمی داند " وای اگر بعد از امروز بُوَد فردائی" !یعنی کسی نمی داند چه پیش خواهد آمد و چه فرزندی چه راهی در پیش خواهد گرفت و بازی ِ سرنوشت چه ها خواهد کرد !در واقع اصلا از بچه ها سوال نمی شود این یک !دو اینکه آیا فکر می کنی اینهمه کسانی که داوطلبانه از بلژیک و فرانسه به سوریه رفته اند فقط به خاطر تحریک آنها بوده مسلما خیر !برخی نوجوانان در یک سنی دوست دارند بدانند ریشه های خود را بدانند و مسلما می پرسند و من خیلی ها را دیده ام که با این داستان مواجه شده اند که برای فرزند خود تعریف کنند که چه پیش آمده که آنها اینجایند و ریشه هایشان کجا بوده است !

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. سوم اینکه کسی از تقدیر خبر ندارد کسانی بدون بچه خوشحالند و عده ای هم با آن خوشحال!در واقع شادی یک چیز درونی است و محرک های بیرونی نمی تواند بر آن اثر طولانی مدت بگذارند و آنرا کم کنند یا زیاد کنند ! به هر حال به بچه ها در هر جائی باشند خوش می گذرد - چه با پول زیاد چه بدون پول- در این قضیه هم مادر و هم پدر حق دارند اما اگر بچه ها با پدر خوش نبودند با او به مسافرت نمی رفتند و خیلی زود احساس دلتنگی میکردند و داستان اینگونه نمی شد که می بینیم !گرچه قضاوت ناسنجیده و حق را به یکطرف دادن کار صحیحی نیست ومن هم حق را به پدر نمی دهم اما لحن صحبت پدر به گونه ای نیست که تهدیدکننده ُ جان بچه ها باشد و بیشتر همان ترس و هراسی را دارد که در اول نوشته هایم می بینی !ضمن اینکه آدمی با بالا رفتن سن- اگر کمی سوادش نسبت به عامهُ جامعه بالاتر باشد- هم اسکپتیک-بدبین ومنفی باف- می شود و هم اینکه او سیاق و روش جامعه را برای فرزندانش نمی پذیرد!همونطوری که نوشتم"کلمات منظور را نمی رسانند باید گاهی فقط درک کرد"! .

این وسط هیچ کس از بچه ها نپرسیده که خوشحالن یا نه.ضمن اینکه اونا هنوز در سنی نیستن که بفهمن چی خوبه.یه سری تعریفها و استانداردها وجود داره که میگه کردستان جای خوبی برای بچه ها نیست بویژه که اونا اونجا بزرگ نشدن. شاید این پدر خوبی بچه ها رو می خواد اما روش کار درست نیست.حتی به نظر میاد بچه ها وسیله ای برای انتقام شدن.

[::SkyKing - تهران، ایران::]. دوست گرامی.من به هیچ وجه فکر نمی کنم کردستان (چه ایران چه عراق)جای بدیه و در مقایسه با خیلی جاهای ایران بهتره.اما بردن بچه هایی که در کانادا بدنیا اومدن و بزرگ شدن خوب نیست.حتی بردن اونا به یه شهر خوش آب و هوا(مثلا شمال ایران) هم اشتباست. اولین چیزی که بچه ها بعد از خوراک و پوشاک نیاز دارن آموزش هست.آیا سطح آموزشی کردستان با کانادا یکیه؟

[::SkyKing - تهران، ایران::]. دوست گرامی.من به هیچ وجه فکر نمی کنم کردستان (چه ایران چه عراق)جای بدیه و در مقایسه با خیلی جاهای ایران بهتره.اما بردن بچه هایی که در کانادا بدنیا اومدن و بزرگ شدن خوب نیست.حتی بردن اونا به یه شهر خوش آب و هوا(مثلا شمال ایران) هم اشتباست. اولین چیزی که بچه ها بعد از خوراک و پوشاک نیاز دارن آموزش هست.آیا سطح آموزشی کردستان با کانادا یکیه؟

این وسط هیچ کس از بچه ها نپرسیده که خوشحالن یا نه.ضمن اینکه اونا هنوز در سنی نیستن که بفهمن چی خوبه.یه سری تعریفها و استانداردها وجود داره که میگه کردستان جای خوبی برای بچه ها نیست بویژه که اونا اونجا بزرگ نشدن. شاید این پدر خوبی بچه ها رو می خواد اما روش کار درست نیست.حتی به نظر میاد بچه ها وسیله ای برای انتقام شدن.

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. سوم اینکه کسی از تقدیر خبر ندارد کسانی بدون بچه خوشحالند و عده ای هم با آن خوشحال!در واقع شادی یک چیز درونی است و محرک های بیرونی نمی تواند بر آن اثر طولانی مدت بگذارند و آنرا کم کنند یا زیاد کنند ! به هر حال به بچه ها در هر جائی باشند خوش می گذرد - چه با پول زیاد چه بدون پول- در این قضیه هم مادر و هم پدر حق دارند اما اگر بچه ها با پدر خوش نبودند با او به مسافرت نمی رفتند و خیلی زود احساس دلتنگی میکردند و داستان اینگونه نمی شد که می بینیم !گرچه قضاوت ناسنجیده و حق را به یکطرف دادن کار صحیحی نیست ومن هم حق را به پدر نمی دهم اما لحن صحبت پدر به گونه ای نیست که تهدیدکننده ُ جان بچه ها باشد و بیشتر همان ترس و هراسی را دارد که در اول نوشته هایم می بینی !ضمن اینکه آدمی با بالا رفتن سن- اگر کمی سوادش نسبت به عامهُ جامعه بالاتر باشد- هم اسکپتیک-بدبین ومنفی باف- می شود و هم اینکه او سیاق و روش جامعه را برای فرزندانش نمی پذیرد!همونطوری که نوشتم"کلمات منظور را نمی رسانند باید گاهی فقط درک کرد"! .

