تاثیر مخرب تنهایی بر سیستم ایمنی بدن
رأی دهید
بررسی های جدید دانشمندان نشان میدهد تنهایی موجب بروز تعدادی از اختلال‌ها در واکنش‌های ایمنی بدن میشود و خطرات بالقوه‌ای برای سلامت دارد.
محققان دریافتند افراد تنها و منزوی بیش از آن‌هایی که ارتباطات اجتماعی دارند، نشانه‌هایی از افزایش فعالیت ویروس نهفته هرپس و تولید پروتئین‌های مرتبط با التهاب از خود نشان می‌دهند.
به گزارش مهر، در حالت‌های عادی پروتئین‌های مرتبط با التهاب در واکنش به استرس حاد تولید میشوند.
این پروتئین‌ها، نشانه وجود التهاب هستند و التهاب مزمن با بروز تعداد زیادی از بیماری‌ها از جمله بیماری عروق کرونر، دیابت نوع دو، آرتریت و آلزایمر مرتبط است. همچنین این پروتئین‌ها موجب بروز ضعف و کاهش عملکرد میشوند که با پیری مرتبط هستند.
فعال شدن ویروس نهفته هرپس با استرس مرتبط است؛ این امر حاکی از آن است که تنهایی مانند یک استرس مزمن عمل میکند و میتواند سیستم ایمنی را هدف قرار دهد.
تحقیقات پیشین از ارتباط تنهایی با بروز مرگ زودهنگام و تمام انواع دیگر بیماری‌های بسیار جدی خبر داده بود.
لیزا جارمکا دانشجوی فرادکتری موسسه تحقیقات پزشکی رفتاری در دانشگاه دولتی اوهایو و مجری این مطالعه گفت: افراد تنها کیفیت ارتباط ضعیفی با دیگران دارند.
یک دلیل برای اهمیت این تحقیقات، شناخت این است که چگونه تنهایی و روابط با دیگران میتواند به طور گسترده و همه جانبه‌ای سلامت را تحت تاثیر قرار دهد.
به گفته وی هرچه اطلاعات در مورد این فرایند افزایش یابد، بیشتر می‌توان تاثیرات منفی آن را در نظر گرفت و حتی می‌توان مانع از آن شد.
Sam-Antwerpen - آنتورپن - بلژیک
می‌شه بگید اگه همنشین بد داشته باشیم بدن چه نوع پروتئین تولید می‌کنه؟ شاید ضررش بیشتر باشه از این که تنها باشیم!
دوشنبه 2 بهمن 1391 - 13:32
حقیقتجو - دوسلدورف - آلمان
1) تنهایی آن قدر ها هم که میگویند کابوس نیست خصوصاً آنهم توی این دنیایی که همه دارند اعصاب منگنه می کنند گاهی تنهایی دری است که دلت می خواهد ببندی!! در یک بیت شعر ایرانی چرا شاعر توصیه به تنهائی میکند؟ . دلا خو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد---سعادت آن کسی جوید (دارد ) که از تن ها بپرهیزد. درست است که ویروس هرپس که انواع مختلف دارد ولی آن نوعی که در اثر استرس بدن فعالیت میکند و در شکل عوارض بیرونی مثل تبخال زدن خودش را نشان میدهد در بافت گذرگاه عصب بنام گانگلیون مخفی شده و هر بار که شخصی بیش از حد عصبی شود فعالیتش شروع میشود و در برخی مثل عارضه تبخال رو لب دیده میشود. مثل خانم دوستی که هر وقت میبینم تبخال زده صد در صد مطمئن میشوم که باز زن و شوهر تو اعصاب یکدیگر رفتند و پس نتیجه میشود گرفت فعالیت هرپس تنها به تنها بودن نیست. گفته بالا غیر علمی است و فعالیت هرپس دلایل مختلف دارد که مهمترینش استرس بیرونی است. درست است آدم چونکه یک موجود اجتماعی است نیاز به جمع و دیگری دارد خصوصاً در یکسری زمینه ها مثل سکس و حرف زدن یا یادگیری زبانی. ادامه در 2
دوشنبه 2 بهمن 1391 - 18:59
حقیقتجو - دوسلدورف - آلمان
2) یکی مثل Jeffrey Geller از Massachusetts محقق تنهائی و اثراتش روی آدمهاست و نظریاتش با اصول پزشکی منطبق نیست و شکمی حرف میزند مثلاً میگوید که آدمهای تنها دو برابر بیشتر سرما میخورند و یا سکته قلبی در بینشان دوبرابر است. در حالی که دلایل و فاکتورهای دیگر در بیماری آدمها را نادیده میگیرد. یا در "Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry" تحقیقی هست که آدمهای تنها بیشتر دچار الزایمر میشوند در صورتیکه میدانیم براساس یافته های پزشکی آلزایمر دلیلش ممکن اختلالات نورونی و مغزی و هورمونی و متابولیسم بیوشیمی بدن خصوصاً مغز و دلیل ژنتیکی و دیگر عوامل ناشناخته باشد و ربطی به تنهائی آدمها ندارد ولی گویا بعضی از این روانشناسهای تئوری کار زمین را به آسمان میبافند و ربطی بین نظراتشان با فاکتهای پزشکی دیده نمیشود. خلاصه هر کی از تنهائی رنج میبرد برود دنبال همنشین خوب و هرکی از همنشینی دیگران و زخم زبانهایشان و ادا و اطوارشان شاکی است برای سلامت روان خودش تنهائی را برگزیند و از وقتش موثرتر و بهتر میتواند استفاده کند. در 3
دوشنبه 2 بهمن 1391 - 18:59
حقیقتجو - دوسلدورف - آلمان
3 ) گاهگداری به دوستان و فامیل سر زدن بد نیست چونکه بعداً نعمت زندگی تنهائی را شیرینتر میکند و قدرش را بهتر میدانی وقتی میبینی در تنهائی دردسر کمتری داری و ده ها فواید دیگرش. مثل زن گرفتن ما مردها میماند که زن نداری یک غم داری ولی زن داری هزارتا غم داری ( با پوزش از خانمها ). چه خوب میشد با دیگران همیشه بگو و بخند باشد و موافقم که شادی روحیه ساز و سلامت آور برای بدن میباشد بدلیل ترشح هورمونهای خوشبختی مثل سروتونین و غیره که در شکلات هم است. آدمهای درونگرا میل بیشتری به تنهائی دارند ولی آدمهای بیرونگرا حتی یک لحظه هم نمی توانند تنها بمانند و مدام باید حرف بزنند حتی اگر کسی پیششان نباشد تلفن که هست و یا در خیابان و اتوبوس و مترو با موبایل مدام وراجی میکنند و توی اعصاب دیگران میروند. خلاصه نه به شوری شور نه به بینکمی اش . حد اعتدال در رابطه با دیگران هم معقول است خصوصاً روابطی که کیفیت داشته باشد و نه فقط کمییت! گاهی تنهائی لازم است برای تمرکز بهتر روی کاری داشتن، ولی گاهی در جمع بودن برای حال و هوا عوض کردن لازمه. دنبال شادی باشیم چونکه غمها خودشان مارا پیدا میکنند.
دوشنبه 2 بهمن 1391 - 19:03
m.m.talemi - تهران - ایران
آقای حقیقت ،از مطلب شما بیشتر استفاده کردم ،مرسی..
چهارشنبه 4 بهمن 1391 - 08:39