گزارشی از فیلم های هالیوود بدون سانسور با زیرنویس فارسی
گزارشی از فیلم های هالیوود بدون سانسور با زیرنویس فارسی
بساط شبیخون تازه فرهنگی در پیاده روی شهر، هالیوود بدون سانسور با زیرنویس فارسی حلقه ای 500 تومان!
جیغ کشیدم... جیغ... می گفت فقط جیغ کشیدم و محکم زدم توی سرم وقتی فهمیدم درست در اولین روز اکران فیلمم، سی دی قاچاقی آن وارد بازار شده و همه زنگ می زدند که فلانی، فیلم ات را دیدیم!... می گفت چند روز بعد با تهیه کننده رفتیم دفتر وزیر ارشاد و به ایشان گفتم پیک بادپا هم نمی توانست به این سرعت سی دی فیلم را توزیع کند که این افراد توانستند!
سال گذشته قاچاق فیلم های ایرانی و فعالیت های باندهای توزیع فیلم های اکران نشده و یا در حال اکران تبدیل به معضلی شد که بسیاری از دست اندرکاران سینما را با شکست های اقتصادی سنگین روبه رو کرد و اعتراض آنان را برانگیخت، سرانجام با دخالت وزارت ارشاد و طرح نیروی انتظامی برای مبارزه با عوامل این ناهنجاری، قاچاق فیلم های ایرانی متوقف شد. اما همزمان با این مسئله و پس از اجرای طرح نیروی انتظامی پدیده جدیدی تحت عنوان ورود گسترده فیلم های خارجی با موضوعات گوناگون در سراسر کشور خودنمایی کرد.
اگرچه موفقیت نیروی انتظامی در انهدام باندهای قاچاق فیلم ایرانی اقدامی قابل تحسین و فرصتی برای احیای مجدد سینمای ایران و جلوگیری از ورشکستگی مالی آن بود، اما بروز پدیده جایگزین یعنی ورود و پخش فیلم های خارجی که اغلب آنها فیلم های درجه چند آمریکایی و اروپایی و مملو از صحنه های مستهجن هستند و عدم کوچکترین برخورد از سوی مسئولین با این مسئله را می توان زنگ خطری نامید که صدای آن ظاهراً هنوز به گوش دستگاه های مسئول فرهنگی و انتظامی نرسیده است!
قاچاق فیلم خارجی به جای فیلم ایرانی
برخی کارشناسان معتقدند در برخورد نیروی انتظامی با عوامل توزیع فیلم های قاچاق تنها صورت مسئله پاک شده و افراد سودجو به جای فیلم ایرانی، فیلم های مستهجن خارجی را عرضه می نمایند و لذا مشکل اصلی به شکلی مخرب تر و تأثیرگذارتر باقی مانده است و برخورد دستگاه های انتظامی نیز صرفاً به دلیل شدت گرفتن اعتراضات اهالی سینما صورت گرفته است حال آنکه این دستگاه برای حفظ امنیت اخلاقی جامعه، به خودی خود وظایفی دارند که مقابله با این مسئله به طور حتم یکی از آنهاست.
دکتر عزت الله یحیوی، مدرس دانشگاه صدا و سیما می گوید: «در ماجرای فیلم های ایرانی که واقعاً نشان دهنده قدرت مافیای پشت پرده سینما بود، خیلی ها ضرر کردند و اصلا اینکه رسیدگی به این پرونده و ورود نیروی انتظامی به این ماجرا اینقدر به درازا کشید، مسئله نامطلوبی بود اما به هر حال انجام گرفت. در واقع نیروی انتظامی برای حفظ منافع اقتصادی ما سینماگرها دست به کار شد و انصافاً باب قاچاق فیلم ایرانی را بست.»
وی منافع فرهنگی را بر منافع اقتصادی ارجح می داند ومی افزاید: «اما از فردای آن روز، خیابان ها پر شدند از فیلم های پر زرق و برق خارجی که با کاورهای رنگی و با زیرنویس فارسی و با بهترین کیفیت تصویری با قیمت ارزان به فروش می رسیدند و شما اگر لابه لای این فیلم ها را بگردید، فیلم های کاملاً مستهجن و مبتذل پیدا می کنید که علناً و آشکار و نه قاچاقی و زیرمیزی به فروش می رسند و صدایی از جایی بلند نمی شود. در حقیقت دستگاه قضایی و دستگاههای فرهنگی ما برای حفظ منفعت اقتصادی یک عده بسیج شدند و طرح ضربتی اجرا کردند اما برای به خطرافتادن فرهنگ یک جامعه سکوت اختیار کرده اند و لابد منتظرند که باز مثل همیشه این مسئله تأثیرات خودش را بر خانواده ها، جوانان و مخاطبان این فیلم های رنگارنگ و سرشار از پیام های منفی بگذارد و سپس وارد عمل شوند، درحالی که دستگاه فرهنگی ما می بایست به عنوان رصدکننده همواره قبل از همه با پدیده ها روبه رو شود و اقدام لازم را انجام دهد.»