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. عزیزم !من منظورت را همان اول فهمیدم اما هیچ کسی نمی داند " وای اگر بعد از امروز بُوَد فردائی" !یعنی کسی نمی داند چه پیش خواهد آمد و چه فرزندی چه راهی در پیش خواهد گرفت و بازی ِ سرنوشت چه ها خواهد کرد !در واقع اصلا از بچه ها سوال نمی شود این یک !دو اینکه آیا فکر می کنی اینهمه کسانی که داوطلبانه از بلژیک و فرانسه به سوریه رفته اند فقط به خاطر تحریک آنها بوده مسلما خیر !برخی نوجوانان در یک سنی دوست دارند بدانند ریشه های خود را بدانند و مسلما می پرسند و من خیلی ها را دیده ام که با این داستان مواجه شده اند که برای فرزند خود تعریف کنند که چه پیش آمده که آنها اینجایند و ریشه هایشان کجا بوده است !

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. با شما موافقم. اما من فکر می کنم در کشاکش و پیچیدگی سیاست و اقتصاد و کنش مردم در زندگی عمومی و شخصی برخی چیزا خیلی کم ارزشند که باید بهش بها داده بشه و اون حقوق بی دفاع ترین انسانها که کودکان هستن.آنقدر بی ارزش که حتی در همین داستان به کودکان فقط در غالب حق پدر و مادر پرداخته میشه.یکی میگه مال مادره یکی میگه مال پدره.چرا کسی اونا رو به خاطر داشتن فرزند(دست کم بخاطر تعداد زیاد) سرزنش نمی کنه.نخستین ستمگران یک انسان ستمدیده پدر و مادر اون هستن .

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. شهر مهاباد عروس شهرهای شمال غرب ایران هستش، شهر زیبا و آرام با مردم بسیار بافرهنگ.. شما هم انگار تحت تاثیر رسانه های غربی هر وقت اسم کردستان میاد یاد کوره دهاتی که آدم خوارها توش زندگی می کنن و همش پر از جرم و جنایته می افتی.. نه برادر، شهر در امن و امان است و با مستر پدر موافقم که به بچه ها در ایران بیشتر از کانادا خوش میگذره. لابد الان کل فامیل ایشون دورشون کردن و باهاشون بازی می کنن و میبرنشون بیرون و و و . تو کانادا چی؟ کی رو داشتن؟. مادری که گذاشته رفته و شاید هفته ای یه بار بیاد سراغی ازشون بگیره، پدری که همش درگیر کاره.. دیدم که دارم میگم، دوستان ساکن ایران، قدر در ایران بودنتون رو حداقل از این منظر بدونید! شرایط زندگی سخته، ولی خونواده دارین، فامیل دارین و این در دراز مدت خیلی مهمه. خیلی وقت ها دوستان مهاجر کم لطفی میکنن و این بعد داستان رو نمیگن.. پی نوشت: نمی خوام در مورد رفتار هیچ کدوم از این بابا و مامان قضاوت کنم، ولی به خوشحال بودن بچه ها در ایران یقین دارم!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. البته چیزی که درقسمت اول جوابم ناگفته و مغفول ماند,این بود که من -برخلاف ِ 'ماریو وارگاس یوسا' که می گوید:" وقتی می‌نویسد خودش را تکثیر می‌کند ودو نفر می‌شود هم نویسنده و هم خواننده تا بفهمد چه چیزی خوب است و چه چیزی بد" قوهُ ادراک خواننده را به چالش می کشم و از او - که سطور این حقیر را می خواند-می خواهم که به اندیشه ُ خود بال و پَر دهدو به چیزی فراتر از نوشته ُ من پی ببرد !روز و شب تان خوش!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. این را هم از یاد نبر که در روزگار امروزی,حکومتهای توتالیتر- چه نمونهُ مثلا وطنی اش و چه سایر نمونه ها-,حتی از مسائل مادر و فرزندی و حتی سایر ارتباطات اجتماعی انسانها -مثلا معشوقه ویا روابط دیگر-هم برای پیشبرد اهداف خاص اقتصادی یا سیاسی-تصاحب بیشتر منابع انرژی - و کسب حداکثری اطلاعات از من و تو استفاده می کنند !اگر هنوز هم برایت مبهم است اشکالی ندارد !برای من که خیلی گنگ تر است! " عیب ِ درویش و توانگر به کم وبیش بد است " ![پ.ن :سیاست میخواهی یاد بگیری ؟ اقتصاد بخوان !]

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. گاهی لغات نمی توانند معنای حرف را در خود جای دهند! مفهوم ِ آزادی ودرک عمیق ِ آن را انسانها به راستی گم کرده اند! عجیب این است که دنبال آن آزادی هم نمی روند انگاری هر چه به ما دیکته می کنند ما هم طابق النعل بالنعل اجرا می کنیم و هر چه دست و پا می زنیم تا از عاداتمان ,که در ابتدا مانند تارعنکبوت به ما می پیچند اما کم کم بصورت سیمهای آهنین می شوند, دور شویم, بیشتر در عادت هایمان فرو می رویم ! اگر قطعات نوشته های اخیر مرا پازل وار کنار هم بگذاری,فکر می کنم جملهُ زیر را بشود استنباط کرد:" آدمیزاد بصورت فطری زیر لوای زور هر فرد یا حکومتی-حتی حکومت ِ تشکیل شده در زادگاه خود- نمی رود"!

