یکشنبه ۵ خرداد ۱۳۸۷ - ۲۵ می ۲۰۰۸
موزه مادام توسو در لندن
چهره مشاهیر و افراد برجسته جهان باید برای آیندگان ثبت شده تا نسل آینده بتوانند گذشتگان خود را بشناسند و درباره آنان اطلاعاتی به دست آورند. این از اهداف بنیانگذاران موزه مادام توسو در لندن بود.
سالهای متمادی موزه مادام توسو برای ثبت و ضبط چهره اشخاص معتبر و مشهور اعم از افراد سینمایی، سیاسی و علمی، دست به ساخت مجسمههایی از جنس موم زده است، این مجسمهها آنقدر واقعی و حقیقی هستند که تشخیص آن با اصل، کاری مشکل میباشد.
در این مقاله به توصیف این موزه منحصر به فرد و قابل توجه و تاریخی خواهیم پرداخت، موزهای که نمونهای برای آن نیست.
بنیانگذار موزه توسو
خانم توسو که در قرن هفدهم در لندن میزیست، یک مجسمهساز بود. او از کودکی شاگرد پدرش بود که او هم به حرفه مجسمهسازی و سنگتراشی میپرداخت. در آن دوران این حرفه جزء مهمترین مشاغل و هنرها محسوب میشد و یک مجسمهساز و سنگتراش باید به رشته پزشکی و آناتومی بدن انسان کاملا تسلط داشت! لذا اکثر آنان به تحصیل در پزشکی میپرداختند تا در هنگام ساخت مجسمههایشان اعضای بدن انسان را به خوبی طراحی و تراشکاری کنند.به همین خاطر خانم توسو نیز از همان دوران نوجوانی به آموختن رشته پزشکی پرداخت زیرا میخواست مانند پدرش یک مجسمهساز معروف شود.در آن زمان کمتر دختری به ساخت مجسمه و سنگتراشی میپرداخت اما این دختر جوان با جسارت و مهارتی که از پدرش به ارث برده بود، وارد این حرفه شد و کار نوینی را از خود بهجا گذاشت.
ابتکار جالب
در آن زمان مجسمهسازان اروپایی تمام مجسمههای خود را از سنگ، گچ و چوب میساختند و کمتر مجسمهسازی از رنگ برای رنگآمیزی مجسمهها و سنگتراشهای خود استفاده میکرد.اما خانم توسو تصمیم گرفت دست به ابتکار جالبی بزند که تا آن زمان به فکر هیچ هنرمندی نرسیده بود. او در ابتدا به یک مدرسه رفت و چند کودک را مدل خود قرار داد سپس با موم زنبور عسل و کمی سیمان، آهک و گچ ملاطی تهیه کرد و از چهره کودکان مجسمه ساخت سپس همانند مدل خود به رنگآمیزی مجسمهها پرداخت. البته کارهای اولیه او قابل توجه نبود اما با سعی و تلاش و کار بسیار توانست مجسمههای بهتری را خلق کند. او آنقدر در کارهایش دقت به خرج میداد که مجسمههایش با مدل واقعی قابل تشخیص نبود.کمکم کارش را گسترش داد و به پاریس و رم هم سفر کرد و برای ارتقای سطح ساخت مجسمههایش، تحت تعلیم مجسمهسازان معروف ایتالیایی و فرانسوی قرار گرفت و تجربههای مفیدی را کسب کرد. در میانسالی به فکر ساخت مجسمههایی از نجبا و اشرافزادگان و افراد برجسته علمی آن دوران افتاد تا قیافه و چهره اینگونه افراد برای آیندگان باقی بماند.خانم توسو با روش منحصر به فرد و نوین خود و با موادی که به کار میبرد مجسمههای افراد مشهور را ساخت و برای نمایش محلی در لندن در نظر گرفت.او به علت سفرهای مکرر و فعالیت بیش از حد از پا درآمد، مریض شد و در بستر بیماری افتاد. او به بستگانش وصیت کرد که کارش را ادامه دهند و نمایشگاهش را سروسامان بخشند.پس از مرگ خانم توسو، شاگردانش حرفه او را دنبال کردند و مانند او با ایدههایش پیش رفتند و نمایشگاه وی را به صورت یک موزه درآوردند.ناگفته نماند که در این موزه چهرهای واقعی از خانم توسو ساختند تا همگان بنیانگذار این موزه و سبک مجسمهسازی حقیقی را بشناسند.