توزیع آسان و گسترده فیلم های صحنه دار خارجی در ماه های اخیر، حتی اعتراض بسیاری از هنرمندان داخلی را نیز به دنبال داشته است و آنان را به موضع گیری علیه این وضعیت واداشته است.
فرج الله سلحشور، بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در این خصوص می گوید: « اتفاقی که در حال حاضر با آن روبه رو هستیم اینست که یکسری افراد سودجو که به نظرم کلمه سودجو کلمه نازل و کمی برای این افراد است، به قصد تخریب فرهنگی به روح و روان جوانان ما حمله ور شده اند. اگر قاچاقچی های مواد مخدر سوداگران مرگ هستند و حکم شان اعدام است، این افراد به شدت خطرناک تر و بدتر از توزیع کنندگان مواد مخدر هستند و بایستی حکم شان سخت تر از حکم آنها باشد چرا که آنها جسم جوانان را نابود می کنند و اینها روح جوانان و جامعه را.»
کارگردان سریال های اصحاب کهف و حضرت یوسف(ع) می افزاید: « امروزه فساد هم شکل مدرن به خود گرفته و توزیع این فیلم ها دراین سطح یکی از مفاسد مدرن است.»
سلحشور از بی توجهی مسئولان امر انتقاد می کند و معتقد است: «متأسفانه اینجور مباحث قباحت خودش را از دست داده و اینقدر مظاهر فساد زیادشده که فروش این دی وی دی در گوشه و کنار هر خیابان با پوسترهای زشت و زننده طبیعی به نظر می آیند. مسئولان هم هیچ واکنشی از خود نشان نمی دهند و انگار نه انگار که دشمن فرهنگی ما به بهترین شکل ممکن در کوچه و خیابانهای ما چادر زده و دارد کار خودش را با زیرکی می کند.»
پک های وارداتی 100 گیگی
برای تهیه این گزارش و آگاهی از جزئیات بیشتر نحوه توزیع این فیلم های سینمایی، ناچار شدیم به مدت یکی دوماه با برخی از فروشندگان این محصولات ارتباط برقرار کنیم و تحت عنوان مشتری دی وی دی، وارد برخی از سیستم های توزیع شویم که سبک و سیاق بعضی از این افراد تعجب آور بود!
در حال حاضر این فیلم ها از دو طریق اصلی به فروش می رسند، نخست از طریق دستفروش های خیابان و دیگری از طریق آشنایی در اینترنت. از طریق یک سایت اینترنتی با یکی از فروشندگان آشنا می شوم و بعد از چند بار ارتباط ایمیلی، برایم لیست کامل فیلم هایش را می فرستد، نزدیک به 3 هزار عنوان فیلم که به طور کاملا حرفه ای دسته بندی شده اند، فیلم اکشن، کمدی، عاشقانه و(...)!
بالاخره پس از کش و قوس های فراوان و به کار بردن حیله های روزنامه نگاری، موفق می شوم به محل کارش- محل تکثیر دی وی دی ها- در شرق تهران بروم. یک اتاق کوچک پر از کاورهای فیلم. توضیح می دهد که مشتریانش باید بعد از انتخاب فیلم های مورد نظرشان، کد فیلم ها را از طریق تلفن یا ایمیل برایش بفرستند تا ازطریق پیک موتوری یا پست پیشتاز فیلم ها برایشان ارسال شود.
از او در مورد فیلم ها پرس و جو می کنم و اینکه از کجا می آیند، به من هارد دیسک های بسیار پیشرفته ای را نشان می دهد که یکی از آنها 100 گیگا بایت ظرفیت دارد و می گوید: «فیلم ها را هرچند یکبار به صورت پک هایی به این شکل روی این رم ها برایم می آورند که توی آنها جدیدترین فیلم هایی که به ایران رسیده به همراه تصاویر کاور آنها و لیست ساخته شده در فضای اکسل وجود دارد، من کاورها را می فرستم چاپخانه و بعد هم اینجا شروع می کنیم به رایت کردن دی وی دی ها.»
او می افزاید: «این پک ها به دو شکل تهیه می شوند، یکی از طریق دوبی که خود هاردهایی که می آورند، داخلشان این فیلم ها وجود دارد و دیگری که البته کیفیت کار را کمی پائین می آورد، از طریق دانلود از اینترنت توسط ADSLهای پرسرعت مثل اینترنت یک گیگابایتی است که به راحتی می توان یک فیلم سینمایی را در کمتر از نیم ساعت دانلود کرد.»