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. دوست گرامی من در مورد قضاوت نکردن از دور با شما موافقم.اما اگر این توصیف شما در مورد اروپاست موافق نیستم چون همچین حسی نداشتم.در هر حال آنچه که آشکار هست بردن این بچه ها از کانادا به جایی مانند کردستان نادانیه و هیچ آینده ای برای این کودکان بینوا اونجا وجود نداره. در هر حال من از شما و همه دوستان توقع دارم که بیشتر به حقوق کودکان توجه کنید.

مادر فردی که نه ماه فرزند خود را درون خود رشد و نمو میدهد ! برای بدنیا اوردن فرزند روی زندگی خود ریسک می کند ! از شیره وجود خود به او می باشد بعد براساس چه منطقی می توان یک مادر از دیدن فرزندش محروم کرد ؟! ان اقایانی که با کار این دکتر کرد ایرانی موافق هستند ! جز تاسف حرفی برای گفتن به آنها ندارم .

بر صحت یا سُقم کار ایشان نمی توان به قول ِ دوست بسیار فهیم ام[ ایران سرافرازم آرزوست - وارساوا- پولسکا ]قضاوتی داشت در واقع این هراسی است که برخی از افراد -معمولا مهاجر و اکثرا با سواد بالا-در زندگی زیر ِ سایه ُ حکومت های توتالیته totalitaire - چه کانادائی باشد و چه عراقی و ایرانی - به دلیل زندگیِ تحت نظر دوربین های متعدد در محل کار یا زندگی و یا لحن همیشه بازجو و استنطاق کنندهُ افراد ِ غیر در آنجا حس می کنند و این چیز غریبی نیست !هیچ کسی از اینکه همیشه مورد بازخواست قرار گیرد خوشش نمی آید! برای شما سروایوالیست ها survivalist ,یافتن ِ غار کوچکی آرزوی قلبی من است ! ما آزموده ایم در این شهر بخت ِ خویش - بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش !

ایشان کرد کردستان هستند حالا تابعیت ایرانی یا عراقی فرق نمیکند، من را یاد فیلم بدون دخترم هرگز انداخت آنجا هم پزشک سرشناس ایرانی گیر خانم عرق خور افتاد و این آقا هم گیر این دیو سفید افتاد و حالا حالاها این خانم ولکن نیستند تا هولیوود سراخش بیاد و مشهور بشه. البته ناگفته نماند که خانمهای ایرانی در مقایسه با فرنگی ها غوغا و کولاک میکنند بیا و ببین. ....

ایشان کرد کردستان هستند حالا تابعیت ایرانی یا عراقی فرق نمیکند، من را یاد فیلم بدون دخترم هرگز انداخت آنجا هم پزشک سرشناس ایرانی گیر خانم عرق خور افتاد و این آقا هم گیر این دیو سفید افتاد و حالا حالاها این خانم ولکن نیستند تا هولیوود سراخش بیاد و مشهور بشه. البته ناگفته نماند که خانمهای ایرانی در مقایسه با فرنگی ها غوغا و کولاک میکنند بیا و ببین. ....

بر صحت یا سُقم کار ایشان نمی توان به قول ِ دوست بسیار فهیم ام[ ایران سرافرازم آرزوست - وارساوا- پولسکا ]قضاوتی داشت در واقع این هراسی است که برخی از افراد -معمولا مهاجر و اکثرا با سواد بالا-در زندگی زیر ِ سایه ُ حکومت های توتالیته totalitaire - چه کانادائی باشد و چه عراقی و ایرانی - به دلیل زندگیِ تحت نظر دوربین های متعدد در محل کار یا زندگی و یا لحن همیشه بازجو و استنطاق کنندهُ افراد ِ غیر در آنجا حس می کنند و این چیز غریبی نیست !هیچ کسی از اینکه همیشه مورد بازخواست قرار گیرد خوشش نمی آید! برای شما سروایوالیست ها survivalist ,یافتن ِ غار کوچکی آرزوی قلبی من است ! ما آزموده ایم در این شهر بخت ِ خویش - بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش !

مادر فردی که نه ماه فرزند خود را درون خود رشد و نمو میدهد ! برای بدنیا اوردن فرزند روی زندگی خود ریسک می کند ! از شیره وجود خود به او می باشد بعد براساس چه منطقی می توان یک مادر از دیدن فرزندش محروم کرد ؟! ان اقایانی که با کار این دکتر کرد ایرانی موافق هستند ! جز تاسف حرفی برای گفتن به آنها ندارم .

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. دوست گرامی من در مورد قضاوت نکردن از دور با شما موافقم.اما اگر این توصیف شما در مورد اروپاست موافق نیستم چون همچین حسی نداشتم.در هر حال آنچه که آشکار هست بردن این بچه ها از کانادا به جایی مانند کردستان نادانیه و هیچ آینده ای برای این کودکان بینوا اونجا وجود نداره. در هر حال من از شما و همه دوستان توقع دارم که بیشتر به حقوق کودکان توجه کنید.

