لیزر لیپولیز آری یا نه؟

لیزر لیپولیز که چند سالی است وارد روند مقابله با چاقی شده است، همچون عمل لیپوساکشن عوارض زیادی دارد و تنها برای رفع چاقی‌های موضعی می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد

به گزارش ایرنا، استفاده از لیزر لیپولیز برای ازبین بردن چربی‌های زاید بدن به عنوان روشی نو با اما و اگرهای زیادی روبه رو است.
 

این روش هنوز به قدر کافی در کشور ما در بین مردم شناخته شده نیست و افرادی که از چاقی رنج می‌برند در مورد استفاده از آن با شک و تردیدهایی مواجه هستند.
 
در روش لیزر لیپولیز ابتدا اندام موردنظر به صورت موضعی بی حس و سپس سوراخ های 1 تا 2 میلی متری روی پوست ایجاد می‌شود و یک فیبر نوری باریک وارد قسمت زیرین پوست می‌شود. لیزر از طربق این فیبر به بافت موردنظر تابیده می‌شود. در اثر تابش اشعه لیزر، چربی‌ها به صورت نیمه مایع درآمده که پس از آن می‌تواند در بدن جذب و یا با فشار از بدن خارج شود.
 
به طور متوسط هر جلسه لیزر لیپولیز 1 تا 3 ساعت طول می‌کشد.
 
این روش در چاقی‌های خفیف و موضعی کاربرد دارد و در این زمینه می‌تواند جایگزین عمل لیپوساکشن شود؛ در چاقی‌های شدیدتر برای ازبین بردن لایه‌های سطحی چربی از لیزر استفاده می‌شود ولی ازبین بردن لایه‌های عمیق چربی نیاز به انجام عمل ساکشن دارد.
 
روش استفاده از لیزر برای مقابله با چربی‌ها در 13 اکتبر سال 2006 در سازمان دارو و غذای آمریکا (FDA) به تایید رسیده است.
 
در تبلیغات تجاری شرکت‌های تولیدکننده تجهیزات لیزر لیپولیز در مورد فواید استفاده از این روش ادعا می‌شود که در این روش برخلاف لیپوساکشن که عوارضی همچون ناهمواری و شلی پوست، تورم و کبودی را به دنبال دارد، به دلیل تابش لیزر و تحریک کلاژن سازی و جمع شدگی کلاژن، پوست سفت می‌شود و تورم و کبودی بسیار کمتری نسبت به روش لیپوساکشن دارد.
 
اما عوارض و فواید هر یک از این روش‌ها همچنان مورد بحث است و اتفاق نظر واحدی بر اولویت هر کدام بر دیگری به صورت قاطع وجود ندارد.
 
عضو هیات مدیره انجمن متخصصان پوست ایران در این مورد توضیح داد: در استفاده از لیزر لیپولیز عوارضی که در لیپوساکشن ایجاد می‌شود، کماکان وجود دارد اما میزان آن کمتر و خفیف‌تر است.
 
محمد گلشن گفت: عمل لیپوساکشن برای رفع چاقی‌های عمومی، موضعی و سلولیک استفاده می‌شود. در این روش ابتدا با تزریق مواد بیهوش کننده و ضدخونریزی در داخل بافت، بیمار آماده می‌شود. سپس ساکشن توسط جراح عمومی و یا متخصص پوست انجام می‌شود.
 
به گفته دکتر گلشن این روش عوارضی همچون ایجاد ناهمواری‌هایی در سطح پوست که نارضایتی بیمار را به دنبال دارد، عفونت، خونریزی‌های ناخواسته و آمبولی چربی را به دنبال دارد.
 
وی با بیان اینکه نارضایتی بیمار و ایجاد آمبولی چربی از مهم‌ترین و خطرناک‌ترین عوارض این عمل به شمار می‌رود، افزود: در هنگام سونداژ مقداری از چربی وارد خون می‌شود و ممکن است آمبولی ریوی ایجاد کند که در این صورت مرگ بیمار حتمی است.
 
گلشن در مورد لیزر لیپولیز اظهار داشت: در این روش نیز بدون ساکشن نتیجه موردنظر به دست نخواهد آمد و در نهایت ساکشن نیز باید انجام شود.
 
وی در مورد تفاوت استفاده از لیزر و لیپوساکشن گفت: در لیزر لیپولیز، لیزر دایود (Diode) با طول موج 810 نانومتر و لیزر (Ndyag) با طول موج 1064 نانومتر همزمان وارد بافت می‌شود؛ این امواج چربی‌ها را می‌شکند و عروق را منقبض می‌کند و به این ترتیب از خونریزی جلوگیری می‌شود.
 
عضو هیات علمی انجمن متخصصان پوست افزود: در این روش با جمع تر شدن رگ‌ها نسبت به عمل لیپوساکشن، آمبولی چربی کمتری ایجاد می‌شود اما کماکان احتمال بروز آن وجود دارد.
 
گلشن یادآور شد که در این روش عفونت و خونریزی نیز به میزان کمتری نسبت به لیپوساکشن ایجاد می‌شود اما بیشترین مشکل این عمل، نارضایتی بیمار از ایجاد ناهمواری‌های احتمالی است.
 
وی تاکید کرد که برای رفع چاقی‌های عمومی بهتر است افراد تحت رژیم غذایی مناسب زیر نظر متخصصان تغذیه قرار بگیرند و یا جراحی‌هایی مانند کم کردن حجم معده را انجام دهند چراکه استفاده از لیزر در این افراد نمی‌تواند موثر باشد.
 
گلشن گفت: استفاه از لیزر لیپولیز تنها دررفع چاقی‌های موضعی دراندام‌هایی مانند غبغب، بازوها، پهلوها، ران‌ها و شکم توصیه می‌شود.