او در مورد شیوه کار خودش می گوید: «من از پک های وارداتی استفاده می کنم که افراد مشخصی هستند که اینها را می فروشند. قیمت فروش دی وی دی تک فیلم حداکثر 1000تومان است و اگر تعداد سفارش بالای 40 عدد باشد، قیمت کمتر می شود و حداقل قیمت هم 500 تومان است. به طور متوسط ما روی هر فیلم 500 تومان سود گیرمان می آید که با توجه به هزینه های جانبی اش رقم زیادی نیست!»
لابه لای فیلم هایش، پر است از فیلم های مستهجن، از او می پرسم تا حالا نیروی انتظامی کاری به کار شما نداشته است، در پاسخم می گوید: «نیروی انتظامی اگر خیلی تابلو توزیع کنیم دخالت می کند اما شیوه ما کاملاً اینترنتی و غیرحضوری است بنابراین مشکل خاصی پیش نمی آید. ضمن اینکه خیلی از دستفروش ها هم که از طریق من تغذیه می شوند هم مدتهاست به کار خودشان ادامه می دهند و مشکل خاصی نداشته اند.»
او در مورد فیلم هایش می گوید: «تمام این فیلم ها سانسور نشده و اورجینال هستند و زیرنویس فارسی هم دارند، البته لیست کاملم را به هر مشتری نشان نمی دهم و فیلم های خاص و اصطلاحاً نیمه را به مشتری های خاص ارائه می کنم چون دنبال دردسر نمی گردم و از طرفی مشتریانم مطالبه می کنند.»
آخرین جملات این فروشنده اینترنتی فیلم های غیراخلاقی برایم جالب و قابل تأمل است. وی می افزاید: «خدا را شکر فضا، فضای خوبی شده و این کار رسمیت پیدا کرده و الآن در سایت های رسمی ایران فروش فیلم های روز تبلیغ می شود و شرکتی مثل پست هم همکاری می کند و مشکل خاصی نیست، من فکر می کنم مسئولان خودشان هم می دانند که خیلی از مردم علاقه دارند آخرین فیلم های دنیا را به طور کامل و نه تصفیه شده در صدا و سیما تماشا کنند ولذا این راه را بازگذاشته اند و یکجورهایی ما را بی خیال شده اند. تا ما کارمان را بکنیم و کسب درآمد کنیم.»
زیرنویس فارسی
یکی از نکات قابل توجه تمامی این فیلم ها، داشتن زیرنویس فارسی و گاه دوبله های فارسی است. براساس اطلاعات موجود این اقدام در چند شرکت عربی در کشور مصر و کشور امارات صورت می گیرد و این شرکت ها صرفاً با هدف ترجمه فیلم های آمریکایی به زبان فارسی راه اندازی شده اند که این مسئله خود گویای بسیاری از واقعیت هاست.
اعظم ایرانشاهی کارشناس ارشد رسانه در این خصوص می گوید: «شرکتی با نام مدیها چند سال پیش با مجوز دولت مصر و با سرمایه گذاری خارجی در این کشور راه اندازی شد که اولین هدف آن ترجمه و در مرحله بعد دوبله فیلم ها به زبان فارسی است. مدیر ا ین شرکت در آخرین مصاحبه خود هدف از تشکیل شرکت را رفع محرومیت فارسی زبانان دنیا از فیلم های هالیوودی اعلام کرده است!»
وی می افزاید : «در حال حاضر چند شرکت و مؤسسه نیز در دوبی مشغول راه اندازی استودیوهایی برای دوبله فارسی این فیلم ها هستند.»
مسئولان: بی خبریم!
یکی از موارد قابل توجه در مراحل تهیه این گزارش، بی اطلاعی برخی مسئولان فرهنگی و نمایندگان مجلس و حتی برخی اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس از وجود چنین شبکه هایی و توزیع فیلم های خارجی در این سطح بود. برخی از آنها با شنیدن سوژه گزارش ما متعجبانه با این پرسش که «یعنی در ایران چنین کاری وارد می شود؟» به سؤالات ما پاسخ می دادند و برخی افراد نیز بلافاصله از ما می خواستند تا مستنداتمان را به همراه چند نمونه در یک پاکت بگذاریم و برسانیم به دست شان تا سریعاً بروند سراغ وزرای مربوطه و آن را پیگیری کنند!
فرج الله سلحشور در این خصوص می گوید: «مسئولان کشور اعم از فرهنگی و امنیتی اگر خبر دارند که چنین فعالیتهایی با این ابعاد صورت می گیرد و کاری نمی کنند مقصرند و باید پاسخگو باشند در برابر جامعه و اگر هم نمی دانند و خبر ندارند، همین بی خبری آنها هم کم تقصیری نیست.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