انسانهای حقیقی
اگر به موزه مادام توسو بروید این مجسمهها آنقدر طبیعی هستند که تا لمس نشود تشخیص دادن آن با فرد واقعی بسیار مشکل خواهد بود.در موزه مادام توسو واقع در لندن که در نزدیکی خیابان بیکر میباشد، شما مجسمههای مومی تمام اشخاص معروف جهان از جمله شخصیتهای سیاسی، علمی و بازیگران سینما و ورزشکاران بنام جهان را خواهید دید.این موزه یکی از پربینندهترین موزههای دنیا به شمار میرود، زمانی که نزدیک مجسمههای آدولف هیتلر، مهاتما گاندی، مارگارت تاچر و وینستون چرچیل میروید، احساس میکنید که کنار آنها ایستادهاید.در سالهای اخیر یک چرخ حمل مسافر بر روی ریل در این موزه تعبیه شده است تا مردم سوار بر این وسیله نقلیه از کنار مجسمههای مشهور عبور کنند و عکس بگیرند، ضمن اینکه شخصیتهای مشهور ادبی و علمی همچون شکسپیر، لویی پاستور، چارلز دیکنز، ماری کوری را در منزل یا محل کارشان ملاقات میکنید.یک بخش از این موزه به تصاویر و صحنههای وحشتناک اختصاص دارد. زندان باسیل فرانسه، سیاهچالهای لندن و زندان آلکاتراس در آمریکا که بسیار طبیعی و واقعی ساخته شده است و صدای ناله و زجه فداییان زیر شکنجه نیز توسط ضبط صوت پخش میشود و شما را به آن دوران میبرد.همچنین اشکال مختلف اعدام با گیوتین در قرون 18 و 19 میلادی در اروپا نیز به نمایش گذاشته شده است.جنس بیشتر این مجسمهها از موم طبیعی زنبور عسل است، چشم مجسمهها آنقدر واقعی است که گویی به انسان خیره شدهاند.مواد ساخت این مجسمهها، محصول مشترک 3 کشور روسیه، انگلیس و بلژیک میباشد. ساخت مجسمهها نیز کار گروهی 100 تا 150 مجسمهساز زبده در دنیاست.گفتنی است؛ مسئولین این موزه در حال حاضر از اشخاص معروف جهان اجازه میگیرند که مجسمه آنها را بسازند تا پس از مرگ، چهرهشان برای آیندگان، همچنان تازگی داشته باشد.
simaiemarefat - ایران - تهران |
مرسی خیلی جالب بود البته بیشتر برای این کامنت گذاشتم که بگم 14 فوریه روز ولنتاین به همه ی ایرانیان یو کی ها مبارک باد . |
شنبه 26 بهمن 1387 |
|
zpirooz - آلمان - آخن |
مجسمه خمینی هم اونجا هست |
شنبه 26 بهمن 1387 |
|
amir agha - کانادا - ونکوور |
یادش بخیر یه زمانی مجسمه شاه اونجا بود. در کل موزه قشنگیه |
شنبه 26 بهمن 1387 |
|
پیروزئ - اسراییل - تلاویو |
zpirooz - آلمان - آخن
تا چند وقت پیش مجسمه خمینی هم بود ولی به خاطر اینکه بازدید کنندهای ایرانی .... بودند برداشتنش |
یکشنبه 27 بهمن 1387 |
|
Majid_teh - ایران - تهران |
من این موزه رو از نزدیک دیدم؛ در کل هیچ چیز جالبی در اون وجود نداره ؛ تعجب میکنم میگین اینقدر طبیعی هست که تا لمس نشه نمیشه تشخیص داد!! تنها قسمت کمی جالب اش همون قسمت زندان ها و شکنجه های زندانیان هست که در اون قسمت هم از تعدادی آدم های طبیعی و مجسمه با هم استفاده میشه. در این قسمت وقتی به مجسمه ای دست بزنی یهو میبینی که آدم طبیعی هست و عکس العمل نشون میده همین. |
یکشنبه 27 بهمن 1387 |
|
venoosi - بلژپک - ورویرس |
موزه ی خیلی قشنگی.باید از نزدیک ببینید. |
یکشنبه 27 بهمن 1387 |
|
yek dust - انگلستان - لیدز |
واقعا موزه قشنگی هست منم توصیه می کنم از نزدیک بببینید البته تمام مجسمه ها فوق العاده طبیعی نیستند اما بعضی از اونها یا می شه گفت نیمی ااز اونها خیلی خیلی طبیعی هستند روی هم رفته موزه زیبایی است. |
یکشنبه 27 بهمن 1387 |
|