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. گاهی لغات نمی توانند معنای حرف را در خود جای دهند! مفهوم ِ آزادی ودرک عمیق ِ آن را انسانها به راستی گم کرده اند! عجیب این است که دنبال آن آزادی هم نمی روند انگاری هر چه به ما دیکته می کنند ما هم طابق النعل بالنعل اجرا می کنیم و هر چه دست و پا می زنیم تا از عاداتمان ,که در ابتدا مانند تارعنکبوت به ما می پیچند اما کم کم بصورت سیمهای آهنین می شوند, دور شویم, بیشتر در عادت هایمان فرو می رویم ! اگر قطعات نوشته های اخیر مرا پازل وار کنار هم بگذاری,فکر می کنم جملهُ زیر را بشود استنباط کرد:" آدمیزاد بصورت فطری زیر لوای زور هر فرد یا حکومتی-حتی حکومت ِ تشکیل شده در زادگاه خود- نمی رود"!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. این را هم از یاد نبر که در روزگار امروزی,حکومتهای توتالیتر- چه نمونهُ مثلا وطنی اش و چه سایر نمونه ها-,حتی از مسائل مادر و فرزندی و حتی سایر ارتباطات اجتماعی انسانها -مثلا معشوقه ویا روابط دیگر-هم برای پیشبرد اهداف خاص اقتصادی یا سیاسی-تصاحب بیشتر منابع انرژی - و کسب حداکثری اطلاعات از من و تو استفاده می کنند !اگر هنوز هم برایت مبهم است اشکالی ندارد !برای من که خیلی گنگ تر است! " عیب ِ درویش و توانگر به کم وبیش بد است " ![پ.ن :سیاست میخواهی یاد بگیری ؟ اقتصاد بخوان !]

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. البته چیزی که درقسمت اول جوابم ناگفته و مغفول ماند,این بود که من -برخلاف ِ 'ماریو وارگاس یوسا' که می گوید:" وقتی می‌نویسد خودش را تکثیر می‌کند ودو نفر می‌شود هم نویسنده و هم خواننده تا بفهمد چه چیزی خوب است و چه چیزی بد" قوهُ ادراک خواننده را به چالش می کشم و از او - که سطور این حقیر را می خواند-می خواهم که به اندیشه ُ خود بال و پَر دهدو به چیزی فراتر از نوشته ُ من پی ببرد !روز و شب تان خوش!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. شهر مهاباد عروس شهرهای شمال غرب ایران هستش، شهر زیبا و آرام با مردم بسیار بافرهنگ.. شما هم انگار تحت تاثیر رسانه های غربی هر وقت اسم کردستان میاد یاد کوره دهاتی که آدم خوارها توش زندگی می کنن و همش پر از جرم و جنایته می افتی.. نه برادر، شهر در امن و امان است و با مستر پدر موافقم که به بچه ها در ایران بیشتر از کانادا خوش میگذره. لابد الان کل فامیل ایشون دورشون کردن و باهاشون بازی می کنن و میبرنشون بیرون و و و . تو کانادا چی؟ کی رو داشتن؟. مادری که گذاشته رفته و شاید هفته ای یه بار بیاد سراغی ازشون بگیره، پدری که همش درگیر کاره.. دیدم که دارم میگم، دوستان ساکن ایران، قدر در ایران بودنتون رو حداقل از این منظر بدونید! شرایط زندگی سخته، ولی خونواده دارین، فامیل دارین و این در دراز مدت خیلی مهمه. خیلی وقت ها دوستان مهاجر کم لطفی میکنن و این بعد داستان رو نمیگن.. پی نوشت: نمی خوام در مورد رفتار هیچ کدوم از این بابا و مامان قضاوت کنم، ولی به خوشحال بودن بچه ها در ایران یقین دارم!

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. با شما موافقم. اما من فکر می کنم در کشاکش و پیچیدگی سیاست و اقتصاد و کنش مردم در زندگی عمومی و شخصی برخی چیزا خیلی کم ارزشند که باید بهش بها داده بشه و اون حقوق بی دفاع ترین انسانها که کودکان هستن.آنقدر بی ارزش که حتی در همین داستان به کودکان فقط در غالب حق پدر و مادر پرداخته میشه.یکی میگه مال مادره یکی میگه مال پدره.چرا کسی اونا رو به خاطر داشتن فرزند(دست کم بخاطر تعداد زیاد) سرزنش نمی کنه.نخستین ستمگران یک انسان ستمدیده پدر و مادر اون هستن .

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. عزیزم !من منظورت را همان اول فهمیدم اما هیچ کسی نمی داند " وای اگر بعد از امروز بُوَد فردائی" !یعنی کسی نمی داند چه پیش خواهد آمد و چه فرزندی چه راهی در پیش خواهد گرفت و بازی ِ سرنوشت چه ها خواهد کرد !در واقع اصلا از بچه ها سوال نمی شود این یک !دو اینکه آیا فکر می کنی اینهمه کسانی که داوطلبانه از بلژیک و فرانسه به سوریه رفته اند فقط به خاطر تحریک آنها بوده مسلما خیر !برخی نوجوانان در یک سنی دوست دارند بدانند ریشه های خود را بدانند و مسلما می پرسند و من خیلی ها را دیده ام که با این داستان مواجه شده اند که برای فرزند خود تعریف کنند که چه پیش آمده که آنها اینجایند و ریشه هایشان کجا بوده است !

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. سوم اینکه کسی از تقدیر خبر ندارد کسانی بدون بچه خوشحالند و عده ای هم با آن خوشحال!در واقع شادی یک چیز درونی است و محرک های بیرونی نمی تواند بر آن اثر طولانی مدت بگذارند و آنرا کم کنند یا زیاد کنند ! به هر حال به بچه ها در هر جائی باشند خوش می گذرد - چه با پول زیاد چه بدون پول- در این قضیه هم مادر و هم پدر حق دارند اما اگر بچه ها با پدر خوش نبودند با او به مسافرت نمی رفتند و خیلی زود احساس دلتنگی میکردند و داستان اینگونه نمی شد که می بینیم !گرچه قضاوت ناسنجیده و حق را به یکطرف دادن کار صحیحی نیست ومن هم حق را به پدر نمی دهم اما لحن صحبت پدر به گونه ای نیست که تهدیدکننده ُ جان بچه ها باشد و بیشتر همان ترس و هراسی را دارد که در اول نوشته هایم می بینی !ضمن اینکه آدمی با بالا رفتن سن- اگر کمی سوادش نسبت به عامهُ جامعه بالاتر باشد- هم اسکپتیک-بدبین ومنفی باف- می شود و هم اینکه او سیاق و روش جامعه را برای فرزندانش نمی پذیرد!همونطوری که نوشتم"کلمات منظور را نمی رسانند باید گاهی فقط درک کرد"! .

