آخر پاییز هم که باشد هوا غبارآلود است و گلدسته مساجد و گنبد ها و منارهای معابد در مه گم. بمبئی، شهر آرزوها، وسیع، پرجنب و جوش و بی تفاوت است. گویی از آغازین روز خلق شبه جزیره همین طور بوده. روزی که سیذارتا (بودا) ترک جان و مال گفت هم همین گونه بود. وسیع، آرام و پرجنب و جوش. صادق هدایت بوف کور را در این شهر نوشت.لابه لای پیرمردهای چروکیده بازار های محلی هزاران خنزرپنزری به آفتاب تن داده اند. می گویند میرزا اسماعیل شیرازی وزیر مهاراجه میسور از جمالزاده دعوت به میهمانی می کند اما او صادق هدایت را به عنوان نویسنده ای جوان و آگاه به عنوان جایگزین معرفی می کند. هدایت پس از ورود به بمبئی و آشنایی با قوم پارسیان بمبئی، به یادگیری زبان پهلوی می پردازد و متونی را از پهلوی به پارسی امروز ترجمه می کند. می گویند او تحت تاثیر زندگی سنتی هندی قرار گرفته و در جایی می نویسد: «تنها جای دنیا که قابل دیدن است قسمت هند و چین است که هنوز داخل بازی های بین المللی نشده، هر کسی برای خودش دنیای جداگانه ای است. آدم ها و حیوانات با هم مخلوط می شوند. مثلاً مردی که جلوی دریا چهارزانو نشسته، خمیر نان را گوله گوله می کند، جلوی ماهی ها می ریزد، گاوی که آزادانه در دکان ها گدایی می کند. لباس های عجیب و غریب؛ گاهی به نظرم می آید که در الف لیله (هزار و یک شب) زندگی می کنم.»گذشته های دور و نزدیک ایران و هند به هم تنیده است و همین شاید لذت گشت و گذار ایرانیان را در هند و در شهری چون بمبئی دوچندان می کند.سنگ نبشته ها و کتیبه هایی که به فرمان اشوکا پادشاه موریایی هند کنده شده شباهت زیادی به کتیبه های هخامنشی دارد. بازی طبیعت و انسان را می توان در پارک گاندی دید؛ جنگلی به وسعت 104 هکتار که از پربازدید کننده ترین مناطق بمبئی است و سالانه بیش از دو میلیون گردشگر ساعتی را در آن می گذرانند. غارهای کان هری در این جنگل قرار دارند. روی صخره ها سنگ نوشته هایی به قدمت 2400 سال در سبزی جنگل دست نخورده چشم را به خود خیره می کند. ساکنان بودایی روی سنگ های غار می نوشتند. انواع جانوران وحشی چون پلنگ، ببر، میمون، آهو و انبوه پرندگان رنگ به رنگ در این منطقه می زیند. این لکه بزرگ سبزرنگ را ریه بمبئی می دانند که تنفس را برای پایتخت ایالت ماهاراشترا آسان می کند.
