تمام معدنچیان در شیلی نجات یافتند

رأی دهید

‌چهارشنبه ۲۹ مهر ۱۳۸۸ - ۲۱ اكتبر ۲۰۰۹

عملیات نجات بدون مشکل پیش رفت

با پایان عملیات نجات در معدن 'سن خوزه' شیلی، امدادگران همه ۳۳ معدنچی که بیش از دو ماه در اعماق زمین گرفتار بودند را بیرون آورده اند.

لویس ارزوئا، ۵۴ ساله، رئیس این معدنچیان، آخرین فردی بود که حدود ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه شب به وقت محلی از معدن بیرون کشیده شد.

آقای اروزئا به خاطر مدیریت خوبی که در هفده روز اول اسارت در اعماق زمین، که معدنچیان شرایط نامطلوبی داشتند، از خود نشان داده بود، مورد ستایش قرار گرفته است.

شش امدادگری که زیر زمین به خروج معدنچیان کمک کردند نیز به سلامت از معدن بیرون آمده اند.

این معدنچیان یک به یک در داخل کپسولی فلزی به سطح زمین کشیده شدند.

با خروج معدنچیان، فریاد شادی به هوا بلند می شد و خانواده و دوستان آنها را در آغوش می گیرند.

سباستین پینیرا، رئیس جمهوری شیلی و همسرش در محل حضور دارند و از معدنچیان استقبال کرده اند.

ژامه مانالیژ، وزیر بهداشت شیلی، گفته است که معدنچیان از لحاظ سلامت در شرایط خوبی هستند.

مقام های شیلی معدنچیان را برای معاینات پزشکی با هلیکوپتر راهی شهرک کوپیکاکو کرده اند.

زمانی که فلورنسیو آوالوس، اولین معدنچی از داخل معدن بیرون کشید، فریاد شادی فضا را پر کرد.

او خانواده اش را در حالی در آغوش گرفت که اشک می ریختند؛ رئیس جمهوری شیلی نیز لبخند زنان در میان استقبال کنندگان ایستاده بود.

نجات این معدنچیان تحت پوشش خبری زنده رسانه ها انجام شد

کارلوس مامانی، اهل بولیوی، تنها شهروند خارجی که از معدن سن خوزه بیرون آورده شد. ایوو مورالس، رئیس جمهوری بولیوی برای دیدار با او به شیلی سفر کرده است.

عملیات نجات در ساعات اولیه بامداد روز چهارشنبه، ۲۱ مهر (۱۳ اکتبر) آغاز شد و نخستین معدنچی گرفتار در برابر دوربین های تلویزیونی شبکه های مختلف و دهها گزارشگر از سرتاسر جهان از عمق ۶۲۲ متری به سطح زمین انتقال یافت.

فلورینسیو آوالوس به خاطر توانایی جسمی و روانی خاص به عنوان نخستین فرد برای عملیات نجات انتخاب شده بود.

انتقال معدنچیان با استفاده از محفظه ای یک نفره، موسوم به کپسول ویژه، انجام شد که با عبور از تونلی که از سطح زمین به محل گرفتار شدن معدنچیان حفر شده، آنان را یک به یک به سطح زمین انتقال می دهد.

برای حضور اعضای خانواده معدنچیان و سایر ناظران، در این محل چادرهایی برپا شده و مقامات دولتی آن را "اردوگاه امید" نام داده اند.

رئیس جمهوری شیلی که برای استقبال از معدنچیان در برابر دوربین های تلویزیونی در محل حاضر شده بود، در سخنانی موفقیت در حفاری تونلی به عمق زمین و عملیات نجات معدنچیان را دستاوردی مهم برای مردم کشور خود توصیف کرد.

او روز گذشته برای حضور در محل خروج معدنچیان، به محل عزیمت کرده بود در حالیکه همسرش پیشتر در این محل حضور یافته بود.

صدها خبرنگار و گزارشگر داخلی و خارجی برای پوشش خبری و تصویری این واقعه در شیلی حضور دارند.

"کپسول ویژه" که از آن به عنوان آسانسور نجات معدنچیان استفاده می شود، دیروز با موفقیت مورد آزمایش قرار گرفت.

این آسانسور از یک محفظه یک نفره تشکیل شده است.

برای اطمینان از امن بودن سیستم جرثقیل و قرقره آسانسور و سازماندهی عملیات نجات در داخل معدن، قبل از آنکه اولین معدنچی به بالا کشیده شود،‌ یک مامور امداد با همین وسیله به داخل معدن فرستاده شد.

او برای تعیین نوبت نجات معدنچیان، آنان را به سه گروه تقسیم کرد:‌ آنهایی که دانش فنی شان خوب است، آنهایی که به لحاظ شخصیتی ضعیف هستند و آنهایی که شخصیتی قوی دارند.

خبرنگاران داخلی و خارجی که مدتهاست در محل بروز حادثه حضور داشته اند، به گردآوری اخبار و گزارش هایی در حاشیه عملیات نجات هم مشغول بوده اند.

elhaaam - هند - دهلی

نجات معدن چیان ما را غرق شادی کرد. امید است همه کسانی که به نوعی در گرفتاری هستند نجات یابند. لازم می دانم با تمام احساس از زحمات شبانه روزی گروه نجات سپاسگذاری کرده و دعا گویشان باشم

پنج‌شنبه 22 مهر 1389

انوش مهندس - ایران - تهران

چقدر محمود دوست داره اینا تو ایران گیر میکردن تا یه شوی تلویزیونی بازی کنه!!!!

پنج‌شنبه 22 مهر 1389

pelle - سوئد - استکهلم

کاشکی ما هم بعد از سی و یک سال بلاخره از شر آخوند و حکومت اسلامی نجات پیدا کنیم.

پنج‌شنبه 22 مهر 1389

klopatra7 - آلمان - دوسلدورف

چه خبر خوبی بود تا الان که 24 ساعت گذشته هم هر وقت یادش میفتم حال میکنم بعد از این همه خبرهای بد خیلی لذت بردیم

جمعه 23 مهر 1389

1k adame sadegh - کانادا - تورنتو

قربون قدرت خدا بشم که همه 33 نفر صحیح و سالم نجات یافتند من که خیلی خوشحال شدم

جمعه 23 مهر 1389

hovakhshatare - ایران - تهران

1k adame sadegh - کانادا تورنتو - قربون قدرت خدا بشی؟؟؟ اگه دست خدا بود که این بدبختها هنوز زیر زمین محبوس بودند. اگه خدا کاری از دستش برمیومد چرا گذاشت این همه مدت زیر زمین زجر بکشن؟ چرا همون ساعات اولیه درشون نیاورد؟ اگه بشر با علم و دانش خودش به دادشون نرسیده بود از دست خدا هیچ کاری برنمی‌اومد. تا کی میخواین اینقدر حقیر باقی بمونین که هر کار درستی رو بیخودی به خدا نسبت بدین و هر غلطی رو از چشم انسان ببینین. تو دفعه‌ی بعد اگه خانواده‌ات زیر آوار موندن برو بشین به درگاه خدا دعا کن ببینم چطوری میاردشون بیرون یا اگه مریض شدی روزی 800 رکعت نماز بخون ببینم کی خوب میشی! تا کی میخواین هر چیزی رو که امکانش هست به خدا وصل کنین و هر چیزی رو که امکانش نیست به حکمت خدا تعبیر کنین؟ یه کمی عقل خوب چیزیه.

شنبه 24 مهر 1389