این وسط هیچ کس از بچه ها نپرسیده که خوشحالن یا نه.ضمن اینکه اونا هنوز در سنی نیستن که بفهمن چی خوبه.یه سری تعریفها و استانداردها وجود داره که میگه کردستان جای خوبی برای بچه ها نیست بویژه که اونا اونجا بزرگ نشدن. شاید این پدر خوبی بچه ها رو می خواد اما روش کار درست نیست.حتی به نظر میاد بچه ها وسیله ای برای انتقام شدن.

[::SkyKing - تهران، ایران::]. دوست گرامی.من به هیچ وجه فکر نمی کنم کردستان (چه ایران چه عراق)جای بدیه و در مقایسه با خیلی جاهای ایران بهتره.اما بردن بچه هایی که در کانادا بدنیا اومدن و بزرگ شدن خوب نیست.حتی بردن اونا به یه شهر خوش آب و هوا(مثلا شمال ایران) هم اشتباست. اولین چیزی که بچه ها بعد از خوراک و پوشاک نیاز دارن آموزش هست.آیا سطح آموزشی کردستان با کانادا یکیه؟

مادر فردی که نه ماه فرزند خود را درون خود رشد و نمو میدهد ! برای بدنیا اوردن فرزند روی زندگی خود ریسک می کند ! از شیره وجود خود به او می باشد بعد براساس چه منطقی می توان یک مادر از دیدن فرزندش محروم کرد ؟! ان اقایانی که با کار این دکتر کرد ایرانی موافق هستند ! جز تاسف حرفی برای گفتن به آنها ندارم .

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. دوست گرامی من در مورد قضاوت نکردن از دور با شما موافقم.اما اگر این توصیف شما در مورد اروپاست موافق نیستم چون همچین حسی نداشتم.در هر حال آنچه که آشکار هست بردن این بچه ها از کانادا به جایی مانند کردستان نادانیه و هیچ آینده ای برای این کودکان بینوا اونجا وجود نداره. در هر حال من از شما و همه دوستان توقع دارم که بیشتر به حقوق کودکان توجه کنید.

بر صحت یا سُقم کار ایشان نمی توان به قول ِ دوست بسیار فهیم ام[ ایران سرافرازم آرزوست - وارساوا- پولسکا ]قضاوتی داشت در واقع این هراسی است که برخی از افراد -معمولا مهاجر و اکثرا با سواد بالا-در زندگی زیر ِ سایه ُ حکومت های توتالیته totalitaire - چه کانادائی باشد و چه عراقی و ایرانی - به دلیل زندگیِ تحت نظر دوربین های متعدد در محل کار یا زندگی و یا لحن همیشه بازجو و استنطاق کنندهُ افراد ِ غیر در آنجا حس می کنند و این چیز غریبی نیست !هیچ کسی از اینکه همیشه مورد بازخواست قرار گیرد خوشش نمی آید! برای شما سروایوالیست ها survivalist ,یافتن ِ غار کوچکی آرزوی قلبی من است ! ما آزموده ایم در این شهر بخت ِ خویش - بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش !

ایشان کرد کردستان هستند حالا تابعیت ایرانی یا عراقی فرق نمیکند، من را یاد فیلم بدون دخترم هرگز انداخت آنجا هم پزشک سرشناس ایرانی گیر خانم عرق خور افتاد و این آقا هم گیر این دیو سفید افتاد و حالا حالاها این خانم ولکن نیستند تا هولیوود سراخش بیاد و مشهور بشه. البته ناگفته نماند که خانمهای ایرانی در مقایسه با فرنگی ها غوغا و کولاک میکنند بیا و ببین. ....

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. با شما موافقم. اما من فکر می کنم در کشاکش و پیچیدگی سیاست و اقتصاد و کنش مردم در زندگی عمومی و شخصی برخی چیزا خیلی کم ارزشند که باید بهش بها داده بشه و اون حقوق بی دفاع ترین انسانها که کودکان هستن.آنقدر بی ارزش که حتی در همین داستان به کودکان فقط در غالب حق پدر و مادر پرداخته میشه.یکی میگه مال مادره یکی میگه مال پدره.چرا کسی اونا رو به خاطر داشتن فرزند(دست کم بخاطر تعداد زیاد) سرزنش نمی کنه.نخستین ستمگران یک انسان ستمدیده پدر و مادر اون هستن .

[::SkyKing - تهران، ایران::]. دوست گرامی.من به هیچ وجه فکر نمی کنم کردستان (چه ایران چه عراق)جای بدیه و در مقایسه با خیلی جاهای ایران بهتره.اما بردن بچه هایی که در کانادا بدنیا اومدن و بزرگ شدن خوب نیست.حتی بردن اونا به یه شهر خوش آب و هوا(مثلا شمال ایران) هم اشتباست. اولین چیزی که بچه ها بعد از خوراک و پوشاک نیاز دارن آموزش هست.آیا سطح آموزشی کردستان با کانادا یکیه؟

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. عزیزم !من منظورت را همان اول فهمیدم اما هیچ کسی نمی داند " وای اگر بعد از امروز بُوَد فردائی" !یعنی کسی نمی داند چه پیش خواهد آمد و چه فرزندی چه راهی در پیش خواهد گرفت و بازی ِ سرنوشت چه ها خواهد کرد !در واقع اصلا از بچه ها سوال نمی شود این یک !دو اینکه آیا فکر می کنی اینهمه کسانی که داوطلبانه از بلژیک و فرانسه به سوریه رفته اند فقط به خاطر تحریک آنها بوده مسلما خیر !برخی نوجوانان در یک سنی دوست دارند بدانند ریشه های خود را بدانند و مسلما می پرسند و من خیلی ها را دیده ام که با این داستان مواجه شده اند که برای فرزند خود تعریف کنند که چه پیش آمده که آنها اینجایند و ریشه هایشان کجا بوده است !