کلمه بمبئی در زبان هندی به معنای ساحل خوب است. استعمارگران پرتغالی این نام را به این شهر دادند. اما در سال 1996 نام این شهر به «مومبای» تغییر یافت که نام یکی از خدایان زن هندی است. در وسعت 603 کیلومتر مربعی مومبای جمعیتی بالغ بر 3/13 میلیون نفر زندگی می کنند با انواع دین و زبان و مذهب. با شیوه های متنوع زیست، پوشاک، خوراک و... و شاید همین ها بوده و هست که هدایت با دیدن این شهر هند را تنها جای قابل دیدن جهان توصیف کرده است. شهر شرکت های بزرگ اقتصادی، شهر سینما و شهر پارچه های رنگی، شهر آرزوها. هزاران هزار نفر سالانه به امید یافتن کار و درآمد راهی مومبای می شوند. هزاران هزار آدمی که در خیابان ها به زندگی ادامه می دهند، در زاغه نشینی ها غرق می شوند، در ایستگاه های قطار دیده می شوند و در بازار های پرجنب و جوش. بافت شهر دو بخش هندی و انگلیسی دارد.ایستگاه مرکزی قطار ویکتوریا که توسط معماری انگلیسی به نام فردریک ویلیام استیونز و به سبک گوتیک طراحی شده یکی از سازه های مهم و دیدنی شهر است و یادگار بنای دوران استعمار بریتانیا. دولت هند پس از استقلال هند از امپراتوری بریتانیا و در سال 1996 میلادی، بر اساس سیاست نامگذاری معابر و اماکن به نام اهالی هند، نام «پایانه ویکتوریا» را به افتخار چاتراپاتی شیواجی بنیانگذار امپراتوری مراتا، در سده 17 (میلادی)، به «پایانه چاتراپاتی شیواجی» تغییر داد. در تاریخ ۲ ژوئیه 2004 میلادی، پایانه چاتراپاتی شیواجی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت جهانی رسید. ثبت این مکان در فهرست یونسکو به دلیل تلفیق دو فرهنگ در زیر یک سقف بود؛ طراحی احیا شده از سبک ویکتوریایی انگلستان و هنر سنتی معماری هند که نمونه ای بی نظیر را در سراسر جهان خلق کرد. موزه پرنس ولز هم از آن مکان هایی است که در بازدید از بمبئی نمی توان بی خیال از کنار آن گذشت. موزه ای بزرگ با آثاری قابل توجه از دوران های مختلف تاریخ و هنر هند همراه با نمونه هایی از حیات وحش و آبزیان هندوستان.این موزه بین سال های 1904 و 1914 بنا شد که در اثنای جنگ جهانی اول به عنوان بیمارستان مورد استفاده قرار گرفت. معماری بنا به سبک گوتیک است و از سنگ بازالت ساخته شده است. این بنا در میان باغ زیبایی تاسیس شده است که پس از مسافرت پرنس ولز در 1905 به هند به این نام خوانده شده است. در سال 1862 قطعه زمینی به مساحت 15 هکتار در کولابا جهت احداث باغ ویکتوریا اختصاص داده شد و در نوامبر 1872 به روی عموم مردم گشوده شد. از آن زمان تاکنون هفت هکتار دیگر نیز به این باغ ها اضافه شده است. باغ دارای معماری منحصر به فرد و زیبایی است که موزه ویکتوریا نیز در آن واقع شده است.دروازه هند دیگر بنای بازمانده دوران استعمار انگلیس است که در سال 1924 به عنوان یادبود سفر جرج چهارم پادشاه انگلستان و همسرش ملکه ماری ایجاد شد. شاه و ملکه در سال 1911 به بمبئی سفر کرده بودند. در سال 1948 استعمارگران انگلیسی خاک هند را از همین دروازه ترک کردند. با توجه به این سابقه تاریخی، دروازه هند یکی از محبوب ترین محل ها برای گردهمایی گردشگران خارجی است. دروازه هند، در عین حال در کنار هتل تاج محل واقع شده که محل اقامت خارجی های ثروتمندتر است.اگر قرار است در یک زمان فشرده از چند منطقه دیدنی بمبئی بازدید کنید، جنوب شهر جای مناسبی است. پس از دروازه هند باید راهی جزیره فیل ها شد؛ یکی از هیجان انگیز ترین مکان های دیدنی شهر. با فاصله کمی از دروازه، لنج های زیادی در کناره ساحل پهلو گرفته و به انتظار گردشگرند. 