بازی سال؛ قلعه‌نویی می‌آید، قهرمانی می‌رود

این شاید برای خودش یک نوع بازی سال باشد؛ همه‌چیز و همه‌کس به هم رسیده‌اند؛ همه‌چیز هم انگار کاملاً اتفاقی.

تراکتورسازی دوباره رسید به «امیر قلعه‌نویی»؛ همان مردی که وقتی پیشنهاد «استقلال» به‌دستش رسید، سه سال قبل تبریز را رها کرد و رفت. تماشاگران تبریزی رسیده‌اند به امیر قلعه‌نویی که برایش شعار «امیر هرگز» را می‌سرودند، می‌نوشتند روی کاغذ و به ورزشگاه می‌بردند. استقلال رسیده است به تبریز؛ جایی که باید برای تداوم صدرنشینی‌، با یک مدعی زخم‌خورده بجنگد. باز «پرویز مظلومی» و امیر قلعه‌نویی را رودرروی هم می‌بینیم؛ دوستان و یاران جدانشدنی قبل و دشمنان امروز! از همه مهم‌تر، یک داور است که با پرواز مستقیم، به تبریز رسیده؛ مردی به نام «محسن قهرمانی».

 

«خیلی‌ها با فرهنگ مردم آذربایجان بازی کرده‌اند هر چند بعضی رفتارها انسان را مصمم‌تر می‌کند. امام علی می‌فرمایند کسی که دشمن ندارد، منافق است.»

این اولین جملات امیر قلعه‌نویی است در گفت‌وگو با سایت «ورزش سه». او با همان ادبیات همیشگی وارد شده است. قلع نویی برای بازگشت به فوتبال، کم پیشنهاد نداشت. «سایپا» یک مقطع زمانی وقتی می‌خواست «مجید جلالی» را کنار بگذارد، سراغ او آمد. هرچند مخالفت «جواد نکونام» برای حضور قلعه‌نویی در این تیم هم مؤثر بود.

 

«سپاهانی‌ها» با او بهترین خاطره‌ها را دارند؛ برایش پیام فرستادند و حتی پیشنهاد وسوسه‌انگیزی هم داشتند اما قبول نکرد. او یکی از گزینه‌های جدی جانشینی «اسکوچیچ» در «فولاد خوزستان» هم بود اما نرفت. حالا آمده به تبریزغ شهری که کسی منتظرش نبود!

 

«بعضی از رفتارها انگیزه را بالا می‌برند. من آمده‌ام یک سال در این جا زحمت بکشم. چه درست و چه غلط، من در تراکتور رکوردهای زیادی زدم. یکی از رکوردهایم، آسیایی کردن این تیم با کم ترین هزینه بود.» امیر قلعه‌نویی خیلی نرم حرف می‌زند؛ باز هم اعتقادات مذهبی‌اش را پیش می‌کشد و سعی می‌کند دست روی نقطه حساس آذری زبان‌ها بگذارد: «من نیامده ام تا بافرهنگ مردم آذربایجان بازی کنم. تا الان قضاوت ها یک طرفه بوده است. خیلی‌ها بافرهنگ مردم آذربایجان بازی کرده‌اند.»

 

امیر قلعه‌نویی مهندسی افکار را بلد است. در اولین تمرین، تماشاگران را به سکوها راه داده و باوجود مخالفت باشگاه برای حضور تماشاگران، از مدیران «تراکتورسازی» خواسته است تا فعلاً تماشاگران تراکتورسازی بنشینند. امیر قلعه‌نویی مقابل سکوهایی که او را «هو» می‌کردند، ایستاد و لبخند زد.

او حالا به استقلال رسیده، آن هم با تراکتورسازی. امیر قلعه‌نویی دقیقاً باید با چند دشمن بجنگد؟ تیمی که طی هفته‌های اخیر افت کرده، هوادارانی که او را نمی‌خواهند و استقلالی که لبریز از بازیکنان و مربیانی است که با او خصومت دارند؟

 

اما چالش‌های امیر قلعه‌نویی با تراکتورسازی از کجا شروع شد؟
او برای اولین بار تراکتورسازی را به «لیگ قهرمانان آسیا» رساند. اما وقتی با پیشنهاد سرمربی گری استقلال روبه رو شد، بلافاصله به تهران برگشت. امیر با وجود اصرار هواداران برای ماندن در سمت سرمربی گری تراکتورسازی، از این تیم رفت. وقتی اولین واکنش‌های احساسی هواداران روی سکوهای تبریز آغاز شد، او در کمپ «ناصر حجازی»، قبل از تمرین تیمش به خبرنگار خبرگزاری «ایسنا» گفته بود: «آن‌ها یادشان رفته چه کسی برای اولین بار تیم‌شان را به آسیا برد. این رفتارها قدرنشناسی است.»