این وسط هیچ کس از بچه ها نپرسیده که خوشحالن یا نه.ضمن اینکه اونا هنوز در سنی نیستن که بفهمن چی خوبه.یه سری تعریفها و استانداردها وجود داره که میگه کردستان جای خوبی برای بچه ها نیست بویژه که اونا اونجا بزرگ نشدن. شاید این پدر خوبی بچه ها رو می خواد اما روش کار درست نیست.حتی به نظر میاد بچه ها وسیله ای برای انتقام شدن.

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. البته چیزی که درقسمت اول جوابم ناگفته و مغفول ماند,این بود که من -برخلاف ِ 'ماریو وارگاس یوسا' که می گوید:" وقتی می‌نویسد خودش را تکثیر می‌کند ودو نفر می‌شود هم نویسنده و هم خواننده تا بفهمد چه چیزی خوب است و چه چیزی بد" قوهُ ادراک خواننده را به چالش می کشم و از او - که سطور این حقیر را می خواند-می خواهم که به اندیشه ُ خود بال و پَر دهدو به چیزی فراتر از نوشته ُ من پی ببرد !روز و شب تان خوش!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. گاهی لغات نمی توانند معنای حرف را در خود جای دهند! مفهوم ِ آزادی ودرک عمیق ِ آن را انسانها به راستی گم کرده اند! عجیب این است که دنبال آن آزادی هم نمی روند انگاری هر چه به ما دیکته می کنند ما هم طابق النعل بالنعل اجرا می کنیم و هر چه دست و پا می زنیم تا از عاداتمان ,که در ابتدا مانند تارعنکبوت به ما می پیچند اما کم کم بصورت سیمهای آهنین می شوند, دور شویم, بیشتر در عادت هایمان فرو می رویم ! اگر قطعات نوشته های اخیر مرا پازل وار کنار هم بگذاری,فکر می کنم جملهُ زیر را بشود استنباط کرد:" آدمیزاد بصورت فطری زیر لوای زور هر فرد یا حکومتی-حتی حکومت ِ تشکیل شده در زادگاه خود- نمی رود"!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. این را هم از یاد نبر که در روزگار امروزی,حکومتهای توتالیتر- چه نمونهُ مثلا وطنی اش و چه سایر نمونه ها-,حتی از مسائل مادر و فرزندی و حتی سایر ارتباطات اجتماعی انسانها -مثلا معشوقه ویا روابط دیگر-هم برای پیشبرد اهداف خاص اقتصادی یا سیاسی-تصاحب بیشتر منابع انرژی - و کسب حداکثری اطلاعات از من و تو استفاده می کنند !اگر هنوز هم برایت مبهم است اشکالی ندارد !برای من که خیلی گنگ تر است! " عیب ِ درویش و توانگر به کم وبیش بد است " ![پ.ن :سیاست میخواهی یاد بگیری ؟ اقتصاد بخوان !]

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. شهر مهاباد عروس شهرهای شمال غرب ایران هستش، شهر زیبا و آرام با مردم بسیار بافرهنگ.. شما هم انگار تحت تاثیر رسانه های غربی هر وقت اسم کردستان میاد یاد کوره دهاتی که آدم خوارها توش زندگی می کنن و همش پر از جرم و جنایته می افتی.. نه برادر، شهر در امن و امان است و با مستر پدر موافقم که به بچه ها در ایران بیشتر از کانادا خوش میگذره. لابد الان کل فامیل ایشون دورشون کردن و باهاشون بازی می کنن و میبرنشون بیرون و و و . تو کانادا چی؟ کی رو داشتن؟. مادری که گذاشته رفته و شاید هفته ای یه بار بیاد سراغی ازشون بگیره، پدری که همش درگیر کاره.. دیدم که دارم میگم، دوستان ساکن ایران، قدر در ایران بودنتون رو حداقل از این منظر بدونید! شرایط زندگی سخته، ولی خونواده دارین، فامیل دارین و این در دراز مدت خیلی مهمه. خیلی وقت ها دوستان مهاجر کم لطفی میکنن و این بعد داستان رو نمیگن.. پی نوشت: نمی خوام در مورد رفتار هیچ کدوم از این بابا و مامان قضاوت کنم، ولی به خوشحال بودن بچه ها در ایران یقین دارم!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. سوم اینکه کسی از تقدیر خبر ندارد کسانی بدون بچه خوشحالند و عده ای هم با آن خوشحال!در واقع شادی یک چیز درونی است و محرک های بیرونی نمی تواند بر آن اثر طولانی مدت بگذارند و آنرا کم کنند یا زیاد کنند ! به هر حال به بچه ها در هر جائی باشند خوش می گذرد - چه با پول زیاد چه بدون پول- در این قضیه هم مادر و هم پدر حق دارند اما اگر بچه ها با پدر خوش نبودند با او به مسافرت نمی رفتند و خیلی زود احساس دلتنگی میکردند و داستان اینگونه نمی شد که می بینیم !گرچه قضاوت ناسنجیده و حق را به یکطرف دادن کار صحیحی نیست ومن هم حق را به پدر نمی دهم اما لحن صحبت پدر به گونه ای نیست که تهدیدکننده ُ جان بچه ها باشد و بیشتر همان ترس و هراسی را دارد که در اول نوشته هایم می بینی !ضمن اینکه آدمی با بالا رفتن سن- اگر کمی سوادش نسبت به عامهُ جامعه بالاتر باشد- هم اسکپتیک-بدبین ومنفی باف- می شود و هم اینکه او سیاق و روش جامعه را برای فرزندانش نمی پذیرد!همونطوری که نوشتم"کلمات منظور را نمی رسانند باید گاهی فقط درک کرد"! .

