درباره مراسم ‌ازدواج فرزندان دو سیاستمدار ارشد

درباره مراسم ‌ازدواج فرزندان دو سیاستمدارارشد

تفاوت ویژه این دو مراسم، تضاد سیاسی میزبان‏های آنها بوده است: یکی چهره سرشناس اصولگرا و دیگری چهره برجسته اصلاح طلبان.

به گزارش«جهان» وبه نقل از الف شباهت این دو مراسم هم، علاوه بر حضور چهره های سیاسی، رنگارنگی پذیرایی مراسم بوده است. وجود چندین نوع غذا در شام عقدکنان پسر یک اصولگرا‏ی برجسته و نیز هزینه های اشرافی از قبیل لباس عروس چندین میلیونی، جواهرات چند ده میلیونی و مهریه میلیاردی و ... نیز از مراسم عقدکنان دختر یک اصلاح طلب سرشناس گزارش شده است. بروز رفتار این گونه از طرف سیاستمدارانی که اوایل انقلاب به ساده زیستی و مردمگرایی خود می بالیدند و معمولاً دو – سه دهه پیش مراسم عروسی خود را ، با ساده ترین تشریفات، برگزارکرده اند، جای تامل دارد. درباره این تحول صد و هشتاد درجه ای در رفتار برخی سیاستمداران ، تذکر چند نکته ضروری است: 1. رواج تجمل گرایی و اشرافی گری به عنوان یک فرهنگ عمومی، عمدتاً ناشی از رفتار گروه های مرجع و نیز نوع تبلیغات و فرهنگ سازی رسانه ها است و چند نتیجه مهم دارد. مهمترین اثر رواج فرهنگ تجمل گرایی و اشرافی گری، احساس حسرت و کمبود در میان افراد و طبقات فرو دست جامعه است. احساسی که سرمایه اجتماعی را به شدت کاهش می دهد و می تواند سرچشمه انواع انحرافات و ناهنجاری های فردی و اجتماعی باشد. علاوه بر این، گسترش روحیه چشم و هم چشمی و رفتارهای تجملاتی ، آن هم در مسایلی نظیر ازدواج، شرایط و امکان ازدواج را سخت تر کرده، باعث افزایش سن متوسط ازدواج می شود و خود یکسری آلودگی ها و ناهنجاری های روانی ـ اخلاقی را در جامعه گسترش می دهد. علاوه بر همه اینها، رواج اشرافی گری و اسراف و تبذیر آن هم در جوامعی که از نظر اقتصادی دچار تنگناها و مشکلات جدی است و اقتصاد آن بر پایه کار و تولید نمی چرخد، فقر عمومی را تشدید می کند. چرا که اسراف و پر مصرفی، با کاهش از پس انداز حاصل می شود و جامعه ای که کمتر پس انداز می کند، مالاً کمتر سرمایه گذاری و کمتر تولید می کند و دچار «چرخه فقر» Poverty) (Cycle of می شود. 2- در نگاه دینی به موضوع تجمل گرایی و اسراف، باید یادآوری کرد که اولاً اسراف و تجاوز از اعتدال در مصرف، برای همه گناهی بزرگ محسوب می شود،چه مسئول و چه شهروند عادی. ثانیاً در مکتب سیاسی اسلام، اشرافی گری و زندگی پر زرق و برق برای مسوولان و سیاستمداران شدیداً نکوهش شده است. در الگوی سیاسی ـ حکومتی اسلام، مقامات و مسوولان ارشد مملکتی باید سطح زندگی خود را در سطح طبقات محروم جامعه تنظیم کنند و از همنشینی با ثروتمندان و اشراف بپرهیزند . جالب اینکه ، هر چقدر مقام و مسوولیت بالاتر باشد، زندگی مسوول نظام اسلامی باید زاهدانه تر و ساده تر باشد بطوریکه حضرت علی (ع) در مقام رییس حکومت، زندگی خود را در سطح فقیرترین اقشار حکومت خود قرار داده بود. کسیکه در جامعه اسلامی مسوولیت ارشد حکومتی به عهده می گیرد، نه تنها باید سطح زندگی شخصی و برخورداری های خود از مواهب دنیوی را به سطح اقشار محروم تنزل دهد، بلکه باید افراد خانواده خود را نیز به زندگی در سطح مردم فرودست جامعه ، عادت دهد. چرا که نظام اسلامی ، برای خانواده مسئول ارشد