هزینه 200 میلیونی درمان سرطان؛ تخصیص ارز به لوازم آرایشی و چوب بستنی به جای دارو!

همشهری آنلاین : رئیس کمیسیون بهداشت مجلس ضمن انتقاد از فعالیت‎های دولت در حوزه سلامت گفت: دولت سلامت مردم را به بازی گرفته و اعتبارات مصوب را تخصیص نمی‌دهد، هزینه یک دوره درمان سرطان با هرسپتین ۲۰۰ میلیون تومان شده و قیمت تجهیزات پزشکی به طور متوسط ۲۵۰ درصد افزایش پیدا کرده است.

به گزارش همشهری آنلاین، حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت در مجلس با اعلام افزایش هزینه‎های سلامت مردم تا مرز 70 درصد در برنامه نبض شبکه خبر گفت: از نظر شاخص پرداخت هزینه‌های سلامت توسط مردم که طبق برنامه باید به زیر 30 درصد کاهش می‌یافت، رو به عقب حرکت کرده‌ایم و طی 3 سال گذشته سهم مردم از هزینه‌های سلامت از 54 درصد به بالای 70 درصد افزایش پیدا کرده است.

 
وی گفت: از نظر شاخص پرداخت از جیب برای سلامت که یکی از مهمترین شاخص‌های عدالت در سلامت است در منطقه بعد از افغانستان، بدترین کشور منطقه هستیم و همه اینها ناشی از سوء مدیریت دولتمردان است.
 
وی ادامه داد: می‌گویند، انسان سالم محور توسعه است،انسان سالم داشتن، خرج دارد اما متأسفانه مسئولان دولت دید سلامت نگر ندارند و به حوزه سلامت به عنوان هزینه‌های اضافه نگاه می‌کنند نه سرمایه‌ای که عامل توسعه و رشد کشور است.
 
