رژه مرگ - قسمت چهارم : پایان تاریخی ارمنی‌ها در جغرافیای امروزی ترکیه

حراج جان ها یا کتاب ارمنستان، سرزمین تسخیر شده[۱] از نخستین زندگی نامه‌های مستند شاهدان عینی نسل کشی ارمنیان است که در ۱۹۱۸ در نیویورک به چاپ رسیده. در این کتاب، آرشالویس (آرورا) ماردیگانیان،[۲] دختری از اهالی چشمکاتزاگ،[۳] از شهرهای ارمنی نشین ترکیه عثمانی، شرحی مفصل از اتفاقاتی را که در طی نسل کشی از سر گذرانده است بازگو می کند. آرشالویس در چهارده سالگی در حرمسراهای مقامات ترک و مردان قبایل کرد مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و والدین، خواهر و سه برادرش را، که با بی  رحمی در جلوی چشمانش کشته می‌شوند، از دست می‌دهد. دو سال پس از این وقایع آرشالویس ماردیگانیان یا ژاندارک ارمنیان، لقبی که در ایالات متحده امریکا به او دادند، در برابر تغییر مذهبش مقاومت کرد و از حرمسرای کمال افندی، ارباب ترکش، گریخت. در آغاز بهار ۱۹۱۷ پس از مدت‌ها سرگردانی به ارزروم، که قبلاً به اشغال نیروهای روسی در آمده بود، رسید. در ارزروم به مبلغان مذهبی امریکایی پناه برد و از طریق کمیته امریکایی امداد به ارمنیان و سوری ها[۴] به سن پطرزبورگ و از آنجا به نیویورک منتقل و در آنجا ساکن شد.

حراج جان ها یا کتاب ارمنستان، سرزمین تسخیر شده[۱] از نخستین زندگی نامه‌های مستند شاهدان عینی نسل کشی ارمنیان است که در ۱۹۱۸ در نیویورک به چاپ رسیده. در این کتاب، آرشالویس (آرورا) ماردیگانیان،[۲] دختری از اهالی چشمکاتزاگ،[۳] از شهرهای ارمنی نشین ترکیه عثمانی، شرحی مفصل از اتفاقاتی را که در طی نسل کشی از سر گذرانده است بازگو می کند. آرشالویس در چهارده سالگی در حرمسراهای مقامات ترک و مردان قبایل کرد مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و والدین، خواهر و سه برادرش را، که با بی  رحمی در جلوی چشمانش کشته می‌شوند، از دست می‌دهد. دو سال پس از این وقایع آرشالویس ماردیگانیان یا ژاندارک ارمنیان، لقبی که در ایالات متحده امریکا به او دادند، در برابر تغییر مذهبش مقاومت کرد و از حرمسرای کمال افندی، ارباب ترکش، گریخت. در آغاز بهار ۱۹۱۷ پس از مدت‌ها سرگردانی به ارزروم، که قبلاً به اشغال نیروهای روسی در آمده بود، رسید. در ارزروم به مبلغان مذهبی امریکایی پناه برد و از طریق کمیته امریکایی امداد به ارمنیان و سوری ها[۴] به سن پطرزبورگ و از آنجا به نیویورک منتقل و در آنجا ساکن شد.