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. شهر مهاباد عروس شهرهای شمال غرب ایران هستش، شهر زیبا و آرام با مردم بسیار بافرهنگ.. شما هم انگار تحت تاثیر رسانه های غربی هر وقت اسم کردستان میاد یاد کوره دهاتی که آدم خوارها توش زندگی می کنن و همش پر از جرم و جنایته می افتی.. نه برادر، شهر در امن و امان است و با مستر پدر موافقم که به بچه ها در ایران بیشتر از کانادا خوش میگذره. لابد الان کل فامیل ایشون دورشون کردن و باهاشون بازی می کنن و میبرنشون بیرون و و و . تو کانادا چی؟ کی رو داشتن؟. مادری که گذاشته رفته و شاید هفته ای یه بار بیاد سراغی ازشون بگیره، پدری که همش درگیر کاره.. دیدم که دارم میگم، دوستان ساکن ایران، قدر در ایران بودنتون رو حداقل از این منظر بدونید! شرایط زندگی سخته، ولی خونواده دارین، فامیل دارین و این در دراز مدت خیلی مهمه. خیلی وقت ها دوستان مهاجر کم لطفی میکنن و این بعد داستان رو نمیگن.. پی نوشت: نمی خوام در مورد رفتار هیچ کدوم از این بابا و مامان قضاوت کنم، ولی به خوشحال بودن بچه ها در ایران یقین دارم!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. سوم اینکه کسی از تقدیر خبر ندارد کسانی بدون بچه خوشحالند و عده ای هم با آن خوشحال!در واقع شادی یک چیز درونی است و محرک های بیرونی نمی تواند بر آن اثر طولانی مدت بگذارند و آنرا کم کنند یا زیاد کنند ! به هر حال به بچه ها در هر جائی باشند خوش می گذرد - چه با پول زیاد چه بدون پول- در این قضیه هم مادر و هم پدر حق دارند اما اگر بچه ها با پدر خوش نبودند با او به مسافرت نمی رفتند و خیلی زود احساس دلتنگی میکردند و داستان اینگونه نمی شد که می بینیم !گرچه قضاوت ناسنجیده و حق را به یکطرف دادن کار صحیحی نیست ومن هم حق را به پدر نمی دهم اما لحن صحبت پدر به گونه ای نیست که تهدیدکننده ُ جان بچه ها باشد و بیشتر همان ترس و هراسی را دارد که در اول نوشته هایم می بینی !ضمن اینکه آدمی با بالا رفتن سن- اگر کمی سوادش نسبت به عامهُ جامعه بالاتر باشد- هم اسکپتیک-بدبین ومنفی باف- می شود و هم اینکه او سیاق و روش جامعه را برای فرزندانش نمی پذیرد!همونطوری که نوشتم"کلمات منظور را نمی رسانند باید گاهی فقط درک کرد"! .

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. گاهی لغات نمی توانند معنای حرف را در خود جای دهند! مفهوم ِ آزادی ودرک عمیق ِ آن را انسانها به راستی گم کرده اند! عجیب این است که دنبال آن آزادی هم نمی روند انگاری هر چه به ما دیکته می کنند ما هم طابق النعل بالنعل اجرا می کنیم و هر چه دست و پا می زنیم تا از عاداتمان ,که در ابتدا مانند تارعنکبوت به ما می پیچند اما کم کم بصورت سیمهای آهنین می شوند, دور شویم, بیشتر در عادت هایمان فرو می رویم ! اگر قطعات نوشته های اخیر مرا پازل وار کنار هم بگذاری,فکر می کنم جملهُ زیر را بشود استنباط کرد:" آدمیزاد بصورت فطری زیر لوای زور هر فرد یا حکومتی-حتی حکومت ِ تشکیل شده در زادگاه خود- نمی رود"!

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. این را هم از یاد نبر که در روزگار امروزی,حکومتهای توتالیتر- چه نمونهُ مثلا وطنی اش و چه سایر نمونه ها-,حتی از مسائل مادر و فرزندی و حتی سایر ارتباطات اجتماعی انسانها -مثلا معشوقه ویا روابط دیگر-هم برای پیشبرد اهداف خاص اقتصادی یا سیاسی-تصاحب بیشتر منابع انرژی - و کسب حداکثری اطلاعات از من و تو استفاده می کنند !اگر هنوز هم برایت مبهم است اشکالی ندارد !برای من که خیلی گنگ تر است! " عیب ِ درویش و توانگر به کم وبیش بد است " ![پ.ن :سیاست میخواهی یاد بگیری ؟ اقتصاد بخوان !]

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. البته چیزی که درقسمت اول جوابم ناگفته و مغفول ماند,این بود که من -برخلاف ِ 'ماریو وارگاس یوسا' که می گوید:" وقتی می‌نویسد خودش را تکثیر می‌کند ودو نفر می‌شود هم نویسنده و هم خواننده تا بفهمد چه چیزی خوب است و چه چیزی بد" قوهُ ادراک خواننده را به چالش می کشم و از او - که سطور این حقیر را می خواند-می خواهم که به اندیشه ُ خود بال و پَر دهدو به چیزی فراتر از نوشته ُ من پی ببرد !روز و شب تان خوش!

