دولت ایران نگران مریضی است که چند وقت پیش عملش کرده است. شکمش را پاره کرده و بخشی از چربی ناشی از پرخوری را که جلو حرکت بیمار را گرفته بود، در آورده است. دریچه قلبش را عوض کرده، غده ای را از سرش درآورده و پلاتینی در پاهایش کار گذاشته تا استخوانهای شکسته اش جوش بخورد.تیم جراحی برای فرونشاندن درد ناشی از این عمل جراحی، پیش از آنکه بیمار به اتاق عمل برده شود، مقادیری مرفین به بیمار تزریق کرد تا بیمار درد ناشی از این جراحی را کمتر حس کند.تزریق مرفین به این بیمار همچنان ادامه دارد ولی دولت که مسئولیت تیم جراحی را بر عهده دارد، نگران حال بیمار است و از "تلقین درمانی" استفاده می کند و مدام سعی دارد بیمار را متقاعد کند که حالش خوب است.تیم جراحی از موفقیتش خرسند است و محمود احمدی نژاد به عنوان سر تیم جراحی می گوید که این موفقیت به حدی بوده که بسیاری از کشورها خواهان استفاده از تجربیات تیم جراحی ایران شده اند.برنامه حذف یارانه ها چهار ماه پیش به اجرا گذاشته شده و دولت با پرداخت ماهانه ۴۴ هزار و پانصد تومان به عنوان یارانه نقدی به هر ایرانی، تلاش کرده تا فشار افزایش قیمت ها را کاهش دهد.اقتصاد بیمار ایران که به مصرف انرژی زیاد خو کرده و امکانات لازم برای کاهش مصرف ندارد، اکنون در وضعیتی است که تیم جراحی نیز نگران آینده آن است.این نگرانی را می شود در رفتار اعضای تیم جراحی حس کرد. تاکید زیاد بر موفقیت جراحی اگر چه می تواند روحیه بیمار را تا حدودی حفظ کند اما اصرار بر سرحال بودن بیمار، آدم را به شک می اندازد که آیا حال بیمار همان قدر خوب است که تیم جراحی تعریف می کند.نگرانی هایی پیش از شروع جراحی وجود داشت مبنی بر اینکه آیا تیم جراحی امکانات لازم را برای بعد از عمل جراحی فراهم کرده است و آیا می تواند وقتی بیمار دچار عوارض ناشی از جراحی شد، وضعیت سلامت او را کنترل کند؟رژیم غذایی بعد از عمل جراحیحالا که چهار ماه از اولین مرحله جراحی گذشته، تیم جراحی بیشتر سعی دارد تا مرفین (یارانه نقدی) را سر وقت به بیمار تزریق کند تا بیمار کمتر درد ناشی از جراحی را حس کند،اما مشکل بیمار فقط این نیست.بیمار نیاز به غذای رژیمی دارد و تولید کننده غذای رژیمی می گوید که دیگر نمی تواند این وضع را تحمل کند.تیم جراحی برای تولید کننده غذای رژیمی هم مرفین (یارانه نقدی) در نظر گرفته بود تا با آن تجهیزات تولید را با حداقل عوارض ممکن عوض کند و بتواند با آن غذایی تولید کند که بیمار جراحی شده بتواند آن را بخرد و بخورد.احمدی نژادآقای احمدی نژاد به عنوان سر تیم جراحی می گوید که بسیاری از کشورها خواهان استفاده از تجربیات تیم جراحی ایران شده اند.شوک ناشی از عوارض جراحی (پس از حذف یارانه ها) برای تولید کنندگان فعلا کم و بیش با تهدید کنترل شده است. یعنی بعد از افزایش قیمت کالاها و خدمات، تیم جراحی با به کارگیری زور و تهدید مانع از افزایش قیمت کالاهای تولیدی شده اند اما سئوال این است که این وضع تا کی می تواند ادامه پیدا کند؟آیا تیم جراحی فقط به ضرب زور و تهدید بیمار می تواند بیمار را درمان کند یا مثلا سعی می کند بیماری را که بدنش کاردی شده و از شدت جراحات ناشی از عمل تنها چند قدم با عفونت فاصله دارد با توسل به طب سنتی و دعا و تعویذ خوب کند.خورد و خوارک بیمار خیلی بد نیست، فقط مصرف بنزینش کم شده ولی مصرف گاز و برقش مثل سابق است اما تولید کنندگان غذا می گویند برق شان به دلیل فشار ناشی از قیمت ها اتصالی کرده و اگر به دادشان نرسند، آتش سوزی می شود.اتفاقا تیم جراحی نگران همین مسئله است و می گوید حواسش به تولیدکنندگان هست و می داند که آنها هم درد دارند و برای تخفیف دردشان قرص های مسکنی تجویز کرده اند اما تولید کنندگان می گویند به دلیل فشار زیاد، بد جوری دردشان آمده است، و بدون مرفین (یارانه نقدی یا آزادی سازی قیمت کالاهای آنها) نمی توانند این وضع را تحمل کنند.اقتصاد بیمار ایران نیز هر روز سرش با نیم نگاهی به فهرست هزینه های عمل جراحی گیج می رود، یک روز قبض برقش پنج برابر شده و روز دیگر قبض گازش سر به فلک زده است، تیم جراحی بیمارش را که از شدت درد پیشانی اش عرق کرده و گاهی داد می زند، نوازش می کند و می گوید حالت خوب است یک کم مسکن بخور.اما درد بیمار دیگر با این این دز مرفین ساکت نمی شود و می خواهد که مقدار مرفینش بیشتر شود اما این تازه اولین مرحله جراحی است؛ نگرانی اصلی از مراحل بعدی جراحی است که تیم جراحی وعده اش را داده است.تیم جراحی دست بردار نیست و همین طور که مریض از شدت درد گاهی وقت ها هذیان می گوید و تبش بالاست، چاقوی جراحی را فرو می کند و کارش را انجام می دهد و بعد مریض که همه جای بدنش درد می کند، می بیند که یک جای دیگر بدنش پاره شده است.(برای نمونه افزایش دوباره قیمت برق). تیم جراحی هم می گوید که در همین حالت شوک باید کار را تمام کرد.تا حالا عملکرد تیم جراحی به ظاهر بد نبوده اما نگرانی این است اگر همین شیوه ادامه پیدا کند، بیمار دچار عوارض ماندگار و مزمن دیگری شود که یا مریض باید برای خلاصی از آن به قطع عضو رضایت دهد یا برای همیشه با این بیماری و عوارض آن (مثل بیکاری، تورم و ورشکستگی برخی صنایع) کنار بیاید.کاوه امیدوار - بی بی سی