حکومتی هم وظایف و محدودیتهایی قایل شده است. خلاصه اینکه دنیا طلبی، اشرافی گری، اسراف و برگزاری مراسم و جشن های پرزرق و برق و تجملاتی در الگوی رفتاری مسوولان نظام اسلامی جایی ندارد و هر کس بخواهد اشرافی زندگی کند و مراسم پرزرق و برق برای عروسی فرزندانش بگیرد، باید حداقل ، مسوولیت کلان حکومتی را رها کرده و به کسب و کار شخصی و یا مسوولیت جزء حکومتی بپردازد. به تعبیر حضرت علی (ع)، مسوولیت و حکومت، طعمه نیست، بلکه امانت است...(نامه 35 نهج البلاغه موسوم به عهدنامه مالک اشتر) 3 - همچنان که گفته شد، در اوایل پیروزی انقلاب تا پایان جنگ تحمیلی، اغلب مسوولان نظام ساده زیست بودند و به تبع آنها مردم نیز زندگی نسبتاً ساده ای داشتند و روحیه حرص و آز و دنیاطلبی به شکل و سطح فعلی در زندگی شخصی ایرانیان وارد نشده بود. در دهه اول انقلاب، به لحاظ شرایط جنگی کشور و همت دولت مردان وقت به ساده زیستی، شکاف درآمدها و ثروت ها کم و نسبتا محدود بود و به همین دلیل، شکایت از نداری و فقر نیز به شدت و گستردگی امروز نبود. جالب اینکه ا مروز، هم درآمد سرانه نسبت به‌آن روزها بسیار بهتر شده و هم انواع رفاهیات و ملزومات نسبتاً زیبا و تجملاتی به خانه عموم ایرانیان راه پیدا کرده است. با وجود برخورداری بهتر هم میهنان از تجهیزات و امکانات رفاهی نسبت به اوایل انقلاب ، اما طبقه متوسط ایرانی به وضوح بیشتر از دهه 60 از وضع خود می نالد. چرا؟ اقتصاددانان و جامعه شناسان، پاسخ این سوال را با ارایه مفهوم «فقر احساسی» (Psychological Poverty) داده اند. فقر احساسی حالتی است که یک فرد یا خانواده، احساس می کند افراد یا خانواده های همسایه یا هم شان او وضع مالی و رفاهی بسیار بهتری نسبت به خودش دارند. این احساس، به فرد الغا می کند که جایگاه فعلی من (هر چقدر هم که ثروتمند و مرفه باشم) مناسب من نیست و من باید از رفاه و امکانات بالاتری برخوردار باشم ... در سالهای اخیر، سریال های تلویزیونی ایران، قرعه کشی های لاتاری گونه بانک ها، رفتارهای تجملاتی و اشرافی گری مسوولان و دیگر گروههای مرجع و الگوی جامعه و بالاخره امکان واردات و عرضه کالاهای تجملاتی و از همه مهمتر ثروتمند شدن ناگهانی برخی افراد عادی« بدون کار و ابتکار » از جمله عوامل رشد پدیده ی «فقر احساسی» در جامعه ایران تلقی می شوند. هنگام ابتلای یک جامعه به پدیده و بیماری «فقر احساسی» ؛ نکته مهم این است که همه از وضع خود گلایه مند و شاکی می شوند، چه فقرا، چه طبقه متوسط و چه طبقه مرفه و اتفاقاً طبقه متوسط و مرفه در جوامع مبتلا به فقر احساسی شایع، بیشتر از فقرا از وضع موجود گلایه دارند و ناراضی اند و برای بدست آوردن رفاهیات بیشر، بیشتر هم «حرص» می زنند چرا که به وضوح و به وفور می بینند افراد و خانواده های هم شان و هم سطح شان، چه سریع به رفاهیات و مادیات می رسند ... پدیده فقر احساسی، در جامعه ایران که در آن انواع رانت ها وجود دارد، امکان ثروتمند شدن ناگهانی و بدون کار و ابتکار افراد ، مهیاست، سریعتر هم رواج می یابد و بسیاری از خانواده ها و افراد را مبتلا میکند و رنج می دهد. 4- در شروع دوران سازندگی، برخی مسوولان و مدیران ارشد دولت وقت عملاً ساده زیستی در زندگی شخصی و کاری را کنار گذاشته و علنا به تجملات و اشرافی