راه رفتن بیمار قطع نخاعی با استفاده از دستگاه پردازش دهنده پیامهای مغزی
رأی دهید
یک دستگاه کامپیوتری امواج مغزی ارسال شده این فرد را پردازش و سپس آن را برای دادن فرمان حرکت به ماهیچههای پاهایش، به این عضلات منتقل میکند.
بر اساس این تحقیقات آمریکایی که در ژورنال "مهندسی اعصاب و بازپروری" به چاپ رسیده است، این فرد با استفاده از وسایل کمکی توانسته است حدود ۴ متر راه برود.
به گفته محققان ایجاد و ادامه توازن بدن برای ایستادن بدون وسایل کمکی، همچنان مهمترین مسالهای است که باید در مورد آن تحقیقات بیشتری انجام شود.
در افرادی که فلج قطع نخاعی دارند، دستورات مغزی به بخش پایینی بدن منتقل نمیشود در حالیکه هم مغز قابلیت ارسال پیام را دارد و هم ماهیچههای پا قابلیت دریافت این پیامها را از دست نمیدهند.
در روش جدید، محققان دانشگاه کالیفرنیا با استفاده از یک کامپیوتر توانستهاند از بخش صدمه دیده نخاع عبور کرده و پیامهای مغزی را که در منطقه صدمه دیده متوقف میشود از این نقطه و از طریق کامپیوتر به بخش پایینی و پاهای این مرد که برای ۵ سال فلج بوده است، انتقال دهند.
در مرحله ابتدایی، پدهای الکترودی مخصوص، پیامهای مغزی ارسال شده این فرد را پردازش و سپس این بیمار با استفاده از آموزشهای داده شده به او، کنترل یک آدمک کامپیوتری را مانند آدمکهای بازیهای کامپیوتری، به دست گرفت.
در مرحله بعدی این الکترودها بر روی ماهیچههای پای این فرد قرار داده شد و سپس بیمار پس از آموزشهای لازم شروع به حرکت دادن پایهایش کرد.
در عمل آنچه که اتفاق میافتد این است که هنگامی که این فرد به فکر راه رفتن میافتد، پیامهای مغزی به ترتیب باعث حرکت ماهیچههای پای راست و سپس چپ او میشود و در عمل حرکت صورت میگیرد و هنگامی که او دیگر به راه رفتن فکر نمیکند، این پیامها و ارسال آنها قطع میشود.
دکتر ان دو، یکی از محققانی که در این تحقیقات شرکت داشته میگوید که این تحقیقات نشان داده است که میتوان فرآیند ارسال پیامهای مغزی برای حرکت پاها را پس از قطع نخاع بازسازی کرد.
در همین رابطه مارک بیکن، از گروه خیریه تحقیقات نخاعی به بیبیسی گفت که این اقدام، تحقیقات ابتدایی بسیار جالبی در این زمینه است.
به گفته وی آنچه که این تحقیقات را جالب میکند، گذر آن از مرحله مجازی و انتقال پیامها به ماهیچههای پایینی بدن در یک الگوی حرکتی است.
آقای بیکن افزوده است که در این بخش، محققین بسیار موفق بودهاند. اگرچه به گفته وی تا رسیدن به مرحله حرکت بطور مستقل و بدون کمک، راه درازی در پیش است بویژه درخصوص ایجاد و ادامه توازن بدن در هنگام ایستادن و راه رفتن.