45 دقیقه زمان لازم است تا به جزیره برسید و آنجاست که غارهای باستانی الفانتا تحسین هر بیننده ای را برمی انگیزد. این منطقه از طرف یونسکو به عنوان میراث فرهنگی شناخته شده است. جزیره میمون ها هم شهرت دارد. بازارهای صنایع دستی هم از جمله بازارهایی است که در حاشیه غارها به راه افتاده و به این ترتیب شغلی برای حاشیه نشینان شهر دست و پا کرده است.هتل تاج محل نیز درست روبه روی دروازه هند در منطقه «کلابه» قد علم کرده است. بعد از بازگشت از جزیره می توان ساعتی را به بازدید از محل اقامت گردشگران ثروتمندتر اختصاص داد. این بنا در حملات تروریستی نوامبر 2008 خسارات قابل توجهی دید اما به سرعت بازسازی شد.دیدن دانشگاه بمبئی هم خالی از لطف نیست. ساختمان این دانشگاه قدیمی که در نزدیکی دادگاه عالی واقع شده از شاهکارهای معماری سبک گوتیک در بمبئی است. قسمت کتابخانه و برج ساعت آن نمونه کوچکی از برج بیگ بن لندن است.در سوی دیگر شهر راه باریکه ای از روی دریا تو را به مسجدی بی نظیر می رساند؛ حاجی علی درگاه. زیارتگاه و مسجدی برای مسلمانان. این ساختمان در سال 1431 میلادی بنا شده و در ساحل ورلی واقع است. به طور معمول بیش از 40 هزار زائر در روزهای پنجشنبه و جمعه از این درگاه بازدید می کنند.زیارتگاه بهره ها، مارین درایو(گذرگاه دریایی)، خسروباغ(محله ویژه پارسیان)، مغول مسجد(مسجد ایرانیان)، چپاتی(تفرجگاه ساحلی)، پارک کملا نهرو، بازار کرافت مارکت و بسیاری از معابد و عبادتگاه های دیگر نیز در بمبئی هستند که جذابیت های بسیاری برای هر گردشگری دارند به این شرط که زمان کافی برای دیدن آنها داشته باشد و مهم تر از همه دیدن مناسک و مراسم مختلفی که بر سر هر کوی و برزنی قابل دیدن است. آدم های رنگ به رنگ، غذا ها و لباس ها و زندگی ها... و پیرمردهای خنزرپنزری گلدان راغه را می دهند و در پشت مه ناپدید می شوند.
از وقتی یادمه هند جزو کشورهای جهان سوم بوده و ما هم همرده اون بودیم . حالا بمبئی شده شهر عجایب جهان و تهران شده شهر دورنگی ها و شورش و آشوبگرها و , زنهای خیابونی و ترافیک و بسیجی ها و به قول شما خارج نشین ها کشورتون شده مایه آبروریزی تون در دنیا . کمی از این هندی های گاوپرست یاد بگیریم که چطور به بی ارزش هاشون ارزش میدهند و اونوقت ما با آیین و دین خودمون هم در ستیزیم
ام البنین - ایران - تهران . به قول شما خارج نشین ها???. دوست گرامی یک مقدار ارام تر , دلیل نداره انقدر تند نظرتون رو بنویسید نظرها متفاوت میباشد , پاینده باشید.
ام البنین - ایران - تهران . گاو پرستی بهتر از دین پر از خون توست. انها گاو پرست نیستند کشتن و ازارگاو را روا نمی دارندخدای مذهب هندو- راما-- هست اخرین کلمه قبل ازمرگ مهاتما گاندی.
ام البنین - ایران - تهران : باز دارید داستان گفته شده در مورد مومبای را وارونه و به نفع خود تحویل ماها میدهید که " اهانتی " به شعور و درک ماست که ما را نادان بشمار میاورید و هر چه دلت خواست بخورد ما میدهی !? و شاید هم بخاطر دلیلی که من الان انرا ذکر میکنم, میخواهید دست جلو را بگیرید که عقب نیافتید و شاید هم " سواد " تجزیه و تحلیل این متن گفته شده در مورد بمبی را ندارید !? خانم محترم, اگر دقت کرده باشید و همانطوریکه صادق هدایت هم گفت, این شهر مملو از شگفتی و باز بودن ان در مقابل فرهنگهای متفاوت ان میباشد ! شما دنیا را یا سفید میبینید و یا سیاه ! در هند که 1,2 میلیارد جمعیت دارد, نزدیک به 170.000.000 میلیون مسلمان سنی دارد و 20 میلیون مسیحی, سیک و و و دارد, که به این کشور " رنگ و فرهنگ " میدهد و به هم احترام میگذارند, نه مثل کشورت در ایران اسلامی, خانه های مردم عزیز و رنج کشیده که در شمال ایران زندگی میکنند به جرم بهائی بودنشان با بولدزر با خاک یکسان کنند, و یا امام شیعه ات با مردم اهل تسنن ستیزه جویی کند با توجه به اینکه همه سنی ها مسلمان هستند !?