گری روی آوردند. مسوولان دولت سازندگی در پاسخ به منتقدان به رواج اشرافی گری دولتی می گفتند: " مدیر دولتی باید خوب زندگی کند تا بتواند خوب برای مردم کار کند." این استدلال برای توجیه اشرافی گری مسوولان، در ظاهر منطقی به نظر می رسد اما اشکال آن این است که وقتی یک مدیر دولتی از ساده زیستی دست کشید و تجملات و اشرافی گری دچار شد، در راهی وارد شده است که انتهایی ندارد. ویژگی انسان این است که از ظواهر و مطامع دنیا سیر نمی شود و تعبیر بزرگان، مال دنیا، مانند آب دریا شور است، هرچه انسان بخورد، تشنه تر می شود. در واقع مدیری که وارد مسابقه اشرافیت و رفاه طلبی شد، نه تنها مردم و تکالیف اش را فراموش می کند، بلکه برای پاسخگویی به نیازهای فزاینده خود و خانواده اش، به سرعت در خطر سقوط به ناپاکی های مالی هم می افتد... عجیب نیست که اختلاس و رانتخواری و مفاسد اقتصادی، که در دهه 60 تقریباً نادر بود، در دوره سازندگی به تدریج از گوشه و کنار قوه مجریه سربلند کرد . شاید گفته شود مسوولان دولتهای غربی که بیشتر از مسوولان دوران سازندگی و فعلی در تجمل و رفاه زندگی می کنند، پس چرا سیستم حکومتی موفق غرب، مسوولان را از اشرافیگری نهی نمی کند؟ پاسخ این است که اولاً در غرب، مسوولان حکومتی از نظر درآمدها و ثروت های بدست آورده به شدت تحت پایش و مانیتورینگ رسانه ها و سیستم های نظارتی هستند و ثانیاً در برخی جوامع غربی هم (نظیر اسکاندیناوی و ژاپن و تا حدودی فرانسه) اشرافی گری و ریخت و پاش غیر متعارف مسوولان ارشد دولتی در زندگی خصوصی شان مقبول و پسندیده نیست و از نظر افکار عمومی ، زشت و ناروا هم تلقی می شود. * * * خلاصه اینکه در نظام اسلامی، مسوولان ارشد حکومتی و خانواده هایشان باید و باید ساده زیست باشند. هم نشینی با ثروتمندان، برگزاری مجالس پرزرق و برق شبیه ثروتمندان مسرف و مترف* ، برای مسئولان ارشد نظام اسلامی اکیدا نهی شده است. در حال حاضر ، یکی از مهمترین خلاءها در قوانین و رویه های حکومتی ما، پایش مسوولان ارشد کشور، از انحراف از این حکم مهم نظام اسلامی است. هر چند رفتار تجملاتی مسوولان، فرهنگ عمومی را بسوی تشریفات زاید سوق داده و جامعه ایران را شدیداً گرفتار "فقر احساسی" کرده است، اما برای جبران و اصلاح این وضع و تعبیه سیستم های نظارتی در قوانین و رویه های کشور هنوز هم دیر نشده است. پایش مداوم درآمد و ثروت و سطح زندگی و رفاه و حتی مراسم و جشن های خانوادگی مسوولان ارشد نظام، همت بلند قانونگذاران و مسوولان عالی رتبه کشوری را می طلبد. البته کسانی که خود به تجملات و دریافت هدایا و رفتن سفرهای تفریحی به خارج از محل بیت المال و ... آلوده نشده باشند. خوشبختانه امروز برای تدوین و راه اندازی سیستم پایش مسئولان از نظر ابتلا به اشرافیگری ، زمان بسیار مناسبی است چراکه رئیس محترم دولت، خود در اعتقادات و رفتار و عمل ، ساده زیست است و سعی دارد مدیران و سیستم دولتی را هم از اشرافیگری و اسراف دور کند. اگر سامانه پایش رفتاری مسئولان در نظام حکومتی ما تعبیه شود و مسوولان مترف و تجمل گرا رسوا شوند و افراد غیر ساده زیست نتوانند به مسوولیت بالا برسند، شاید دیگر شاهد ناهنجاری هایی نظیر لابی ها و حرص زدن ها برای گرفتن پست ارشد دولتی یا ورود به مجلس نباشیم.

