این عبارت خطرناک : خب که چی مثلا؟!
12 تخلف دولت در اجرای هدفمندی یارانه ها
تخلف ۴ هزار میلیارد تومانی دولت در واردات و فروش بنزین ثابت شد
تخلف دولت در واگذاری سهام شرکت‌های دولتی
تخلف دولت در بخش سلامت برای نمایندگان محرز است
اعتراض شدیداللحن در مجلس به تخلفات دولت
تخلف دولت و شرکا در واگذاری بزرگترین پروژه مناطق آزاد
دیوان محاسبات: تخلفات دولت محرز است
و ...
امروز که خبر "اثبات تخلف ۴ هزار میلیارد تومانی دولت در واردات و فروش بنزین" را منتشر کردیم (اینجا)، برخی کاربران سایت کامنت هایی با این مضمون در زیر خبر گذاشتند:
- خوب که چی مثلا"؟
-خب حالا مثلا چیکارش می کنید؟
-مگه با تخلفات قبلی چکار کردند که الان می خوان بکنن؟!!! ول کنید بابا ...
- خب که چی ؟ وقتی نمی خوان رسیدگی کنن چرا اعلامش می کنن؟
-اوه چه جالب! خوب اون وقت مثلا می خواین چیکارش کنین؟!
- خسته شدیم از بس تخلف کردند و کسی هم رسیدگی نکرد
-تخلف شده؟نه بابا؟ بعدش قراره با متخلف برخورد هم بشه؟ به همین خیال باش!
- بایگانی کنار پرونده های دیگه
- تخلف دولت اثبات شد که شد؛ مگه قراره اتفاقی بیفته؟!!!
- ...
این کامنت ها و حرف هایی که در فضای بیرون از وب هم مدام از مردم می شنویم ، نشان می دهد که دو اتفاق مهم و البته غم انگیز در سطح جامعه شکل گرفته است:
1 - حساسیت مردم نسبت به تخلفات مسوولان کاهش یافته و حتی در مواردی به صفر رسیده است! به عبارت دیگر خواندن و شنیدن این قبیل خبرها برای مردم عادی شده است. درست مانند آن که در یک آبادی طاعونی شیوع پیدا کند و خبر مرگ این عزیز و آن همسایه و فامیل ، به امری روزمره تبدیل شود.
این عدم حساسیت ، خود زمینه ساز مفاسد بزرگ تری است و اعداد درشت تری در راه خواهد بود!
2 - اتفاق بعدی که رخ داده این است که مردم نه تنها از تخلف نکردن مسوولان ناامید شده اند ، بلکه از رسیدگی و برخورد هم دست امید شسته اند ؛ کامنت ها را بار دیگر بخوانید : خوب که چی مثلا"؟ ... حالا مثلا چیکارش می کنید؟ ...مگه با تخلفات قبلی چکار کردند که الان می خوان بکنن؟!!! ول کنید بابا ... .
البته مردم کاملاً حق دارند ؛ وقتی یک شهروند معمولی تخلفی مانند عبور از چراغ قرمز را در یک شهرستان دورافتاده مرتکب شود ، فوراً با عتاب و جریمه مواجه می شود و اگر هم جریمه اش را در مهلت قانونی نپردازد ، حتی با یک روز تأخیر رقم جریمه اش دوبرابر می شود. حالا همین شهروند چه وضعیتی پیدا می کند وقتی می بیند که تخلفات چند هزار میلیارد تومانی در سطح دولت رخ می دهد و مجلس و دیوان محاسبات و نهادهای نظارتی هم این تخلفات را می بینند و خبرهایش نیز مدام در رسانه ها می پیچید ولی متخلفان "سُر و مُر و گنده " سرجایشان هستند و کسی حتی "چشم شان را هم فوت نمی کند" و تازه کلی هم طلبکارند و به جای جواب پس دادن در محکمه ، بر روی آنتن های تلویزیون از این شبکه به آن شبکه می روند و همچنان ثروت مملکت را در اختیار دارند؟!
مردم حتی از مقایسه هم خسته اند که بگویند: "وای ! اگر یک صدم این تخلفات در فلان کشور خارجی رخ می داد الان کل کابینه را به پایین کشیده و کلی مسوول را به زندان فرستاده بودند."
تنها راه بازگشت امید به "جامعه بی تفاوت شده امروز" هم این است که نهادهای نظارتی جبران مافات کنند و برخوردی سهمگین و بی تعارف و شدید با این تخلفات انجام دهند و الا بی تعارف ، اوضاع از این هم که هست بدتر خواهد شد و البته ناگفته پیداست که انفعال و بی تفاوتی و عدم حساسیت مردم به تخلفات ، خواسته قلبی متخلفان است.