این وسط هیچ کس از بچه ها نپرسیده که خوشحالن یا نه.ضمن اینکه اونا هنوز در سنی نیستن که بفهمن چی خوبه.یه سری تعریفها و استانداردها وجود داره که میگه کردستان جای خوبی برای بچه ها نیست بویژه که اونا اونجا بزرگ نشدن. شاید این پدر خوبی بچه ها رو می خواد اما روش کار درست نیست.حتی به نظر میاد بچه ها وسیله ای برای انتقام شدن.

[::ایران سرفرازم آرزوست - ورشو، لهستان::]. عزیزم !من منظورت را همان اول فهمیدم اما هیچ کسی نمی داند " وای اگر بعد از امروز بُوَد فردائی" !یعنی کسی نمی داند چه پیش خواهد آمد و چه فرزندی چه راهی در پیش خواهد گرفت و بازی ِ سرنوشت چه ها خواهد کرد !در واقع اصلا از بچه ها سوال نمی شود این یک !دو اینکه آیا فکر می کنی اینهمه کسانی که داوطلبانه از بلژیک و فرانسه به سوریه رفته اند فقط به خاطر تحریک آنها بوده مسلما خیر !برخی نوجوانان در یک سنی دوست دارند بدانند ریشه های خود را بدانند و مسلما می پرسند و من خیلی ها را دیده ام که با این داستان مواجه شده اند که برای فرزند خود تعریف کنند که چه پیش آمده که آنها اینجایند و ریشه هایشان کجا بوده است !

[::SkyKing - تهران، ایران::]. دوست گرامی.من به هیچ وجه فکر نمی کنم کردستان (چه ایران چه عراق)جای بدیه و در مقایسه با خیلی جاهای ایران بهتره.اما بردن بچه هایی که در کانادا بدنیا اومدن و بزرگ شدن خوب نیست.حتی بردن اونا به یه شهر خوش آب و هوا(مثلا شمال ایران) هم اشتباست. اولین چیزی که بچه ها بعد از خوراک و پوشاک نیاز دارن آموزش هست.آیا سطح آموزشی کردستان با کانادا یکیه؟

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. با شما موافقم. اما من فکر می کنم در کشاکش و پیچیدگی سیاست و اقتصاد و کنش مردم در زندگی عمومی و شخصی برخی چیزا خیلی کم ارزشند که باید بهش بها داده بشه و اون حقوق بی دفاع ترین انسانها که کودکان هستن.آنقدر بی ارزش که حتی در همین داستان به کودکان فقط در غالب حق پدر و مادر پرداخته میشه.یکی میگه مال مادره یکی میگه مال پدره.چرا کسی اونا رو به خاطر داشتن فرزند(دست کم بخاطر تعداد زیاد) سرزنش نمی کنه.نخستین ستمگران یک انسان ستمدیده پدر و مادر اون هستن .

ایشان کرد کردستان هستند حالا تابعیت ایرانی یا عراقی فرق نمیکند، من را یاد فیلم بدون دخترم هرگز انداخت آنجا هم پزشک سرشناس ایرانی گیر خانم عرق خور افتاد و این آقا هم گیر این دیو سفید افتاد و حالا حالاها این خانم ولکن نیستند تا هولیوود سراخش بیاد و مشهور بشه. البته ناگفته نماند که خانمهای ایرانی در مقایسه با فرنگی ها غوغا و کولاک میکنند بیا و ببین. ....

بر صحت یا سُقم کار ایشان نمی توان به قول ِ دوست بسیار فهیم ام[ ایران سرافرازم آرزوست - وارساوا- پولسکا ]قضاوتی داشت در واقع این هراسی است که برخی از افراد -معمولا مهاجر و اکثرا با سواد بالا-در زندگی زیر ِ سایه ُ حکومت های توتالیته totalitaire - چه کانادائی باشد و چه عراقی و ایرانی - به دلیل زندگیِ تحت نظر دوربین های متعدد در محل کار یا زندگی و یا لحن همیشه بازجو و استنطاق کنندهُ افراد ِ غیر در آنجا حس می کنند و این چیز غریبی نیست !هیچ کسی از اینکه همیشه مورد بازخواست قرار گیرد خوشش نمی آید! برای شما سروایوالیست ها survivalist ,یافتن ِ غار کوچکی آرزوی قلبی من است ! ما آزموده ایم در این شهر بخت ِ خویش - بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش !

مادر فردی که نه ماه فرزند خود را درون خود رشد و نمو میدهد ! برای بدنیا اوردن فرزند روی زندگی خود ریسک می کند ! از شیره وجود خود به او می باشد بعد براساس چه منطقی می توان یک مادر از دیدن فرزندش محروم کرد ؟! ان اقایانی که با کار این دکتر کرد ایرانی موافق هستند ! جز تاسف حرفی برای گفتن به آنها ندارم .

[::دایره مینا - آمبائه، وانواتو::]. دوست گرامی من در مورد قضاوت نکردن از دور با شما موافقم.اما اگر این توصیف شما در مورد اروپاست موافق نیستم چون همچین حسی نداشتم.در هر حال آنچه که آشکار هست بردن این بچه ها از کانادا به جایی مانند کردستان نادانیه و هیچ آینده ای برای این کودکان بینوا اونجا وجود نداره. در هر حال من از شما و همه دوستان توقع دارم که بیشتر به حقوق کودکان توجه کنید.