حراج جان ها یا کتاب ارمنستان، سرزمین تسخیر شده[۱] از نخستین زندگی نامه‌های مستند شاهدان عینی نسل کشی ارمنیان است که در ۱۹۱۸ در نیویورک به چاپ رسیده. در این کتاب، آرشالویس (آرورا) ماردیگانیان،[۲] دختری از اهالی چشمکاتزاگ،[۳] از شهرهای ارمنی نشین ترکیه عثمانی، شرحی مفصل از اتفاقاتی را که در طی نسل کشی از سر گذرانده است بازگو می کند. آرشالویس در چهارده سالگی در حرمسراهای مقامات ترک و مردان قبایل کرد مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و والدین، خواهر و سه برادرش را، که با بی  رحمی در جلوی چشمانش کشته می‌شوند، از دست می‌دهد. دو سال پس از این وقایع آرشالویس ماردیگانیان یا ژاندارک ارمنیان، لقبی که در ایالات متحده امریکا به او دادند، در برابر تغییر مذهبش مقاومت کرد و از حرمسرای کمال افندی، ارباب ترکش، گریخت. در آغاز بهار ۱۹۱۷ پس از مدت‌ها سرگردانی به ارزروم، که قبلاً به اشغال نیروهای روسی در آمده بود، رسید. در ارزروم به مبلغان مذهبی امریکایی پناه برد و از طریق کمیته امریکایی امداد به ارمنیان و سوری ها[۴] به سن پطرزبورگ و از آنجا به نیویورک منتقل و در آنجا ساکن شد.

حراج جان ها یا کتاب ارمنستان، سرزمین تسخیر شده[۱] از نخستین زندگی نامه‌های مستند شاهدان عینی نسل کشی ارمنیان است که در ۱۹۱۸ در نیویورک به چاپ رسیده. در این کتاب، آرشالویس (آرورا) ماردیگانیان،[۲] دختری از اهالی چشمکاتزاگ،[۳] از شهرهای ارمنی نشین ترکیه عثمانی، شرحی مفصل از اتفاقاتی را که در طی نسل کشی از سر گذرانده است بازگو می کند. آرشالویس در چهارده سالگی در حرمسراهای مقامات ترک و مردان قبایل کرد مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و والدین، خواهر و سه برادرش را، که با بی  رحمی در جلوی چشمانش کشته می‌شوند، از دست می‌دهد. دو سال پس از این وقایع آرشالویس ماردیگانیان یا ژاندارک ارمنیان، لقبی که در ایالات متحده امریکا به او دادند، در برابر تغییر مذهبش مقاومت کرد و از حرمسرای کمال افندی، ارباب ترکش، گریخت. در آغاز بهار ۱۹۱۷ پس از مدت‌ها سرگردانی به ارزروم، که قبلاً به اشغال نیروهای روسی در آمده بود، رسید. در ارزروم به مبلغان مذهبی امریکایی پناه برد و از طریق کمیته امریکایی امداد به ارمنیان و سوری ها[۴] به سن پطرزبورگ و از آنجا به نیویورک منتقل و در آنجا ساکن شد.

حراج جان ها یا کتاب ارمنستان، سرزمین تسخیر شده[۱] از نخستین زندگی نامه‌های مستند شاهدان عینی نسل کشی ارمنیان است که در ۱۹۱۸ در نیویورک به چاپ رسیده. در این کتاب، آرشالویس (آرورا) ماردیگانیان،[۲] دختری از اهالی چشمکاتزاگ،[۳] از شهرهای ارمنی نشین ترکیه عثمانی، شرحی مفصل از اتفاقاتی را که در طی نسل کشی از سر گذرانده است بازگو می کند. آرشالویس در چهارده سالگی در حرمسراهای مقامات ترک و مردان قبایل کرد مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد و والدین، خواهر و سه برادرش را، که با بی  رحمی در جلوی چشمانش کشته می‌شوند، از دست می‌دهد. دو سال پس از این وقایع آرشالویس ماردیگانیان یا ژاندارک ارمنیان، لقبی که در ایالات متحده امریکا به او دادند، در برابر تغییر مذهبش مقاومت کرد و از حرمسرای کمال افندی، ارباب ترکش، گریخت. در آغاز بهار ۱۹۱۷ پس از مدت‌ها سرگردانی به ارزروم، که قبلاً به اشغال نیروهای روسی در آمده بود، رسید. در ارزروم به مبلغان مذهبی امریکایی پناه برد و از طریق کمیته امریکایی امداد به ارمنیان و سوری ها[۴] به سن پطرزبورگ و از آنجا به نیویورک منتقل و در آنجا ساکن شد.