تسنیم - ایران - تهران باید شجاعت داشته باشید ونام این افراد را بگویید شنبه 3 آذر 1386

سارا - انگلستان - نامشخص لطفا خودتونو خسته نکنید.28سال پشت پرده بود حالا هم علنئ.این که چیزئ نیست ثروتئ که در تمام دنیا برائ خود و اجداد خود از بیت المال جمع کرده اند را چکارکنند بیایند بدهند بمردم.اینهمه جنایات کرده و حق و نا حق شده خون مردم را تو شیشه کردن اون وقت فکر میکنید بهمین راحتئ میایند و اموال مردم را پس میدهند؟شما که همه چیزهائ گفتنئ را گفتید و چیزئ باقئ نگذاشتید ولئ ان حکومت مولائ ما بوده . اینان با فریب مردم و با وعده حکومت حق بر باطل دیدیم که چه کردند و میکنند.اما بدانند همیشه حق بر باطل پیروز است.به امید پیروزئ ملت ایران و ایرانئ سر بلند. شنبه 3 آذر 1386

لیلی - انگلیس - نامشخص یکی به ریس محترم دولت بگه اگه میتونه جلوی ولخرجهای سفرهای دولتی اول بگیره.رطب خورده کی منع رطب کند. شنبه 3 آذر 1386

ماه - اپران - تهران قابل توجه یه سری ادم احمق که هنوز از این انقلاب و سر دم داراش طرفداری میکنن اون موقع شاه یکی بود الان صدها شاه داریم من میشنا سم زنی رو که جوانه شوهرش مرده بچه نوجوانش سرطان خون داره بیچاره پول اجاره نداره چه برسه شیمی درمانی بچه اش کو اون شعاراشون؟ چه تاجی به سره مردم گذاشتند؟ هزاران زالو به جون مردم انداختند شنبه 3 آذر 1386

پژمان - ایران - تهران من دیگه نمیدونم چی بگم اینها وقاحت را بحد اعلا رساندند در جایی که مردم به نان شبشان محتاجند و خیلی از نوامیس مردم بخاطر یک لقمه نان مجبور به خیلی از اعمال که از بیان آن شرم دارم می شوند آن وقت این آقایان اینچنین بریز و بپاش دارند و آنچنان دم از مردم میزنند فقط متاسفم علی الخصوص بحال آنانکه از این دسته مقامات بی رگ وریشه طرفداری می کنند. فقط متاسفم. شنبه 3 آذر 1386

فرشته - ایران - تهران لعنت خدا برهمه اینها باد شنبه 3 آذر 1386

ایدا - امارات - دبی خوب می دانندکه کم کم صبح دولت به سر امده و باید برونند تازه این عروسیه که چیزی نیست هدیه عروس و داماد یک خانه ویلایی توی جزایر هاوایی است.تازه بعد از اینکه رفتند ما باید پول خرج کنیم و کتاب خاطراتشون رو بخریم. شنبه 3 آذر 1386

لی لی - ایران - ملایر واوخواهدامد شنبه 3 آذر 1386

علی - هلند - خرونینگن عجب صبری خدا دارد.... اگر من جای او بودم ...که در همسایه ای ...صدها گرسنه چند بزمی گرم عیش و نوش میدیدم ...نخستین نعره مستانه را خاموش بر لب پیمانه می کردم...عجب صبری خدا دارد... اگر من جای او بودم ...که میدیدم یکی عریان یکی لرزان ...دیگری پوشیده از صد جامه رنگین... زمین و آسمان را واژگون مستانه میکردم... عجب صبری خدا دارد....! شنبه 3 آذر 1386

سیامک - ایران - اصفهان نه بابا نمی خواد اسماشون رو بگین اونوقت دیگه حتما سایتتون فیلتر می شه و ما هم از یک سایت خوب محروم می شیم . می تونین روی اون دوتا مسوولین بالا هر اسمی بذارین چون زندگی همه شون همین طوریه . وگرنه چطور میشه که اینهمه نفت گرون میشه و مردم فقیر تر . اون کاری که قبلا تنها خانواده سلطنتی می کردن . حالا فوج فوج مسوولین . می کنن و با عوض شدن هر رییس جمهور اعوان و انصار عوض می شن . و گروه تازه ای برای مال اندوزی وارد میدان میشن . بنابراین هیچوقت این جیب ها پر نمیشه شنبه 3 آذر 1386

داریوش - ایران - اصفهان بچاپید از جیب این ملت ساده لوح وشعار عوام فریبانه بدهید لعنت خدا بر شما وافکار پلیدتان یکشنبه 4 آذر 1386

