چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۹ - ۰۵ می ۲۰۱۰
تندیس خیام نیشابوری در دانشگاه اسپانیا رونمایی شد
تندیس حکیم عمرخیام نیشابوری به عنوان نخستین تندیس یک شخصیت ایرانی در اسپانیا در محوطهی دانشکده زبان وادبیات این دانشگاه، همزمان با روز بزرگداشت این ادیب و دانشمند ایرانی، رونمایی شد.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این مراسم با حضور دکتر خرمشاد رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی همراه بود.
همچنین در کنار این مراسم همایشی علمی برپا یود که دکتر «کارمن اسکریبانو رودناس» از دانشگاه سنپابلو ، «سانتیاگو اسکوبارگومز» از دانشگاه کمپلوتنسه (دربارهی عمر خیام فیلسوف) و «خوسه فرانسیسکو کوتیاس» از دانشگاه آلیکانته (درباره عمر خیام شاعر)، مقالات علمی خود را ارائه دادند.
در حاشیه این مراسم نمایشگاهی از کتابهای نوشته شده دربارهی خیام و همچنین رباعیات این دانشمند و شاعر ایرانی به زبان اسپانیولی برپا شد.
اداره کل روابط عمومی و اطلاع رسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی اعلام کرد: در این آیین که به همت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و با همکاری دانشگاه کمپلوتنسه مادرید، روز چهارشنبه 28 اردیبهشت ماه برگزار شد، شماری از شخصیتهای فرهنگی و علمی ایرانشناسان استادان مقامات دانشگاهی ، صفاری سفیر جمهوری اسلامی، سرپرست رایزنی فرهنگی کشورمان و علاقمندان به فرهنگ ایران زمین حضور داشتند.
دکتر خرمشاد رییس سازمان فرهنگ وارتباطات در سخنانی به بررسی و تحلیل شخصیت خیام پرداخت و اظهار کرد: به عنوان یک ایرانی، جز تشکر نمی توانم چیزی بگویم. هزار سال پس از خیام و هزاران کیلومتر دورتر از سرزمین خیام در اسپانیا افرادی گرد هم آمده اندو درباره شخصیت ادبی ، فلسفی و علمی صحبت میکنند.
وی خاطرنشان کرد: به عنوان یک همیشه دانشجو، این پرسش را مطرح میکنم که «چرا ما و شما خیام را بزرگ می دانیم و تجلیل می کنیم؟» دلیل اول این است که عمر خیام مرد علم و فرهنگ بود و دلیل دوم این که خیام عالمی چند وجهی و پیچیده بود. خیام رساله هایی در باره مکانیک ، هیدرواستاتیک، هواشناسی، نظریه در مورد موسیقی و بحثی در مورد هندسه تزئینی دارد. گفته می شود که گنبد شمالی مسجد اصفهان بر اساس محاسبات خیام طراحی شده است.
رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی افزود: آخرین رساله فلسفی او نشانگر گرایشهای اوست . او یک عارف بود زیرافرق هست بین عرفان و تصوف ، عرفان در چارچوب تشیع و تصوف در چارچوب اهل سنت مطرح است. در اثبات عارف بودن خیام مطالبی گفته شده است که به مواردی اشاره می کنم. بعضی ها او را حجه الحق و بعضی ها او را امام نامیده اند.. اینها واژگانی است که به عرفا نسبت داده می شود.
وی تصریح کرد: بعضی می گویند خیام فقیه بوده و علاو ه بر این طبیب هم بوده است. زیرا گفته می شودبه طور مشخص آبله سلطان سنجر را درمان کرده است. عمر خیام به عنوان کسی که در نیشابور و خراسان زاده شده است هم عصر کسان دیگری بوده است، وقتی خیام زندگی خود را شروع می کند ابن سینا و بیرونی در انتهای زندگی خود بوده اند . فارابی، رازی، ابن سینا و بیرونی همه عالم بوده اند شبیه خیام. این عصر یعنی هزار سال پیش تصویر ایران را در حوزه علمی شان می دهند. وقتی همزمان در نقاط مختلف ایران کسانی مثل خیام زندگی می کردند یعنی در ایران فضای علمی حاکم بود. یعنی ایران فقط سرزمین شعر نبوده ، سرزمین طب، عرفان ، فلسفه ، ریاضی و نجوم و ... بوده است.