 

حالا تراکتوری‌ها دل خوشی از همان حرف‌ها ندارند اما باید بپذیرند که امیر قلعه‌نویی حالا دوباره با قراردادی برای یک سال و نیم سرمربی این تیم است. آن چه هواداران تراکتورسازی را باید صبور کند، این است که امیر قلعه‌نویی از سال ۱۳۸۱ که مربی گری را در اهواز آغاز کرده تا امروز هرگز از هیچ تیمی پیش از پایان قراردادش اخراج نشده است. این یعنی بعید به نظر می‌رسد که امیر قلعه‌نویی و هواداران تراکتورسازی به این زودی از هم جدا شوند.

 

اما این‌همه داستان یک یک شنبه تاریخی نیست؛ وقتی کمیته داوران خبر داد که قرار است «محسن قهرمانی»، همان داور جنجالی و محروم شده پیشین فوتبال ایران که در این فصل دوباره به کوران داوری بازگشته، قضاوت حساس ترین بازی هفته چهاردهم «لیگ برتر» را بر عهده بگیرد، موضع‌گیری‌های مختلفی به وجود آمد.

 

بسیاری از کارشناسان داوری این انتخاب را نوعی ماجراجویی از سوی کمیته داوران تلقی کردند. حتی هواداران تراکتورسازی در صفحات اجتماعی خود به این انتخاب اعتراض داشتند.

 

یک خبر همه‌چیز را تغییر داد. «خبر آنلاین» نوشت: «بازی تراکتورسازی مقابل استقلال از نوعی دیگر خواهد بود. این جشن خداحافظی یک داور خواهد شد.»

 

خبر آنلاین در ادامه نوشت: «دوستان محسن قهرمانی امیدوارند این بازی بهترین و خاطره‌انگیزترین قضاوت قهرمانی باشد و بعد از این در سنگری دیگر پرورش‌دهنده محسن قهرمانی‌های دیگر باشد.»

محسن قهرمانی بعد از بازگشت دوباره به داوری تصمیم دارد در بازی تراکتورسازی و استقلال از داوری برای همیشه خداحافظی کندباور این که محسن قهرمانی حالا بعد از مدت‌ها تلاش برای حضور دوباره در جامعه داوری بخواهد به‌سرعت لباس و سوت داوری را کنار بگذارد، قابل‌باور نیست. اما «علی خسروی»، داور بازنشسته فوتبال ایران در صفحه شخصی خود نوشت: «بله، حقیقت داره. محسن قهرمانی آخرین سوت خودش رو یک شنبه به صدا در می‌آره. با محسن امروز صحبت کردم... خسته بود... دلخور از خیلی‌ها... از کسانی که دلشو سوزندند... اشک‌شو در آوردند... وقتی حتی واسه فرزندش و خانوادش هم مشکل درست کردند... آینه رسم خوش‌استقبالی و بد بدرقه کردن خیلی از ماها.»

 

محسن قهرمانی ناگهان تصمیم به خداحافظی از داوری گرفت. بسیاری تصور می‌کنند این تصمیم قهرمانی برخاسته از شخصیت احساساتی او است و گروهی دیگر به این باور دارند که محسن قهرمانی از بهترین موقعیت، بهترین سود را برده است.

 

او شاید هرگز نمی‌توانست دوباره در موقعیتی این‌چنینی برای داوری در یک بازی بزرگ برای وداع با فوتبال قرار بگیرد. محسن قهرمانی همواره به عنوان مردی مطرح شده که با تصمیمات و رفتارهایش در کانون دید جامعه قرار می‌گیرد.

 

این فقط یک بازی ساده نیست؛ امیر قلعه‌نویی به استقلال رسیده، پرویز مظلومی روبه روی دشمن یک دهه اخیرش قرارگرفته، هواداران تراکتورسازی از حضور قلعه‌نویی ناخرسند هستند، کمیته داوران می‌خواسته یک بار دیگر محسن قهرمانی را صاحب موقعیتی برای زنده شدن کند و محسن قهرمانی دارد غزل خداحافظی می‌خواند.

از سویی دیگر، هواداران تراکتورسازی خاطرات خوشی از این داور ندارند و البته «مهدی رحمتی» برای اثبات خودش انگیزه‌های زیادی دارد.

یک بازی در هفته چهاردهم، همه نگاه‌ها را به خودش جلب خواهد کرد. بازی تراکتورسازی مقابل استقلال و البته بازی محسن قهرمانی با کمیته داوران.