علی - ایران - تهران عده ای به خاطر گرسنگی وفقر مجبورند که از چاقو وقمه برای سیر کردن شکم خود و خانواده استفاده کنند و قید زندگی را بزنند وبه اعدام محکوم شوند وعده ای مانند این اقایان به قدری خرج کنند که انگار خدا فقط زندگی را برای انها ایجادکرده یکشنبه 4 آذر 1386

شهاب - ایران - تهران به نظر من اگه خبر درست باشه خودش یک تحول مثبته یکشنبه 4 آذر 1386

مجید - ایران - ایران خاک بر سرشون.بخدا یه دختر سالم تحصیلکرده شاغل با حقوق بالا خوشگل و خوش تیپ باید به خاطر فقر خانواده با عقد محضری بدون مراسم آرزوی لباس عروس رو آه بکشه. یکشنبه 4 آذر 1386

ساحل - ایران - تهران حتما دعاشون اینه که ای خدا این ملت خوش باور و ساده لوح را برای ما نگه دار یکشنبه 4 آذر 1386

مهدی - ایران - تهران اسمشون معلوم لجن حرام خوار یکشنبه 4 آذر 1386

مهناز - ایران - مشهد علی آقا از هلند.شما ترک میدان کرده اید وفرار را برقرار ترجیح دادید ...پس اگرهای مستانه سرندهید که انسان از روئ سیری خیلی حرف ها میزند. یکشنبه 4 آذر 1386

فرهاد - ایران - اقا علی باید بگی یعجب صبری مردم دارند! یکشنبه 4 آذر 1386

بابک - کانادا - تورنتو بابا دروغ نگید شماها ضد انقلابید مگه میشه تو این انقلاب و این حرفا؟. همه مسولین برای بچه هاشون عروسی با 100 هزار تومن میگیرند نه بیشتر.تازه پولهاشونو به مردمم میدن خدا خیرشون بده همه نون و پنیر و سبزی میخورند . گوشت مرغ ها را هم میدن به مردم خودشون نمیخورند. اصلا خدا چقدر مارو دوست داشته که این اقایون رو نصیب ما کرده. شکرت خدا یکشنبه 4 آذر 1386

احمد - افراسیابی - یزد از قدیم و ندیم گفتند خون میگیرد آنچنان که طرف نه راه پس داشته باشه نه راه پیش. یقین بدانیم خون مقدس همه شهدای ایران گردن اینهارا میگیرد و چرک و خون از گلویشان میریزد. خدا انشا الله به حق علی نسل اینهایی که به اموال مردم دست درازی می کنند را از روی زمین بردارد.تا چندی پیش تا دهاتشون به زور میرفتند اما الان بریز و بپاش .انگار میراث پدر نامردشونه. یکشنبه 4 آذر 1386

بابایی - ایران - تهران من که باورم نمیشود !!؟؟ فقر؛ گرسنگی ؛بدبختی؛ و..... یکشنبه 4 آذر 1386

حسین - ایران - بندرعباس کمی به خو جرات بدهید و اسمشان اعلام نمایید. یکشنبه 4 آذر 1386

بهاره - ایران - ایران من سلطنتی نیستم.همه اینها حقمان است.خود کرده را تدبیر نیست.حالا گاو شدیم: هم بار می بریم هم باره می دیم و هم چوب می خوریم. یکشنبه 4 آذر 1386

محمود - ایران - تهران انرژی هسته ای حق مسلم ماست . !!!!!! یکشنبه 4 آذر 1386

گل امید - ایران - تبریز با سلام با توجه به اظهار نظر هموطنان عزیزم در مورد مطلب بالا بنده فقط عرض میکنم آینده مملکت ایران با توجه به استثمار کشور عزیزمان ایران توسط افرادی با لباس اسلام خیلی برای مملکت مان خطرناک بوده و آینده مبهمی در انتظار ملت میباشد و اگر همه ملت با هم منسجم نشوند چه بسا به روزگار عراق دچار شویم و در مورد سوء استفاده این دزدان به ظاهر مسلمان و انسان دیگر چه باید گفت و به قول شاعر که میفرماید آن چیز که عیان است چه حاجت به بیان است و من نمیدانم دیگر چه بگویم فقط خداوند به داد ایرانیان برسد . لعنت خدا بر همه این دزدان پلید و افکارشان باد. یکشنبه 4 آذر 1386