دکتر خرمشاد گفت: خیام خیلی پیش از کپرنیک به غزالی ثابت کرده که جهان به دور زمین نمی گردد و دو حرکت وضعی و انتقالی دارد. تقویم جلالی به عنوان تقویم ایران و افغانستان کم خطا ترین تقویم بشری است که خیام تنظیم نموده است به عنوان یک مرد فرهنگی رساله ای به نام نوروزنامه دارد که در آن با نثری بسیار زیبا نوروز را توصیف کرده است. رسیدن علم خیام از ده قرن تاکنون و جریان یافتن علم او در ایران که تا روم گسترده بود نشان می دهد که علم در روزگاران قدیم حد و مرز نداشته است و اجداد ما بخل نداشته اند و آن را اشاعه می دادند.
در پایان رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی تصریح کرد: امیدوارم که در عصر ما هم اینگونه باشد و همه ملت ها از دستاوردهای علمی بهره مند شود. به عنوان یک معلم ایرانی شهادت می دهم که ایران بازگشت به عصر طلایی علم و تمدن را پایه گذاری کرده است. با همه سر و صداهای تبلیغاتی ایران برای رسیدن به قله های علم و تمدن مصمم است. در این جستجو بعضی از پارادوکس های مدرنیته حل می شود. از جمله پارادوکس علم و دین و این شرایطی است که امیدواریم با رسیدن به آن با کمک دوستان و علاقمندانش خدمتی به همه انسانیت شود.
ernest petrosian - روسیه - موسکو
|
ساقی گل و سبزه بس طربناک شدست/دریاب که هفته ی دگر خاک شدست. می نوش و گلی بچین که تا درنگری / گل خاک شدست و سبزه خاشاک شدست. (خیام) |
پنجشنبه 29 اردیبهشت 1390 |
|
feminism - انگلستان - لندن
|
ماییم و می و مطرب و این کنج خراب -- جان و دل و جام و جامه در رهن شراب )(. فارغ ز امیدِ رحمت و بیم عذاب -- آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب)( . تقدیم به دوستدارانش. |
پنجشنبه 29 اردیبهشت 1390 |
|
Royan - المان - المان
|
مگه اینها ابروی ما را حفظ کنند / یارب تو گلم سرشته ای من چه کنم / این پشم و غصب تو رشته ای من چه کنم / هر خوب و بدی که از من اید به وجود / تو در گل من سرشته ای من چه کنم/ . در کارگه کوره گری رفتم دوش / دیدم دو هزار کوزه گویا و خموش / هر کس به زبان حال با من می گفت / کو کوزه گر و کوزه خر و کوره فروش. |
پنجشنبه 29 اردیبهشت 1390 |
|
khayyaam - استرالیا - ملبورن
|
گویند بهشت و حور عین خواهد بود انجا می وشیر وانگبین خواهد بود گر ما می و معشوق گزیم چه باک جون عاقبت کار چنین خواهد بود |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
پهلوون مفرد - آلمان - کلن
|
خیام اگر ز باده مستی خوش باش--با لاله رخی اگر نشستی خوش باش/چون عاقبت کار جهان نیستی است--انگار که نیستی چو هستی خوش باش/مِی نوش که عمر جاودانی این است--خود حاصلت از دور جوانی این است/هنگام گل و مل است و یاران سرمست--خوش باش دمی که زندگانی اینست/مِی خوردن و شاد بودن آیین منست--فارغ بودن ز کفر و دین؛ دین منست/گفتم به عروس دهر کابین تو چیست--گفتــا دل خـرم تـو کابین مـن است/گــر مــن ز مِی مغانه مـستم هستم--گر کافر و گبر و بت پرستم هستم/هر طایفه ای بمن گــمـانی دارد--من زان خودم چنان که هستم هستم/اسرار ازل را نه تو دانی و نه من--وین حرف معما نه تو خوانی ونه من/هست از پس پرده گفتگوی من و تو چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من... |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
پهلوون مفرد - آلمان - کلن
|
گویند بهشت و و حور عین خواهد بود--وآنجا مِی ناب و انگبین خواهد بود/گر ما مِی و معشوقه گزیدیم چه باک--آخر نه به عاقبت همین خواهد بود/گویند بهشت و حور و کوثر باشد--جوی مِی و شیر و شهد و شکر باشد/پر کــن قـدح بـاده و بـر دستم نِه--نـقدی ز هزار نـسیه بـهتـر باشد/گویند بهشت عدن با حور خوش است--من میگویم که آب انگور خوش است/این نقد بگیر و دست از آن نسیه بدار--کاواز دهل برادر از دور خوش است/تا چند زنم به روی دریا ها خشت--بیزار شدم ز بتپرستان و کنشت/خیام که گفت دوزخی خواهد بود--که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت/ای دوست بیا تا غم فردا نخوریم--وین یکدم عمر را غنیمت شمریم/فردا که ازین دیر کهن در گذریم--با هفت هزار سالگان سر بسریم... |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