ام البنین- ما هم به کم ارزشهایی چون اخوندهای مفتخور خرافاتی ارزش دادیم ولی ان گاو هندی حداقل کود کشاورزی تولید می کنه ولی اینجا حضرات مملکت را با زمین کشاورزی یکی فرض کرده اند .
بادرود به هم میهنان گرامی. هند سرزمین آرزو های من ، میهن دوم من. سه سال در آنجابودم وپس از آنهم دوبار ازآنجا دیدن کردم هروقت نام هند به گوشم میرسد ویا مطلبی درباره آن میخواهم یک احساس ویژه و اندوهی فراوان به من دست میدهد.هند یعنی دموکراسی یعنی تفاهم یعنی باهم بامسالمت زیستن .درآخرین دیدارم از هند که 4سال پیش بود بسیار برایم دردناک بود چراکه دیدم پس از 30 سال آنها چه اندازه پیشرفت داشته اند و ما چه اندازه پس رفت داشته و در مجلاب بدبختی و نکبت فرو رفته ایم.امیدوازم بازهم دیدار از هند براینم میسر شود شاد و سرافراز باشید
ام البنین - ایران - تهران . دختر جان این را باید تو یاد بگیری. زیرا آرامش و آسایش محصول فرمان دموکراسی و آزادی است نه محصول دیکتاتوری مذهبی و فرمان آل الله. اگر همین هند دست امثال شمایی بیفتد که با کمال شجاعت و در منتهای نادانی به راحتی این همه فرهنگ و تمدن را «بی ارزشی» می نامید، (لابد در برابر ارزش های اسلام شیعه!) از هند هم یک سطل زباله می سازید. بدتر و بد بو تر از ایران.
ام البنین - ایران - تهران!. دوست عزیز میشه دلیل این امر رو هم بفرمایید. خودتون میگید همرده بودیم . البته هم رده نه خیلی جلوتر از اونا . هم جلوتر از اونا هم جلوتر از کره و چین و مالزی و تایوان و ترکیه و ... حالا بماند که قبل از اسلام یک ایران بود و یک جهان . تو همه چی سر بودیم... حالا چی شد این همه عقب گرد داشتیم؟؟؟؟؟. نکنه اونا هم دارن حجاب رو عامل پیشرفتتشون معرفی می کنند؟
rojina9000 - ایران - تبریز دلیلش فقط اینه که اونها به دین و اعتقاداتشون پایبند هستند و ما نیستیم . درسته گاوپرستند اما گاو را درست پرستش میکنند نه مثل ما که به کتاب آسمانی خودمون لقب تازی نامه دادیم
ام البنین - ایران - تهران !!. تو چرا اصرار داری که کتاب آسمانی تو باید کتاب آسمانی دیگران هم باشد؟؟؟؟. وقتی اعراب به ایران حمله کردند مردم رو تهدید کردند که اگر دین اونها رو نپذیرند حتما کشته میشن . اون موقع از روی ناچاری مجبور به پذیرش دین تازی ها شدند. من نمی دونم تو چرا اینقدر شوتی. از یک طرف به گاو پرستی هندی ها احترام میذاری از طرف دیگر به عقاید هم وطنات توهین می کنی. آخه من نمی دونم به تو چه من و اون یکی و اون یکی چه دینی داریم . یا اصلا دین داریم یا نه..
ام البنین.... جامعه طنز به تو افتخار میکنه. خدایی تا وقتی ام البنین هست هیچ جکی با مزه به نظر نمیاد. تکبیر.............ام ال........بنیییین......................
دوشنبه 13 دی 1389
رأی دهید
نظر شما چیست؟
جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.
