پیشنهاد پول واحد سازمان شانگهای از سوی احمدی نژاد
پیشنهاد پول واحد سازمان شانگهای از سوی احمدی نژاد
| سران همه کشورهای عضو سازمان شانگهای در اجلاس تاجیکستان حضور دارند |
به گفته آقای احمدی نژاد، اعضای سازمان باید در یک برنامه درازمدت نسبت به تعیین پول واحد جهت استفاده در معاملات اقدام کنند.
البته رئیس جمهور ایران فعلا خواستار سازماندهی مبادلات اقتصادی، تجاری و مالی بین کشورهای عضو سازمان شانگهای با ارزهای رایج شده و پیشنهاد کرده است که نرخ برابری ارز در این کشورها با "معیارهای متقن اقتصادی" تعیین شود.
پیشنهاد دیگر رئیس جمهور ایران تشکیل بانک سازمان همکاری شانگهای با مشارکت کشور های عضو است.
در هشتمین نشست سران سازمان همکاری های شانگهای در دوشنبه پایتخت تاجیکستان، روسای جمهور چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، ازبکستان، ایران و افغانستان و نمایندگانی از پاکستان، هند و مغولستان حضور دارند.
آقای احمدی نژاد همچنین پیشنهاد کرده برای "مبارزه با باندهای قاچاق و جنایت های سازمان یافته و تروریسم و افراطی گری همکاری های امنیتی سازماندهی شود."
رئیس جمهور ایران در بخشی از سخنانش با اشاره به وضعیت افغانستان گفت: "حضور نیروهای ناتو در افغانستان نه تنها کمکی به ایجاد امنیت نکرده است بلکه دائما عده ای از مردم بی گناه افغانستان در بمبارانها و درگیری ها کشته می شوند و اخیرا شاهد بودیم که در یک تهاجم وحشیانه بیش از 100 نفر از کودکان و زنان افغان دریک روستا کشته شدند."
به گفته آقای احمدی نژاد، قدرتهای غربی با تحریک دولت های منطقه برای پیوستن به پیمان های نظامی، بین همسایگان تشنج ایجاد کرده تا هم زمینه گسترش و نفوذ سیاسی و نظامی خود را فراهم کنند و هم مانع اقتدار دولت های منطقه شوند.
به عقیده رئیس جمهور ایران، سازمان شانگهای با دارا بودن بیش از یک سوم جمعیت جهان می تواند مانع از زورگویی و تجاوز و تهدید در سطح جهان باشد و عدم کارایی سازمان های بین المللی را جبران کند.
سازمان شانگهای
ایران در حال حاضر به عضویت کامل سازمان شانگهای درنیامده و محمود احمدی نژاد به عنوان عضو ناظر در اجلاس تاجیکستان حاضر شده است.
ایران به همراه دو کشور هند و پاکستان در جریان نشست سران سازمان شانگهای در ۱۴ تیر ۱۳۸۴ در شهر آستانه، پایتخت قزاقستان به عضویت ناظر این سازمان پذیرفته شد.
کارشناسان می گویند پذیرفته شدن ایران به عضویت سازمان همکاری های شانگهای به موضع دو کشور بانفوذ عضو این سازمان، یعنی روسیه و چین بستگی خواهد داشت.
سابقه پایه گذاری سازمان همکاری های شانگهای به اجلاس سال ۱۹۹۶ سران کشورهای روسیه، چین، تاجیکستان، قزاقستان و قرقیزقستان در شانگهای باز می گردد که معاهده ای را برای "تعمیق اعتماد نظامی در مرزهای منطقه" امضا و نهادی موسوم به گروه پنج را تاسیس کردند.
با قبول عضویت ازبکستان در سال ۲۰۰۱، این گروه نام خود را به سازمان همکاری های شانگهای تغییر داد.
این سازمان هدف های خود را همکاری های امنیتی در آسیای میانه از جمله در زمینه مبارزه با تروریسم، جنبش های جدایی طلبانه و افراط گرایی مذهبی اعلام کرده است.
سازمان همکاری های شانگهای همچنین گسترش همکاری های اقتصادی و مبادلات فرهنگی را از جمله هدف های خود اعلام کرده است.
کشورهای عضو سازمان شانگهای، نسبت به حضور نظامی غرب، به خصوص ایالات متحده، در منطقه که به خصوص در پی حمله به افغانستان و تاسیس پایگاه های نظامی در کشورهای آسیای میانه پر رنگتر شد، احساس ناخرسندی می کنند.
از جمله اقدامات این سازمان صدور بیانیه اجلاس سران در سال ۲۰۰۵ حاوی درخواست از ایالات متحده برای تعیین جدول زمانی مشخصی برای برچیدن پایگاه های نظامی خود در آسیای میانه بوده است.
|
|
|
|
|
|
|
|