پهلوون مفرد - آلمان - کلن
|
حکیم عمرخیام نیشابوری(غیاثالدین عمربن ابراهیم خیامی) در ۹۶۳ سال پیش، پوزۀ قوم و قبیلۀ حکومت خون و جنون اسلامی را به خاک مالید: شیخی به زنی فاحشه گفتا مستی--هر لحظه به دام دگری پــا بستی/گفتا شیخا هر آن چه گویی هستم--آیا تو چنان که مینمایی هستی/ای صاحب فتوا ز تو پر کارتریم--با این همه مستی ز تو هُشیار تریم/تو خون کسان خوری و ما خون رَزان--انصاف بـده کـدام خونخوار تریم؟... |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
هدیش - ایتالیا - پالرمو
|
ماشاء الله تعالی فتبارک الله همه کاربران شاعر شدند مزین به اشعار با مسما و بی مسما |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
porharfi - هلند - آرنم
|
اینا رو در کتابهای ایرانی ..دبستان و دبیرستان .برای بچه ها هم مینویسند؟؟. چونکه یادمه که ..تندیس..در ایران حرام الوجود؟؟!!حرام ال نگاه؟؟!!حرام ال چی چی؟؟!!شده بود؟که محکوم به نابودی شده بودند؟؟!!...(شاید بخاطر اینکه. بعضی هاش .سکسی!بعضی هاش محمد رضا و رضا شاهی بود؟؟! آره؟؟ |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
ARTEMIS-SW - فرانسه - پاریس
|
عجب ملت بی رگی شدیم خارجی برای ما تندیس کورش و خیام می سازد////ما کیلو کیلو طلا برای گور امامان قاتل ایرانی به داخل و خارج!!! |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
bita tehrani - کانادا - ونکوور
|
راستی برادران بسیج که مثل شیر غران اماده حمله به دشمن هستید و پریدن پشه هم از چشمتون دور نمیمونه,اون مجسمه ها رو اون اقا بدا کجا بردن بالاخره??!!! |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
pelle - سوئد - استکهلم
|
ARTEMIS-SW - فرانسه - پاریس- دوست عزیز ,مرسی ,حرف حق را شما زدید. |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
کهن دیار - المان - دورتموند
|
ناکرده گنه در این جهان کیست بگو! آن کس که گنه نکرد چون زیست بگو!. من بد کنم و تو بد مکافات دهی پس فرق میان من و تو چیست بگو! |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
bawafa1385 - المان - هامبورگ
|
چه ملت بیچاره ای شده ایم ما. چه ملت با سر فراز اما بی سر فرازی هستیم ما.چه ملتی هستیم ما که افتخارات فرهنگی ما را دیگران گرامی میدارند ولی ما اسیر یک مشت ملت بی پدر مادر دیگری هستیم که برایشان سینه چاک میکنیم خاک بر سر میریزیم گریه میکنیم چه ملتی هستیم ما که هزاره فردوسی ما را دانشگاه پاتریس لومومبا مسکو جشن میگیرد ولی ما از خبر نداریم. چه ملت یتیمی هستیم ما که بزرگداشت خافظ ما در شهر وایما المان جشن میگیرند ولی ما در فکر رمالی جن گیری هزاران مزخرفات دیگزی هستیم چه ملتی هستیم ما که بوعلی بزرگ ما بصورت غریب وبی کس در کشور و شهر خود ارمیده اما دانشمندان بزرگ حهانی در بزرگترین دانشگاهای معتبر دنیا برای ان بزرگداشت میگذارند.بکجا باید گفت به چه کسی باید گفت بکجا باید نالید. به چه کسی باید متوسل شد.بکحا باید بیاویزیم این قبای ژنده خود را.چه کسی بداد این مردم میرسد چه کسی درد را میفهمد. چه کسی ناله ما را گوش میدهد. بکجا باید بنالیم ما |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|
felora - ایران - تهران
|
کهن دیار - المان - دورتموند. خیلی هوشمندانه این شعر و انتخاب کردین! جالب بود مرسی |
جمعه 30 اردیبهشت 1390 |
|