اتحادیه جماهیر شوروی از این ماموریت که اولین پرواز سرنشین دار به سوی فضا به شمار می رفت به عنوان سلاح تبلیغاتی مهمی استفاده کرد تا بتواند پیروزی بی نقص ایدئولوژی کومونیستی را به تصویر بکشاند. کتابی که به تازگی منتشر شده ادعا می کند مقامات اتحادیه جماهیر شوروی درباره سفر تاریخی یوری گاگارین به فضا در سال 1961، موقعیت دقیق فرود آمدن وی، و نحوه فرودش دروغ گفته اند.اتحادیه جماهیر شوروی از این ماموریت که اولین پرواز سرنشین دار به سوی فضا به شمار می رفت به عنوان سلاح تبلیغاتی مهمی استفاده کرد تا بتواند پیروزی بی نقص ایدئولوژی کومونیستی را به تصویر بکشاند.با این همه در کتاب جدیدی که خبرنگار روسی "آنتون پرووشین" در نزدیکی پنجاهمین سالگرد پرواز مشهور گاگارین نوشته و چاپ کرده است، آشکار شده که دانشمندان موقعیت دقیق فرود گاگارین را دوبار به اشتباه محاسبه کرده اند و به این دلیل زمانی که وی در فاصله 800 مایلی جنوب مسکو به زمین فرود آمد، کسی در آنجا حضور نداشت تا به استقبالش برود.بر اساس کتاب "108 دقیقه ای که جهان را تغییر داد" مقامات روسی برای سال ها ادعا می کردند که گاکارین و کپسول "وستوک" دقیقا در موقعیتی تعیین شده فرود آمده است، اما این اطلاعات حقیقت نداشته اند زیرا برنامه ریزان این ماموریت انتظار داشته اند که گاگارین در 400 کیلومتری جنوب مسکو به زمین بنشیند، از این رو زمانی که وی در مکانی دیگر به زمین رسید، کسی برای استقبال و کمک آنجا حضور نداشت.مقامات روسی درباره نحوه فرود گاگارین نیز دروغ گفته اند. به گفته مقامات گاگارین زمانی که فرود آمد درون کپسولش قرار داشته اما حقیقت این است که کپسول به تنهایی و گاگارین نیز به تنهایی و با کمک یک چتر نجات فرود آمده اند. دلیل دروغ هایی که مقامات روسی در آن زمان عنوان کردند جلوگیری از محدودیت هایی بوده که می توانسته آنها را از ثبت رسمی این پرواز فضایی به عنوان رکوردی جهانی بازدارد.در عین حال در این کتاب نامه ای تکان دهنده از گاکارین منتشر شده که وی در این نامه به خانواده اش گفته درباره احتمال نابودی و مرگش اندیشیده و از همسر خود خواسته است در صورتی که هرگز از این سفر بازنگشت خود را در غم و اندوه غرق نکند وی در ادامه نوشته که امیدوار است خانواده اش هرگز مجبور به خواندن این نامه نشوند.گاگارین در بخشی از نامه خود نوشته است: "...اما گاهی پیش می آید که آدمها در اثر زمین خوردن هم جان خود را از دست می دهند، شاید حادثه ای هم در آنجا (فضا) رخ دهد. در صورتی که رخ داد از تو خواهش می کنم که خود را در غم و اندوه غرق نکن. در نهایت، زندگی همین است و هیچ تضمینی وجود ندارد که فردا یک خودرو به زندگی کسی پایان ندهد."تصمیم وی برای نوشتن این نامه خداحافظی بسیار قابل درک است. در سال 1957 دانشمندان شوروی سگی به نام لایکا را به فضا فرستادند تا ناظر این باشند که این سگ پس از چند ساعت در اثر افزایش شدید حرارت جان می دهد.بر اساس گزارش تلگراف، همسر گاگارین در نهایت در سال 1968 و پس از مرگ غم انگیز وی در سن 34 سالگی و طی سانحه مشکوک هوایی ناچار شد این نامه را بخواند.
البته این چیز جدیدی نیست.قبلآ در بی بی سی من یک رپورتاژ دیده بودم که مستندی بود در مورد سفر بفضا.گاگارین درسته که اولین مرد در فضا بوده اما در همان فیلم نشان داد که با چتر از درون کپسول به بیرون پریده بود و در نزدیکی دهی فرود امد که مردم فکر میکردن امریکایی ها حمله کردن. در همین فیلم نشون میداد که مسئله لباس فضانوردها در این سفر بود که بصورت امروزی درامد.گاگارین در گذارشش میگه که فشار و تقریبآ از کار افتادن دستهاش موجب شده که نتونه بدرستی با اونها کار بکنه.دستکش ها هنوز باین صورت امروزی نبودن و نمیتونستن عایق خوبی برای حفظ فشار باشن.فضانورد بعدی که روسها فرستادن بالا مدت بیشتری در فضا بود ولی همه اونها بخاطر رعایت نکردن ایمنی از طرف شوروی خیلی زود فوت شدن. در عوض امریکا که در اوایل عقب افتاده بود بعد از رسیدن به امنیت نسبی و بهتری در سفر بفضا مسابقه را برد و فضانوردان اولیه انها بیشترشون هنوز زنده هستن و حتا در چند سال پیش یکی از انها با داشتن70سال دوباره رفت فضا.
فکر نمی کنم این دروغ ناچیز در برابر معراج رهبر اسلام و رفتنش پیش الله و چانه زدن برای کاهش تعداد نماز روزانه از 170 به 17 رکعت و شق القمر/دونیم کردن ماه/ و صدها چرندیات دیگر برای مغزهای علیل عجیب تر باشد/جوش نیاورید حقیقت است.
nader46 - انگلیس - لندن . گرامی-- نام ان اسب را نمی دانم ولی می دانم که جنایات روزانه ی اسلامیون و بخصوص کشتن کارمندان سازمان ملل برای کمک به جنایتکاران افغان خشمگینم می کند باضافه ی اخبار جانگداز میهن عزیزم ایران و بر خلاف دیگران من هیچ گونه حالت منفی به ادیان دیگر ندارم و فقط از این دین خون وجنایت متنفرم. پیروز باشی.
نوسندگان وتاریخ نویسان تاریخ را مطابق حال وهوای خودشان ودیدگاها شان تاریخ را مینویسند بقول khosh bavar ایران -یزد نباید هرچیز ی را که میشنویم یا میخوانیم نباید باور کنیم . بنظر من نسل های بعد چه شر و ورهائی را خواهند خواند.
سه‌شنبه 16 فروردین 1390
رأی دهید
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.
