آموزش گام به گام استفاده از فیسبوک (طنز)/فصل هشتم/ روشنفکری

روشنفکران یکی از اصلی ترین مهره های عرصه ی فیسبوک هستند...اگر قصدتان از عضویت در فیسبوک این است که به عنوان یک چهره ی روشنفکر و آوانگارد شناخته شوید باید نکاتی را رعایت کنید...اول از همه حتی المقدور از اسم و فامیل اصلی خود استفاده نکنید...شما از نظر افکار و عقاید، خود کامو هم باشید اما اگر اسمتان غلامرضا قره سویی اشکنه باشد هیچکس شما را در فیسبوک به عنوان یک روشنفکر جدی نمیگیرد. برای انتخاب اسم باید توجه داشته باشید هرچه اسم عجیب تر و نام خانوادگی کوتاه تر باشد شما در جمع روشنفکران ارج و قرب بیشتری خواهید داشت...برای مثال راه دور نمیرویم...همین شراگیم زند را در نظر بگیرید...به خودی خود جامع و مانع است...شخصی با چنین اسمی حتی نیاز نیست استاتوس بگذارد و چیزی بنویسد و به محض عضویت در فیسبوک در جمع روشنفکران پذیرفته میشود.

نامهای خانوادگی "راد"، "آه"، "فرد"، "کیا"، "کایا"، "کویا" از برندهای خوشنام عرصه ی روشنفکری هستند که میتوانید آنها را با هر اسمی که مناسب باشد ست فرمائید. مثلا "هما آه"، "کاوه کیا"، "فردین فرد" و مانند آن. اما دقت فرمائید اشتباه نکنید...مثلا "مراد راد" شاید در نگاه اول خیلی ست به نظر برسد اما مراد به هیچوجه اسم روشنفکری نیست و بیشتر آدم را یاد مراد برقی می اندازد...برای ست کردن یک اسم با نام خانوادگی "راد" میتوانید از "اردوان"، "آراد"، "اردنگ" و مانند آن استفاده فرمائید.

 

اما بعد از انتخاب اسم چالش اصلی انتخاب عکس پروفایل است...هیچگاه عکس چهره ی خود را به صورت مشخص و کامل برای این مقصود استفاده نفرمائید. حتی اگر عکس هنری ندارید میتوانید یک عکس پرسنلی معمولی را به گونه ای کراپ نمائید که در آن کمی از یخه، مقداری از شانه و نیمی از گوش مشخص باشد. اگر دوست عکاس دارید از او بخواهید که با یک لنز اف 1.2 روی نقاط مختلف بدنتان فوکوس نماید به گونه ای که همان یک نقطه فوکوس و باقی قسمتهای بدنتان فلو باشد...مثلا بایستید جلوی دوربین و با انگشت به سمت دوربین اشاره کنید چوری که فوکوس دقیقا روی ناخن انگشتتان باشد و خودتان در پس زمینه تبدیل به یک پوکه ی گرد شده باشید... به هر حال باید سعی کنید در این قسمت خلاقیت داشته باشید وجلوی دوربین و با استفاده از لنزهای عجیب و غریب یک کرمی بریزید...فراموش نکنید که هیچ روشنفکری صاف جلوی دوربین نمی ایستد که مثل آدمیزاد عکس بگیرد...! استفاده از عناصر زیبایی شناسی روشنفکری مثل فنجان قهوه، عینک (ترجیحا شیشه گرد)، کتاب نیمه باز، سیگار در حال دود کردن، جاسیگاری، آبجوی هفت و نیم درصد، شال رها در باد و مانند آن به عنوان بک گراند و یا حتی تم اصلی توصیه میشود.

 

قدم سوم نحوه ی فعالیت در فیسبوک است...همیشه باید حواستان به جریانهای غالب و موجهای فیسبوکی باشد...فراموش نکنید که شما همواره باید بر خلاف جهت آب شنا کنید...سعی کنید آموزه های تربیتی تحمیلی از طرف جامعه و خانواده را یکسره به کناری نهاده و برای بیان نظرات و افکار خود گستاخ بوده و حتی المقدور اقدام به فحاشی نمائید. فحش دادن در جمعهای روشنفکری نشانه ی آنتلکتوال بودن، دغدغه مند بودن، جذابیت و حتی سکسی بودن است. این مورد آخر البته در مورد خانمهای روشنفکر بسیار بیشتر به چشم می آید و یک زن بی چاک دهن در میانه ی یک جمع روشنفکری مثل آلکسیس تگزاس میدرخشد...!

 

خوشبختانه همیشه در فیسبوک جریانهایی هست که شما بتوانید علیهش اعلام موضع و به دنبال آن اعلام موجودیت نمائید...برای همین اگر همین امروز میخواهید به جمع روشنفکران فیسبوکی بپیوندید استرس نگیرید... برای مثال اگر امروز گلشیفته فراهانی عکس برهنه ای از خود منتشر کرد شما در قدم اول برای نشان دادن واکنش عجله نکنید و کمی دندان روی جگر بگذارید...به صفحات مختلف سر بزنید تا به یک برآورد کلی از نظر جمع برسید. اگر واکنش اصلی در فیس بوک مسخره کردن و یا تقبیح برهنگی باشد، شما مطلبی بنویسید و در آن برهنگی را امری متعالی و نشان دهنده ی طغیان یک نسل بر علیه باورهای جامعه ی واپسگرای مردسالار نشان دهید. اما اگر جریان غالب در فیسبوک شروع به تحسین گلشیفته و این اقدام او نمود شما کارتان راحت تر است و کافیست با یک پوزخند تلخ  برای جماعتی که برهنگی را نشانه ی تمدن و آزادی میدانند آرزوی موفقیت نمائید.

 

حتما در نوشته هایتان نقل قولی از هگل و یا نیچه و یا سایر فلاسفه ی آلمانی بیاورید. کلا فلاسفه ی آلمانی بی چاک دهن تر از بقیه ی فیلسوفان بودند و برای همین در نزد روشنفکران فیسبوکی محبوب تر هستند... نقل قول از بزرگان و فلاسفه در میان استاتوس، مانند وزنه ایست که باعث میشود نوشته تان در برابر وزش بادهایی که از جانب منتقدین و مخالفین به جانبتان سرازیر میشود، سر جای خود بماند و تکان تکان نخورد ...اگر چیزی دم دست نبود که بگذارید داخل نوشته تان که ان را باد نبرد یک ضرب المثل یا حکایت یا یک بیت شعر هم بالاخره برای محکم کاری خوب است و بهتر از هیچی ست.