بازیگر فیلم سینمایی «جدایی نادر از سیمین» توجه و استقبال مردم از این فیلم را شیرین و کاملکننده نوار موفقیتهای آن دانست.یک دهه زمان لازم بود تا فیلمنامهنویس جوانی که به سودای کارگردانی به سینما آمده بود، مقابل دوربین سینما برود، دیده و تحسین شود و بازیگری را به عنوان یکی از دغدغههای اصلیاش ادامه بدهد. زندگی حرفهای پیمان معادی با بازی در «درباره الی...» وارد مسیری تازه شده و پس از آن با «جدایی نادر از سیمین» سمت و سویی تازه گرفت. حالا یکی از جوانترین فیلمنامهنویسان سینمای ایران بازیگری است که خرس طلای برلین را در کارنامه دارد، اولین فیلمش را کارگردانی کرده و یکی از امیدهای سینمای ایران برای سالهای آینده است.فرهادی بازیگران دیگری در نظر داشتپیمان معادی درباره همکاری با فرهادی میگوید: بعد از درباره الی من و اصغر فرهادی روی پروژه دیگری فکر کردیم و شروع کردیم به نوشتن، کار روی فیلمنامه این حسن را دارد که شما علاوه بر این که به یک دستاورد که قصه و فیلمنامه است می رسید میتوانید همکارتان، روحیه، اخلاق و سلیقهاش را بشناسید. برای من و اصغر فرهادی هم این اتفاق افتاد. بعد از آن که آن پروژه منتفی شد، فرهادی به من گفت میخواهم روی قصهای در ایران کار کنم، فیلمنامهاش را بعد از مدتی به من داد تا بخوانم و نظرم را بگویم. معادی درباره نظر فرهادی درباره ایفای نقش او در فیلم «جدایی نادر از سیمین» افزود: بازیگران دیگری در ذهن او بودند، من در صحبتهایی که داشتیم نظرم را درباره فیلمنامه و ترکیب بازیگرها دادم، ترکیب بازیگران خوب بود. مدتی بعد او به من گفت که یکی از نقشها را برای من در نظر گرفته، از آن ترکیب دو بازیگر باقی ماند، دو بازیگر جدید به گروه اضافه شدند. بازیگر نقش نادر درباره میزان پیشنهادها برای ایفای نقش در فیلم های دیگر هم گفت: بعد از درباره الی خیلی زیاد پیشنهاد داشتم، اما میخواستم فیلم دوم را درست انتخاب کنم، حساس بودم که نقش تازه شباهتی به نقشم در «درباره الی...» نداشته باشد، در درباره الی من و همه گروه زحمت زیادی کشیده بودیم، این زحمت و تلاش جمعی دیده شده بود و دوست نداشتم هدر برود. نقش من در «جدایی ...» شبیه به «درباره الی...» نیست.برای من این تفاوت خیلی جذاب بود، اصغر فرهادی به جای من فکر کرده بود و این تفاوتها را درست دیده بود، او هم نمیخواست من آن نقش را تکرار کنم. پیمان معادی افزود: صحبتهایی با فرهادی داشتم اما فیلمنامه و نقش کامل بود، یکی از ویژگیهای مثبت فرهادی این است که به نقش و فیلم مسلط است و نگاه او فراتر از عواملش است. حتی سر صحنه وقتی ما پیشنهادی داشتیم او نظری میداد که معلوم بود ورای آن صحنه و موقعیت را دیده و کاملا میداند که منظور شخصیتها از اقدامشان در آن لحظه چیست. فرهادی البته اگر نیازی به تغییر در صحنهای میدید خودش زمان فیلمبرداری آن را اعمال میکرد. وی میگوید: شیوه اصغر فرهادی ممارست و تمرین است، البته نوع کار در جدایی ... با درباره الی فرق داشت، در هردو فیلم گروه بازیگران و پشت دوربینیها زحمت زیادی کشیدند، سختیها و دشواریهای جدایی... با درباره الی تفاوت داشت. اما با تمرینها خیلی زود گروه را هماهنگ کرد. این تمرینها تا جایی ادامه پیدا میکرد که بازیگرها برای جلوی دوربین رفتن تنها روتوشی کوچک نیاز داشتند.لحظه بزرگ سینمای ایرانمعادی درباره حس و حالش در هنگام اعلام نام فیلم «جدایی نادر از سیمین» در جشنواره برلین هم گفت: خوشحالی من مربوط به زمانی که بود که شنیدم «جدایی...» خرس طلایی بهترین فیلم این دوره را به دست آورده، داشتم با شبکهای تلویزیونی مصاحبه میکردم که آمدم به سالن و مصاحبه را نیمهکاره گذاشتم تا فرهادی را تشویق کنم، جایزهای که او گرفت برایم بیشتر از جایزهای که خودم در بخش بازیگری گرفتم ارزش داشت. این لحظه، لحظه بزرگی برای سینمای ایران بود و خوشحال بودم که حاصل کار فرهادی و گروه همکارانم در این فیلم دیده شد، «جدایی...» سه خرس از برلین گرفت که این برای سینمای ایران افتخاری بزرگ است. خوشحالم که کار بازیگران این فیلم دیده شد.شهاب حسینی و لیلا حاتمی که سهم بزرگی در دیده شدن بازیها داشتند در برلین حضور نداشتند و جایشان خالی بود. وی درباره عدم نامزدی در جشنواره بیست و نهم فیلم فجر هم گفت: ر صحنه فیلمبرداری «برف روی کاجها» بودم که دوستی آمد و نام نامزدها را گفت، بعد هم رفتیم سر فیلمبرداری و شاید دو سه دقیقه بیشتر به این موضوع فکر نکردم، زمانی که در برلین هم جایزه گرفتیم دو روز به آن فکر کردیم و بعد تمام شد. هیچ شادی یا غمی پایدار نیست. این روزها وقتی در خیابان مردم به من میگویند فیلم «جدایی ...» را عاشقانه دوست دارند و بازی من را باور کردهاند بیشترین لذت را میبرم، نمیخواهم شعار بدهم اما شادی مردم و ارتباطی که آنها با فیلم برقرار میکنند برایم دوست داشتنی است و از خدا میخواهم که محبت مردم را داشته باشم.
بابا این بچه بازیها چیه. سینمای ایران که پولی در نمیاره... خدا کنه هم اخراجیها هم جدایی نادر از سیمین و هم همه فیلمهای دیگه ایرانی صدها میلیارد فروش کنن. سینمای ایران باید پول داشته باشه که حرفی برا گفتن داشته باشه.... سطح همه مردم ما شده 2 میلیارد. بابا این که پولی نیست. سطح فکرمون باید خیلی خیلی خیلی خیلی بیشتر از اینها باشه.