رضا - ایران - بوشهر اللهم العن کل ظالم. تورو خدا اینارو با مسلمونا غاطی نکنید.بعضی فقط تحت لوای دین و سلام دست به هر کاری میزنند. بخدا هیچ کس در هیچ دوره ای اینقدر تیشه به ریشه اسلام نزده و مردم رااز دین بری نکرده. یکشنبه 4 آذر 1386

علی - هلند - خرونینگن خانم مهناز از ایران. برای شما متاسفم. همین. شما هم دست کمی از این جماعت ندارید.به نظر شما هر که در ایران نیست فراری و خاین است. لابد هر که در ایران است وطن دوست است؟ حیف از این کلمات که خرج شما کردم. یکشنبه 4 آذر 1386

لیلا - ایران - تهران امثال ارزو خانوم و مرد خشمگین اینجا ها دیگه لال می شن یکشنبه 4 آذر 1386

عباس - ایران - تهران این ولخرجیها از برای اسلام است... یکشنبه 4 آذر 1386

بهار - ایران - زنجان پولهای ما مردم بیچاره یه جوری باید خرج بشه دیگه !!! جالبه !!!مراسم عروسی دسته جمعی رو با سلام و صلوات واسه دانشجویان (اونم دسته های صدتائی) پیشنهاد و برگزار می کنند (امروز به مناسبت سالروز انقلاب صدتا عروس و ذاماد با هزینهء دولت راهی خانهء بخت شدند) اون هم تو آمفی تئاتر دانشگاه . و به گفتهء آقایون ...صد البته که تجملات در اسلام جایز نیست !!!!!!!!! یکشنبه 4 آذر 1386

جواد - ایران - مهرآبادجنوبی واعظان کین جلوه در محراب و منبر میکنند......... خود به خلوت می روند آن کار دیگر میکنند..... مشکلی دارم زدانشمند مجلس بازبرس...... توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند.... خدا رحمتت کند حافظ گل گفتی دوشنبه 5 آذر 1386

علی اکبر - ایران - تهران کجان که بیند زنی جهت بچه های بی سرپرستش دویست تومان گوشت میخره ... دوشنبه 5 آذر 1386

فرشته - ایران - تهران منم عروسی مجلل میخوام بابا خوب اگه هر کدوم از ماها یه کاره ای تو این مملکت بودیم همین کارا رو میکردیم مگه دل ندارن اینا .خود شما ها هم باشید از این به اصطلاح ولخرجیا میکنید دوشنبه 5 آذر 1386

مسیح - ایران - بندر عباس اعلام خبر یا گزارش بدون ذکر تمامی جزپیات خلاف اصول اطلاعرسانی در عصر حاضر است دوشنبه 5 آذر 1386

نا امید - ایران - نامشخص فقط بگویم که دیگه از خوندن این خبرها تعجب نمی کنم چون این مملکت از دست رفته است این داستانها چند سالی است که تکراری شده از آن اختلاص 123 میلیاردی که طرف رو هیچ کاریش نکردن !!! دوشنبه 5 آذر 1386

محمد - ایران - تهران البته نباید فکر کرد که همه ی سیاستمداران اینگونه هستند .من شخصا در مراسم عروسی 2 پسر آقای کروبی بودم . با تمام شایعاتی که شده بود ولی شام و میوه و شیرینی در حد معمولی بود . جهت اطلاع شام 2 نوع غذا بود و سالاد الویه و برای هر میز 4 یا 5 نفره یک نوشابه خانواده توزیع میشد . بسیاری از شخصیت های کشور هم بودند . دعا کنیم که در روز محشر سربلند در پیشگاه حق بایستیم . دوشنبه 5 آذر 1386

فاطمه - ایران - زاهدان این که تازگی نداره.دلتونو به دریا بزنین اسمشونو بگین شاید ...... سه‌شنبه 6 آذر 1386

مهران - ایران - تهران حق مردم ایران همین است... در یک جامعه که مردم آن با یک دست خط ...میشوند میتوان از این بدتر هم انجام داد و هیچ اتفاقی هم نیفتد... حق مردم ایران همین است. سه‌شنبه 6 آذر 1386

مهدی - ایالت گیلان - لنگرود کاش تمام مردم میدونستن بدون امکانات بدون چشم و هم چشمی هم میشه زندگی توپیداشت کاش هیچ وقت پول درست نمی شد کاش همه همدیگرو دوست داشتن.کاش... چهار‌شنبه 7 آذر 1386