آب کره مغذی‌تر است یا آب پنیر؟
آب کره مغذی‌تر است یا آب پنیر؟
لبنیات نعمتی خدادای است که در تغذیه ما نقشی کلیدی و اساسی بازی می کند.
خداوند موجودات را به گونه ای آفریده که می توانند مکمل زندگی، حیات و سلامت یکدیگر باشند. شیر گاو، بز، گوسفند و سایر پستانداران آن چنان فراوان تعبیه شده که نه فقط نوزاد دام را تغذیه می کند بلکه می تواند به عنوان یک ماده غذایی کامل در تامین نیازهای انسان نقش داشته باشد.
بشر از دیرباز نحوه بهره برداری از لبنیات را می دانسته و هرگاه که نیاز آنی به شیر نداشته با تبدیل آن به ماست و پنیر، توشه روزهای بعدی یا فصول کمیابی را اندوخته است.
در فرآیند تهیه پنیر، آب پنیر و در تهیه کره، دوغ کره به دست می آید.
ماست نیز معمولا از انعقاد و لخته شدن تمامی شیر حاصل می شود اما گاهی ممکن است در اثر تکان یا جابه‌جایی ظروف یا دست‌خوردگی آب بیندازد.
اما در پاسخ به این پرسش که آیا آب پنیر، آب ماست و دوغ کره از حیث تغذیه ای ارزشی دارند، باید بگوییم، بیشترین ارزش را در بین سه ماده فوق دوغ کره یا پس آب کره دارد که در گذشته، دور ریخته می شد اما امروزه در صنایع لبنی بازیابی و از آن استفاده می شود.
دوغ کره حاوی مقدار کمی کلسیم و پروتئین و مقداری ریبوفلاوین و سایر ویتامین‌های گروه B است.
آب پنیر و آب ماست نیز کلسیم و پروتئین چندانی ندارند اما از حیث ریبوفلاوین و دیگر ویتامین‌های گروه B نسبتا غنی هستند و بهتر است از آن ها استفاده شود.
البته آب پنیر به سبب آن که مقداری نمک دارد شاید برای همه قابل استفاده نباشد. در هر حال از این مواد می توان در تهیه غذاها مثلا آش و سوپ یا سایر غذاهای پختنی استفاده کرد.
یادتان نرود که در بین لبنیات، شیر سرآمد است و پس از آن ماست، پنیر و کشک قرار می گیرند. خامه و کره هم گرچه جزو لبنیات طبقه بندی می شوند ولی عمدتا تامین کننده چربی هستند و پروتئین، کلسیم و ویتامین چندانی ندارند، بنابراین نباید آن ها را جایگزین شیر و ماست کرد.
