نوری زاد: مسئولین نظام به همه پرسی درباره ولایت فقیه تن نخواهند داد

رضا جمالی

رادیو فردا : محمد نوری زاد روزنامه نگار و کارگردان منتقد حکومت ایران در گفتگو با وبسایت کلمه، خواهان برگزاری همه پرسی در مورد اصل ولایت فقیه شد.
 

وی با انتقاد از حضور روحانیون در تمامی مراکز تخصصی کشور از سکوت بعضی ازمراجع و فقها نسبت به حوادث جاری در جامعه ایران  که بر اساس مصلحت اندیشی صورت می گیرد ، گلایه گرد.
 
محمد نوری زاد در گفتگو با  رادیو فردا درباره دلایلش در انتقاد از عملکرد روحانیون و لزوم  برگزاری رفراندوم در مورد  اصل ولایت فقیه  می گوید:
 
نوری زاد: حضور و نقش روحانیان در این نظام بسیار بسیار پر رنگ است. روحانیانی که عمدتا تخصصی ندارند. و وقتی در یک جایگاه تخصصی قرار می گیرند به دلیل تخصصی که ندارند، آن جا را گاه از مدار تخصص خارج می کنند.
 
اجازه رشد و برآمدن نخبگی در آن حوزه را نمی دهند. علت هم دارد. مثلا فرض کنید که یه روحانی در علوم اسلامی تحصیل کرده است. خوب! این فرد وارد وزارت کشاورزی یا وزارت امور خارجه می شود، طبعا تخصصی در آن حوزه ندارد و به دلیل دخالت های فراوانی که معمولا این افراد در آن حوزه های تخصصی می کنند، آن مجموعه روند مطلوب و معقول خودش را از دست می دهد.
 
ما نتایج این اتفاقات را در این سالها دیده ایم. ما شاهد بر آمدن نخبگان و شخصیت های برجسته ای بوده ایم که دیگر تکرار نمی شوند.
 
روحانی تعریفی دارد. این لباس منبر و تریبون می خواهد. باید محل مراجعه مردم باشد. منعکس کننده آلام و آرزوها و دردهای مردم باشد. وقتی بر تمام منبرها قفل بسته می شود طبیعی است که یک روحانی آزاد و مستقل دیگر فرصتی برای ابراز وجود پیدا نمی کند.
 
من تعجب می کنم که جمعیت فراوانی از روحانیان مستقل ما هنوز هم در این لباس مانده اند، بدون اینکه بتوانند هویت این لباس را احراز کنند.
 
آقای نوریزاد، جدا از انتقاداتی که شما به برخی از فقها و مراجع به خاطر رفتار یا سکوت مصلحت آمیزشان نسبت به حوادث جاری جامعه ایران داشتید، آیا پذیرش اصل ولایت فقیه در یک همه پرسی می تواند به معنای پذیرش اصل نظام جمهوری اسلامی به معنای فعلی باشد؟
 
بله. اگر جامعه به فهمی برسد که یک همه پرسی برگزار کند، در آن صورت است که پله های فراوانی از فهم و بالندگی را طی کرده است.
 
و پای بر جای پایی می گذارد تا بر مختصات برتر دسترسی داشته باشد.
 
تصور من این است که اگر روزی برسد که مسئولین ما به یک همه پرسی تن بدهند، بسیاری از منازل و کوره راهها طی می شود.
 
اینکه مردم در جایگاهی قرار بگیرند که بگویند ما حاکمیت روحانیان را در مصادر امور می خواهیم یا نمی خواهیم؟ اگر واقعا نتیجه و خروجی رای عمومی بر این اصل باشد که ما هنوز هم علاقمند به  حاکمیت روحانیان بر جامعه هستیم، دستیابی به آن طبیعی است که بخشی از دموکراسی است.
 
منتها من به عنوان یک مسلمان شیعه، معنای آزادی را در این می بینم که خودم را برای آزادی یک بهایی یا یک کمونیست سرزمینم فدا می کنم.
 
اگر در این همه پرسی یک چنین خصلتی احراز شود، طبیعی است که ما بسیاری از منازل را طی کرده ایم.
 
ممکن است خروجی این همه پرسی این باشد که ما اصل ولایت فقیه را قبول داریم یا اینکه مثلا قبول نداریم.
 
هزازگاهی مابین هر ده سال یا هر بیست سال و هر ۳۰ سالی یک جامعه برای اینکه خودش را به روز کند، باید به آراء عمومی مراجعه کند.
 
منتها ما تمام درها را برای حضور مردم و آراء مردم بسته ایم، طبیعی است که این حاکمیت، حاکمیت مطلوب مردم نیست. حاکمیتی است که مستقل از مردم دارد راه خودش را طی می کند.
 
طبیعی است که این شکل حکومت یک گونه ای از استبداد است. یعنی شخص بنده به عنوان یک مسلمان این جور مسلمانی را درک می کنم که آقا من از رنج بهائیان سرزمین خودم، از رنج کمونیست های سرزمین خودم، از رنج سنی مذهب ها و ارامنه و مسیحیان سرزمین خودم و حتی از رنج مسلمانان سرزمین خودم رنج می برم.
 
و این رنج را کجا ابزار کنم؟
 
می خواهم بگویم تعریف مسلمانی یک تعریف بسیار بسیار وسیعی است که اینجا یک بخش کوچکی از مسلمانی با اختراعات و ابداعاتی که بر آن اعمال می شود، دارد ابراز می شود.
 
این حرفها نوعی براندازی نیست، بلکه خیرخواهی است. همین چیزی که امروز بشار اسد با التماس به مردمی که تا دیروز تحویلشان نمی گرفت ، می گوید که بیایید یک همه پرسی بگذاریم.
 
شما فکر می کنید که مقامات جمهوری اسلامی روزی برسد که همه پرسی برای اصل ولایت فقیه را بپذیرند؟
 
من فکر می کنم نه خیر. نخواهند پذیرفت. ولی می خواهم بگویم همین بشار اسد هم یک روزی این همه پرسی را نمی پذیرفت. ولی الان دارد به مردمش التماس می کند.
 
شاه هم یک روزی نمی پذیرفت. ولی روز دیگری گفت که من صدای انقلاب شما را شنیدم.
 روزی که دیگر دیر شده بود....
 
من باورم بر این است که مسئولین نظام جمهوری اسلامی این پیشنهاد ما را نخواهند پذیرفت. چون پذیرش چنین چیزی یعنی کنار رفتن از قدرت و پاسخ دادن به فجایعی که طی این سالها در این سرزمین اتفاق افتاده است.
 
طبیعی است که تن به یک چنین همه پرسی نخواهند داد.