نماینده اصلاح طلب مجلس: زندان و حصر خانگی را پایان دهید
رأی دهید
نماینده اصلاح طلب مجلس: زندان و حصر خانگی را پایان دهید
شکور اکبر نژاد، نماینده اصلاح طلب تبریز در مجلس
شکور اکبر نژاد، نماینده اصلاح طلب تبریز در مجلس، روز چهارشنبه ضمن انتقاد از سیاست ها و سیستم مدیریتی دولت محمود احمدی نژاد، خواستار آزادی زندانیان سیاسی و پایان دادن به حصر خانگی مخالفان شده است.
شکور اکبر نژاد درصحن علنی مجلس گفته است:«بیایید سنت و منش پیامبران و ائمه را الگوی عملی خویش قرارداده از انحصار طلبی و افراط و تفریط دوری جسته و مصالح درازمدت کشور و ملت را پیگیر باشیم. و تلخیهای زودگذر را برای شیرینی رضای الهی و آرامش ملت متعمل شوم و به احترام بخشهایی از ملت که متفاوت از ما فکر می کنند زندان و حصر خانگی را پایان داده اخوت و محبت را جایگزین آن نماییم.»
زهرا رهنورد، میرحسین موسوی، و مهدی کروبی از زمان برگزاری تظاهرات اعتراضی مخالفان در بیست و پنجم بهمن ماه سال گذشته درخانه های خود در «حصر» به سر می برند و ارتباط آنها با بیرون قطع شده است.
احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد برای ایران، در نخستین گزارش خود درباره وضع حقوق بشر در ایران که در مهرماه گذشته منتشر شد، با اشاره به حبس خانگی میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی، شرایط آنها را بسیار نگران کننده توصیف کرده است.
احمد شهید تصریح کرده بود: این رهبران مخالفان دولت در ایران بدون تفهیم هر گونه اتهامی در خانه هایشان حبس شده اند.
انتقاد از سیاست های دولت دهم
شکور اکبر نژاد با انتقاد از سیاست های اقتصادی دولت دهم گفت:« آیا دولت مردان از تاثیر سیاستهای اقتصادی خود که به تضعیف تولید و گاه به تعطیلی کارخانه ها و کارگاه ها و تعدیل نیرو و اخراج کارگران انجامیده آگاهند؟ »
وی همچنین گفته است:« ایران از حیث سرمایه های طبیعی یکی از کشورهای شاخص دنیا و از حیث سرمایه های فکری و انسانی کشوری ممتاز است همچنانکه در مسایل علمی جایگاه خوبی را به خود اختصاص داده. امّا مدیریت غیر اصولی و احساسی و پرهزینه موجب شده است که شأن و جایگاه واقعی خود را در مسایل فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و بین المللی نداشته باشد و در شاخص هایی همچون تورم، پرونده های قضایی، اعتیاد، طلاق و غیره مطرح شود. »
شکور اکبر نژاد درادامه از مقامات جمهوری اسلامی خواسته است تا تا در روابط بین المللی با «تندگویی و ادبیات نامناسب منافع ملی را به مخاطره» نیندازند و «بی جهت بهانه دستاویز درست» نکنند.
|
|
|
|