خلاصه صحبت‎های رئیس کمیسیون بهداشت و انتقاد او از وضعیت سلامت از این قرار است:
 • با سوء‌مدیریت دولت برخی واکسن‌های مورد نیاز مردم پیدا نمی‌شود و وجود ندارد، برنامه‌های طب پیشگیری در کشور با چالش جدی مواجه شده است و ما نگران هستیم که با ادامه این روند رتبه ما در سازمان بهداشت جهانی از این که هست باز هم افت بیشتری پیدا کند که نشان دهنده افت وضعیت سلامت مردم است.
 • دولت الان فقط به اندازه حقوق پرسنل وزارت بهداشت برای بخش سلامت بودجه اختصاص می‌دهد و بسیاری از امکانات و برنامه‌های سلامت اجرا نمی‌شوند،حتی کارهای اولیه و پیش پا افتاده بهداشتی هم با مشکل مواجه شده است.
 • در این وضعیت بیماری وبا در کشور پیدا شده است، حتی بیماری سرخک که سالها ریشه کن شده بود الان در زیر سن واکسیناسیون پیدا شده است و به خاطر همجواری با کشورهای شرقی و به خاطر اینکه دولت اعتبارات لازم را اختصاص نمی‌دهد،مشکلات سلامت مردم هر روز بیشتر می شود.
 • مجلس در قانون بودجه تمام اعتبارات لازم را برای سلامت مردم پیش بینی کرده است، 10 درصد از درآمد هدفمندی یارانه باید به بخش بهداشت اختصاص پیدا می‌کرد، ارز مرجع کافی باید برای واردات دارو و تجهیزات پزشکی اختصاص می‌دادند اما هیچ کدام از این کارها را دولت انجام نداد و به جای آن برای واردات لوازم آرایشی و چوب بستی ارز مرجع اختصاص دادند.
 • بیماران سرطانی مشکلات جدی دارند، به خدا قسم با ما تماس می‌گیرند و نفرین می‌کنند، می‌گویند شما مگر نمایندگان ما نیستند،چرا به مشکلات ما رسیدگی نمی‌کنید، چرا داروهای مورد نیاز ما را فراهم نمی‌کنید، ما بارها این مسائل را به دولتمردان گفته‌ایم.
 • رئیس جمهوری در مراسم ارائه لایحه بودجه شعار داد که می‌خواهد برنامه پزشک خانواده را دوساله اجرا کند بعد که به سراغ معاون برنامه ریزی و نطارت راهبردی می رویم می‌گوید برای اجرای این برنامه پول نداریم، به همین سادگی. این طوری سلامت مردم را به شوخی و بازی گرفته‌اند اما مسئولان دولت بدانند که شوخی با سلامت مردم کار خطرناکی است و من تصور نمی‌کنم جاهایی مثل بانک مرکزی و برخی مراکز تصمیم گیری در دولت ناآگاهانه این کارها را انجام می‌دهند.
 • هزینه یک دوره درمان بیماران سرطانی با هرسپتین با قیمت دلار پارسال 50 تا 60 میلیون تومان بود اما حالا همین دوره درمان 200 میلیون تومان تمام می‌شود، چند درصد مردم توان پرداخت چنین هزینه‌ای را دارند، اصلاً چند درصد مردم توان پرداخت 50 میلیون تومان یا حتی 20 میلیون تومان را برای دارو دارند.
 • یک بیمار برای درمان دریچه میترال قلب باید 37 هزار دلار پرداخت کند که با قیمت دلار پارسال 60 میلیون تومان تمام می‌شد و حالا باید 120 میلیون تومان بابت آن پرداخت کند یعنی عملاً به بخش عمده این بیماران باید بگوییم برو بمیر.
 • یک زمان است که مسئولان دولت می‌گویند نداریم اما این چه نداری است که 600 میلیون دلار ارز مرجع برای واردات خودروهای لوکس اختصاص می‌دهند. آن وقت برای واردات دارو حتی با دلار 3 هزار تومانی و 4 هزار تومانی هم در بانکها و گمرگ کارشکنی می‌کنند.
 • دولت الان در بهترین شرایط فقط حقوق پرسنل وزارت بهداشت را تأمین می‌کند آن هم با احتساب وقت اداری ستادی در حالی که بسیاری از مراکز بهداشتی و درمانی وزارت بهداشت باید 24 ساعته کار کنند.
 • دولت نهم و دهم در حوزه سلامت فقط یک جا خوب عمل کرد، آن هم افزایش تعداد تختهای بیمارستانی از 75 هزار تحت به 115هزار تخت بود اما هزینه تأمین نیروی انسانی و منابع مالی اداره و امکانات آن را تأمین نکرد،به بیمارستانهای جدید گفته‌اند باید با درآمد اختصاصی اداره شوید که معنای آن افزایش پرداخت از جیب مردم است.
 • شک نکنید در چنین شرایطی کیفیت خدمات این مراکز افت جدی پیدا می‌کند. این در زمانی است که دولت بر خلاف قانون، سهم حوزه سلامت از هدفمندی یارانه‌ها را پرداخت نکرده است. قانون هدفمندی یارانه‌ها سلیقه‌ای و هر طور دلشان خواست اجرا کردند، سهم بخش سلامت و تولید، صنعت و کشاورزی را ندادند. همین است که این قدر بیکاری در کشور افزایش پیدا کرده است.
 • حتی اعتبار اجرای هدفمندی یارانه‌ها را نیز نتوانستند، تأمین کنند و مجبور شدند از بانک مرکزی استقراض کنند و این در حالی است که هزینه گازوئیل برای بخش سلامت 16برابر، هزینه گاز 11 برابر،‌هزینه آب 6.5 برابر و هزینه برق 7.2 برابر شده است در حالی که هیچ منبعی برای جبران آن که سالانه حدود 800 تا 900 میلیارد تومان می‌شود دیده نشده است.
 • در چنین اوضاعی با افزایش نرخ ارز هزینه لوازم مصرفی پزشکی 245 درصد افزایش پیدا کرده است، فیلم رادیولوژی 240 درصد گرانتر شده، اکسیژناتور 247 درصد، ونتیلاتور 300 درصد،گاز هلیوم برای ام آر آی 667 درصد،صافی و دستگاه دیالیز 325 درصد و کیسه خون 350 درصد گرانتر شده است.
 • کل ارز مورد نیاز برای داروی کشور 1.5 میلیارد دلار است و برای تجهیزات پزشکی هم به یک میلیارد دلار ارز مرجع نیاز است در حالی که بعد از گذشت 8 ماه تازه 500 میلیون یورو اختصاص داده‌اند که همین هم تا از مسیر بانکهای عامل بگذرد و به دست افراد برسد بیش از دو ماه طول می‌کشد در حالی که مسئولان باید هر چه سریعتی با تخصیص 2.5 میلیارد دلار جلوی کمبودهای دارو و تجهیزات پزشکی را نیمه اول سال 92 را هم بگیرند.
 • البته حتی اگر ارز مرجع را هم به دارو و تجهیزات پزشکی اختصاص دهند با توجه به اینکه ارز مرجع پارسال هزار و 50 تومان بود و امسال 1226 تومان است همین تفاوت قیمت، حداقل 17 درصد افزایش قیمت را برای دارو و تجهیزات پزشکی به همراه دارد. و در زمانی که بیماران و بیمارستانها مجبورند دارو و تجهیزات مورد نیاز خود را با ارز 3 هزار تومانی و 4 هزار تومانی بخرند معلوم است که ورشکسته می‌شوند و توان ادامه کار را ندارند و شاهدیم که حتی نخ جراحی هم در بیمارستانها به سختی پیدا می‌شود.
 • در این شرایط مشکلات طاقت فرسای مردم برای مسئولان قابل لمس نیست چون با یک تلفن به هر چه می‌خواهند با قیمت مناسب دسترسی دارند و معلوم است که درد مردم عادی را که حداکثر بتوانند صدایشان را به گوش نماینده مجلس برسانند،متوجه نمی‌شوند.
 • در مورد پزشک خانواده هم که آقای احمدی نژاد با وعده اجرای دو ساله آن، می‌خواهد این موفقیت را در کارنامه‌اش ثبت کند، هم باید گفت که اجرای این برنامه برای یکسال حدود 5 هزار میلیارد تومان پول می‌خواهد و فقط برای سطح اول آن باید 800میلیارد تومان کنار بگذارند اما دولت بودجه لازم را اختصاص نداده است.
 • وزارت بهداشت و دانشگاههای علوم پزشکی حداکثر می‌توانند با کم کردن از اعتبارات درآمد اختصاصی بیمارستان در 3 یا 4 استان کجدار و مریض و دست و پا شکسته به اسم این برنامه کارهایی را بکنند اما معلوم نیست چقدر بتوانند دوام بیاورند و بعد از چند ماه امکان ادامه این مسیر با این بودجه‌ها وجود ندارد و در نهایت اینکه، برنامه پزشک خانواده را کجا اجرا کرده‌اند، چقدر اجرا کرده‌اند و چطور اجرا کرده اند، الله اعلم.