طرح جامع پیشگیری از اعتیاد به مجلس ایران رفت
طرح جامع پیشگیری از اعتیاد به مجلس ایران رفت
ایران می گوید که در زمینه مقابله با عرضه مواد موفق ترین کشور دنیا است |
طرح جامع پیشگیری از اعتیاد در ایران به مجلس این کشور تقدیم شده است تا در صورت تصویب نمایندگان مجلس از سال آینده (۱۳۸۹) به اجرا در آید.
فرهاد طارمیان، از اعضای کمیته تهیه کننده طرح جامع پیشگیری از اعتیاد، روز جمعه ۱۴ اسفند (پنجم مارس) به خبرگزاری مهر گفت: "در ۱۰ سال اخیر بحث پیشگیری از اعتیاد در کشور مورد توجه قرار گرفت. کارهای پراکنده ای هم انجام شد ولی برنامه ای منسجم برای پیشگیری از اعتیاد وجود نداشت، لذا با دستور مستقیم رئیس جمهور به ستاد مبارزه با مواد مخدر از دو ماه قبل، طرح جامعه پیشگیری از اعتیاد در دستور کار قرار گرفت".
به گفته آقای طارمیان طرح جامع پیشگیری از اعتیاد با حضورکارشناسان و استادان در جلسات مختلف بررسی و پس از اصلاحات نهایی آماده تصویب در صحن علنی مجلس شده و در صورت تصویب از اردیبهشت ماه ۱۳۸۹ قابل اجرا خواهد بود.
این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی زنجان به مسئولان توصیه کرده تا پیشکیری از اعتیاد را در الویت اصلی خود قرار دهند و گفته است که پیشگیری از اعتیاد می تواند به کاهش سایر معضلات اجتماعی هم کمک کند.
اعتیاد؛ از مصرف تفننی تا وابستگی کامل
بنا بر آخرین آمار رسمی اعلام شده توسط ستاد مبارزه با مواد مخدر ایران در سال ۱۳۷۸، در این کشور دو میلیون نفر معتاد به انواع مواد اعتیاد آور وجود دارد که یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر از این افراد معتادان دائمی و ۸۰۰ هزار نفر معتادان تفننی اند.
با این وجود، کارشناسان مسائل اجتماعی در ایران، آمار کنونی تعداد معتادان در این کشور را بسیار فراتر از آمار اعلام شده درسال ۱۳۷۸ می دانند و معتقدند که گسترش انواع مواد اعتیاد آور محرک و روانگردان در سالهای اخیر بر تعداد معتادان و الگوی مصرف آنها تأثیر گذاشته است.
دفتر کنترل مواد و جرایم مرتبط سازمان ملل متحد (UNODC) ایران را دارای بیشترین تعداد مصرف کننده مواد اعتیاد آور از دسته مخدرها (تریاک، شیره، هرویین و مورفین) اعلام کرده است، اما مقامات دولت ایران این آمار را درست نمی دانند.
همچنین آمار رسمی تعداد معتادان در ایران بدون احتساب سوء مصرف کنندگان الکل و قرص های خواب آور و اعصاب اعلام می شود.
این در حالی است که کارشناسان تعداد سوء مصرف کنندگان الکل و قرص های اعصاب را بخش مهمی از افرادی می دانند که با مشکلات مربوط به اعتیاد مواجهند.
تلاش برای تهیه و تدوین برنامه جامع کنترل مواد در ایران طی سالهای اخیر همواره مورد بحث و تبادل نظر قرار داشته است.
از مجمع تا مجلس
نخستین تلاش ها برای تهیه و تدوین برنامه ملی مبارزه با اعتیاد در سال ۱۳۷۸ آغاز شد و در پی تدوین پیش نویس این برنامه، کمیته ای تحت عنوان مبارزه با مواد مخدر در دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۱۳۷۹ ایجاد گردید تا تدوین سیاستهای کلان و اهداف بلند مدت ایران در زمینه مقابله با مواد مخدر در کلیه سطوح پیشگیری، درمان، مبارزه با تولید، قاچاق و سوء مصرف را در برنامه و دستور کار خود قرار دهد.
مجمع تشخیص مصلحت نظام به صورت سنتی از سال ۱۳۶۷ (زمان تشکیل ستاد مبارزه با مواد مخدر) مسئولیت بررسی قوانین و طرح های مربوط به مواد اعتیاد آور را بر عهده داشته است.
به همین منظور مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال ۱۳۸۳(2005 میلادی) کمیته مبارزه با مواد مخدر را به کمیسیون مبارزه با مواد مخدر و قاچاق ارتقاء داد.
این کمیسیون هم اکنون دارای کمیته های تخصصی مانند کمیته سیاست های راهبردی، کمیته مقابله با عرضه، کمیته کاهش تقاضا، و کمیته روابط بین الملل است که به فعالیت در زمینه تهیه سیاست های کلان مبارزه با مواد مخدر در ایران می پردازد و نتایج برنامه ریزی های خود را جهت طرح در صحن علنی مجمع تشخیص مصلحت نظام تدوین و آماده می کند.
اکنون با تهیه طرح جامع پیشگیری از اعتیاد به مجلس ایران که می تواند بخشی از شرح وظایف کمیته کاهش تقاضای مواد (از بخش های کمیسیون مبارزه با مواد مخدر و قاچاق) در مجمع تشخیص مصلحت نظام محسوب شود، احتمال آن می رود که بررسی نهایی این طرح با سرعت مورد نظر تهیه کنندگان آن صورت نگیرد.
اصطلاحات قانونی مبارزه با مواد
- مقابله با عرضه (Drugs Supply Reduction). اصطلاحی است که به تمامی فعالیت های بازدارنده در جهت توقف کشت و تولید، قاچاق و ترانزیت، و توزیع خرد و کلان مواد اعتیاد آور اطلاق می شود (مانند قانون گذاری، همکاری های بین المللی، عملیات پلیسی و بازدارنده).
- کاهش تقاضا (Drugs Demand Reduction). اصطلاحی است که به تمامی اقدامات پیشگیرانه، درمانی و بازتوانی در زمینه جلوگیری از گسترش اعتیاد، درمان معتادان و فعالیت های مددکاری اجتماعی در این زمینه اطلاق می شود (مانند آموزش جوانان، اطلاع رسانی عمومی، درمان و بازتوانی معتادان).
- کاهش آسیب های اعتیاد (Drugs Harms Reduction) . به مجموعه فعالیت هایی در آن به کاهش آسیب های جسمی و اجتماعی معتادان پر خطر و کسانی که به خاطر مصرف مواد در معرض انواع رفتارهای بزهکارانه و پرخطر جنسی هستند، اطلاق می شود (مانند توزیع سرنگ، متادون درمانی، توزیع کاندوم).
|
|
|
|
|
